HOU VAN DE MENSEN ZOALS ZE ZIJN , ER ZIJN GEEN ANDERE
25-06-2006
Landschap Remco Campert
Andere straten
Andere huizen
Eens in de zoveel jaar
Vernieuwt zich mijn vel
Gegroeid
Voller van blad
Staan sommige er nog
De bomen uit mijn jeugd
Maar de meeste werden omgehakt
Konijnenholen bungalows
Zandpad en snelweg
En waar op zondagmiddag in het duin
De paartjes te neuken lagen
Staat nu
Een verzorgingsflat
Een heel landschap
Verloor ik voorgoed
Onder mijn voeten
Werd de grond anders
En die bomen
Ik voel hun schors niet meer
Andere ogen voor dat landschap
Voeten voor die grond
Beweegt de trein waar ik in zit
Of die op het nevenspoor
De tijd onttrekt ons
Vaarwel
25-06-2006 om 14:52
geschreven door Joanna
23-06-2006
23-06-2006 om 20:40
geschreven door Joanna
20-06-2006
Gemompel
Hoe duidelijker ik t wil zeggen
Hoe slechter ik uit mijn woorden kom
Dit lijkt mij een typisch verschijnsel
Van t een of t ander .
20-06-2006 om 22:10
geschreven door Joanna
18-06-2006
Sommige poëzie
Is met een klein mondje
Nog kleinere dingen zeggen
Erwtjes blazen naar de zon
Net als een kleintje koffie
Als je omkomt van de dorst .
18-06-2006 om 14:26
geschreven door Joanna
16-06-2006
Het kind dat net lopen kan
Een paar passen doet
Op weg naar de stoel
Zn handen uitsteekt
Maar de afstand verkeerd schat
En op zn gezicht valt
Het is (on)menselijk
Als je een gebaar niet voltooien kunt .
16-06-2006 om 16:59
geschreven door Joanna
14-06-2006
c.buddingh
Bonenpaatje
Op zondag middag gingen we vaak wandelen
Ook als je eens geen zin had , moest je mee ,
t Vissertje rond, of helemaal langs de havens .
Soms enkel naar de watermolenwei .
Daar mocht je kikkers vangen en bloemen plukken.
De kikkers lied ik altijd meteen weer gaan .
De madeliefjes deed je in een jampotje .
Dat kwam dan thuis op het buffet te staan .
Het liefste ging ik door het bonenpaatje :
Dan keek je uit op het bos van de Roo ,
Daar stapten misschien wel tien pauwen rond .
Mijn vader moest ze altijd van ons kwaad maken , zodat ze krijsend met hun staarten pronkten .
Wat vond ik hem vreselijk knap , dat hij dat kon .
14-06-2006 om 13:16
geschreven door Joanna
11-06-2006
De aarde is in het heelal een onbelangrijk kleine bal . Maar als je ziet wat daar beneden zo aan ellende wordt geleden . Dan denk ik wel eens ; sterven is waarschijnlijk een belevenis !
11-06-2006 om 00:00
geschreven door Joanna
10-06-2006
10-06-2006 om 00:00
geschreven door Joanna
Ode aan een schaal met suikerklontjes c.buddingh
Weten jullie nog , jongens maar wat een retorische vraag : herfstvakantie 72 was het : we waren een weekje in Parijs en logeerden in de rue Boursault (metro Rome ) , een zijstraat van de boulevard des Batignolles , ja , de Batignolles waar jij , Benjamin Péret ligt begraven , als k toen had geweten zou ik zeker een tuiltje anemoontjes op je graf zijn gaan leggen , als ruim twintig jaar eerder op dat van Apollinaire
We hebben wat afgewandeld , die dagen de jongens hadde Parijs nog nooit eerder gezien en wij ook al in zo lang niet meer : we zwierven van de place du Tertre naar he Louvre , van de Eifeldoren naar de rue Jacop , van Montparnassz naar de Seine en van t Luxembourg weer terug naar het park Monceau , ik meestal voorop , dan Stientje met Wiebe , en Sacha en Ellen weer een straatlengte daar achter aan .
En uit elk cafeetje of van ieder verwarmd terras waar we korter of langer neerstreken , namen we een paar klontjes mee , in zon spannend beletterd papiertje : F.Béghin , Le Luxembourg , Escurial , Cafés Richard , Cafés Armor , Brasserie Le Coq , Cafés J. Ladoux , Le Cosmos t werd op t laatst zelfs zon sport dat we loerden of ander klanten al opstapten om hun ongebruikte dan ook vlug mee te grissen .
