ik ben Loewiesa ik ben belgo-néerlandaise of neder-waalse Ik woon in "Le Hainaut" In dit blog probeer ik te schrijven over dingen die mij aan het denken zetten dingen die mij aan het lachen maken dingen waarover ik me zorgen maak en dingen die ik gewoon uit mijn duim zuig
Als je je beperkingen kent, kun je daarbinnen, onbeperkt te werk gaan
Jules Deelder
schrijver,dichter
Don't walk behind me I may not lead Don't walk in front of me I may not follow Walk beside me That we may be as one
I'm Out Of Estrogen
AND I HAVE A GUN!
gedachtespinsels, dagelijkse onzin en andere beslommeringen van een jonge vijftigster
Loewiesa
17-11-2008
virus waarschuwing
Dit recept kreeg ik gisteren om van mijn verkoudheid af te raken. Ik heb het zelf nog niet geprobeerd want het lijkt mij gewoon vies!Maar misschien zijn er onderde bloggers die me af en toe eens bezoeken, vrijwilligers die eens willen proberen?
Hier is het recept:
Kook een liter abdijbier met wat kaneel, suiker citroensap en gember. Klop twee eieren en voeg er melk bij, een beetje bloem en een dl rum. Dit mengsel bij het kokend hete bier gieten en opdrinken!
Vanochtend bezoek gehad van een vriendin, gezellig samen koffie gedronken en over van alles en nog watzitten kletsen, veel gelachen. Afgesproken om binnenkort samen iets leuks te gaan doen.Ik ben blij mijn vriendinnen af en toe eens te zien. Samen naar het zwembad, en samen soms de slappe lach hebben, samen soms eens te klagen over onze mannen die ons soms niet lijken te begrijpen. Iedere dag zitten er in mijn mailbox mailtjes van virtuele vrienden, vriendschap powerpointjes , er zijn er hele mooie bij. En ook ik stuur ze door, naar weer andere virtuele vrienden, mensen die ik nog nooit gezien heb. Mensen die mysterieus op de achtergrond blijven. Al dat virtuele gedoe is voor veel mensen helaas niet meer dan een tijdverdrijf, een snelle consumptie, zonder echt contact, diepgang of interessein de ander. Mensen zijn virtueel makkelijk inruilbaar. Wat ik nu eigenlijk wilde zeggen is dat ik nog altijd de contacten met echte mensen verkies en dat ik liever een echte lach zie dan een, wat moet ik me daar bij voorstellen smiley. Ook al blijft het natuurlijk leuk al die powerpointjes in mijn mailbox!
Weer terug uit Amsterdam!Waar ik een paar Quality timedagen met mijn zoon heb doorgebracht. Ik ben niet bestolen, niet aangerand, niets van dat alles. Wel, bijna van mijn voeten gereden door zon toerist ! Echt, jemoet dat meemaken, mensen die blijkbaarnog nooit van hun leven op een fiets hebben gezeten, huren er eentje in Amsterdam. Ze versperren de weg,rijden over de stoep of tegen het verkeer in . Oh ja ik heb me ook nog moeten bukken voor een paar laag overvliegende duiven en op een gegeven moment als we over een markt liepen, heb ik ff bang naar de lucht gekeken en me afgevraagd wat dat koppel overvliegende reigers van plan waren. Dat zie je trouwens alleen in Amsterdam. Reigers midden in de stad. Maar verder gewoon een paar gezellige dagen beleefd, en vooral veel lol gehad. Alleen maar leuke mensen ontmoet. Ikheb weer genoeg energie op gedaanom de eerst volgende weken door te komen. Dat dacht ik tenminste op de terug weg naar huis. Thuisgekomen zat onze rode jeweetwelkateral op ons te wachten. Omdat hij al een dagje ouder wordt, hadden we besloten het arme beest in huis te laten, met zijn kattenbak! Mijn dochter zou dan af en toe eens binnenspringen! Tot zover alles goed geregeld, dachten wij! Niet op het eigenzinnige karakter van onze Simba gerekend. Bij het thuis komen, was hij er direct, een luid protesterend miauw! En ik rook het ook meteen : Stront! Op 3 strategische plaatsen, lekker verstopt achterde planten. Waar je moeilijk bij kunt. Dus moeders kon meteen aan het werk, want op zulke momenten laat zoonlief het afweten, oh ja hij heeft welff de planten verschoven zodat ik er beter bij kon. De dader hebben we de rest van de avond trouwens niet meer gezien. En nu volgt hij me overal. Vol verwijten! Dat ik hem alleen gelaten heb. Dus nu volgt er quality time enkel en alleen voor die stomme kat. Ik voel het al, binnenkort ben ik weer aan een quality time xtra lang weekend toe, helemaal alleen voor mij!
