Hierbij wens ik de bezoekers van mijn blogje

Een hele fijne kerst

En het  allerbeste voor het nieuwe jaar !

Loewiesa

23-12-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

De examens van december zijn achter de rug. De uitslag zullen we pas in januari weten. Nu eerst vakantie. Zijn laatste examen was Nederlands. Mijn zoon is op Franstalig grondgebied geboren, en getogen. In tegenstelling tot zijn tweelingzusjes die zijn opgegroeid in de Druivenstreek. Waar ze tot hun negende op school zijn geweest.
Thuis werd er Nederlands met mij, en Frans met hun papa (die Franstalig is) gesproken. Toen ze 9 jaar waren, zijn wij verhuisd naar Wallonië, en zijn ze over gegaan naar Franstalig onderwijs. Het was hard leren geblazen, want ze waren dan misschien wel al bekend met de Franse taal, schrijven was iets anders. Met hulp van enthousiaste en gemotiveerde leerkrachten zijn ze er gekomen, met extra lessen. Ze hebben de middelbare school zonder problemen doorlopen. En later het hoger onderwijs. Met mijn zoon “C’est une toute  autre histoire”. Van jongs af aan heeft hij bijna uitsluitend Frans gehoord. Ik was inmiddels al weer terug aan het werk en hij ging naar de crèche, later naar Franstalig onderwijs. Hoewel ik het toch altijd heb weten vol te houden om Nederlands tegen mijn kinderen te spreken, heeft het Frans de overhand gekregen. Mijn zoon geeft mij trouwens meestal antwoord in het Frans. Alleen met zijn grootouders spreekt hij Nederlands. Als wij  bv in Amsterdam zijn en hij wil een inlichting over het een of ander stapt hij zonder problemen op de verkoper af en stelt zijn vraag in het Nederlands. Dan denk ik; “Och ik moet mij geen zorgen maken, het zal wel in orde komen”. Mijn kleindochter komt elke woensdag bij mij. Ze is 18 maanden en begint haar eerste woordjes te zeggen: “bilinque” alstublieft! Ik spreek uitsluitend Nederlands met haar. Ook haar mama probeert het zo veel mogelijk vol te houden. En zelfs zoonlief doet mee. Er is hoop!!! Stilletjes hoor ik hem tegen zijn nichtje in het Nederlands babbelen. Het is ongelofelijk hoe snel een kind een taal kan aan leren. Zonder beschaamd te zijn om fouten te maken. Door de twee landstalen goed te spreken is ons wereldje verruimd. We kunnen met “iedereen” meespreken. Ik volg de “ Belgische Soaps” op de Vlaamse  en Franstalige tv zenders. Raak verward van al die Bullshit. En als Oranje wint:  Roep ik heel hard ”Hup Holland”!

22-12-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

De telefoon ging, het was  een verstopt  nummer, en dan begin ik me eigenlijk  al een beetje op  te ergeren. Meestal gaat het dan om zo’n irritant callcenter dat probeert je iets  aan te smeren. Gewoon zeggen dat je niet geïnteresseerd bent schijnt men niet te begrijpen, want ze bellen een uur er na rustig  weer terug. De laatste tijd probeer ik om net zo irritant te zijn als zij, en naar ik hoop nog erger.  Door zelf irritante vragen te gaan stellen. Niet aardig? Misschien zielig voor de medewerkers van zo’n callcenter? Ze doen immers  ook maar hun werk. Maar het helpt wel . Bovendien moeten ze mij niet bellen, als ik iets nodig heb bel ik zelf wel.

Maar dit belletje was dus geen callcenter, maar een kennis van vroeger en tevens de schoonmoeder van een van mijn dochters. Ik heb haar al jaren niet meer gezien of gehoord. En het liefst zou ik dat zo willen houden. De dame in kwestie zit namelijk met grote regelmaat  aan de fles. Met alle gevolgen van dien.  Het ene moment een best aardig  mens en het volgende moment een bijzonder leugenachtig en kwetsend persoon. Ik heb mijn lesje inmiddels geleerd.  Met de loop der jaren en door nare ervaringen met verslaafden wijzer geworden  loop ik dit soort mensen tegenwoordig  met een grote bocht voorbij. Het “Moeder Theresa gehalte” staat bij mij al een tijdje op een zeer laag pitje. En dat wens ik zo te houden.

Maar natuurlijk voelde ik me wel  een beetje  overvallen. Op zulke momenten vergeet ik  alles wat ik geleerd heb uit assertiviteit en communicatie cursussen .  We hebben wat beleefdheden uitgewisseld, zij al lallend, en ik me afvragend , wat is hier de bedoeling van?  Wat moet ze van me? Binnenkort is het kerstmis. Ze zit alleen. Haar eigen kinderen nodigen haar niet meer uit. Eigen schuld, dikke bult . Ze vroeg om mijn juiste adres om mij een kaartje te kunnen sturen….

18-12-2008 om 15:35 geschreven door Loewiesa

Af en toe zit er storing op. Dan heb ik beeld, maar geen geluid. Ik heb bij mijn exemplaar natuurlijk geen gebruiksaanwijzing gekregen.  In het begin als er eens storing was, probeerde ik hem wel eens met veel kunst en vliegwerk weer aan de praat te krijgen. Maar helaas, zonder resultaat. Als hij niet wil dan wil hij niet.  Op zulke momenten wens ik mijn exemplaar met "ses cliques et ses claques” naar de Mokerheide. Dat hij daar maar gaat zitten neuten, maar niet hier bij mij. Ooit heb ik gelezen waarom  een man wanneer hij gestrest  is dichtklapt en stopt met praten.  Het schijnt dat hij zijn rechterhersenhelft gebruikt om zijn problemen op te lossen, daarbij stopt hij met het gebruiken van zijn linkerhersenhelft waarmee hij luistert en spreekt.  Zijn hersenen kunnen maar één ding tegelijk.  Hiervoor zou het beroemde beeld “De Denker” van Rodin symboliek staan. Alleen op een rots, nadenkend over oplossingen en niemand mag hem daarbij helpen. Als vrouw mag je hem dan af en toe eens een kopje thee of koffie  en een koekje aanreiken. Tot het moment dat hij weer van zijn rotsje wenst neer te dalen. Nu zit hij dus op de Mokerheide op een héle hoge rots! En dat kopje thee? Dat komt hij zelf maar halen..........