Nu staan ze al weer ruim twee jaar in een schaaltje op het tafeltje waar we meestal rond zitten de kleuren zijn verbleekt , onverlaten hebben er toch slinks weer van in hun koffie of thee gegooid . Zoals in t oude Egypte de farao s zich lieten begraven met al hun schatten , denk ik soms , dat ik nog eens bepaal : laat als t zover is al mijn boeken maar rustig op hun planken , maar die schaal met suikerklontjes moet wel met mij mee .
10-06-2006 om 00:00
geschreven door Joanna
08-06-2006
Poëzie is een daad
Remco Campert
Poëzie is een daad van bevestiging .
Ik bevestig dat ik leef , dat ik niet alleen leef .
Poëzie is een toekomst , denken aan volgende week ,
Aan een ander land , aan jou als je oud bent .
Poëzie is mijn adem , beweegt mijn voeten ,
Aarzelend soms , over de aarde die daarom vraagt .
Voltaire had pokken , maar genas zichzelf
Door o . a . te drinken 120 liter limonade : dat is poëzie .
Of neem de branding . Stukgeslagen op rotsen is zij niet
werkelijk verslagen , maar herneemt zich en is daarin poëzie .
Elk woord dat wordt geschreven is een aanslag op
De ouderdom . Tenslotte wint de dood , jazeker ,
Maar de dood is slechts de stilte in de zaal nadat het
Laatste woord geklonken heeft .
De dood is een ontroering .
08-06-2006 om 20:06
geschreven door Joanna
07-06-2006
Dit gedicht is
Remco Campert
Voor jou , denk ik
Niet te lang
Net te doen
Weet je nog hoe we toen
En wat hebben we niet gelachen
In de bioscoop
En ook wel in het theater
Iets blijft altijd hangen
Een raar detail , vreemd is dat
Er was iets met je schoen
Het bandje slipte alsmaar naar beneden
Je bakte eieren met tomaat
De godganse zomer
Ik reed op je fiets , een raleigh , groen
Terug uit Rotterdam , half 11 , Cubatijd
Nu wordt het toch nog oorlog
Maar : zeur niet , zei jij
(moeilijk te verwerken , je gelijk)
Je smeet mijn boeken van de trap
Huilend van woede
En benzedrine , niemand had poen
Wat waren we niet mooi in onze wanhoop
Roze in de badkamer
Katten overal
Ze scheten in de jas van jan peeters
Boyd haalde brood
Wel gelachen , hoor , toen
Je droeg een witte trui
Dat was mode en nu weer
We kwamen een actrice tegen
We keken zwijgend naar een etalage
Vol opgezette apen , een eekhoorn en een waterhoen
Je stond blootsvoets in de haagse tram
Dronken in een ochtend café
Bedorven fruit zij de bazin
Tegen de bleke jongens van de nacht
Zo gaat het niet verder
Jullie lopen allemaal
Door elkaar
Liefjes , niet te doen
Ik bedoel het goed en slecht , zoals ik ben denk te zijn
Zou willen dat ik was , zoals ik ben
Maar hierover een volgende keer
Mondeling meer . 07-06-2006 om 19:34
geschreven door Joanna
06-06-2006
Eenzaam tussen de eenzamen
F. A . A . M .
Ik moet mijn eenzaamheid met duizenden
Eenzamen delen ,
Op straat , in de trein of in het stadion ,
Tussen zovelen .
Toch voel ik mij alleen .
In het park , waar de kinderen stoeien ,
Het oudje met n gelaten blik alles in zich opneemt ,
Als was het voor het laatst ,
Dan voel ik me alleen .
Waar een verliefd paartje , hun eerste rondjes roeien ,
Een tiener , luidschallend de laatste Hits verneemt ,
Waar ik mij ook verplaats ,
Daar voel ik mij alleen .
Alles lijkt zo ver weg en lang voorbij ,
Eens kon ik zoals zo velen ,
Dit schamele geluk toch ook nog delen .
Geldt dit dan niet meer voor mij ?
Ben ik teveel ?
Ik voel mij zo alleen .
Maar ik behoor toch ook tot de maatschappij ,
Wil aandacht , geluk en liefde geven ,
Of kan niemand dit iets meer schelen ,
En komen geld , eer en roem op de eerste rij ?
