Ik kreeg van mijn zus met nieuwjaar een doos met een geschenkbon om één fles wijn te halen na een selectie uit vijf soorten in een AD-winkel. Dus vandaag met die bon in de zak van mijn zwarte dikke trui naar die winkel. Eens aangekomen ... geen bon meer te vinden in die zak en ook niet waar ik hoopte hem nog te vinden. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik kon het dus wel vergeten en meteen cadeau verloren, of niet en dan nog van mijn lieve zus.!?
Dan maar heel voorzichtig terug gefietst,overal gekeken, maar natuurlijk niets of wat denk je; en zeker toen ik een deel van de weg niet kon overdoen wegens éénrichtingsverkeer. Omdat ik dezelfde dag nog een andere boodschap moest doen en een gedeelte van dezelfde weg moest nemen, dan maar nog eens goed uitkijken al had ik het lang opgegeven want de wind zou die bon al hebben meegenomen.
Op een druk verkeerspunt zie ik toch wel een kaartje liggen zeker dat wél heel goed gelijkt op die bon. Gelukkig kon ik ergens mijn fiets kwijt; heb ik gewacht tot grootste drukte voorbij was en heb me dan gehaast naar het midden van de weg; en o ja, daar lag het arme schaap, wellicht honderden keren doodgereden. Het vertoonde zeer veel sporen van geweld, maar de kassierster heeft de bon gewillig aangenomen. En zo lligt hier toch nog een fles Chablis te koelen. Raar maar waar, eind goed al goed al was het niet dat ik nog twintig eurocent moest betalen voor statiegeld! Maar voor een verloren gewaand cadeau van je eigenste zus met een bijzondere inhoud mag dat wel.
In elk geval was het zeer goed voor de geestelijke en lichamelijke gezondheid, toch wat tweede deel van de rit betreft. En mijn huid, die brandt nu nog na van de zon, maar vooral van de bittere koude waar geen huizen bescherming boden.
|