ik ben Loewiesa ik ben belgo-néerlandaise of neder-waalse Ik woon in "Le Hainaut" In dit blog probeer ik te schrijven over dingen die mij aan het denken zetten dingen die mij aan het lachen maken dingen waarover ik me zorgen maak en dingen die ik gewoon uit mijn duim zuig
Als je je beperkingen kent, kun je daarbinnen, onbeperkt te werk gaan
Jules Deelder
schrijver,dichter
Don't walk behind me I may not lead Don't walk in front of me I may not follow Walk beside me That we may be as one
I'm Out Of Estrogen
AND I HAVE A GUN!
gedachtespinsels, dagelijkse onzin en andere beslommeringen van een jonge vijftigster
Loewiesa
01-08-2013
emancipatie
Zoals ik hier beneden als schreef, mijn buurman is geen optie En een andere handige (en gewillige man) heeft uw jonge gedachtespinnendevijftigster zo één, twee, drie niet bij de hand.
Mijn natuurkundeleraar op de middelbare school, einde zestig begin zeventiger jaren leerde ons behalve alles over de Leidse fles ook stekkers aan elektriciteitsdraden te zetten zodat wij in geval van kleine ongelukjes zelf behulpzaam waren en niet hoefden wachten, tot we een ons wogen of tot iemand anders zo vriendelijk zou willen zijn om hetvoor ons te doen.
Maar helaas. Toen ging het om dunne draden. De veel dikkere verlengkabel blijkt andere koek.
"Wat doet Oma?" Vraagt mijn kleinzoon, wanneer hij mij bezig ziet met een schroevendraaier waarmee ik de stekker openschroef om het stukje draad te verwijderen. Ik snij met een aardappelmesje het dikke draad open waarin drie dunnere draden in mooie kleurtjes verstopt zitten. Het dikke draad is stug en ik heb moeite met de koperen draadjes in de drie binnenste draden bloot te leggen, ik haat het gevoel en de geur van het koper aan mijn vingers. Het uiteinde van de nagels aan mijn duimen splijten van het gepriegel en één nagel scheurt behoorlijk in, zodat ik nu overal blijf haken. Ik baal behoorlijk.
Okay, ik sta best mijn vrouwtje. Ik ben goed in schilderen en behangen, al zeg ik het zelf J ik maai het gras en snoei de heg en andere struiken. Ik kan allerlei apparaten zelf instellen en los computerproblemen op. Maar ik ken ook de beperkingen van mijn emancipatie. Het zou fijn zijn als er ooit nog een nieuwe man in mijn leven komt die een beetje handig is en het verschil kent tussen al die verschillende tangetjes en sleutels en weet waarvoor je ze gebruiken moet en die ook nog weet hoe je met een zaag omgaat en hoe je passioneel een boor hanteert. Ik zal al dit soort klussen met liefde aan hem overlaten terwijl ik een lekker kopje koffie voor hem zet, en een appeltaart bak of ik schenk iets fris, nu met dat warme weer en ik moedig hem aan door hem te laten blijken hoe knap en geweldig hij wel is, zodat hij zich mannelijk en nodig voelt. Daar bloeit elke man gegarandeerd van op !
"Daar bestaan speciale tangetjes voor" hoor ik later van een man (n.v.d.r. Dat bedoeltuw jonge gedachtespinnendevijftigsternou, speciale tangetjes!) Om vervolgens te horen klagen: "Ik moet ook wel eens zelf een knoop aanzetten." Het is nogal een vergelijk!