Vraag ik teveel ?
En blijf ik toch alleen ?
Eenzaam tussen de eenzamen .
06-06-2006 om 20:18
geschreven door Joanna
31-05-2006
Een vriend Lydia Kloostermans
Het klinkt zo mooi , een vriend .
Wat bedoeld men er mee ?
Is het een beloning die je verdient ?
Of is het net als de tuin van Gethsemane ?
Zo puur en zo trouw ,
Een vriend .
Waarom vond ik jou ?
Ik heb om je gegriend .
Een vriend is van wie je houdt .
Met wie je alles deelt .
Iemand die je je geheimen toevertrouwt .
Met een vriendschap die je nooit verveelt .
Een vriend geef je je hart .
Al wat je hebt deel je saam .
Hand in hand , en soms met smart .
Door het leven gaan .
Een vriend om bij te huilen .
Om bij te zijn in barre tijden .
Een vriend om bij te lachen .
Om samen mee te strijden .
Geef elkaar de hand .
Deel elkanders pijn , vreugde en geniet .
Want met die band kun je zeggen ,
Ik heb een vriend .
31-05-2006 om 18:58
geschreven door Joanna
24-05-2006
Vriendschap
Vriendschap is zo heel bijzonder Vriendschap daar versta ik onder Samen praten, samen luisteren Samen lachen, samen fluisteren Elkaar steunen bij verdriet Met een bos "vergeet-mij-niet" Opgaan in elkaars geluk Dat is vriendschap uit één stuk
24-05-2006 om 21:38
geschreven door Joanna
23-05-2006
Roos
geurige, prachtige bloem
23-05-2006 om 21:20
geschreven door Joanna
19-05-2006
Vaarwel Nikolaj Nekrasov
Vaarwel ! Vergeet de droeve dagen
Van neergang , wanhoop en van klagen , -
Vergeet de tranen en de strijd ,
Vergeet ook het jaloers verwijt !
Maar elke dag dat liefde straalde
En teder op ons nederdaalde ,
Ons pad verlichtend met haar gloed ,
Onthoud die , zegen die voorgoed !
19-05-2006 om 20:35
geschreven door Joanna
18-05-2006
Levensbeschouwing P . van der Waart
Al reeds in de moederschoot
Begint het leven na de dood ,
In de eerste levensjaren , tot je
Kunt kijken zal het blijken
Behoor je tot de armen
Of tot de rijken ,
Tot de twintig jaren heeft het leven geen bezwaren
Is het als de lammeren in de wei
Genietend van het groene gras in mei ,
En tot dertig is het zitten op de blaren
Of als de vogels die gaan paren ,
Dan tot veertig wordt men wijs
Of lopen op het glad ijs
Met vallen en opstaan leert men snel
Het leven zelf helpt dan wel ,
Bij vijftig loopt de wekker af
Was het werkelijkheid of slechts een droom
Heeft het verleden je verblijd
Of denk je slechts waar bleef die tijd ?
En droom je verder
Of druk je de knop weer in
En probeer weer te beginnen bij het begin
Het is om t even hoe je het doet
Maar je moet verder in voor en tegenspoed
Dus denk niet langer na over
Doe ik het verkeerd of dan weer goed ,
Maar besef dat de tijd steeds verder gaat
En het niet altijd gaat om alles te klaren
Maar het de kunst is om voor het
Verdere leven creativiteit te baren
Alles te zien en te beleven
Dan blijf je tot de dood toe leven .
18-05-2006 om 20:48
geschreven door Joanna
17-05-2006
Ontmoeting M . Hurks
Ik bracht zijn rolstoel naar de overkant .
Hij zocht onzeker naar mijn hand .
k Luisterde geduldig naar zijn stem
en dacht : Ik heb eigenlijk geen tijd voor hem .
Ben toch maar blijven praten ,
het was zo moeilijk hem alleen te laten .
Ik zat naast zijn stoel in t groene gras
terwijl ik blijheid in zijn ogen las .
k Wende al wat aan zijn stem
en dacht :Ik zie veel goeds in hem .
Hij had een ruime belangstelling voor mij ,
dat maakte me van binnen blij .
Wij spraken veel daar in het gras
en niemand wist hoe laat het was .
Hij zij :voor de avond valt , laat ik je niet vertrekken .
