|
Ik had besloten om eens vroeg te gaan slapen. Niet gerekend op mijn naaste buurman die, net toen ik was ingeslapen, de onweerstaanbare behoefte kreeg om eens flink te gaan roepen, onder begeleiding van een hoop gestommel bij zijn achterdeur. Assez, assez! Y en a marre wat zoveel betekent als, genoeg, genoeg, ik heb er genoeg van. Mijn buur is een jonge dertiger en heeft sinds ongeveer een jaar een relatie met een jonge vrouw met een kind. Een bijzonder vervelend kind trouwens. Die soms uren in de tuin kan staan schreeuwen, Hij slaat planten kapot met een hark of een bezem, smijt van alles over de heg. Schiet met een luchtbuks op katten, pest de hond van de buren aan de andere kant. Kortom een etterbuil van een kind. Waar ligt dat aan? Vraag ik me dan af; aandacht te kort? Gewoon slecht opgevoed of misschien wel ADHD, of een andere mode ziekte? Soms is de corrigerende tik toch wel op zijn plaats. In dit geval ben ik zelfs voor een corrigerende schop onder zijn achterste! Ik ben benieuwd hoelang de relatie nog gaat duren, want het is vaak om de vervelende kinderen van de partner dat relaties stuk gaan. Ik was natuurlijk wel weer klaar wakker, en begon over mijn buren na te denken. Mijn buren, genoeg inspiratie voor een nieuwe soap, kijkt u mee? Neem nu mijn overburen: Zij hebben hun huis zon 7 jaar geleden gekocht en hebben er een flink bedrag tegen aan gesmeten om de boel op te knappen. Ze zijn een paar jaar bezig geweest en in feite is de verbouwing nog niet af, maar dan is Madame het ineens afgestapt met een jongere vent met een motor, de twee zonen achterlatend bij haar man. Je relatie moet blijkbaar wel bijzonder solide zijn, als je aan het renoveren begint, Veel mensen zijn het na een tijdje schijnbaar kots beu om op een chantier te moeten wonen, indien je het je niet kan veroorloven om ergens anders te blijven wonen en een dubbele huur op te hoesten. Het huis staat al een tijdje te koop. Mijn overbuurman woont er alleen nu, met zijn twee zonen. Mijn overbuurman is Italiaan, en van mijn leeftijd. Sinds zijn vrouw weg is, brengt hij mij zomers kersen uit zijn tuin. Of hij maakt soep, Minestrone, grote porties om in te vriezen. Dan krijg ik ook een pan. Soms ook maakt hij gniochi, of ander Italiaanse lekkernijen. Misschien ziet hij iets in me? En behoren die hapjes gewoon bij de versier truuk? Maar helaas, ik val niet op Italiaanse types, bovendien heb ik al een lief, die ook lekkere dingetjes kan klaar maken en heb ik geen zin in verdere complicaties in mijn leven. Verder is mijn overbuurman best aardig en eet ik met graagte van de aangeboden hapjes. In ruil, bied ik hem wel eens een paracetamolletje aan, èn een luisterend oor, als hij weer eens last heeft van hoofdpijn, vanwege de spanningen die zijn scheiding en het niet verkopen van zijn huis opbrengen. Mijn andere overburen, zijn ook van Italiaanse afkomst. Zij heeft mijn leeftijd, gaat gekleed als een Siciliaanse weduwe, een vroeg oude vrouw, haar mond is ingevallen, er ontbreken haar enkele tanden. Het leven is voor haar blijkbaar opgehouden. Haar man is ziekelijk en zit aan de fles, zuurstof, wel te verstaan, zijn longen zijn beschadigd na jaren in de mijnen te hebben gewerkt. Hij komt al jaren niet meer buiten. Er zijn twee zonen, waarvan er één sinds die lange warme zomer van 5 jaar geleden in coma ligt na een motorongeval. Hij leeft verder" als een plant. Daarvoor dealde hij. Wat dat betreft is het wel een mooie opruiming, maar toch
.. Mijn over buurvrouw en haar andere zoon, die s nachts werkt, gaan hem dagelijks opzoeken, om hem te verzorgen. De andere zoon, ook een jonge dertiger heeft eigenlijk een triest leven, terwijl hij de leeftijd heeft om uit te gaan met leeftijdsgenoten, of een eigen leven te beginnen, heeft hij de zorg voor zijn ouders en zijn jongere broer. Een eindje verder staat het huis van petit oiseau Eigenlijk heet zij anders, maar ik noem haar petit oiseau, Want zo ziet zij er uit, als een klein vogeltje. Ze is een fijn, breekbaar poppetje, met een rood neusje als het koud is, en ook als het niet koud is eigenlijk. Haar man heeft haar verlaten voor een ander; Daar mag hij playstation spelen, geeft zij als reden, voor zijn vertrek. Zij heeft nu ook een playstation aan geschaft om haar man terug te lokken. Dus af en toe komt hij eens een middagje bij haar spelen. Wat moet je daar nu opzeggen? Ik denk dat hij gewoon van twee walletjes eet. Hoewel het best kan natuurlijk , want mijn vriendin vertelde mij laatst dat haar man ook alleen maar aandacht had voor zijn computer en niet voor haar. Eigenlijk ben ik maar wat blij met mijn lief en mijn relatie want hoewel dat maar een latrelatie is, hebben wij van vrijdag avond tot maandagmorgen aandacht voor elkaar. En ook dat zal wel aanleiding geven tot praatjes
.Ik heb trouwens nog een andere buurvrouw, die la veuve joyeuse wordt genoemd. Vroeger stond ze samen met haar man op de markt van Charleroi met worst, sinds het heengaan van haar man en daarmee ook zijn worst, zet zij de bloemetjes buiten, en haalt elk jaar een nieuwe worst binnen, je ziet haar met de jaren opleven, zo zie je maar
..comme quoi.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|
