Inhoud blog
  • Nog een kikker
  • Separatorvlees
  • Amerikaanse worsten.
  • Nog meer worsten...
  • Gerookte bloedworsten
  • Bloedworst
  • Reebok
  • Nog meer beesten.
  • Nog altijd van den hond..
  • 't Is van den hond.
  • Manolo Cortez
  • Pauze
  • Meer asperges
  • Aspergeverhalen
  • Vettig fornuis
  • Titanic
  • Het muiltje
  • Een notoire vreetpartij
  • Jefkenspeer
  • Kaas maken
  • ’t Is Godgeklaagd
  • Rode kool
  • Nog Belgische keuken
  • Belgische keuken
  • Valentijns menu
  • Met de vlam in de pan
  • Lichtmis: flensjes
  • Frikadellen met krieken
  • Stresskieken
  • Hutsepot
  • Nieuwjaar
  • Drie soepen
  • Aardappelkroketten
  • Potenkroket
  • Speciale aardappelbereidingen
  • Lieve Sint
  • Cherimoya en maniok
  • Eetbare paddenstoelen en warm vlees
  • Wilde duif
  • Over worst
  • Ei, ei, omelet
  • ’t Wordt weer wild
  • Spaghetti Bolognaise
  • Enige dessertjes
  • Koude rosbief
  • Waterzooi
  • Koffie zetten
  • Tabouleh
  • Mosselen
  • Vomitorium
    Zoeken in blog

    Keukenverhaaltjes en weetjes
    Herinneringen uit een lange keukenloopbaan

    23-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wolhandkrab

    Evenals met rivierkreeften, heb ik ook iets met krabben. Niet dat ik mij om de haverklap moet krabben maar ik bedoel die, voor sommigen toch, angstaanjagende griezelige beesten....

    Hier in Vlaanderen zie je ze niet zoveel op de markten, in sommige vishandels zijn ze altijd te vinden... Levend of gekookt.

    Heel eerlijk: de krabben die aan onze Belgische kusten gevangen, of eerder gepakt worden, zijn niet zoveel waard... veel schelp, weinig inhoud. Zoals bij veel Vlaamse politiekers....en BV’s!

    De betere krab komt van de Bretoense kusten. Vooral in het najaar is daar de krab op zijn best. Maar ook in het voorjaar en zomer zijn er krabben te verkrijgen. Soms worden ze diepgevroren verkocht in een plastic verpakking maar zoals met alle diepvriesproducten is dit slechts een tweede keuze...!

    Nu heb ik het over de Noordzeekrab, want er bestaan zeer veel soorten krabben die vermoedelijk alle eetbaar zijn. Nog even wachten, seffens zal het over de wolhandkrab gaan...!

    Het eten van krab is ook geen sinecure. Reken minstens een half uur om een halve krab te nuttigen. Een uur voor een hele! Als tafelwerktuigen kan je best een puntig mes, tandenstokers, een klein lepeltje waarvan je ook de steel gebruikt, een fonduevorkje, een hamer en een gewone vork klaarleggen. Ook je vingers zijn goed gereedschap om krab te eten.

    Tenslotte zijn een stapel papieren servetten en een vingerkom geen overbodige luxe.

    Een avondcursus: hoe krab eten zonder mijn koelbloedigheid en gezicht te verliezen, kan ook best eerst gevolgd worden... Tenzij je ergens ooit eens een “soft-shell” krab zou vinden. Die kan je gewoon met mes en vork eten. Op de koop toe; een soft-shell krab is de lekkerste krab die ik ken... Maar waar vind je die ??? With a little bit of luck in the USA.... Louisiana.

    Een soft-shell is een “blue crab” die juist haar pantser afgegooid heeft en er daarom ook geen meer heeft.

    Mocht je in de VS op vakantie zijn, probeer dan ook eens een “Dungeoness crab” te vinden. Aan de westkust lukt dat wel.

    Hier bij ons vinden we de Noordzeekrab, de zwemkrab, en de spinkrab. Ook een strandkrab; deze groene krab wordt gebruikt om er soep of dergelijke van te koken.

