Kunnen we ons niet meer verwonderen over de zon en de wereld, de mensen om ons heen? Ik behoor tot de mens van wie zijn hoofd in rood wordt omcirkeld. Ik weet nog wat er om me heen gebeurt, al mag dit niet nederig klinken, maar ik voel aan wat er bij een ander omgaat. Ik hoef echt niet te zien wat die ander aan het in te tikken is of naar welke grap is hij aan het kijken is, want meer is het meetal niet. Misschien gaan deze mensen tijdens deze treinstop wel even 'vreemd'. Maar echte contacten tussen mensen van vlees en bloed zijn doodgebloed, hoe dicht men ook tegen elkaar aan staat. Zels thuis zit iedereen met zo een bakje te spelen - zelfs tijdens de maaltijd die het gezin zou moeten samen houden - of sluit zich op in zijn kamer ... om wat te doen? En eens samen  rond de tafel of op de bank, heeft men niets te delen met elkaar. Ja, hoe geraken we echt naar buiten, op buurtfeesten? Het zal zeker niet zijn door een verstierde stoel voor het raam te zetten zijn. Want ook dan heeft ieder zijn"speeltje" mee, en wordt niet geluisterd naar de ander ...hoe groot zijn zorgen en pijnen dan ook mogen zijn. Men kijkt pas op als de zon ondergaat en dan is men plots verwonderd van echte schoonheid en het eche leven!

O ja, ik vergeet dan nog de koptelefoons; dan kan je zeker niet aangesproken worden ...

Men kijkt niet naar de dingen die belangrijk zijn helaas.
Gelukkig zien sommige mensen nog wel degelijk wat er
gebeurt.Zelf letten we altijd op mensen die onze hulp
nodig hebben.Of een kindje wat we zien zonder ouder
erbij...even vragen...waar is je mama? Meestal is de
mama blij en dankt ons ervoor.En als we uit eten gaan
worden mobieljes e.d. verboden.Overdag doe ik wat ik
kan maar de avond breng ik graag door met mijn lief.
Nooit zal ik verslaafd raken aan internet..spaar me.
Als je berichtjes leest in je GB zie je vaak genoeg dat
men midden in de nacht nog achter de p.c. zit.
De moderne tijd kunnen we niet tegenhouden, maar
internet is net als drank beste vriend...geniet ervan
maar wel met mate.Ik wens je alle goeds toe...en nog
fijne dagen, met lieve groetjes en een knuffie van Rozemarijn.

22-05-2014 om 13:21 geschreven door roze

soms willen we een oor dat luistert,een hand om vast te houden,
en een hart dat begrijpt.
een hele fijne donderdag wens ik je toe,
met veel liefs en knuffs van mij.
Hopelijk krijgen we de zon erbij...

22-05-2014 om 10:20 geschreven door annytje