"ER IS GEEN BANGER HART DAN DAT VAN MIJ"
Toen ik dat liedfragment daarnet hoorde op de radio dacht ik meteen dat dit de korte samenvatting was van wat ik de voorbije jaren heb doorgemaakt.
En toch gaat het leven verder en vergeet een mens soms hoe mooi en intens hij tot nogtoe mocht leven, getuige hiervan de vele kleine notities die ik hier en daar heb neergepend in wat niet eens een dagboek kan genoemd worden, maar hoe verrassend namen van toen, ja zelfs 30 jaren geleden weer fris voor de geest worden gehaald; met wat voor enthousiasme we ons hebben ingezet en allemaal om één doel, mensen SAMEN te brengen of een ander - en het waren er velen - heel even GELUKKIG TE MAKEN....
Misschien moet ik hier af en toe een anekdote achterlaten. Alleen dat bange hart van mij wil ik kwijt ... Heb ik dan toch geen Vertrouwen genoeg, al heb ik er hier al zo vaak over geschreven?! Of is het gewwoon des mensen?
|