Belachelijk vroeg wakker geworden weer. Het zal wel eventjes duren tot ik mij weer heb aangepast aan de nieuwe wintertijd. Volgens wetenschappers zouden ochtendmensen het gemakkelijker hebben met de overgang naar de zomertijd. En avondmensen het gemakkelijker met de overgang naar de wintertijd. Conclusie: ik ben een ochtendmens. Feit is dat de omschakelingen telkens en paar dagen sukkelen met zich meebrengen. Slaapgebrek kan leiden tot concentratiestoornissen, en die zouden dan weer kunnen leiden tot een stijging van het aantal ongevallen. Andere studies zouden dan weer hebben aangetoond, dat de uurverandering kan leiden tot een overconsumptie van slaap- en kalmeringsmiddelen. Tot zover allemaal heel logisch!
Ik heb in mijn boekenkast een boek, dat ik af en toe eens lees als ik weer eens in een spirituele bui ben. De strijders van het licht geschreven door Paulo Coelho. "Een Strijder van het Licht is een wezen dat zich onophoudelijk inzet ombewustzijn in alles en iedereen te herkennen, in een levenslangestrijd tegenschimmen enalledaagse sleurzoekt hij naar de magie in elk moment van de dag
Strijders van het licht zorgen ervoor de glans in hun ogen te behouden. Ze staan midden in de wereld en nemen deel aan andermans leven. Ze zijn hun tocht aangevangen zonder rugzak en zonder sandalen. Vaak zijn ze laf, en ze handelen ook niet altijd correct.
Ze lijden onder dingen die dat niet waard zijn, ze zijn kleingeestig en soms denken ze dat ze niet in staat zijn om te groeien. Veelvuldig achten ze zich een zegening of wonder onwaardig. Regelmatig bekruipt hen twijfel over wat ze hier aan het doen zijn. Ze liggen nachten wakker en vinden dat hun leven geen zin heeft.
Daarom zijn het strijders van het licht. Omdat ze dolen. Omdat ze zichzelf vragen stellen. Omdat ze een zin zoeken die ze ongetwijfeld zullen vinden.
Soms lijkt de Strijder een fout te hebben gemaakt. Maar de Strijder ondervindt geen leed van deze verkeerd gemaakte beweging. Hij neemt zijn leven in de hand zoals het vaak komt. Op bepaalde kruispunten moet je kiezen. Een echte strijder kiest en kijkt vervolgens niet meer achterom. Hij denkt na over de gemaakte keuze, maar beroept zich nooit op de terugtocht. Hij ondergaat zijn lot zoals het komt. Vaak denkt een Strijder ook dat zijn keuze fout is, terwijl geruime periode later enveel vrezende, koude nachten later blijkt dat deze weg toch de enige juiste weg was. Bij foute wegen gaat de Strijder ook verder, want fouten moet je begaan. Fouten moet je ondergaan. Om vervolgens te leren en weer verder te trekken.
Enig onderzoek leverde een resultaat waar iedereen even bij stil zou moeten staan:
* Meer dan 98% van de gedetineerden zijn broodgebruikers.
* Meer dan de helft van alle kinderen die opgroeien in een broodgebruikende huishouding presteert onder het gemiddelde op school.
* In de 18de eeuw, toen vrijwel alle brood nog in grote hoeveelheden thuis werd gebakken en het voornaamste voedingsmiddel was, lag de gemiddelde levensverwachting onder de 50 jaar; de zuigelingensterfte was onaanvaardbaar hoog; veel vrouwen stierven in het kraambed; ziekten als tyfus, gele koorts en griep velden hele naties.
* Meer dan 90% van geweldsdelicten wordt begaan binnen 24 uur na het nuttigen van brood.
* Brood wordt gemaakt van een substantie, deeg geheten. Uit onderzoek is gebleken, dat een kleine hoeveelheid, als een pond deeg een muis kan laten stikken. De gemiddelde broodeter eet meer brood dan dat in een maand.
* Primitieve stammen, die zich niet voeden met brood, hebben bijna geen last van kanker, alzheimer, parkinson of osteoporose.
