Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
"Ik heb veel moppen verzameld, weliswaar oude moppen, maar als je de Italiaanse en Spaanse gastarbeider door jeugdige Marokkaanse criminelen vervangt, kom je al een heel eind ver".
Deze uitspraak is ergens blijven hangen en hoe langer hoe meer zie ik hoe in zo een eenvoudige zin zoveel evolutie steekt in ons Westers wereldbeeld, zeg maar in eigen land en dan amper in een paar decennia. Moppen hebben dan wel al altijd bestaan maar zijn wellicht nooit zo kwetsend geweest dan wat we vandaag vaak moeten aanhoren en die allochtonen moeten ondergaan. . Maar die moppen op zich nog daar gelaten, bemerk de grote evolutie hoe die mensen toen benaderd werden, zoals van 'gastarbeiders' naar 'criminelen' bijvoorbeeld. We hebben er zelfs een nieuwe naam aan gegeven: allochtonen! En bemerk ook het verschil tussen oud en jong. Inderdaad kwamen de eerste mensen naar onze lage landen eerder op hogere leeftijd, ook toen al op zoek naar werk en een inkoomen voor de familie die in het thuisland achterbleef, daar waar je heden in ons straatbeeld en dat niet langer enkel in grote steden overal jonge mensen aantreft. Het pijnlijkst nog is dat iedere immigrant bestempeld wordt als crimineel, profiteur, daar waar wij de eerste generaties hebben ontvangen omdat hier velen niet langer dat harde, zware en gevaarlijkke werk wilden doen. Zovelen zijn zelfs omgekomen in de steenkoolmijnen. Was er toen geen discriminatie misschien? Jazeker, herinnert u zich maar aan de borden en raamaffches: "Non aux Nord-Africains". Maar het grootste deel van de bevolking stond niet achter deze leuzes; toen werd wél geijverd voor de integratie. Wij hadden de mond vol over GASTARBEIDERS, en terecht. Via scholen werden colleges gegeven rond dit onderwerp en onergetekende heeft ooit een spreekbeurt moeten geven met de titel : gastarbeiders zijn geen lastarbeiders. Een opdracht die zelfs in groep gebeuren moest, en mét de bandopnemer naast ons. Een bandopnemer ... het woord alleen al geeft aan hoe alles zo snel is geëvolueerd. Maar we werden in elk geval opgeroepen positief te staan tegenover mensen uit Italië, Spanje en andere nationaliteiten. Het woord 'crimineel' werd toen niet op die mensen ge'kleefd, kwam niet eens uit onze mond. Van waar die ommekeer? Omwille van hun afkomst, huidskleur; religie misschien? Alléén al omwille van het feit "Marokkaan" te zijn, zoals deze bedenking begon. Waarom vrees voor Turken en Marokkanen, ook al hebben we die mensen nooit gesproken; aan de andere kant gaan we precies naar die landen graag op verlof! Voor mij was het wel een bijzondere en leerrijke ervaring toen ik een periode lang Nederlands mocht aanleren voor anderstaligen; lees je nog in mijn archief hier. Vanwaar ook ergens die ommekeer bij senioren zélf, die blijkbaar hardvochtiger geworden zijn, ondanks hun eigen opvoeding en voor wat zij stonden?! Horen wij niet te vaak het woord "die vreemdelingen, stuur ze terug". Alléén al dat woord "vreemdeling". Let op, ik geef hier een objectieve bednking mee van wat ik ook zelf rond mij hoor en zie, die ommekeer in amper 30 jaar! Het wordt bijna weer eens Kerstmis en ik vrees dat ook dit jaar er geen plaats zal zijn in de herberg voor die vreemdelingen.
Reacties op bericht (1)
15-11-2007
fijne dag
Bij deze bedenkingen wens ik jou toch een liefdevolle dag toe... Liefde en vriendschap .... lieve groetjes Susanna
15-11-2007 om 10:34
geschreven door susanna
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.