|
De telefoon ging, het was een verstopt nummer, en dan begin ik me eigenlijk al een beetje op te ergeren. Meestal gaat het dan om zon irritant callcenter dat probeert je iets aan te smeren. Gewoon zeggen dat je niet geïnteresseerd bent schijnt men niet te begrijpen, want ze bellen een uur er na rustig weer terug. De laatste tijd probeer ik om net zo irritant te zijn als zij, en naar ik hoop nog erger. Door zelf irritante vragen te gaan stellen. Niet aardig? Misschien zielig voor de medewerkers van zon callcenter? Ze doen immers ook maar hun werk. Maar het helpt wel . Bovendien moeten ze mij niet bellen, als ik iets nodig heb bel ik zelf wel. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Maar dit belletje was dus geen callcenter, maar een kennis van vroeger en tevens de schoonmoeder van een van mijn dochters. Ik heb haar al jaren niet meer gezien of gehoord. En het liefst zou ik dat zo willen houden. De dame in kwestie zit namelijk met grote regelmaat aan de fles. Met alle gevolgen van dien. Het ene moment een best aardig mens en het volgende moment een bijzonder leugenachtig en kwetsend persoon. Ik heb mijn lesje inmiddels geleerd. Met de loop der jaren en door nare ervaringen met verslaafden wijzer geworden loop ik dit soort mensen tegenwoordig met een grote bocht voorbij. Het Moeder Theresa gehalte staat bij mij al een tijdje op een zeer laag pitje. En dat wens ik zo te houden.
Maar natuurlijk voelde ik me wel een beetje overvallen. Op zulke momenten vergeet ik alles wat ik geleerd heb uit assertiviteit en communicatie cursussen . We hebben wat beleefdheden uitgewisseld, zij al lallend, en ik me afvragend , wat is hier de bedoeling van? Wat moet ze van me? Binnenkort is het kerstmis. Ze zit alleen. Haar eigen kinderen nodigen haar niet meer uit. Eigen schuld, dikke bult . Ze vroeg om mijn juiste adres om mij een kaartje te kunnen sturen
.
|
