De Senaatscommissie Sociale Aangelegenheden heeft woensdag een wetsvoorstel goedgekeurd dat de Ordes voor Artsen en Apothekers hervormt en in de oprichting van een Deontolgische Orde voor de Gezondheidsberoepen voorziet. Ook een voorstel van commissievoorzitster Annemie Van de Casteele (VLD) en Christel Geerts (sp.a) voor de oprichting van een Orde van Kinesitherapeuten kreeg het fiat.
Mensen met korte telomeren (chromosoomuiteinden) in hun witte bloedcellen hebben bijna tweemaal zoveel kans op hartziekten als mensen met lange telomeren. Cholesterolverlagers verkleinen het risico. De kans op een hartaanval daalt bij het slikken van statinen (cholesterol verlagende pillen) bijna tot het niveau van de mensen met de lange telomeren. Mensen die een hartaanval krijgen, hebben bijna allemaal ook al korte telomeren.
Telomeren zijn de stukken DNA aan de beide uiteinden van het lange DNA-molecuul dat in ieder chromosoom ligt. Bij iedere celdeling wordt de telomeer iets korter en een cel met een te sterk ingekorte telomeer kan niet meer delen. Niet-delen betekent dat weefsels zich niet meer verjongen. Korte telomeren zijn daardoor een kenmerk van veroudering. Sommige kankercellen zijn in staat om hun telomeren op lengte te houden, waardoor ze bij deling niet verouderen. Sommige verouderingsonderzoekers kijken of ze de telomeerverkorting ook in gezonde cellen kunnen tegengaan.
Het verband tussen korte telomeren en de verhoogde kans op een hartaanval komt uit een onderzoek uit begin jaren negentig, onder bijna 6.600 Schotse mannen van middelbare leeftijd met een een matig verhoogd cholesterolgehalte.
De onderzoekers gebruikten de toen verzamelde onderzoeksgegevens om te achterhalen waarom de ene mens met een hoog risico op hartziekten nu wel een hartaanval krijgt, terwijl een ander met dezelfde tijdbom in zijn lijf gezond oud wordt. Ze keken daarbij onder meer naar de telomeerlengte van de witte bloedcellen (de afweercellen), omdat uit kleinere onderzoeken was gebleken dat die het risico op een hartaanval beïnvloeden.
Telomeerlengte is net zon belangrijke risico-indicator als veel andere, bekende risicofactoren voor hartziekten, schrijven de onderzoekers in hun publicatie in The Lancet van afgelopen vrijdag. Dat zijn bijvoorbeeld verhoogde bloeddruk en cholesterolgehalte, diabetes en flink overgewicht.
De vraag is alleen of de korte telomeren ook echt een veroorzaker van hartziekten zijn, of dat er een gemeenschappelijke andere oorzaak is die zowel de hartziekten als de korte telomeren veroorzaakt. De kortere telomeren in de witte bloedcellen kunnen het gevolg zijn van veel celdelingen, door een langdurig ontstekingsproces in de bloedvaten. Dat strookt met de hypothese dat bij hart-en vaatziekten altijd een ontstekingsproces gaande is. Telomeerlengte in de witte bloedcellen is tegenwoordig tamelijk makkelijk te meten na afname van wat bloed.
Mensen met korte telomeren (chromosoomuiteinden) in hun witte bloedcellen hebben bijna tweemaal zoveel kans op hartziekten als mensen met lange telomeren. Cholesterolverlagers verkleinen het risico. De kans op een hartaanval daalt bij het slikken van statinen (cholesterol verlagende pillen) bijna tot het niveau van de mensen met de lange telomeren. Mensen die een hartaanval krijgen, hebben bijna allemaal ook al korte telomeren.
Telomeren zijn de stukken DNA aan de beide uiteinden van het lange DNA-molecuul dat in ieder chromosoom ligt. Bij iedere celdeling wordt de telomeer iets korter en een cel met een te sterk ingekorte telomeer kan niet meer delen. Niet-delen betekent dat weefsels zich niet meer verjongen. Korte telomeren zijn daardoor een kenmerk van veroudering. Sommige kankercellen zijn in staat om hun telomeren op lengte te houden, waardoor ze bij deling niet verouderen. Sommige verouderingsonderzoekers kijken of ze de telomeerverkorting ook in gezonde cellen kunnen tegengaan.
Het verband tussen korte telomeren en de verhoogde kans op een hartaanval komt uit een onderzoek uit begin jaren negentig, onder bijna 6.600 Schotse mannen van middelbare leeftijd met een een matig verhoogd cholesterolgehalte.
De onderzoekers gebruikten de toen verzamelde onderzoeksgegevens om te achterhalen waarom de ene mens met een hoog risico op hartziekten nu wel een hartaanval krijgt, terwijl een ander met dezelfde tijdbom in zijn lijf gezond oud wordt. Ze keken daarbij onder meer naar de telomeerlengte van de witte bloedcellen (de afweercellen), omdat uit kleinere onderzoeken was gebleken dat die het risico op een hartaanval beïnvloeden.
Telomeerlengte is net zon belangrijke risico-indicator als veel andere, bekende risicofactoren voor hartziekten, schrijven de onderzoekers in hun publicatie in The Lancet van afgelopen vrijdag. Dat zijn bijvoorbeeld verhoogde bloeddruk en cholesterolgehalte, diabetes en flink overgewicht.
De vraag is alleen of de korte telomeren ook echt een veroorzaker van hartziekten zijn, of dat er een gemeenschappelijke andere oorzaak is die zowel de hartziekten als de korte telomeren veroorzaakt. De kortere telomeren in de witte bloedcellen kunnen het gevolg zijn van veel celdelingen, door een langdurig ontstekingsproces in de bloedvaten. Dat strookt met de hypothese dat bij hart-en vaatziekten altijd een ontstekingsproces gaande is. Telomeerlengte in de witte bloedcellen is tegenwoordig tamelijk makkelijk te meten na afname van wat bloed.