Het is wat minder warm en ik bedenk dat het een goed moment is om de heg weer eens te snoeien want dat is er vanwege altijd iets nog niet van gekomen. Mijn kleinzoon die deze week weer eens bij mij logeert helpt mij een handje met het transporteren van takjes in zijn kruiwagen. Het ventje heeft het er druk mee. Terwijl ik in de weer ben met de elektrische snoeischaar observeert mijn buurman mij vanaf het terras. Mijn buurman heeft ongeveer mijn leeftijd en is vrijgezel en hoewel je statistisch gezien de meeste kans hebt om met je buurman te trouwen is mijn buurman beslist geen optie! Mijn buurman heeft een niet zo heel erge "wijde blik" mist een paar tanden en heeft een buik alsof hij 8 maanden zwanger is en is sinds zijn geboorte nog nooit onder de rokken van zijn moeder uit geweest. Mijn buurman doet iets bij de gemeente waar ik hem al eens bezig heb gezien. Hij is wèl lief voor zijn moeder, op hun terras staan twee bloembakken, precies dezelfde als die van voor het gemeentehuis. (Maar dààr over zal niemand iets van mij horen.) Hij weet alles over iedereen. Zodat ik mij soms afvraag, wat hij misschien over mij vertelt, Zij wonen hier nog niet zo lang en toen zijn moeder en ik voor het eerst een praatje maakten en hij er bij kwam staan, zei zij veelbetekenend tegen haar zoon. "Die madam hier, is ook alleen!"
Ik ben bijna op het eind wanneer ik een onhandige te snelle beweging maak en de elektrische kabel door snij. De zon floept uit en het begint zachtjes te regenen. Mijn buurman opgeschrikt van de stilte ineens, staat op uit zijn tuinstoel en slentert naar de heg. "Ben je in panne?" Vraagt hij, ik vertel hem wat er gebeurt is." "Ik kan dat wel even plakken "stelt mijn buurman voor" Plakken .?" Vraag ik verbaast en ik denk: buurman, je maakt een grapje, dat meen je niet? "Ja hoor" antwoord mijn buurman bloedserieus. "Met . Plakband"!
Een hulpje voor wie vandaag, met bloem, al of niet zelfreizend, zelfrijzend , een kuiltje voor een ietsepietsie zout, eieren, melk, eventueel een lepel cognac, een lepel olie, 1 mixer .. èn een pan aan de slag gaat. Zo moet je het dus doen!
De dag begonnen met het kuisen van mijn badkamer. De aanleiding van deze plotseling opgekomen schoonmaakwoede was de niet goed afgesloten dop van een tube Zen White Lotus Rice Shower Scrub (een sereen geurende douche scrub op basis van witte rijst, soja en pure zijde met de subtiele en inspirerende geur van de Witte Lotusbloem die mijn huid een paar keer per week op milde sublieme wijze polijsten, zijdezacht maken en onweerstaanbaar laten ruiken!) Maar waar de inhoud zich helaas over de plank met shampoos, douche gels en andere lekker ruikspulletjes, verspreid had. Vervolgens bedacht ik, waarschijnlijk enigszins bedwelmd door de overdosis inspirerende geur van de Witte Lotusbloem dat -nu ik toch bezig was- het misschien wel een goed idee zou zijn de tegeltjes rond de douche ook eens een beurt te geven. Niet omdat het nodig was. Want Zooo smerig is het bij mij nu ook weer niet. Op het internet laatst een filmpje gezien dat het schoonmaken van voegen tussen de tegels prima gaat met een plantenspuit gevuld met water en daarin een flinke scheut bleekwater. Ik heb trouwens al veel aan die filmpjes gehad. Zo heb ik dank zij de aanwijzingen van zon filmpje verleden jaar het plafond van mijn living kunnen repareren en het resultaat mag gezien worden! D.w.z. je ziet er niets van! Tenzij er een spot op staat en in de zomer, op sommige uren van de dag. Maar op die momenten kijkt men gewoon even niet naar boven. Toch?
De truuk met de met bleekwater gevulde plantenspuit heb ik overigens gecatalogeerd in de categorie onnavolgbare huishoudelijke tips. Want het is niet te doen in een kleine en slecht geventileerde ruimte als mijn douche. Binnen de kortste keren had ik tranende ogen, duizelingen en begon ik naar adem te snakken. Op dat momentkwam mijn zoon thuis en vroeg: Mààààààm wat doe je????????? Het stinkt hier!!!!!!!!!!! En voor ik een rolberoerte kreeg - want ik haat het als mensen naar de bekende weg vragen als ze toch duidelijk kunnen zien waarmee je bezig bent- bedacht ik dat hij hélemaal gelijk had! En zo is alles toch nog goed gekomen!
