Eerstelijns-kine voelt zich stiefmoederlijk behandeld
Het reageert daarmee op de opening van het revalidatiecentrum in ziekenhuis Maas en Kempen. ,,Kinesisten kunnen net zo goed een revaliderende patiënt behandelen. Alles is afhankelijk van de patiënt en de aard van de kwetsuur'', zegt voorzitter Luc Vermeeren.
,,We worden te vaak stiefmoederlijk behandeld. Revalidatieartsen laten vaak uitschijnen dat revalidatie beter in een revalidatiecentrum gebeurt dan bij kinesisten. Het komt over of we ons werk niet kunnen en dat stoot vele kinesitherapeuten tegen de borst'', zegt Vermeeren.
,,Een zelfstandig gevestigd kinesitherapeut is onderworpen aan de vestigingsnorm. Die houdt in dat een kinesist moet beschikken over apparatuur om aan het geneeskundig voorschrift te voldoen. We willen de noodzaak van een revalidatiecentrum niet betwisten, maar soms is behandeling door een kinesist efficiënter. Bij sommige patiënten is een individuele aanpak beter. Zwaar zieke patiënten zijn beter af bij een kinesist dat in een drukke revalidatiezaal.
Een arts zou een grotere rol kunnen spelen bij de juiste doorverwijzing van patiënten. Voor artsen verbonden aan een ziekenhuis met revalidatiecentrum is dit al moeilijker. Het centrum moet ook renderen natuurlijk'', beseft de voorzitter. Dokter Bobbaers, revalidatiearts van het ziekenhuis Maas en Kempen nuanceert zijn eerdere uitspraken. Volgens hem is de revalidatie bij een kinesitherapeut perfect mogelijk. ,,Maar voor onder andere de groep van patiënten met langdurige rugpijn die erg beperkt zijn in hun dagelijks en professioneel functioneren, is er een wetenschappelijk evidentie dat ze baat kunnen hebben bij een multidisciplinaire behandelingsstrategie'' (kvh) (Het Nieuwsblad - 19/04/2007)