14-12-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

Het moest een keer gebeuren. Ik woon inmiddels  13 jaar in dit huis, en al 13 jaar is het:  “zet maar op de zolder”!  Al die jaren verdwenen die overbodige spullen dus naar de zolder. Want wie weet konden we die spullen nog wel eens gebruiken!  Natuurlijk gebeurd dit nooit, maar je weet maar nooit.  En bovendien ik ben Nederlandse dus : “ik bin zuunig”

En zo had ik de zolder al mooi vol staan met allerlei overbodige dingen. Ik heb weer vele zaken terug gevonden waarvan ik dacht dat ik ze kwijt was of waarvan ik niet eens meer  wist dat ik ze ooit had gehad. Dozen met in krantenpapier verpakte glazen en serviesgoed nog uit een vorig leven.

Eerst die dozen en zakken maar mee naar beneden genomen en alles uitgezocht. Dat resulteerde in een grote doos met barbiespullen, poppenspullen en complete en  incomplete spellen en  puzzels, Dozen vol met speelgoed, Lego, Playmobiel. Dinkey Toys, Match boxes, leuk  trouwens om in een vitrine te zetten in de kamer van mijn zoon. Evenals het elektrische treintje dat nog van mijn broer geweest was.   

Een doos met video's. audiocassettes, Cd's die ze niet meer willen. cd roms van een verjaard besturingsysteem die je niet meer op XP kan instaleren. Computerboekjes,  een oude cursus van DOS die ik nog ooit gevolgd hebt. Grammofoonplaten.

Spullen waarvan ik  niet eens meer wist  dat ik  ze ooit gehad heb.

Een zak met lakens en handdoeken die daar is gedumpt toen wij in dit huis zijn komen wonen.  Een paar zakken met kleren die niet meer passen.

Allemaal naar de kledingcontainer.

Boeken, héél  veel boeken.

Archiefdozen met het school werk van de dochters, bewaard  voor een eventuele controle i.v.m. de erkenning van hun diploma. De inkt is zelfs al aan het vervagen.

Twee vuilniszakken en twee dozen met knuffelbeesten van de kinderen. echt, nog mooie dure knuffels. De komende tijd krijgt iedereen bij wie ik op kraamvisite ga, een knuffel voor zijn baby! Het zijn moeilijke tijden nietwaar en “ik bin zuunig”!

Een zak met  luchtmatrassen en slaapzakken. Die kunnen nog van pas komen. Mocht er nog eens iemand gaan kamperen!

Foto’s veel foto’s ! Die ben ik nu aan het uitzoeken en aan het ordenen. Ik heb me een paar fotoalbums aangeschaft.

Mijn trouwjurk, mijn bruidsboeket.   Herinneringen.

De hele zolder stond vol emoties.

11-12-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

Inspiratie, soms heb je het, soms heb je het niet. Op sommige dagen heb je het ene idee na het andere, Soms komen de ideeën zo maar ineens op, bij het afwassen, of in de rij bij de kassa van de supermarkt. Het is meestal op dat soort saaie momenten dat ik vaak begin te fantaseren  over van alles en nog wat. Bij een saai  programma op de televisie, kunnen mijn gedachten ook nog al eens afdwalen. Ook het reizen met de trein werkt inspirerend. Maar er zijn zo van die dagen dan komt er gewoon helemaal niets. Rien de rien. Sommige mensen gaan bij gebrek aan inspiratie over tot sterk spul zoals drank of narcotica. Hun fantasie gaat dan zo met ze op de loop dat ze zelfs met dieren kunnen spreken. Ik hou het gewoon bij een blog pauze of misschien wel een blog stop. Ik ga me in de volgende dagen eens serieus bezig houden met een aantal  huishoudelijke taken die al weken, zo niet maanden op mijn “to do list” staan en waar ik gewoon niet toe kwam wegens geen tijd, (ook weer zoiets, want tijd maak je gewoon!) het was eerder; gewoon geen zin! Lekker opruimen. In de trend van Feng Shui En wie weet vind ik nog wat inspiratie, hier en daar verstopt achter een stofnest.

08-12-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

Vier uur 's morgens

Waarom is er geen club van slapelozen?
Men is zo eenzaam als men wakker ligt.
Kijk, aan het voeteneind zit mijn neurose
en ziet mij aan met een bedroefd gezicht.

Ik heb 's nachts altijd zoveel te betalen!
Veel meer dan overdag. En ik ben bang
voor oorlog en voor ziekte en voor kwalen;
ik tel de friemeltjes op het behang

en ga vergeefs in mijn bewustzijn dreggen
of ik daar iets plezierigs vinden kan.
Zou 't helpen als ik verzen op ging zeggen?
Van Willem Kloos? Vooruit, daar gaat ie dan:

'Ik ween om bloemen, in de knop gebroken
en vóór den uchtend van haar rom tom tom...
Ik ween om... dingen... die niet zijn ontloken'
en verder? Toe, waar weende Willem om?