* Broodgebruik is verslavend gebleken. Proefpersonen die geen brood kregen, maar alleen water, smeekten al na 2 dagen wanhopig om brood.
* Brood heeft een stepping stone-effect naar andere verslavende producten en al gauw grijpt de gebruiker naar zaken zoals: boter, kaas, jam, pindakaas, hagelslag en zelfs plakken koud vlees.
* Zuigelingen kunnen stikken in brood.
* De meeste broodverslaafden weten het onderscheid niet tussen significante wetenschappelijke feiten en onbeduidend statistisch geleuter.
In het licht van deze angstaanjagende gegevens zijn de volgende maatregelen aan te raden:
- Geen verkoop van brood aan minderjarigen.
- Een landelijke campagne "Zeg NEE tegen brood", met Tv-spots advertenties, bumperstickers, aanplakbiljetten en demonstraties op verkooppunten.
- Extra fiscale toeslagen op alle broodproducten, met het oog op te verwachten afname van de volksgezondheid en andere gevolgen van de broodverslaving.
- Het openlijk aanprijzen van broodproducten verbieden.
- Rondom scholen moeten broodvrije zones worden ingesteld.
Na een energie slopend weekend, eindelijk weer een beetje tijd voor mijzelf. Tegenwoordig ben ik blij als het maandag is. En alles weer normaal is. Terug naar school, terug naar t werk. RUST! Er staat ons trouwens nog een week vakantie te wachten! Als dat maar goed gaat. Mijn partner kan momenteelniets van mijn zoon verdragen en vice versa.Het gaat om typisch hanengedrag! Dat ze mij er pijn me doen, wil blijkbaar niet tot ze doordringen. Geen van beiden zijn ze voor geen rede vatbaar. Soms zou ik ze echt met hun koppen tegen elkaar willen slaan! Wij zijn zon nieuw samengesteld gezin, met onze eigen methodes van opvoeden en alles wat daar bij hoort. Ook leuk om er bij te vertellen, dat ik soms een soort van mini Belsjiekske thuis heb. De ene helft spreekt Frans de andere helft Vlaams.En vooral op hoogtepunten zoals t afgelopen weekend is er geen enkel compromis mogelijk.
Ik ben 54 en heb nog al mijn tanden, behalve mijn wijsheids tanden, dus van veel wijsheid bij mij moet je maar niet teveel verwachten. Maar verleden week ben ik waarschijnlijk een stukje vulling of kies verloren. Het deed in het begin geen pijn en ik dacht, ik zie wel . Ik moetpas in februari gaan voor een jaarlijkse controle... Gelijk eruit peuteren en spoelen dus, maar vanochtend wakker geworden met een wat zeurend gevoel. Begin van dit jaar had ik ook last van die kies en omdat de vulling best diep was, is de kies gaan ontsteken. Het werd dus een zenuwbehandeling, Maar voor ik bij de tandarts terecht kon, gingen er een paar weken voorbij, het was juist voorjaarsvakantie.Ik dus aan de pillen. Waar ik dan weer lastige bijverschijnselen van kreeg. Dus toch maar even de tandarts bellen. Hopelijk alleen weer opvullen en klaar.....Een maal in die stoel ben je aan de goden overgeleverd. Misschien zou ik toch eens moeten overwegen om iets te doen aan mijn chocotof verslaving.
Ik was deze morgen in het dorp voor een paarboodschappen en kwam langs de kerk. Zomaar een begrafenis. De dragers met de kist, gevolgd door de familie. De klokken luiden. De mensen bogen hun hoofd. Uit respect voor een leven dat geleefd is. Het leven. Soms niet rechtvaardig, soms niet eerlijk, soms niet prettig en soms bijzonder verwarrend. Op die momenten denk ik aan mijn broertje, die6 jaar geleden een eind aan zijn leven heeft gemaakt.De klootzak was mijn eerste reactie.Want het was mijn broertje en hij deed wel meer stomme dingen. Maar het paste bij hem, bij zijn manier van leven.Hij was al op jonge leeftijd aan het experimenteren, met o.a. drugs, die uiteindelijkzijn einde zijn geworden. Altijd in, om weer iets nieuws te proberen. Mijn eerste stiekeme sigaret (en ook de laatste) nam ik op zijn aandringen. Voor onze ouders heeft hij een afscheidsbrief geschreven. Maar toch, hun verdriet is en blijft immens. Als ouder blijf je je afvragen, wat je in hemelsnaam verkeerd hebt gedaan. Metde dood van mijn broertje is er ook een stukje van mij weggegaan. We scheelden maar 1 ½ jaar in leeftijd. En trokken in onze jeugd veel samen op. Nog steeds als ik zijn foto zie op de kast bij mijn ouders denk ik klootzak, hoe heb je zo stom kunnen zijn!
