En ja, ik maak schrijffouten. Zoals de meeste bloggers ben ik dan ook geen professionele beroepsblogger. Er is geen corrector die mijn tekstjes eventjes naziet, en er de fouten uithaalt. Ik schrijf maar wat in het wilde weg. En met plezier. En daar gaat het toch om? Kommaneukers en andere taalpuristen gaan dus maar gewoon een blogje om. Af en toe zie ik het kofschip eens langs varen. En dan denk ik, is het nu zo? Of toch zo? Wanneer mijn Franstalige zoon mij iets vraagt over zijn lessen Nederlands, dan moet ik best eens nadenken. En dan denk ik soms aan meester N. Uit klas 5, van de lagere school in Amsterdam. We moesten in die tijd eindeloos zinnen ontleden, woord benoemen, zwakke en sterke werkwoorden vervoegen. Op een dag kreeg ik een gecorrigeerd proefwerkje terug, met best veel rood! En daarbij een vriendelijk doch bestraffend tikje op mijn hoofd met de vierkleurenpen van meester N. Als hij dat nu in deze tijd had gedaan zou er meteen een klacht ingediend zijn wegens mishandeling. (of een poging daartoe) Er zouden misschien wel artikels in de kranten hebben gestaan, want meester N. was in die tijd ook nog eens een Bekende Nederlander.Toen nog semiprofvoetballer bij een bekende Amsterdamse voetbalclub. Ik heb er trouwens niets van gekregen, van dat tikje. Maar soms denk ik er aan als ik me afvraag over hoe een en ander het ook al weer zat .xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik heb eerst nog wat geaarzeld om hier blog over te doen. Want je weet maar nooit, straks surft de meester hier ook nog ergens rond en krijg ik een proces aan mijn been, wegens laster of smaad. Daarom: YO MEESTER
"R E S P E C T"
|