    En nu komen we “to the point”. (Ik ben blijkbaar in een Engelse periode...)

    Een paar maanden geleden hoorde ik de eerste keer van de wolhandkrab.

    Op het internet waren er toen berichten te vinden over krabben die in zoetwater leven en daar de netten en ander gerei van de vissers vernielen. Met zoetwater werden rivieren zoals de Schelde en zelfs vijvers bedoeld in Oost Vlaanderen.

    Nou moe.., krabben in de Schelde !

    Na een klein beetje zoekwerk via Wikipedia worden de verhalen bevestigd. Lees zelf maar.

    Ik krijg daarbij visioenen van bergen krabben die door de vissers zullen gevangen worden en die de Vlaamse markten zullen overspoelen en dat de prijs daardoor zal dalen omdat niemand die krabben zal lusten en ik daarom er veel zal kunnen eten en verder van die onnozele onvolwassen tienerideeën...

    Een week geleden krijg ik dan een mail. Van Ludo....

    Ik heb een krab! Mijn schoonvader heeft een krab gevangen ergens in het land van de Durme.

    Welk beest zou dat kunnen zijn vroeg hij er bij ?

    Dat kon dus alleen maar een wolhandkrab wezen!

    Ludo, hou de krab in leven, stop ze desnoods in de diepvriezer, ik kom ze halen. Of minstens kijken. Misschien wilde hij ze zelf wel opeten? Maar daar was hij blijkbaar nog niet aan toe...

    L - '’s Anderendaags: de krab is dood meneer...

    Ik - Godverdomme...!

    L - '’s Anderendaags: ik heb weer een krab ! (Brave schoonvader)

    Ik - Ik kom ze subiet halen...

    Het paste zo wat in mijn plan, Ludo woont niet direct in de omgeving maar ik passeerde toch dicht in zijn buurt.

    Gust, want zo was de krab ondertussen gedoopt, zat in een plastic emmer gevuld met water een beetje droevig omhoog te kijken naar de gezichten van die twee vreemde wezens die op hem neerkeken. Af en toe liet hij, of zij, een luchtbelletje ontsnappen. (Zoals wij scheetjes laten, misschien..?)

    Goed, na lang palaveren en het overhandigen van vele waardeloze Fortis aandelen, zou Gust dus verder meereizen naar Antwerpen.

    Bij Ludo thuis was al een echtelijke ruzie ontstaan: Gust was niet welkom, Gust mocht het huis niet in en Gust mocht zeker niet in de kookpot belanden. Vrouwen , hé... !

    Ondertussen hebben we ook nog een wit wijntje genuttigd waarvan ik de naam reeds lang vergeten ben... Mij koppeke begon een beetje ijl aan te voelen. ’'s Middags geen kans gehad om te eten.

    Gust was terwijl uit de emmer gekropen en op de grond beland maar had gelukkig de val overleefd. De emmer stond op een tafel zie je.

    Daarom heb ik hem, ik zeg nog altijd hem, maar goed ingepakt in een gesloten kartonnen doos want hij bleek Houdini eigenschappen te hebben.

    Eens thuis was hij (of zij) weer aan het proberen om uit de doos te ontsnappen, hij had dan ook zo'’n lange poten met scherpe klauwen, en hoe zou je zelf zijn ?

    Na al die witte wijn was het voor mij dringend etenstijd geworden en spijtig voor Gustje... maar...

    Een pot water op het vuur gezet met daarin veel zout, cayennepeper en dat was het.

    Deze truc ken ik reeds lang. In de klassieke keuken wordt er een court-bouillon gemaakt met allerlei groenten enzovoorts maar dat heeft weinig zin... Kost alleen maar geld en ik had toch geen groenten in voorraad.

    Het kookvocht moet wel zeer sterk smaken, naar pik pik en zout.

    Nog snel een paar foto'’s gemaakt als aandenken aan het arme beestje dat nu zou sterven in naam van de wetenschap.