Op dit uur kan men zich tot niemand wenden.
De telefoon slaapt, leunend aan de muur,
de boeken slapen, moe van hun ellende
en alle mensen slapen op dit uur

en alle kindertjes in hun pyjama's
en alle vogeltjes in het plantsoen,
de zeehonden in Artis en de lama's,
ze slapen, er is niets met ze te doen.

De uilen slapen niet, heb ik gelezen,
maar hoe krijg ik een uil in dit vertrek?
En ook dan nóg, al zou d'r eentje wezen,
hebben we dan wel stof voor een gesprek?

Wat ben ik wakker, o, wat ben ik wakker!
'En om mijn harte dat niet werd verstaan'...
Hè hè, dat was het! Kloos was ook een stakker.
Is het nou nog geen tijd om op te staan?

Uit “Tot hier toe” Annie M.G.  Schmidt

04-12-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

Sinterklaas staat weer voor de deur. Een leuke traditie. Vroeger thuis in Nederland werd dat uitbundig gevierd. Bij ons thuis kwam Sinterklaas zelfs hoogst persoonlijk  langs op pakjesavond. Hij liep dan wel altijd mijn vader mis, die dan toevallig die avond moest overwerken!!!!!!!!!! Hij was hem dan wel, ook weer héél toevallig onderweg tegen gekomen! Als kind geloofde je alles. Mijn moeder had een tabard en een mijter gemaakt volgens een patroon  uit de Margriet of de Libelle. De Sint droeg een mooie witte baard. En de staf bestond uit een koperen gordijnroede met een uit goudkleurig karton gemaakte krul.  Toen ik mijn twijfels begon te krijgen, begon ik de Sint van alle kanten te bestuderen, zijn vermomming was echter  perfect!  De doos met daarin het Sinterklaas pak staat nu bij mij op zolder. Helaas heb ik nog steeds geen waardige opvolger gevonden...... Sinterklaas in die dagen was  een feest voor jong en oud, er werden gedichten gemaakt waarmee je de anderen een beetje kon plagen, surprises bedacht. De weken voor Sinterklaasavond hing er een spannende sfeer in huis. Iedereen was in de weer met van alles.  Helaas is deze traditie voor mij een beetje op de achtergrond gekomen. Hier in Wallonië wordt er wel iets aan gedaan, maar vooral op scholen, niet zo zeer bij de mensen thuis. Het is hier trouwens de week van de “Saintes” Eloi, Barbe.... (On ne sais plus à quel Saint se vouer) De hele week is er wel een dag dat er wel iets dicht is omdat er iets gevierd moet worden. Ieder zo zijn tradities. Laatst las ik iets over religieuze kenmerken, die verboden zouden worden, en op de mijter van de Sint, staat nu eenmaal zo’n soort kenmerk.

Misschien mogen Sinterklaas en Zwarte Piet over een paar jaar niet eens meer. Sinterklaas  mag dan misschien nog  wel. Piet ook misschien, zolang hij maar niet zwart is. Zwarte Piet is misschien binnenkort in het kader van de emancipatie, de integratie en de wet gelijke behandeling verboden . Een tijdje geleden is het begonnen met de negerzoenen. Je weet wel, die chocolade bollen gevuld met geklopt ei- witschuim. Maar niet alleen het schuim werd opgeklopt, de naam ook!  De “negerzoen” is verdwenen, Of eigenlijk de combinatie van “neger” en “zoen” mag niet meer. En waarom?  Omdat de “slachtoffers van de slavernij in Suriname”  hier moeilijk over deden.

Trouwens altijd gedacht dat Zwarte Piet zwart was van het roet in de schoorsteen!

Of weer eens verkeerd gedacht?

02-12-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

De moeder van mijn lief zit in een home. Een paar jaar geleden is ze beginnen te dementeren. Daar zit ze nu, te wachten. Er worden beslissingen voor haar genomen, Ze blijft vriendelijk en onzeker  kijken, wat gaat er in haar om? Een oude vrouw die schijnbaar niks merkt van de dingen die men doet. Die met haar eten knoeit, die naar het toilet moet op bevel…….

Eens was ze een jong meisje, met een vader en een moeder, met broers en zussen die van elkaar hielden.

Op haar twintigste is ze getrouwd.

Samen met haar man bouwde ze gelukkig huis voor haar kinderen die haar nodig hadden. Toen ze veertig was, waren haar kinderen volwassen en zijn ze uitgevlogen.

Op haar vijftigste speelde ze met haar eerste kleinkinderen.

Daarna  kwamen de donkere dagen. Na de dood van haar man, bleef ze alleen achter, bang voor de toekomst en denkende aan de jaren van liefde die ze gekend had.

27-11-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

Af en toe kijk ik eens naar programma’s als Super Nanny of op Frankrijk “le grand frère”.  (Dit gaat meer over problemen met ado’s) Ik kijk er trouwens met mijn puberzoon naar en zelfs hij zegt "mama je moet toch niet klagen; Zooooooooo ERG ben ik ook weer niet!!!!!!" En daar gaat het me ook om. Het is niet zozeer het succes van de hoofdrolspelers.  Het doet goed aan mijn ego! Want het kan natuurlijk allemaal nog veel erger!

Nu zijn er ook zo programma’s  als eerste hulp bij linkerhanden, of mijn man is een klusser. Daar wordt in NO TIME ff een half huis opgeleukt!

Nu heeft mijn lief beslist geen twee linker handen en is zelfs beroeps prutser! Maar de verbouwing van mijn badkamer(tje) duurt in mijn ogen al veel te lang. Wanneer je dat soort klus programma’s bekijkt dan denk je, ik ga er zo ook ff aan beginnen, zo in een vrij weekendje!  Ergens tussen de soep en de patatten.

