Pazzo is de naam van een restaurant
dit maar om de
mysterieuze titel te verklaren.
Ga ik nu ook al restaurantrecensies schrijven?
Nee hoor, dat laat ik over aan beroepschrijvers of aan
Hollanders die op die manier absoluut willen laten weten aan de goegemeente dat
ze ook eens op restaurant geweest zijn
!
Ik heb zelfs niet moeten betalen..!
Het zit zo. Een paar weken geleden, ergens in augustus, liep
er weer een wedstrijd georganiseerd door blog grijze garnalen. Er werd
gevraagd om een recept in te sturen met
noordzeegarnaal en de twaalf geselecteerde recepten konden zo een etentje
winnen in een gereputeerd restaurant. Het hele
verhaal is hier te lezen.
Daar is ook het ingezonden recept te vinden en nog een
verhaaltje over plagiaat enz
Er werd gevraagd om drie restaurants aan te duiden uit een
lijst ingeval je zou winnen.
De namen van de tweede en derde ben ik reeds vergeten.
Ik heb als eerste voor Pazzo gekozen. Waarom? Pure
luiaardij!
Daar zouden we bij manier van spreken te voet naar toe
kunnen gaan maar we zijn met de auto geweest, het regende die avond! Het
etentje was voor twee personen, dus mocht mijn vrouw mee
Ik mag toch niet
alleen buiten
Restaurant Pazzo is
gelegen in Antwerpen aan de Oude Leeuwenrui, dicht in de buurt van de oude
tunnel of konijnenpijp zoals de Antwerpenaren die tunnél noemen.
De reservering was telefonisch gebeurd en alles was pico
bello geregeld.
Het restaurant wordt gerund door Ingrid Neven, de ladychef
of the year 2010.
Toen we arriveerden was het nog behoorlijk rustig maar later
op de avond kwam daar nogal verandering in. Piepkleine tafeltjes, zeer dicht
bij mekaar geschoven en de zaal was zeer duister. Een paar extra spaarlampen mochten
er voor mij absoluut bijkomend ingedraaid worden.
We werden zeer hartelijk ontvangen. Het menu was reeds
vastgelegd. Geen probleem, wij eten alles.( Behalve rode kool maar dat soort
winterhulpkost was hier toch niet te verwachten.)
En nu? Wat kregen we dan wel te eten?
Eerst een glaasje prosecco. Een Italiaanse licht mousserende
witte wijn, dat is eens wat anders dan de obligate cava die je nu overal
krijgt. Alhoewel er met cava niets mis is. Daarbij kwam een schaaltje tapenade,
gewone zwarte tapenade zoals het hoort zonder franjes.
Als eerste gerecht kwam een sashimi van kingfish. Namen
zoals kingfisch dat zegt zoveel als oceaanstomer, dan weet je bij
benadering waarover het gaat maar verder niets. Maar we kregen een vakkundige uitleg.
Een Australische tonijnachtige vis. Sashimi, dat zijn fijne plakjes rauwe vis
zoals die zo graag in Japan gegeten worden.
Hierbij kwam een glaasje Portugese witte wijn, ik heb niets
genoteerd en daardoor ben ik een beetje de kluts kwijt. Het was ofwel een Vinho
verde, maar vermits er geen bubbels in zaten denk ik dat het een witte wijn was
gemaakt van dezelfde druif als de vinho verde
In ieder geval, het was een geslaagde combinatie.
Onderaan vindt je het recept. In plaats van kingfisch
zullen andere zeer verse vissen het ook wel doen. Een goedkope maar levend
verse makreel of een zeebaars, mocht je het zelf willen namaken??
Daarna kwamen er sint-jakobsschelpen, perfect gebakken, met
een puree van pompoen
Halloween komt in
t zicht!
Daar kwam een Zwitserse witte wijn bij gemaakt van de
chasselasdruif, zoals bij de Fendant. Een zeer mooi gerechtje met een lekker
botersausje met een fijne subtiele smaak. Chef Ingrid werkt zeer graag met
internationale smaaktimbres.
Aan het aantal bestekken te zien op ons tafeltje zou nu de
hoofdschotel komen.
Misschien een stukje lamsvlees? De ladychefs worden
verondersteld om Brits lamsvlees te promoten
maar nee, het werd weer vis. Tongetjes
dit keer. Menu tout poisson, om het in het Frans te zeggen.
