HOU VAN DE MENSEN ZOALS ZE ZIJN , ER ZIJN GEEN ANDERE
25-07-2006
Ode aan een boterham (met dank aan de bakker)
Aardappel wat heb ik je gehaat
rooiend op het land
met kapotte handen en
per kistje betaald
de poot tussen de tros
verrot in de grond
bleef zwart achter
mijn bakker zegt hetzelfde
tegen een aardappel wordt
geschopt maar
leg voor de aardigheid
eens een boterham op straat !
een boterham heeft iets sacraal's
mensen leggen hem bij een boom
voor vogels
niet zo de aardappel
in t geheim gegroeid
knoestig en raar vaak van vorm
maar een boterham .
nee je schopt niet tegen een boterham !
25-07-2006 om 00:00
geschreven door Joanna
17-07-2006
Mijn verzen Marina Tsvetajeva
Mijn verzen die ik jong al heb geschreven ,
Voordat ik wist een dichteres te zijn ,
Als vuurwerk spattend , vonkend en vol leven ,
Bruisend als een fontein .
En die als kleine duivels binnendrongen
In t rijk dat vol van droom en wierook was ,
Mijn verzen , die de dood , de jeugd bezongen ,
_En niemand die ze las !
Die op bestofte winkelplanken kwijnen
(Waar niemand ze een blik ooit waardig keurt !) ,
Mijn verzen komen , zoals goede wijnen ,
Nog wel eens aan de beurt .
17-07-2006 om 00:00
geschreven door Joanna
15-07-2006
Aardrijkskunde
k Was al heel jong verzot op aardrijkskunde .
Ik vond niets mooier dan wanneer we op school
een kaartje moesten tekenen en inkleuren :
blauw voor het water , groen voor het laagveen .
En later kreeg je zelf je eigen atlas .
Nooit heb ik een boek met zoveel zorg gekaft .
Ik kon er uren over zitten dromen ,
tot t klokje van de gehoorzaamheid weer sloeg .
Heel de aarde leek één fonkelend wonderrijk :
Tibet . De Andes . Het Zuidpoolgebied .
Tasmanië . Vuurland . Afrika vooral .
Onmetelijk . Oneindig . Ieder naam
was pure poëzie . Wat ben ik blij
dat er toen (in Nederland) nog geen televisie was .
C.Buddingh
15-07-2006 om 15:08
geschreven door Joanna
09-07-2006
En daar zwemt een vis in de koele rivier ,
En daar staat een huisje , een heel eind van hier ,
En daar dreigt een hondje een koe met geblaf ,
En daar bij de berg rijdt Petrof op een draf ,
En daar op het huis staat een vlag in de top ,
En daar op het veld komt het koren al op ,
En zilver van t stof zijn de blaadjes rondom ,
En overal gonst het van vliegengebrom ,
En daar worden meisjes in t zonnetje bruin ,
En overal bijengezoem in de tuin ,
En daar is een gans die de vijver in glijdt ,
En zo gaat de dag weer voorbij als altijd .Danil Charms
09-07-2006 om 17:22
geschreven door Joanna
08-07-2006
Kranten sluiten krakend als
dennenbomen in een hoge wind
hun kolommen ; een oude man
hangt onder de lamp ; op
de sofa slaapt de middag
en droomt van kerken .
En langzaam kruimelt op
zolder tussen oude boeken die
hun knevels opstrijken
een vrouw haar huid
tot zwetende weerspannigheid .
Een klok schijnt in de ramen
de tijd te zeggen , zich versprekend
en geen woord voltooiend ;
de nevel is een boom van koffie
groeiend in een kinderlijke buik .
Een drooglijn in een voortuin ,
in de goot een guitaar van
zijden doekjes en lucifers uit Zweden ;
en de wolken dikke vrouwen op
honderd goudkrullende divans .
