Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Ik hoef niet te weten hoe jij in je levensonderhoud voorziet. Wat ik graag wil weten is waar jij voor gaat en of je het aandurft oog in oog te staan met de verlangens van je hart.
Het interesseert me niet hoe oud je bent, maar of je het aandurft voor gek te staan omwille van de liefde, omwille van je dromen, omwille van het avontuur dat leven heet.
Het maakt me niet uit welke planeten jouw horoscoop beïnvloeden. Waar het mij om gaat is of je ooit tot de kern van je eigen verdriet bent doorgedrongen en of de verraderlijkheden en beproevingen van het leven je juist ontvankelijk hebben gemaakt, of dat deze je hebben doen terugdeinzen en afsluiten uit angst voor nog meer pijn.
Wat ik wil weten is, of jij pijn, die van mij of van jezelf, kunt laten zijn voor wat het is zonder een vinger te verroeren, zonder het te verbergen, te laten verdwijnen of vast te houden.
Ik wil weten of je vreugde kunt zijn, de mijne of de jouwe. Of je durft te dansen vanuit je oerkracht, in totale extase van top tot teen ...te zijn, realistisch of rationeel te zijn, zonder je te laten afremmen door herinneringen aan beperkingen vanuit je menselijk bestaan.
Het kan me niet schelen of je verhaal waar is of niet. Wat ik zou willen is of je anderen durft af te wijzen om trouw te zijn aan jezelf. Of jij het aankunt om voor verrader te worden uitgemaakt, om verschoond te blijven van verraad uit je eigen ziel.
Geef me een bewijs van je trouw, opdat ik zal weten dat ik je vertrouwen waard bent.
Ben jij in staat schoonheid te zien, ook al is niet iedere dag even mooi. En is het leven zelf voor jou de bron van waaruit je levenskracht kunt putten?
Kun jij leven met fouten, zwakheden en kwetsbaarheid, die van jou en mij, en toch aan de rand van een meer staan en luidkeels tegen het zilver van de volle maan roepen: "Yes"?!
Ik hoef niet te weten waar je woont en hoeveel geld je hebt. Wat ik graag wil weten is of je het op kunt brengen om na een nacht vol wanhoop, tot in het diepst van je ziel gekwetst, op te staan en datgene te doen wat gedaan moet worden voor je kinderen.
Ik hoef niet te weten wie je bent of hoe je hier gekomen bent, wat ik wil weten is, of jij zonder terughoudendheid bereid bent met mij door het vuur te gaan. Het gaat er voor mij niet om waar, wat, en met wie je gestudeerd hebt. Van mij is het van groot belang om jou te horen, welke innerlijke kracht jouw steun en toeverlaat is, als al het andere om je heen is weggevallen.
Of jij alleen kunt zijn met jezelf en of je het werkelijk goed hebt met jezelf wanneer het stil wordt, in eenzaamheid.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Gedicht van Oriah Mountain
Reacties op bericht (2)
26-11-2007
Maarten het is weer zo ver met me.
Ik was met vlinder en tekst, 'onder de muis', bij Johan 1944 geweest. Daarna dacht ik, even nog bij Maarten kijken. Na het lezen van het gedichtje moest ik even reageren maar was helemaal vergeten wat de muis verborgen had. Sorry. Mijn gebruikte tekst slaat hier natuurlijk nergens op. Even proberen te verbeteren.
Groetjes van Henny en Krelis
26-11-2007 om 17:07
geschreven door krelis
goedemiddag Maarten, ik moest hier even naar binnen.
Vanuit de sneeuwkou naar de indianen is tegenwoordig een klein stapje. Maar is het wel waard geweest. Een heel mooi gedicht heb je geplaatst. .Prachtig.
Fijn dat het je gelukt is succes met je nieuwe computer
Groetjes van Henny en Krelis
26-11-2007 om 16:44
geschreven door krelis
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