Twee geroosterde tongetjes lagen in een heerlijke saus van
garnalen en waren bestrooid met garnalen en gehakte nootjes. Enkele gevulde ravioli
lagen er naast gevleid als begeleiding
Het werd al moeilijk om dit alles nog naar binnen te werken
maar een mens moet beleefd blijven
nietwaar? Het was trouwens een echt
topgerecht.
Daarbij kwam dan weer een bourgognewijn. Een biologische
witte wijn uit het Macongebied met iets van Grand Père op het etiket
Telkenmale bleef het restje uit de flessen op tafel staan
. De overvloedige
wijn liet zijn uitwerking nog niet gelden maar een mens werd er toch al een
beetje onachtzamer door
Om af te ronden volgde er een chocoladecrème, dat ons vooraf
omschreven werd als een klein dessertje, een kleintje
.
Een chocoladeroom op een onderlaagje van sinaasappeltjes en
bedekt met amarenokersen.
De wijn was nog niet op, er volgde nog een laatste wijn, en
wat voor één
!
Een Vin Santo. Een heilige wijn van het Griekse eiland Santorini.
Nu zijn vooral de Italiaanse Vin Santo bekend maar de eigenlijke
oorsprong van Vin Santo is echter in Griekenland te zoeken, waar deze wijn werd
gemaakt van de Assyrtico-druiven op het eiland Santorini. De Venetianen waren
overdonderd door de aangename smaak van deze wijn en hebben dit dan overgenomen
om de Italiaanse Vin Santo te maken. (
Wikipedia heeft hier een beetje geholpen)
Deze Heilige Wijnen, worden gemaakt van ingedroogde
druiven en smaken daardoor vrij zoet. Oorspronkelijk dienden ze als miswijn en
miswijn smaakt zoet. Ik heb al twee keer een fles miswijn gepikt en daardoor
weet ik dat nu ook. De pasters hadden hun flessen maar beter moeten
verstoppen
maar dat is een ander verhaal.
Mijn vrouw heeft nog een koffietje gedronken en ik maakte de
rest van de fles Vin Santo leeg
Wat kan ik hier verder aan toevoegen? Weinig, tenzij, zeer
geslaagd!
Over de prijzen kan ik niets mededelen
daarvoor zul je zelf
eens moeten komen.
Absoluut een aanrader.
Om af te sluiten nog het recept van de Sashimi van
Kingfisch
Aantal personen: 4
Sashimi van Australian Kingfish, Granny Smithcreme, witte
selder & vinaigrette van gepekelde gember.
Recept van Lady Chef Ingrid Neven
Ingrediënten:
*vinaigrette:
* 2 dl olijfolie
* 1 theel.
sesamolie
* 3 eetl.
gepekelde gember (sushi)
* 3 eetl.
sushi-azijn
* 1 eetl. sojasaus
* 2 el limoensap
*marinade selder:
* 2 eetl.
gembersiroop
* 3 eetl. limoensap
* 2 eetl. water
* 1 eetl.
sushiazijn
* 1/2 theel.
limoenrasp
* 4 stengels witte
selder
* 300 g Australian
Kingfishfilet (zonder vel)
* 4 Granny Smith
appelen
* 15 g boter
* 100 ml room
* grof zeezout
Bereidingswijze:
Voor de vinaigrette: voeg alle ingrediënten samen en mix
goed. Kruid af met peper & zout.
Ontdoe de witte selder van zijn draden, snij overlangs in
fijne plakjes en snij in julienne.
Snij de Australian Kingfishfilet, tegen de draad van de vis
in, in fijne plakjes.
Voor de marinade voeg alles samen en roer goed.
Ontdoe de appels van het klokhuis en snij overlangs door.
Leg ze met de platte zijde op een geboterde bakplaat en leg op iedere appel een
stukje boter. Plaats in een voorverwarmde oven van 170°C voor ongeveer 12
minuten. Haal ze uit de oven en verwijder de schil, mix de appels samen met de
opgekookte room tot een gladde massa.
Marineer de witte selder kort in de marinade, plaats een
beetje van de koude Granny Smithcreme op het bord, leg de rauwe kingfish erop,
kruid met grof zeezout, napeer met een beetje vinaigrette en werk af met de
gemarineerde witte selder.
|