|
Dokter Edmond Rubbens
Zele 1894 1938
Wie dit alles met lede ogen aanzag was dokter Edmond Rubbens, later minister van Arbeid en Sociale Voorzorg (1934) en minister van Koloniën (1935).
Reeds als student in Leuven ontpopte hij zich als een sociale werker met christelijke inslag.
Hij wilde de sociale toestand van zijn volk verbeteren en was speciaal begaan met het probleem van drankbestrijding en het lot van de
Zeelse kantwerksters.
Hij streefde er naar om de beste kantwerksters te verenigen en zo de kant haar vroegere luister terug geven.
In die woelige tijden, waar gilden en ambachten door machtsvertoon en rechtsaanspraken de algemene aandacht opeisten, bleven de kantwerksters in de kou staan!
Citaat uit :
De Vlaamsche kantnijverheid
Edmond Rubbens
Haar zacht, schroomvallig vrouwelijk gemoed dat liever leed verkropte dan recht te eisen, dreef haar tot samenkomsten noch verenigingen.
Zij vormden geen gilden, bezaten geen voorrechten en genoten geen bescherming. Ze waren volkomen vreemd aan kringen waar de mode werd bepaald, onbekend met handel der afgewerkte kanten.
Zij leidden een eenvoudig leven in voortdurende afhankelijkheid van de kantuitgeefsters.
Conclusie : De kantnijverheid moest behouden blijven, de werksters beschermd
en de lonen moesten verhoogd worden.
Want :
Kantwerk is kunst en kunst adelt !!!
Naaldkant voor ovaal tafelkleed
09-07-2007 om 22:20
geschreven door Gisela
|