Het einde is wel al in zicht, dus er is hoop dat we binnenkort weer uitgebreid kunnen badderen.

25-11-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

23-11-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

19-11-2008 om 09:01 geschreven door Loewiesa

Het zat wel niet in de planning, maar we gaan er aan beginnen, de badkamer gaat vernieuwd worden. We zitten ergens met nattigheid in een zijwand. Dus heeft mijn  “handige Harry” besloten om de boel maar ineens helemaal weg te kappen. Nu maak ik me over het resultaat geen zorgen, wel over het einde van de werken, welke maand? Welk jaar? Dat het een project gaat worden van lange adem is al wel zeker. Mijn lief is namelijk loodgieter  van beroep en dat betekent dat de werken thuis vaak op zich laten wachten. Bovendien sukkelt hij met een meer dan  lastige rug. En ook dat zat niet in de planning. Zoals zoveel dingen in het leven die je niet gepland hebt, maar toch gebeuren.  Maar ik voel dat ik alweer zwaar op de hand ga worden, want ik kan nog uren doorzeuren over het acteur zijn in eigen leven, en meer van die shit. En daar heb ik vandaag nu eens geen zin in. Ik mag eens gaan bedenken welke tegeltjes ik zou willen!

18-11-2008 om 08:55 geschreven door Loewiesa

Dit recept kreeg ik gisteren om van mijn verkoudheid af te raken. Ik heb het zelf nog niet geprobeerd want het lijkt mij gewoon vies!  Maar misschien zijn er onder  de bloggers die me af en toe eens bezoeken, vrijwilligers die eens willen proberen?

Hier is het recept:

Kook een liter abdijbier met wat kaneel, suiker citroensap en gember. Klop twee eieren en voeg er melk  bij, een beetje bloem en een dl rum. Dit mengsel bij het kokend hete bier gieten en opdrinken!

Santé!

17-11-2008 om 09:27 geschreven door Loewiesa

Vanochtend bezoek gehad van een vriendin, gezellig samen koffie gedronken en over van alles en nog wat  zitten kletsen, veel gelachen. Afgesproken om binnenkort samen iets leuks te gaan doen.  Ik ben blij mijn vriendinnen af en toe eens te zien. Samen naar het zwembad, en samen soms de slappe lach hebben, samen soms eens te klagen over onze mannen die ons soms niet lijken te begrijpen. Iedere dag zitten er in mijn mailbox mailtjes van virtuele vrienden, vriendschap powerpointjes , er zijn er hele mooie bij. En ook ik stuur ze door, naar weer andere virtuele vrienden, mensen die ik nog nooit gezien heb. Mensen die mysterieus op de achtergrond blijven. Al dat virtuele gedoe is  voor veel mensen  helaas niet meer dan een tijdverdrijf, een snelle consumptie, zonder echt contact, diepgang of interesse  in de ander. Mensen zijn virtueel makkelijk inruilbaar. Wat ik nu eigenlijk wilde zeggen is dat ik nog altijd de contacten met “echte” mensen verkies en dat ik liever een echte lach zie dan een, wat moet ik me daar bij voorstellen smiley. Ook al blijft het natuurlijk leuk al die powerpointjes in mijn mailbox!

13-11-2008 om 16:06 geschreven door Loewiesa

Zonder jou, ben ik een kudde zonder herder.

Zonder jou, kan ik helemaal niet verder.

Zonder jou. Ben ik een roos zonder geur.

Zonder jou, ben ik een regenboog zonder kleur.

Zonder jou? Ben ik een gezicht zonder ogen.

Zei ik dat ik zonder je kan? …… dan heb ik gelogen!

Auteur onbekend

12-11-2008 om 08:35 geschreven door Loewiesa

Er is geen groter verdriet dan zich, in dagen van ellende, de tijden te herinneren toen men gelukkig was.

06-11-2008 om 12:15 geschreven door Loewiesa

Weer terug uit Amsterdam!  Waar ik een paar “Quality time”  dagen met mijn zoon heb doorgebracht. Ik ben niet bestolen, niet aangerand, niets van dat alles. Wel, bijna van mijn voeten gereden door zo’n toerist ! Echt, je moet dat meemaken, mensen die blijkbaar  nog nooit van hun leven op een fiets hebben gezeten, huren er eentje in Amsterdam. Ze versperren de weg,  rijden over de stoep of tegen het verkeer in . Oh ja ik heb me ook nog moeten bukken voor een paar laag overvliegende duiven en op een gegeven moment als we over een markt liepen, heb ik ff bang naar de lucht gekeken en me afgevraagd wat dat koppel overvliegende reigers van plan waren. Dat zie je trouwens alleen in Amsterdam.  Reigers midden in de stad.  Maar verder gewoon een paar gezellige dagen beleefd, en vooral veel lol gehad. Alleen maar leuke mensen ontmoet. Ik  heb weer genoeg energie op gedaan  om de eerst volgende weken  door te komen. Dat dacht ik tenminste op de terug weg naar huis. Thuisgekomen zat onze “rode jeweetwelkater”  al op ons te wachten. Omdat hij al een dagje ouder wordt, hadden we besloten het arme beest in huis te laten, met zijn kattenbak!  Mijn dochter zou dan af en toe eens binnenspringen! Tot zover alles goed geregeld, dachten wij! Niet op het eigenzinnige karakter van onze Simba gerekend. Bij het thuis komen, was hij er direct, een luid protesterend miauw! En ik rook het ook meteen : Stront! Op 3 strategische plaatsen, lekker verstopt achter  de planten. Waar je moeilijk bij kunt. Dus moeders kon meteen aan het werk, want op zulke momenten laat zoonlief het afweten, oh ja hij heeft wel  ff de planten verschoven zodat ik er beter bij kon. De dader hebben we de rest van de avond trouwens niet meer gezien. En nu volgt hij me overal.  Vol verwijten! Dat ik hem alleen gelaten heb. Dus nu volgt er “quality time” enkel en alleen voor die stomme kat. Ik voel het al, binnenkort ben ik weer aan een “quality time” xtra lang weekend toe, helemaal alleen voor mij!