Zeker ga ik door de straat ,
een auto remt : ik raap
mijn geschriften op en loop
verder . De aarde
heeft zich aan mijn mouw gehecht .
08-07-2006 om 18:54
geschreven door Joanna
04-07-2006
*
04-07-2006 om 20:44
geschreven door Joanna
30-06-2006
Poëzie Remco Campert
Voor wat ik nu zit te doen
Weet ik geen verklaring
Zou een man alleen op een eiland
Zon en honger
De behoefte voelen
Om een krant te maken ?
Zo schrijf ik eerst het weerbericht
En lees het dan
En verdomt als het niet waar is :
Soms komt het uit !
30-06-2006 om 21:04
geschreven door Joanna
26-06-2006
Knikkeren Remco Campert
Wat is het eigenlijk toch aardig
Gedichten schrijven !
Het is als die knikker in je zak
Die een knikker is
En ook nog heel wat anders
En je bent nu zoetjesaan te oud
Dat iemand je hem nog af zou pakken
Daarom jongens !
Niet klagen maar knikkeren
En ook nog wat anders
26-06-2006 om 22:42
geschreven door Joanna
25-06-2006
Landschap Remco Campert
Andere straten
Andere huizen
Eens in de zoveel jaar
Vernieuwt zich mijn vel
Gegroeid
Voller van blad
Staan sommige er nog
De bomen uit mijn jeugd
Maar de meeste werden omgehakt
Konijnenholen bungalows
Zandpad en snelweg
En waar op zondagmiddag in het duin
De paartjes te neuken lagen
Staat nu
Een verzorgingsflat
Een heel landschap
Verloor ik voorgoed
Onder mijn voeten
Werd de grond anders
En die bomen
Ik voel hun schors niet meer
Andere ogen voor dat landschap
Voeten voor die grond
Beweegt de trein waar ik in zit
Of die op het nevenspoor
De tijd onttrekt ons
Vaarwel
25-06-2006 om 14:52
geschreven door Joanna
23-06-2006
23-06-2006 om 20:40
geschreven door Joanna
20-06-2006
Gemompel
Hoe duidelijker ik t wil zeggen
Hoe slechter ik uit mijn woorden kom
Dit lijkt mij een typisch verschijnsel
Van t een of t ander .
20-06-2006 om 22:10
geschreven door Joanna
18-06-2006
Sommige poëzie
Is met een klein mondje
Nog kleinere dingen zeggen
Erwtjes blazen naar de zon
Net als een kleintje koffie
Als je omkomt van de dorst .
18-06-2006 om 14:26
geschreven door Joanna
16-06-2006
Het kind dat net lopen kan
Een paar passen doet
Op weg naar de stoel
Zn handen uitsteekt
Maar de afstand verkeerd schat
En op zn gezicht valt
Het is (on)menselijk
Als je een gebaar niet voltooien kunt .
16-06-2006 om 16:59
geschreven door Joanna
14-06-2006
c.buddingh
Bonenpaatje
Op zondag middag gingen we vaak wandelen
Ook als je eens geen zin had , moest je mee ,
t Vissertje rond, of helemaal langs de havens .
Soms enkel naar de watermolenwei .
Daar mocht je kikkers vangen en bloemen plukken.
De kikkers lied ik altijd meteen weer gaan .
De madeliefjes deed je in een jampotje .
Dat kwam dan thuis op het buffet te staan .
Het liefste ging ik door het bonenpaatje :
Dan keek je uit op het bos van de Roo ,
Daar stapten misschien wel tien pauwen rond .
Mijn vader moest ze altijd van ons kwaad maken , zodat ze krijsend met hun staarten pronkten .
Wat vond ik hem vreselijk knap , dat hij dat kon .
14-06-2006 om 13:16
geschreven door Joanna
11-06-2006
De aarde is in het heelal een onbelangrijk kleine bal . Maar als je ziet wat daar beneden zo aan ellende wordt geleden . Dan denk ik wel eens ; sterven is waarschijnlijk een belevenis !
