Ik begrijp het begrip vriendschap niet.
De woorden zijn maar vaag.
Vrienden doen elkaar toch geen verdriet,
of stelt een echte vriend toch niet in vraag!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Hoe ver kan een vriendschap gaan?
Wat mag niet of wat juist wel?
Ben je verplicht voor elkaar klaar te staan,

of hoort ieder vraagteken bij dit oneindig moeilijke spel?

Ik weet vaak zelf niet wat wel of geen vrienden zijn,
maar er zijn er altijd een paar,
gewoon, misschien is het met hen in de buurt wel fijn,
en met de andere dreigt er gevaar.

Hoe weet je nu hoe echte vrienden zich gedragen?

Een eigen karakter heeft toch iedereen.
Misschien hoef ik het niet te vragen,
maar waarom blijft een beste vriend altijd alleen?

VRIENDSCHAP<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Verlangen naar zijn aanwezigheid zoals een

Roker naar een smeulende sjaff en blauw moordende damp

Ik hou van de Vriendschap om de herkenning

En het spiegelbeeld van mijn zijn die wordt weerkaatst want

Niets in die Vriendschap is vergankelijk en de

Doodeerlijk geprevelde woorden zijn geboekstaafd op een

Stil moment in mijn boek des levens zodat Kameraadschap

Centraal verankerd in mijn brein elke dag opnieuw bevestigd

Hetgeen niemand anders voelen kan Vriendschap voelt zo

Anders sinds mijn boot jouw haven aandeed geleid door de

Pavan van onze Vriendschap

© Wim Uyttendaele

www.wimsijs.net

09-03-2008 om 12:02 geschreven door wim