Ik stond er op de stoep in de regen naarte kijken. Na regen komt ook altijd weer zonneschijn.Dus ik ga er wat van maken, uit respect voor het leven dat ik nog mag leven.
Het afgelopen weekend van het mooie weer geprofiteerd met een fietstochtje te maken . Hier in Wallonië is het niet zo lekker en veilig fietsen als in Vlaanderen of in Nederland. Er zijn niet veel fietspaden en het is af en toe flink klimmen. De fietspaden die er wel liggen zijn de zogenaamde RAVELfietsroutes, vaak zijn het jaagpaden en oude, buiten gebruik geraakte spoorwegen. De fietspaden zijn van redelijke kwaliteit, soms eenkuil of een bobbel, maar ach dat is te overleven.Ook liggen de Sambre en de Samme hier niet ver van af. Meestal vertrekken we vanaf la Marlette (een watersportcentrum van de ADEPS (bloso) in Seneffe. Aan het kanaal Brussel Charleroi. Soms richting La Louvière, We doen er dan een terrasje aan la cantine des Italiens Dit zijn de vroegere logementenbarakken in 1946-47 gebouwd door de staalfabrieken van Gustaaf Boëlbedoeld om Italiaanse gastarbeiders onder te brengen. Ieder van de 4 barakken bestond uit 8 kamers met 6 à 8 bedden. Allemaal vreselijk geromantiseerd. Hier vanuit kun je verder rijden langs het oude Centrumkanaal met de hydraulische liften die sinds kort tot het werelderfgoed van de Unesco behoren. En langs de fameuze nieuwe lift van Strépy Thieu een moderne mega-contructie die een hoogteverschil van niet minder dan 73 meter overbrugt ! Richting Mons
Vanaf La Marlette kun je ook richting Charleroi fietsen,.
Maar deze keer hadden we gekozen voor Ronquières. (Ronquières is gekend voor zn scheepslift, het zogenaamde hellend vlak. In 1968 bespaarde men met dit technisch hoogstandje hopen tijd. Op zon 40 minuten overbrugt het hellend ding een hoogte die daarvoor 2 dagen vergde aan sluisjes binnenvaren , (dank zij het principe van de communicerende vaten) Menig schoolreis leidt tot aan de voet van het reusachtige complex.) Via de port de plaisance van Seneffe rijden we langs de Samme. De natuur langs dat riviertje is prachtig, Daar er door het afsluiten van de sluizen geen binnenvaart mogelijk is heeft de natuur hier haar gang kunnen gaan. Als je goed in vorm bent kun je vanaf Ronquières nog verder rijden, langs het kanaal Brussel Charleroi,richting Halle en nog verder!
Terwijl we rustig van de natuur en het herfst zonnetje genietend aan het fietsen waren, hoorde ik in eens een gezoemrond mijn hoofd. Een tot nu toe onbekend insect, een soort van mutatie of misschien wel een of ander buitenaards wezen !!!!!Normaal ben ik niet zo bangelijk maar nu had ik toch mijn sang froid verloren. Ik begon wild om mij heen te slaan, maar het monster had zich al vast gezogen op mijn wang, met als gevolg dat ik nu 3 dagen na data nog met een enormebult op mijn wang rondloop! En het ventje maar lachen grrrrrrrrrrrrrrrrr.
Fanatiek ben ik begonnen met bloggen. Iedere dag een nieuw berichtje. Maar ik ben hier eigenlijk heel slecht in. Er gebeuren zoveel dingen in mijn leven. Probeer die maar eens allemaal in één berichtje te krijgen. Ik weet dus eigenlijk niet of bloggen wel iets voor mij is. Bloggen dus over ditjes en datjes, gewone alledaagse dingetjes. Bloggen over mijn kat? Wie schrijft er nu in hemelsnaam over z'n kat? Een hond heb ik niet. Praten over mijn lief?. Zeuren over mijn zoon? Ik weet het zelf niet meer. Verder heb ik geen lastige buren. Niet meer tenminste.Vroeger wel, nog niet zo heel lang geleden, maar ze zijn vertrokken. In eens waren ze weg.Het waren bijzonder sociaal ingestelde mensen, bijzonder geinteresseerd in anderen. De heg moest goed kort zodat ze goed konden zien of alles wel goed met ons ging. Ook mochten we vaak meegenieten van hun muziek. Als er aan de deur gebeld was, kwamen ze meteen zien wie er bij ons op bezoek kwam. Kortom ik mis ze echt!
