Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
"Het dringt tot me door hoeveel tijd van mijn leven ik heb doorgebracht met het betreuren van mijn lot, dat het de afgelopen jaren, toen ik mijn vrijheid en jeugd nog bezat, er steeds nog iets mis moest zijn nu ik in mijn cel zit opgesloten".
Mensen, ik heb even mijn werk onderbroken en deze passage uit "Het geheim van Montségur" nagelaten als enerzijds indirect antwoord op een paar mails die ik mocht ontvangen, ook n.a.v. eerdere berichten rond verlies en angst. Ik denk heel concreet aan een paar mensen die hun leven zien als één groot gemis waar alles lijkt mis gegaan te zijn. Anderzijds trof het me ook te lezen dat door de eeuwen heen ook nog op vandaag mensen in hun cel vastzitten, ook bevindt die zich op vandaag in eigen hart, soms in eigen woning. ... (tussendoor: is pesten op vandaag niet veel erger dan de marteltuigen van eeuwen geleden! Ik moet hier misschien eens uitgebreid op terugkomen.)
Velen hebben elkaar hier gevonden, juist door het feit dat men hier uit zijn cel (lees schelp) durft, kan en mag komen. Deze rijkdom is onbetaalbaar en is soms dé hint om terug in het echte leven te stappen ondanks vele hindernissen. Ik weet en besef dat het normaal is dat men soms bepaalde dingen uit eigen leven en verleden, soms ook pijnlijk heden, betreurt en dat daar een hele tijd kan over gaan, maar dit brengt geen uitkomst naar morgen. Ik weet ook dat er soms niet veel nodig is om herinneringen weer tot leven te brengen, maar dan wens ik jullie mensen om jullie heen die het écht goed met jullie voorhebben, die luisteren maar ook zeggen: Ik sla met jou deze bladzijde om! En zo zijn er ook nog velen, laat ons ook daar niet te negatief over doen.
Ik wens en bid dan ook om moed aan die mensen, die blogvrienden, om door te gaan ondanks de angst. U hoeft uw leven niet te betreuren, daar is het te kort voor. Probeer jouw cel te verlaten en te GENIETEN van elke nieuwe dag, ons gegeven ... want er zal wel altijd iets "mis" zijn zolang wij mensen zijn, maar leer vooral jouw eigen talenten te waarderen . Ter afsluiting wens ik dan ook dat sommigen die nog even aarzelen terug hun blog op te starten, dit misschien best nu kunnen doen ... en zo hun cel hun eilandje) verlaten.
God, leer ons stil te staan bij wat leeft in onszelf en in anderen, dat we steeds de keuze mogen maken voor wat deugddoend en goed is voor de ander, dan kunnen we samen gelukkig zijn.
Reacties op bericht (1)
24-11-2007
Een heerlijk weekend Martin.
"Mijn cel" is een fijn stukje van een fijn mens en ja Martin "Ernst" is wel degelijk een deugd hoor, zelfs ik kan dat niet betwisten. "Vaak verliefd worden op het eerste gezicht is geen geval voor psychoanalyse maar voor de opticien." - Paul Hubschmidt.
24-11-2007 om 13:24
geschreven door Fernand49
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.