|
De examens zijn nog maar net begonnen en mijn zoon is al zeker van een herexamen. Voor zwemmen. Niet dat hij niet zou kunnen zwemmen, maar gewoon omdat hij een paar lessen gemist heeft. Vanwege iets anders te doen te hebben gehad, op die dag en dat uur. Hij kan zwemmen sinds zijn 5e en bovendien, de lerares die hem indertijd heeft leren zwemmen is nu zijn sportlerares op school. Een reden te meer om hem eens flink bij zijn lurven te pakken en eigenlijk ben ik het er best mee eens. Zeker om dat hij één keer per week gaat zwemmen als onderdeel van zijn training voor Muay-Thai, oftewel Tai boksen, de sport waar hij sinds een tijdje aan doet, de andere dagen gaat hij lopen, rondjes rond het dorp. Nu heeft mijn zoon ondertussen al aan verschillende sporten gedaan. Ooit is hij op zijn 6e begonnen met voetballen. Op woensdag middag ging hij naar de training en als alleenstaande moeder, indertijd, "mocht" ik met hem de zaterdag of zondag naar verschillende veldjes in de streek om, tussen andere fanatieke ouders, meestal vaders, mijn zoon aan te moedigen. Jammer voor het voetbal! Maar gelukkig voor mij, hield dit na een tijdje op en ging hij over op een andere sport. Zo heeft hij nog aan zaalvoetbal gedaan, aan Judo, aan Karate, aan Volley en aan Basket waar hier in de streek zelfs een wachtlijst voor was en je alleen binnen kwam met "een briefje van de Pastoor, of een kaart van de vakbond", of zoals in het geval van mijn zoon, tot de iets langere behoorde. Sinds een paar jaar doet hij dus aan Tai boksen een sport die hij op dit moment toch zeer serieus neemt. Ondanks, het inzwachtelen van zijn benen komt hij regelmatig thuis met blauwe plekken. De tubes met crèmes voor zijn bobos kosten mij inmiddels een klein fortuin. Verleden week kwam hij thuis met een dik oog. Ik geloof dat vissen ook een sport is
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|