Camille komt elke woensdag al om 7.00. Ze is 15 maanden jong. En tot nu toe mijnenigste kleindochter. Haar papa en mama (mijn dochter) werken allebei, de andere dagen van de week gaat Camille naar de crèche. Als ze aankomt gaan we eerst samen ontbijten.Daarna slaapt ze meestal nog tot een uur of 10. Ondertussen doe ik mijn dingen, en af en toe, luister ik eens of ze al wakker is. Dan gaan we naar buiten, een blokje om, en naar de supermarkt voor haar middag eten. Terwijl ik bezig ben met het eten, speelt ze of komt ze eens zien in de keuken. Dan is het ogen open en haar goed in de gaten houden. Het liefst zou ze door de glazen keuken deur naar buiten gaan,Maar helaas, het gras is nu te nat. Ze eet goed, en dat is altijd fijn, vooral als je regelmatig commentaar hebt van je eigen puberende zoon.
Na het eten wanneer zij haar slaapje doet kan ik 2 uurtjes bijkomen, me met de puberzoon bezig houden , die dan ook net thuis is van school en zelf iets eten. En dan gaan we wandelen. Ze heeft belangstelling voor alles wat ze ziet of hoort. Ze zwaait naar iedereen die we onderweg tegenkomen. De meeste mensengroeten haar terug JEn ze blaft en miauwt bij het zien vaneen hond of kat. Elk moment met haar is fijn.
Om 17.00 komt mijn schoonzoon haar weer ophalen, en begin ik het speelgoed weer op te ruimen, s avonds ben ik zo moe als een hond. Maar voldaan en gelukkig kijk ik uit naar de volgende woensdag.
Iedereen maakt zich de laatste dagen zorgen over geld, maar ik doe dat al een tijdje. Ik zit namelijk zelf al enige tijd in een financiële crisis. Als werkloze, alleenstaande moeder zit ik net boven de armoedegrens.Er moet maar iets gebeuren en ik zit eronder. Iedere maand opnieuw. Ik heb geen aandelen en obligaties, geen duizenden euros op spaarrekeningen, niets. Zelfsmijntoekomstig pensioen is (als vrouw met onderbrekingen in mijn loopbaan om voor de kinderen te zorgen) niet om over naar huis te schrijven. Iedere maand moet ik keer op keer inventief zijn om de eindjes aan elkaar te knopen. Vind je het dan nog vreemd dat ik van de huidige financiële crisis dan ook niet warm of koud word?
De laatste tijd hoor je iedereen over geld praten. Veel mensen lijken precies kapitalistische geldwolven, die maar steeds meer willen, steeds grotere huizen willen,ze willen steeds verder en luxer met vakantie gaan. Een grotere auto hebben dan de buren.Eigenlijk best zielig! We leven in een ongezonde samenleving .Veel mensen kunnen geen onderscheid maken tussen noodzakelijke dingen, leuke dingen en nutteloze dingen.
Ik werd deze morgen wakker met een echte herfstdip, Ik voel me moe en zou het liefstmijn bed inkruipen en aan een lange winterslaap beginnen. Verstopt onder de dekens, verstopt voor de wind, verstopt voor de regen. En pas weer wakker worden bij de eerste lente zon.Ik moet me zelf gewoon een schop onder mijn kont geven om tot actie over te gaan. Achter de pc blijven zitten is beslist geen optie .
Ik woon al ruim 14 jaar bij mijn kat Simba, Hij ziet er lief en poezelig uit. Regelmatig nodigt hij zijn vriendjes uit om bij mij in de keukente komen eten, zelf zit hij er dan zelf wat sloom bij te kijken , maar onderzijn aaibare uiterlijk en zijn pacifistisch karakter gaat een ware moordmachine schuil.