02-11-2008 om 11:18 geschreven door Loewiesa

Belachelijk vroeg wakker geworden weer. Het zal wel eventjes duren tot ik mij weer heb aangepast aan de nieuwe wintertijd. Volgens wetenschappers zouden ochtendmensen het gemakkelijker hebben met de overgang naar de zomertijd. En avondmensen  het gemakkelijker met de  overgang naar de wintertijd. Conclusie:  ik ben een ochtendmens.  Feit is dat de omschakelingen telkens en paar dagen sukkelen met zich meebrengen. Slaapgebrek kan leiden tot concentratiestoornissen, en die zouden dan weer kunnen leiden tot een stijging van het aantal ongevallen. Andere studies zouden dan weer hebben aangetoond, dat de uurverandering kan leiden tot een overconsumptie van slaap- en kalmeringsmiddelen. Tot zover allemaal heel logisch!

27-10-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

Ik heb in mijn boekenkast een boek, dat ik af en toe eens lees als ik weer eens in een spirituele bui ben. “De strijders van het licht” geschreven door Paulo Coelho. "Een Strijder van het Licht” is een wezen dat  zich onophoudelijk inzet om  bewustzijn  in alles en iedereen te herkennen, in een levenslange  strijd tegen  schimmen en  alledaagse sleur  zoekt hij naar de magie in elk moment van de dag…………

“Strijders van het licht zorgen ervoor de glans in hun ogen te behouden. Ze staan midden in de wereld en nemen deel aan andermans leven. Ze zijn hun tocht aangevangen zonder rugzak en zonder sandalen. Vaak zijn ze laf, en ze handelen ook niet altijd correct.

Ze lijden onder dingen die dat niet waard zijn, ze zijn kleingeestig en soms denken ze dat ze niet in staat zijn om te groeien. Veelvuldig achten ze zich een zegening of wonder onwaardig. Regelmatig bekruipt hen twijfel over wat ze hier aan het doen zijn. Ze liggen nachten wakker en vinden dat hun leven geen zin heeft.

Daarom zijn het strijders van het licht. Omdat ze dolen. Omdat ze zichzelf vragen stellen. Omdat ze een zin zoeken – die ze ongetwijfeld zullen vinden.

Soms lijkt de Strijder een fout te hebben gemaakt. Maar de Strijder ondervindt geen leed van deze verkeerd gemaakte beweging. Hij neemt zijn leven in de hand zoals het vaak komt. Op bepaalde kruispunten moet je kiezen. Een echte strijder kiest en kijkt vervolgens niet meer achterom. Hij denkt na over de gemaakte keuze, maar beroept zich nooit op de terugtocht. Hij ondergaat zijn lot zoals het komt. Vaak denkt een Strijder ook dat zijn keuze fout is, terwijl geruime periode later en  veel vrezende, koude nachten later blijkt dat deze weg toch de enige juiste weg was. Bij foute wegen gaat de Strijder ook verder, want fouten moet je begaan. Fouten moet je ondergaan. Om vervolgens te leren en weer verder te trekken.”

26-10-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

Enig onderzoek leverde een resultaat waar iedereen even bij stil zou moeten staan:

* Meer dan 98% van de gedetineerden zijn broodgebruikers.

* Meer dan de helft van alle kinderen die opgroeien in een broodgebruikende huishouding presteert onder het gemiddelde op school.

* In de 18de eeuw, toen vrijwel alle brood nog in grote hoeveelheden thuis werd gebakken en het voornaamste voedingsmiddel was, lag de gemiddelde levensverwachting onder de 50 jaar; de zuigelingensterfte was onaanvaardbaar hoog; veel vrouwen stierven in het kraambed; ziekten als tyfus, gele koorts en griep velden hele naties.

* Meer dan 90% van geweldsdelicten wordt begaan binnen 24 uur na het nuttigen van brood.

* Brood wordt gemaakt van een substantie, deeg geheten. Uit onderzoek is gebleken, dat een kleine hoeveelheid, als een pond deeg een muis kan laten stikken. De gemiddelde broodeter eet meer brood dan dat in een maand.

* Primitieve stammen, die zich niet voeden met brood, hebben bijna geen last van kanker, alzheimer, parkinson of osteoporose.

* Broodgebruik is verslavend gebleken. Proefpersonen die geen brood kregen, maar alleen water, smeekten al na 2 dagen wanhopig om brood.

* Brood heeft een stepping stone-effect naar andere verslavende producten en al gauw grijpt de gebruiker naar zaken zoals: boter, kaas, jam, pindakaas, hagelslag en zelfs plakken koud vlees.

* Zuigelingen kunnen stikken in brood.

* De meeste broodverslaafden weten het onderscheid niet tussen significante wetenschappelijke feiten en onbeduidend statistisch geleuter.

In het licht van deze angstaanjagende gegevens zijn de volgende maatregelen aan te raden:

- Geen verkoop van brood aan minderjarigen.

- Een landelijke campagne "Zeg NEE tegen brood", met Tv-spots advertenties, bumperstickers, aanplakbiljetten en demonstraties op verkooppunten.