    Evengoed als er in de wetenschap vergissingen begaan worden heb ik ook hier een culinaire vergissing gemaakt. Ik had honger, weten jullie nog? Dus heb ik de krab onmiddellijk na vijf minuten kooktijd uit het kookvocht gehaald en in koud water gedompeld om haar/hem/het snel af te koelen.

    De tafel was reeds gedekt met allerlei alaam zoals hamers en beitels om aan het peuzelwerk te beginnen. Sla, tomaat, potje mayonaise van een merk dat ik niet mag noemen en een stukje brood... Elk een halve krab... Mijn vrouw wil ook af en toe wat te eten krijgen!

    Maar ’'t viel wat tegen. Veel smaak zat er niet in, de krab had misschien moeten afkoelen in het kookvocht?

    Maar voila we zijn weer een ervaring rijker. Nu weet ik toch hoe wolhandkrab smaakt...  Flauw!

    Volgende keer beter.

    Ludo, zeg maar aan je schoonvader dat hij er de volgende keer twee moet vangen. Ik zal dan beter mijn best doen.

    Het pantser van de krab heeft een doormeter van ongeveer acht centimeter. Ik heb dat niet nagemeten, op de foto is dit in te schatten aan het stuk citroen dat er naast ligt. De poten zijn zeer lang en het beestje is erg agressief. Maar ja ?

    Dan had ik een paar seconden tijd om een foto te maken van de onderkant, want het duurde exact twee seconden en dan had het beestje zich terug omgedraaid, zelfs op het gladde oppervlak van mijn keukenwerkblad... Ik wilde de onderzijde eens zien om uit te maken of Gust nu eigenlijk een Gust of een Gusta zou zijn...

    Volgens mij was het een mannetje. Maar binnenin meende ik “corail”, eitjes dus, te ontdekken.

    Op de foto’s die bij Wikipedia gevoegd zijn is een krab te zien die een breed achterlijf heeft, dat zou dan een vrouwtje zijn? Ik weet het niet. Indien iemand het wel weet, mail maar.

    Terwijl zal ik nog wat “krabbologie” moeten studeren.

    Hier nog een stukje over krabben. Niks over krabben aan je gat, maar over krabben...



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (3)

    25-11-2008
    wijn !!!
    De wijn was een Saint-Pourçain, voor degene die dat niet kennen,een VDQS appelatie uit het gebied Centre-Loire nabij Clermont-Ferrand,samengesteld uit 70% Chardonnay en 30 % Tressalier ,een plaatselijke witte druif , een wijn met een uitstekende prijs/kwaliteit verhouding. Ludo

    25-11-2008 om 09:17 Lees ook keukenweetjes eveneens geschreven door Ludo


    24-11-2008
    Wolhandkrab
    Dit staat te lezen op Wikipedia... Ik dacht dat de "freaks" daar wel zouden lezen... "Met een pantser van ruim 7 cm en zijn vrij lange poten is de wolhandkrab een opvallende verschijning. Kenmerkend zijn de met een soort vacht beklede scharen waar de naam aan te danken is. " http://nl.wikipedia.org/wiki/Chinese_wolhandkrab Op de foto's die aan het artikel gelinkt zijn is dit duidelijk te zien...maar eens het beestje uit het water is, zien die haartjes er meer uit als een zwarte smurrie...!

    24-11-2008 om 16:10 Lees ook keukenweetjes eveneens geschreven door Nicolay


    Krab
    Beste Fons, U, die geïnteresseerd bent in ethymologie, heeft u enig idee waar die merkwardige naam 'wolhandkrab' vandaan komt? Ik kan er niet eens naar raden. Goed artikel, trouwens. Groetjes, Floor.

    24-11-2008 om 15:04 Lees ook keukenweetjes eveneens geschreven door Floor




    Foto

    Hoofdpunten blog keukenweetjes
  • Dromomania – Het boek!
  • Gekonfijte eendenbouten
  • Op jacht!

    Blog als favoriet !

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Categorieën
  • Etymologie (6)
  • Grondstoffen (33)
  • Keukentheorie (34)
  • Maak het zelf (35)
  • Paddenstoelen (16)
  • Reisverhalen (15)




  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!