11-06-2006 om 00:00
geschreven door Joanna
10-06-2006
10-06-2006 om 00:00
geschreven door Joanna
Ode aan een schaal met suikerklontjes c.buddingh
Weten jullie nog , jongens maar wat een retorische vraag : herfstvakantie 72 was het : we waren een weekje in Parijs en logeerden in de rue Boursault (metro Rome ) , een zijstraat van de boulevard des Batignolles , ja , de Batignolles waar jij , Benjamin Péret ligt begraven , als k toen had geweten zou ik zeker een tuiltje anemoontjes op je graf zijn gaan leggen , als ruim twintig jaar eerder op dat van Apollinaire
We hebben wat afgewandeld , die dagen de jongens hadde Parijs nog nooit eerder gezien en wij ook al in zo lang niet meer : we zwierven van de place du Tertre naar he Louvre , van de Eifeldoren naar de rue Jacop , van Montparnassz naar de Seine en van t Luxembourg weer terug naar het park Monceau , ik meestal voorop , dan Stientje met Wiebe , en Sacha en Ellen weer een straatlengte daar achter aan .
En uit elk cafeetje of van ieder verwarmd terras waar we korter of langer neerstreken , namen we een paar klontjes mee , in zon spannend beletterd papiertje : F.Béghin , Le Luxembourg , Escurial , Cafés Richard , Cafés Armor , Brasserie Le Coq , Cafés J. Ladoux , Le Cosmos t werd op t laatst zelfs zon sport dat we loerden of ander klanten al opstapten om hun ongebruikte dan ook vlug mee te grissen .
Nu staan ze al weer ruim twee jaar in een schaaltje op het tafeltje waar we meestal rond zitten de kleuren zijn verbleekt , onverlaten hebben er toch slinks weer van in hun koffie of thee gegooid . Zoals in t oude Egypte de farao s zich lieten begraven met al hun schatten , denk ik soms , dat ik nog eens bepaal : laat als t zover is al mijn boeken maar rustig op hun planken , maar die schaal met suikerklontjes moet wel met mij mee .
10-06-2006 om 00:00
geschreven door Joanna
08-06-2006
Poëzie is een daad
Remco Campert
Poëzie is een daad van bevestiging .
Ik bevestig dat ik leef , dat ik niet alleen leef .
Poëzie is een toekomst , denken aan volgende week ,
Aan een ander land , aan jou als je oud bent .
Poëzie is mijn adem , beweegt mijn voeten ,
Aarzelend soms , over de aarde die daarom vraagt .
Voltaire had pokken , maar genas zichzelf
Door o . a . te drinken 120 liter limonade : dat is poëzie .
Of neem de branding . Stukgeslagen op rotsen is zij niet
werkelijk verslagen , maar herneemt zich en is daarin poëzie .
Elk woord dat wordt geschreven is een aanslag op
De ouderdom . Tenslotte wint de dood , jazeker ,
Maar de dood is slechts de stilte in de zaal nadat het
Laatste woord geklonken heeft .
De dood is een ontroering .