- Extra fiscale toeslagen op alle broodproducten, met het oog op te verwachten afname van de volksgezondheid en andere gevolgen van de broodverslaving.

- Het openlijk aanprijzen van broodproducten verbieden.

- Rondom scholen moeten broodvrije zones worden ingesteld.  

22-10-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

Na een energie slopend weekend, eindelijk weer een beetje tijd voor mijzelf. Tegenwoordig ben ik blij als het maandag is. En alles weer “normaal” is. Terug naar school, terug naar t werk. RUST! Er staat ons trouwens nog een week vakantie te wachten! Als dat maar goed gaat. Mijn partner kan momenteel  niets van mijn zoon verdragen en vice versa.  Het gaat om typisch hanengedrag! Dat ze mij er pijn me doen, wil blijkbaar niet tot ze doordringen. Geen van beiden zijn ze voor geen rede vatbaar. Soms zou ik ze echt met hun koppen tegen elkaar willen slaan! Wij zijn zo’n nieuw samengesteld gezin, met onze eigen methodes van opvoeden  en alles wat daar bij hoort. Ook leuk om er bij te vertellen, dat ik soms een soort van mini Belsjiekske thuis heb. De ene helft spreekt Frans de andere helft Vlaams. En vooral op hoogtepunten zoals t afgelopen weekend is er geen enkel compromis mogelijk.

20-10-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

Ik ben 54 en heb nog al mijn tanden, behalve mijn wijsheids tanden, dus van veel wijsheid bij mij moet je maar niet teveel verwachten.   Maar verleden week  ben ik waarschijnlijk een stukje vulling of kies verloren. Het deed in het begin  geen pijn en ik dacht, ik zie wel . Ik moet  pas in februari gaan voor een jaarlijkse controle... Gelijk eruit peuteren en spoelen dus, maar vanochtend wakker geworden met een wat zeurend gevoel.  Begin van dit jaar had ik ook last van die kies en omdat de vulling best diep was, is de kies gaan ontsteken. Het werd dus een zenuwbehandeling, Maar voor ik bij de tandarts terecht kon, gingen er een paar weken voorbij, het was juist voorjaarsvakantie.  Ik dus aan de pillen. Waar ik dan weer lastige bijverschijnselen van kreeg. Dus toch maar even de tandarts bellen. Hopelijk alleen weer opvullen en klaar.....Een maal in die stoel ben je aan de goden overgeleverd. Misschien zou ik toch eens moeten overwegen om iets te doen aan mijn chocotof verslaving.

16-10-2008 om 08:38 geschreven door Loewiesa

 Ik was deze morgen in het dorp voor een paar boodschappen en kwam langs de kerk. Zomaar een begrafenis. De dragers met de kist, gevolgd door de familie. De klokken luiden. De mensen bogen hun hoofd. Uit respect voor een leven dat geleefd is. Het leven. Soms niet rechtvaardig, soms niet eerlijk, soms niet prettig en soms bijzonder verwarrend. Op die momenten denk ik aan mijn broertje, die  6 jaar geleden een eind aan zijn leven heeft gemaakt.  “De klootzak“ was mijn eerste reactie.  Want het was mijn broertje en hij deed wel meer stomme dingen. Maar het paste bij hem, bij zijn manier van leven. Hij was al op jonge leeftijd aan het experimenteren, met o.a. drugs, die uiteindelijk  zijn einde zijn geworden. Altijd in, om weer iets nieuws te proberen. Mijn eerste stiekeme sigaret (en ook de laatste)  nam ik op zijn aandringen. Voor onze ouders heeft hij een afscheidsbrief geschreven. Maar toch, hun verdriet is en blijft immens. Als ouder blijf je je afvragen, wat je in hemelsnaam verkeerd hebt gedaan. Met de dood van mijn broertje is er ook een stukje van mij weggegaan. We scheelden maar 1 ½ jaar in leeftijd. En trokken in onze jeugd veel samen op. Nog steeds als ik zijn foto zie op de kast bij mijn ouders denk ik “klootzak, hoe heb je zo stom kunnen zijn”!

Ik stond er op de stoep in de regen naar te kijken. Na regen komt ook altijd weer zonneschijn.Dus ik ga er wat van maken, uit respect voor het leven dat ik nog mag leven.

16-10-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

Het afgelopen weekend van het mooie weer geprofiteerd met een fietstochtje te maken . Hier in Wallonië is het niet zo lekker en veilig fietsen als in Vlaanderen of in Nederland. Er zijn niet veel fietspaden en het is af en toe flink klimmen. De fietspaden die er wel liggen zijn de zogenaamde RAVEL  fietsroutes, vaak zijn het jaagpaden en oude, buiten gebruik geraakte spoorwegen.   De fietspaden zijn van redelijke kwaliteit, soms een  kuil of een bobbel, maar ach dat is te overleven.  Ook liggen de Sambre en de Samme hier niet ver van af.  Meestal vertrekken we vanaf “ la Marlette”  (een watersportcentrum van de ADEPS (bloso) in Seneffe. Aan het kanaal Brussel Charleroi. Soms richting La Louvière, We doen er dan een terrasje aan “ la cantine des Italiens “ Dit zijn de vroegere logementenbarakken in 1946-47 gebouwd door de staalfabrieken van Gustaaf Boël  bedoeld om Italiaanse gastarbeiders onder te brengen. Ieder van de 4 barakken  bestond uit 8 kamers met 6 à 8 bedden. Allemaal vreselijk geromantiseerd.  Hier vanuit kun je verder rijden langs het oude Centrumkanaal  met de hydraulische liften die sinds kort tot het werelderfgoed van de Unesco behoren. En langs de fameuze nieuwe lift van  Strépy Thieu een moderne mega-contructie die een hoogteverschil van niet minder dan 73 meter overbrugt ! Richting Mons  

Vanaf “La Marlette” kun je ook richting Charleroi fietsen,.

