Het ging een tijd goed met het vasthouden en het bekijken van de sleutels en de sleutelhanger met het aapje en dan, bijna terug thuis, bij een putje in de straat ging het mis. En daar stonden we, de sleutels waren in de diepte verdwenen. De voordeur op slot, mijn zoon zat op school, dus zouden we moeten wachten. En was ik er wel zo zeker van dat hij zijn sleutels bij zich had? Had ik ze niet gezien deze morgen, op het kastje naast de telefoon? Want vaak vergeet hij ze gewoon thuis. Naar huisje oma zeurde Camille Tja lieverd, dat zou oma ook wel willen. zei oma terwijl ze zich af vroeg hoe ze dit probleem zou gaan oplossen. Met een beetje geluk, was ik de keukendeur weer eens vergeten af te sluiten en kon ik via van achter naar binnen. Niet dus, deze keer zat alles potdicht. Mijn buurvrouw van de overkant die de hele dag achter haar gordijnen zit om de straat en haar bewoners te observeren, kwam al snel naar buiten om te zien wat er gebeurd was. Ze zou haar zoon Titiano wel eventjes halen, die zou raad weten, en na Titiano, kwam ook Mario er zich mee bemoeien, en Maurizio en de oude Toto en Pipo, en Henri, de man met de kruiwagen, die dagelijks op en neer door mijn straat loopt met een intrigerende kruiwagen waar nooit iets in ligt. En zelfs Petit Oiseau (*) en "La Veuve Joyeuse"(*) kwamen bij het zien van zoveel mensen tegelijkertijd voor mijn huis, eens kijken. Er kwamen stokken aan te pas en haken en Mario ging op de grond liggen en verdween zelf bijna in de put, binnen de kortste keren werden de sleutels onder een luid "Bravo" uit het riool opgevist. Keurig schoongespoeld werden ze mij even later overhandigd; « Camille, vasthouden! begon mijn kleindochter, terwijl zij haar handjes uitstrekte
Camille is ondertussen weer terug naar huis
ik ben mijn mobieltje kwijt
. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
(*)" petit oiseau" buurvrouw met een aan Playstation verslaafde echtgenoot.
(*) " la veuve joyeuse" buurvrouw die alles van worst weet.
zie archief: 11-03-2009 ieder huisje heeft zijn kruisje(s)
|