Hij deed er alles aan om ons gesprek te rekken .
En als ik met hem verder praat ,
zie ik hem nu rustig in zijn gelaat .
Ik dacht niet aan mijn klein verdriet
En ook zijn handicap die zag ik niet .
s Avonds bij het opkomen van de maan
zijn we ieders ons eigen weg gegaan .
Het is moeilijk om over deze ontmoeting
te praten maar ik weet wel ,
dat hij mij nimmer los zal laten .
17-05-2006 om 13:56
geschreven door Joanna
13-05-2006
De Peperwijting C.buddingh
Tussen al t visvolk in de zee
Zwemt ook een peperwijting mee,
Melangius papyrus luidt
Zijn officiële naam voluit .
Maar eeuwenlang stond hij te boek
Als de gevinde honingkoek
Men meende dat hij daarnaar rook .
Zelfs Aristoteles dacht dat ook .
Doch toen men t echt eens uit ging vissen ,
Ontdekte men : nee , naar narcissen .
Zodat hij sindsdien , bij decreet ,
Overal peperwijting heet .
13-05-2006 om 20:28
geschreven door Joanna
10-05-2006
Het breistertje Nicolaas Beets
Mooi kniertje staat van dag tot dag
En breit voor haar deur een kwartiertje :
Voor wie dat paar kousen wel wezen mag ,
Mijn allerliefste Kniertje ?
Voor wie dat paar kousen wel mag zijn ,
Voor moedertje of voor vadertje ?
Zeurt dag op dag die bleke Krijn ,
Of zijn ze voor Grietje of Saartje ?
Wel Krijnbuur ! wist je dat zo graag ?
U wil ik het niet verzwijgen .
Je bent niet noor niet zo jentig vandaag ,
Om alles uit me te krijgen .
Beloof maar dat je t niemand zegt ,
Zegt Kniertje , hoe langer hoe zachter ,
De wereld is tegenwoordig zo slecht ;
Ze zoekt er zeker wat achter .
Die kousen zijn voor me moedertje niet ,
En geenszins voor mijn vadertje ;
Ze zijn ook niet voor zuster Margriet ,
Veel minder voor t klein Saartje .
Ze zijn niet voor oompje , niet voor Meui ,
Hoe hoog of laag ze sprongen ;
Ze zijn niet voor een oude kneu ,
En niet voor een laffe jongen .
Ze zijn ze zijn ze zijn ze zijn
Je zult het maar raden moeten !...
Die kousjes , zo witjes , zo netjes , zo fijn ,
Ze zijn voor twee blote voeten .
10-05-2006 om 20:04
geschreven door Joanna
Over mijzelf
Ik ben
louke , en gebruik soms ook wel de schuilnaam
Lojoke .
Ik ben een vrouw en woon in
de kempen (België) en mijn beroep is
Huisvrouw .
Ik ben geboren op 14/08/1952 en ben nu dus
71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Klassieke muziek beluisteren .
Vroeger speelde ik piano , klarinette en accordeon .Sinds kort bespeel ik het Keyboard en accordeon
Kom vul de glazen en denk langer niet eraan hoe snel de onhoudbare tijd ontvliedt . gisteren is dood , morgen nog niet geboren . wat zou ‘t , als ons vandaag genieten liet ? J.C.Bloem
*
Bedankt voor wie je bent
Voor alles wat je doet
Altijd recht uit het hart
Nooit omdat het moet .
als een boom die bloeit en overwintert
Zeer kleine ode aan de slaap
+=+=+=+=+=+=+
Het is nacht en het regent .
In mijn slaap heb ik een paar uiterst zonnige dromen
Er is geen groter zuiverheid dan die van morgen .
*
Zomaar voor iemand aardig zijn
Is voor jezelf , maar ook voor een ander fijn .
Verdriet en klagen
Maken bange dagen
Maar boze gedachten
Maken lange nachten
Verklaar je liefde
Zoals vogels zingen
Zoek geen verklaring
Zoals mensen doen
Roos
geurige, prachtige bloem
Woorden zullen nooit in staat zijn
Gevoelens uit te drukken zoals ze bedoeld zijn
Er zullen ook nooit genoeg woorden voor zijn .
Mooi plaatje van Anton Pieck
Liefde het mooiste wat bestaat
Liefde is ...
*
+
.gif)
Ik ben louke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lojoke .
