|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />Paris 1974 "le temps dune chanson"
Als ik naar Moulhoudjis comme un petit coquelicot luister en mijn ogen sluit, denk ik aan Parijs. Je taime. Parijs in november, regen, weerspiegelingen van mensen, van lichten in natte straten, de lucht van gepofte kastanjes. Je taime, Marrons glacées. Druk, druk, druk, vite, vite, vite. De lange gangen, gesis, het specifieke luchtje van de Parijse metro, gele metrokaartjes, vite vite, vite. Je taime. Dan denk ik aan Mont Martre, le Sacre Coeur, trappen , heel veel trappen, aan Crêpes Suzette. Je taime. Ik denk aan Montparnasse, aan Tati, aan blauw, heel veel mensen, veel zwart, druk, druk, druk, aan de metro die er boven de grond reed boven onze hoofden. Ik denk aan de hete grog om op te warmen in een Parijs café met juke boxjes bij ieder tafeltje, ik denk aan Gainsbourg, Johnny, Clo Clo aan Julien Clercq, Veronique Sanson, Gérard Lenorman, Christophe, Mort Shuman, Michel Fugain, Michel Sardou Elle court elle court la maladie damour. Je taime. Ik denk aan de Boulevard St.Michel, aan het Quartier Latin, aan gitaarmuziek, aan Jacques Brel, aan Ne me quitte pas, aan Diabolo menthe. Je taime, Ik denk aan de Notre Dame, aan boekenstalletjes langs de Seine. Ik denk aan Le Louvre aan La Joconde, aan Les Tuileries aan de Franse revolutie, aan Marie Antoinette, aan stoeltjes in het park, aan spelende kinderen, aan een fontein. Aan Tarte Tatin. Je taime. Ik denk aan een overdekte markt, aan ongepelde garnalen en een sandwich jambon beurre. Je taime. Ik denk aan Jim Morrison aan Edith Piaf aan "Simone Signoret" op Père-Lachaise. Ik denk aan het plafond van "le Rex waar ik in slaap viel onder de film, aan Love story en de laatste trein naar huis gemist , aan een bosje vers geplukte rozen uit een gemeente park, aan beloften: Les étoiles pour toi! Je taime. Aan les routiers sont sympa, van Max Menier. En dat niets aan de hand stemmetje: ça bouchonne sur la phériphèrique. Moulhoudji is al lang uitgezongen, en Parijs zal altijd Parijs 1974 blijven: je taimais.
|