Terwijl de mussen buiten dood van het dak vallen door de warmte, is het hier in huis heerlijk koel en heb ik mijn keuken eens grondig opgeruimd. Ik ben echt niet zon poetsmiep die de hele dag met haar stofdoekje door het huis loopt te wapperen. Maar af en toe moet het er toch eens van komen. Bovendien geen betere therapie dan er eens flink met de klopper door te gaan. En dat, heb ik dan wel met de meer fanatiekere poetsmiepen gemeen. Het begon met en simpel opruimen van mijn keukenkastjes nadat ik een pakje puddingpoeder vond, die ik ooit, in een opwelling eens had gekocht omdat me dat wel gemakkelijk leek, zon vlug toetje, een poedertje, een halve liter melk erbij , eventjes roeren en de boel een tijdje laten opstijven. En klaar is het toetje. Bovendien had mijn lief, waar dit soort gekleurde , in ieder geval lekker ruikende, toetjes vroeger regelmatig geserveerd werden, mij verzekerd dat ze erg lekker waren. Het pakje was goed tot 2007 ..( ik geloof dat ik iemand ken die dit weekend eens extra verwend gaat worden) J Na het opruimen van de keukenkastjes, vond ik dat de rest van de keuken eigenlijk wel aan een ontvetting toe was en waarom niet een heel ander kleurtje ?
Mijn ruiten gelapt, gezeemd of gekuist zoals ze in Vlaanderen zeggen. Het was trouwens weer eens nodig, dat ruiten kuiszeemlapgedoe. De drang voor het ruitenkuisen is bij mij niet van dien aard dat ik dat wekelijks doe. Maar nu, met dat lentezonnetje dat nog een beetje laag staat, zag ik, dat het weer eens tijd werd. Bovendien zit mijn zoon thuis met een keelontsteking en als een echte vent klaagt hij de hele dag door. Het was dus ook een vorm van vluchtgedrag dat ik over ging tot huishoudelijke activiteiten buitenshuis. Nu had ik laats eens gehoord dat je de ruiten prima kunt kuisen met een doormidden gesneden ui, (of moet ik nu ook zeggen ajuin?) in het waswater.Dus tijd voor een test! Ik had ze al eens gedaan met afwasmiddel met azijn, met ammoniak, of gewoon met van die producten, speciaal voor ruiten uit de supermarkt. Ik heb wel eerst het schilletje van de ui gehaald. En in mijn emmer met warm water gedaan, (de ui dan hè , de schil weggegooid.) ik heb er ook een kneepje afwasmiddel bijgedaan. En dan ben ik aan het werk gegaan. Het rook wel uierig, en ik kreeg zowaar trek in UIENSOEP!Maar mijn ramen zien er weer glanzend schoon uh proper uit. De ui uit de emmer gevist en hem maar weggegooid. Het zijn moeilijke tijden en ik heb nog even geaarzeld om hem te recycleren door hem af te spoelen en hem bij de soep te mengen, die ik vanavond serveer, lekker met geraspte kaas.
UPDATE: zaterdagmorgen: strepen op de ramen! Soep was heel lekkerrr!
dit blog ondersteunt oude spelling nieuwe spelling oude nieuwe spelling onnodig Frans onnodig Engels verkeerd geplaatste leestekens stijl en spelfouten
OVER VRIJE MENINGSUITING!
"Het mooie van vrije meningsuiting is dat je altijd weer verrast wordt door de schaamteloosheid van degenen die haar willen beknotten"
THEO VAN GOGH (VERMOORDE COLUMNIST EN CINEAST)
OVER LIEFDE
"LIEFDE IS DAT JIJ HET MES BENT
WAARMEE IK IN MIJZELF WROET"
May the sun. Bring you new energy bij day. May the moon. Softly restore you by night. May the rain. Wash away your worries. May the breeze. Blow new strenght into your being. May you walk. Gently through the world and know. Its beauty all the days of your life.
Soep was heel lekkerrr!