08-06-2006 om 20:06
geschreven door Joanna
07-06-2006
Dit gedicht is
Remco Campert
Voor jou , denk ik
Niet te lang
Net te doen
Weet je nog hoe we toen
En wat hebben we niet gelachen
In de bioscoop
En ook wel in het theater
Iets blijft altijd hangen
Een raar detail , vreemd is dat
Er was iets met je schoen
Het bandje slipte alsmaar naar beneden
Je bakte eieren met tomaat
De godganse zomer
Ik reed op je fiets , een raleigh , groen
Terug uit Rotterdam , half 11 , Cubatijd
Nu wordt het toch nog oorlog
Maar : zeur niet , zei jij
(moeilijk te verwerken , je gelijk)
Je smeet mijn boeken van de trap
Huilend van woede
En benzedrine , niemand had poen
Wat waren we niet mooi in onze wanhoop
Roze in de badkamer
Katten overal
Ze scheten in de jas van jan peeters
Boyd haalde brood
Wel gelachen , hoor , toen
Je droeg een witte trui
Dat was mode en nu weer
We kwamen een actrice tegen
We keken zwijgend naar een etalage
Vol opgezette apen , een eekhoorn en een waterhoen
Je stond blootsvoets in de haagse tram
Dronken in een ochtend café
Bedorven fruit zij de bazin
Tegen de bleke jongens van de nacht
Zo gaat het niet verder
Jullie lopen allemaal
Door elkaar
Liefjes , niet te doen
Ik bedoel het goed en slecht , zoals ik ben denk te zijn
Zou willen dat ik was , zoals ik ben
Maar hierover een volgende keer
Mondeling meer . 07-06-2006 om 19:34
geschreven door Joanna
06-06-2006
Eenzaam tussen de eenzamen
F. A . A . M .
Ik moet mijn eenzaamheid met duizenden
Eenzamen delen ,
Op straat , in de trein of in het stadion ,
Tussen zovelen .
Toch voel ik mij alleen .
In het park , waar de kinderen stoeien ,
Het oudje met n gelaten blik alles in zich opneemt ,
Als was het voor het laatst ,
Dan voel ik me alleen .
Waar een verliefd paartje , hun eerste rondjes roeien ,
Een tiener , luidschallend de laatste Hits verneemt ,
Waar ik mij ook verplaats ,
Daar voel ik mij alleen .
Alles lijkt zo ver weg en lang voorbij ,
Eens kon ik zoals zo velen ,
Dit schamele geluk toch ook nog delen .
Geldt dit dan niet meer voor mij ?
Ben ik teveel ?
Ik voel mij zo alleen .
Maar ik behoor toch ook tot de maatschappij ,
Wil aandacht , geluk en liefde geven ,
Of kan niemand dit iets meer schelen ,
En komen geld , eer en roem op de eerste rij ?
Vraag ik teveel ?
En blijf ik toch alleen ?
Eenzaam tussen de eenzamen .
06-06-2006 om 20:18
geschreven door Joanna
Over mijzelf
Ik ben
louke , en gebruik soms ook wel de schuilnaam
Lojoke .
Ik ben een vrouw en woon in
de kempen (België) en mijn beroep is
Huisvrouw .
Ik ben geboren op 14/08/1952 en ben nu dus
72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Klassieke muziek beluisteren .
Vroeger speelde ik piano , klarinette en accordeon .Sinds kort bespeel ik het Keyboard en accordeon
Kom vul de glazen en denk langer niet eraan hoe snel de onhoudbare tijd ontvliedt . gisteren is dood , morgen nog niet geboren . wat zou ‘t , als ons vandaag genieten liet ? J.C.Bloem
*
Bedankt voor wie je bent
Voor alles wat je doet
Altijd recht uit het hart
Nooit omdat het moet .
als een boom die bloeit en overwintert
Zeer kleine ode aan de slaap
+=+=+=+=+=+=+
Het is nacht en het regent .
In mijn slaap heb ik een paar uiterst zonnige dromen
Er is geen groter zuiverheid dan die van morgen .
*
Zomaar voor iemand aardig zijn
Is voor jezelf , maar ook voor een ander fijn .
Verdriet en klagen
Maken bange dagen
Maar boze gedachten
Maken lange nachten
Verklaar je liefde
Zoals vogels zingen
Zoek geen verklaring
Zoals mensen doen
Roos
geurige, prachtige bloem
Woorden zullen nooit in staat zijn
Gevoelens uit te drukken zoals ze bedoeld zijn
Er zullen ook nooit genoeg woorden voor zijn .
Mooi plaatje van Anton Pieck
Liefde het mooiste wat bestaat
Liefde is ...
*
+
Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lojoke .