Een muisje maakte vandaag een vergissing die hem fataal is geworden: hij ging op verkenning in onze tuin, En is daarbij in de klauwen vanonze Simba terecht gekomen. Het muisje werd geklauwd, gebeten, het vloog door de lucht. Kortom ; een hels spektakel !
Toen ik zag dat er toch niks meer te redden viel, heb ik mij laf teruggetrokken. Het enigste wat ik nog voor het arme muisje heb kunnen doen was hemeen waardige uitvaart geven naar de mesthoop. Hij rust in vrede!
Veel mensen houden een weblog bij, en schrijven daar over van alles en nog wat. Waaronder hun diepste gevoelens. Of dat allemaal gelezen wordt? Waarom ik in hemelsnaam met een blog begonnen ben??? Mijn hersenspinsels zijn vaak meer voer voor psychologen, dan dat ze interessant genoeg zijn om op eenblog te plaatsen. Wat kan het een ander schelen dat mijn relatie in puin ligt en hoeveel ik verdriet ik daarvan heb. Of dat ik mijn job ben kwijtgeraakt, gewoon omdat ik te oud en te duur werd. Belachelijk!!!! Ik te oud? Te duur? Ik moet toch niet gratis gaan werken??? Ik heb altijd in Brussel gewerkt. Ik vertrok s morgens om 6.30 en kwam tegen 19.00 weer thuis. Na een aantal jaren doppen, heb ik wel begrepen, dat je op mijn leeftijd alleen als vrijwilligster nog aan werk raakt. Af en toe doe ik iets als native speaker voor een taalclub hier in de streek (ik woon in Wallonië) Franstaligen dus die Nederlands leren, ze bestaan echt JHet is best leuk om te doen. En het houdt mn hersencellen bezig! Nu ik niet meer werk heb ik tijd voor andere leuke dingen, het is alleen jammer dat er aan t einde van de dop nog een stuk maand over blijft. Op woensdag ben ik oppas oma, dan komt mijn kleindochter, Camille, ze is 15 maanden en het is echt plezant zon klein meisje in huis, tja dat gaat zo als je oma wordt .
Ik ben aan een nieuwe cursus begonnen. Inderdaad, je bent nooit te oud om iets te leren. En je steekt er altijd wel Iets van op.De cursus heeft met communicatie te maken, en wordt online gegeven. Hij wordt georganiseerd door het FOREM (de Franstalige VDAB). Ik kan dus lekker thuis blijven. Eventueel de hele dag in pyjama blijven, Ik hoef niet eerst een uur voor de spiegel te staan! Ik hoef niet te rennen om op tijd ergens te zijn, geen files of andere obstakels, En als ik tussen door iets anders wil gaan doen, kan dat dus ook. Maar dat is dan ook het enige voordeel. Na week 1 heb ik het wel gehad. Dit is niet echt leuk, liever zit ik ergens in een ruimte met andere mensen te kletsen, communiceren! Zoals dat heet. Dan stom achter die pc zitten lezen, af en toe een notaatje maken, en eens gaan kijken op het forum. Om iets af te printen moet ik de pc van mijn zoon gebruiken en die staat boven . Ik heb geprobeerd een netwerkje te maken tussen de twee pcs zodat ik vanaf mijn eigen pc de pc boven opdracht kan geven iets af te printen, maar de ene computer wil de andere computer niet herkennen. Of is er een taal communicatie conflict? Op mijn computer staat n.l. een Nederlandse versie van Windows en op die van zoonlief een Franse. Kutboel, ik ga er maar eens even tussen uit, misschien kom ik wel iemand tegen om een babbeltje mee te maken.Ik heb behoefte aan communicatie !!!
dit blog ondersteunt oude spelling nieuwe spelling oude nieuwe spelling onnodig Frans onnodig Engels verkeerd geplaatste leestekens stijl en spelfouten
OVER VRIJE MENINGSUITING!
"Het mooie van vrije meningsuiting is dat je altijd weer verrast wordt door de schaamteloosheid van degenen die haar willen beknotten"
THEO VAN GOGH (VERMOORDE COLUMNIST EN CINEAST)
OVER LIEFDE
"LIEFDE IS DAT JIJ HET MES BENT
WAARMEE IK IN MIJZELF WROET"
May the sun. Bring you new energy bij day. May the moon. Softly restore you by night. May the rain. Wash away your worries. May the breeze. Blow new strenght into your being. May you walk. Gently through the world and know. Its beauty all the days of your life.