Maar deze keer hadden we gekozen voor Ronquières. (Ronquières is gekend voor z’n scheepslift, het zogenaamde hellend vlak. In 1968 bespaarde men met dit technisch hoogstandje hopen tijd. Op zo’n 40 minuten overbrugt het hellend ding een hoogte die daarvoor 2 dagen vergde aan sluisjes binnenvaren , (dank zij het principe van de communicerende vaten)  Menig schoolreis leidt tot aan de voet van het reusachtige complex.) Via  de “port de plaisance” van Seneffe rijden we langs de Samme. De natuur langs dat riviertje is prachtig, Daar er door het afsluiten van de sluizen  geen binnenvaart mogelijk is heeft de natuur hier haar gang kunnen gaan. Als je goed in vorm bent kun je vanaf Ronquières nog verder rijden, langs het kanaal  Brussel Charleroi,richting Halle en nog verder!

15-10-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

09-10-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

Woensdag Camille dag

Camille komt elke woensdag  al om 7.00. Ze is 15 maanden jong. En tot nu toe mijn  enigste kleindochter. Haar papa en mama (mijn dochter) werken allebei, de andere dagen van de week gaat Camille naar de crèche.  Als ze aankomt gaan we eerst samen ontbijten.  Daarna  slaapt ze meestal  nog tot een uur of 10. Ondertussen doe ik mijn dingen, en af en toe, luister ik eens of ze al wakker is. Dan gaan we naar buiten, een blokje om, en naar de supermarkt voor haar middag eten.  Terwijl ik bezig ben met het eten, speelt ze of komt ze eens zien in de keuken. Dan is het ogen open en haar goed in de gaten houden. Het liefst zou ze door de glazen keuken deur naar buiten gaan,  Maar helaas, het gras is nu te nat.  Ze eet goed, en dat is altijd fijn, vooral als je regelmatig commentaar hebt van je eigen puberende zoon.

Na het eten wanneer zij haar slaapje doet  kan ik 2 uurtjes bijkomen, me met de puberzoon bezig houden , die dan ook net thuis is van school en zelf iets eten. En dan gaan we wandelen.  Ze heeft belangstelling voor alles wat ze ziet of hoort.  Ze zwaait naar iedereen die we onderweg tegenkomen. De meeste mensen  groeten haar terug J   En ze blaft en miauwt bij het zien van  een hond of kat. Elk moment met haar is fijn.

Om 17.00 komt mijn schoonzoon haar weer ophalen, en begin ik het speelgoed weer op te ruimen, s’ avonds ben ik zo moe als een hond. Maar voldaan en gelukkig kijk ik uit naar de volgende woensdag.

08-10-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

Iedereen maakt zich de laatste dagen zorgen over geld, maar ik doe dat al een tijdje. Ik zit namelijk zelf al enige tijd in een financiële crisis. Als werkloze, alleenstaande moeder zit ik net boven de armoedegrens.  Er moet maar iets gebeuren en ik zit eronder. Iedere maand opnieuw. Ik heb geen aandelen en obligaties, geen duizenden euro’s op spaarrekeningen, niets. Zelfs  mijn  toekomstig pensioen is (als vrouw met onderbrekingen in mijn loopbaan om voor de kinderen te zorgen) niet om over naar huis te schrijven. Iedere maand moet ik keer op keer inventief zijn om de eindjes aan elkaar te knopen. Vind je het dan nog vreemd dat ik van de huidige financiële crisis dan ook niet warm of koud word? 

De laatste tijd hoor je iedereen over geld praten. Veel mensen lijken precies kapitalistische geldwolven, die maar steeds meer willen, steeds grotere huizen willen,ze willen  steeds verder en luxer met vakantie gaan. Een grotere auto hebben dan de buren.Eigenlijk best zielig! We leven in een ongezonde samenleving .Veel mensen kunnen geen onderscheid maken tussen noodzakelijke dingen, leuke dingen en nutteloze dingen.

07-10-2008 om 18:45 geschreven door Loewiesa

Ik werd deze morgen wakker met een echte herfstdip, Ik voel me moe en zou het liefst  mijn bed inkruipen en aan een lange winterslaap beginnen. Verstopt onder de dekens, verstopt voor de wind, verstopt voor de regen. En pas weer wakker worden bij de eerste lente zon.  Ik moet me zelf gewoon een schop onder mijn kont geven om tot actie over te gaan. Achter de pc blijven zitten is beslist geen optie…….

07-10-2008 om 11:32 geschreven door Loewiesa

05-10-2008 om 20:01 geschreven door Loewiesa

Ik  woon al ruim 14 jaar bij  mijn kat Simba, Hij ziet er lief en poezelig uit.  Regelmatig nodigt hij zijn vriendjes uit om bij mij in de keuken  te komen eten, zelf zit hij er dan zelf wat sloom bij te kijken , maar onder zijn aaibare uiterlijk en zijn pacifistisch karakter gaat een ware moordmachine schuil.

Een muisje maakte vandaag een  vergissing die hem fataal is geworden: hij ging op verkenning in onze tuin, En is daarbij in de klauwen van onze Simba terecht gekomen.  Het muisje werd geklauwd, gebeten, het vloog door de lucht. Kortom ; een hels spektakel !

Toen ik zag dat er toch niks meer te redden viel, heb ik mij laf teruggetrokken. Het enigste wat ik nog voor het arme muisje  heb kunnen doen was hem een waardige uitvaart  geven naar de mesthoop. Hij rust in vrede!

05-10-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

Veel  mensen houden een weblog bij, en schrijven  daar over van alles en nog wat. Waaronder hun diepste gevoelens. Of dat allemaal gelezen wordt? Waarom ik in hemelsnaam met een blog begonnen ben??? Mijn hersenspinsels zijn vaak meer voer voor psychologen, dan dat ze interessant genoeg zijn om op een  blog te plaatsen. Wat kan het een ander schelen dat mijn relatie in puin ligt en hoeveel ik verdriet ik daarvan heb. Of dat ik mijn job ben kwijtgeraakt, gewoon omdat ik te “oud” en te “duur” werd. Belachelijk!!!! Ik te oud? Te duur? Ik moet toch niet gratis gaan werken???  Ik heb altijd in Brussel gewerkt. Ik vertrok s’ morgens om 6.30 en kwam tegen 19.00 weer thuis.  Na een aantal jaren doppen, heb ik wel begrepen, dat je  op mijn leeftijd alleen als vrijwilligster nog aan werk raakt. Af en toe doe ik iets als “native speaker” voor een taalclub hier in de streek (ik woon in Wallonië)  Franstaligen dus die Nederlands leren, ze bestaan echt J  Het is best leuk om te doen. En het houdt m’n hersencellen bezig!  Nu ik niet meer werk heb ik tijd voor andere leuke dingen, het is alleen jammer dat er aan t einde van de dop nog een stuk maand over blijft. Op  woensdag ben ik oppas oma, dan komt mijn kleindochter, Camille, ze is 15 maanden en het is echt plezant zo’n klein meisje in huis, tja dat gaat zo als je oma wordt……….

15-09-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

Ik ben aan een nieuwe cursus begonnen. Inderdaad, je bent nooit te oud om iets te leren. En je steekt er altijd wel Iets van op.  De cursus heeft met communicatie te maken, en wordt online gegeven.  Hij wordt georganiseerd door het FOREM (de Franstalige  VDAB). Ik kan dus lekker thuis blijven.  Eventueel de hele dag  in pyjama  blijven, Ik hoef niet eerst een uur voor de spiegel  te staan! Ik  hoef niet te rennen om op tijd ergens te zijn, geen files of andere obstakels, En als ik tussen door iets anders wil gaan doen, kan dat dus ook. Maar dat is dan  ook het enige voordeel.  Na week 1 heb ik het wel gehad. Dit is niet echt leuk, liever zit ik ergens in een ruimte met andere mensen te kletsen,  communiceren!  Zoals dat heet.  Dan stom achter die pc zitten lezen, af en toe een notaatje maken, en eens  gaan kijken op het forum. Om iets af te printen moet ik de pc van mijn zoon gebruiken en  die staat boven . Ik heb geprobeerd een netwerkje te maken tussen de twee pc’s zodat ik vanaf mijn eigen pc de pc boven opdracht kan geven iets af te printen, maar de ene computer wil de andere computer niet herkennen. Of is er een taal communicatie conflict? Op mijn computer staat n.l. een Nederlandse versie van Windows en op die van zoonlief een Franse. Kutboel, ik ga er maar eens even  tussen uit, misschien kom ik wel iemand tegen om een babbeltje mee te maken.  Ik heb behoefte aan communicatie !!!

08-09-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa

Het is weer zo ver, mijn stampvoetende en opstandige zoon is weer thuis. Vanochtend herexamen gedaan, en maakt zich zorgen om de uitslag.
Gisteravond dwars gelegen,met gevolg dat ik heb gezegd vandaag maar eens een dag niet op de pc, halleluja! Nou dan pak je hem dus bij een hele gevoelige snaar. Witheet was hij. Hij spuugde zijn nijd eruit. ‘Fuck you!’. Tegen mij. Jawel. Mijn primaire reactie op verbale woede is terugbekken. Dat deed ik dus ook. ‘Moeven”, riep ik ‘en heel snel, ben jij helemaal achterlijk geworden!’. Hij komt nu net met een kop vol onweer thuis, dacht toch nog ff achter de pc te kruipen, niet dus! Hoop gebulder, nog meer onweer! Stampvoetende trappen en klapperende deuren, naar z’n kamer, waar hij me pleziert met harde rap. Ik denk dat hij met een uurtje of 2 wel weer is afgekoeld. Maar vandaag dus geen pc.
Ik vind het heerlijk hoor kinderen, maar soms kan ik ze wel achter het behang plakken......
Zo, ik weer opgelucht! Ben het weer kwijt

Mijn puberzoon

Je hebt het zelf niet in de gaten,

Maar je moeder moet toch af en toe een traantje laten.

Door de dingen die je me zegt,

Zonder dat je het met uitlegt.

Waarom je al die dingen doet,

Want in jouw ogen doe ik momenteel niets goed.

Ik probeer er het beste van te maken,

Maar dan ga jij weer alles af lopen kraken.

Je doet me momenteel veel verdriet,

En ik hoop dat je dat gauw weer ziet.

Maar ondanks de strijd die we voeren,

Zit ik stiekem in de toekomst te loeren.

Want dan ben je uit de pubertijd,

En weet, dan houdt het op deze strijd.

Maar tot die dag is gekomen,

Zal ik blijven dromen.

Ik weet alles komt weer goed,

Maar stilletjes hoop ik dat je snel inziet wat je doet.

Je bent en blijft mij kanjer, ook al ben je nu een banjer.

Lieve zoon van mij,

Er komt een tijd dan zijn we samen weer blij,

En kunnen we weer genieten ik en jij.

(gevonden op internet)

01-09-2008 om 00:00 geschreven door Loewiesa