Vriend,
het is een woord
wat zoveel betekenen zou.

Vriend,
niet zomaar een woord,
maar een woord waarin verborgen zit
het geheim van begrijpen,
van weten wat de ander zeggen wil.

Vriend,
waaruit besta jij
als een vriend je omarmt
jou komt te zeggen
ik heb je lief?

Geen omhulsel,
geen zichtbaar wezen,
maar dat wat diep vanbinnen
weggestoken zit.

Dat is wat vriend
zeggen wilt,
het zichtbare omleiden
naar het onzichtbare
om zo te kunnen houden van
dat wat ook wel eens lelijk is,
wat ook wel eens tegendraads is.

Dat wat niet steeds op dezelfde frequentie
is afgesteld, wat niet altijd zal zeggen wat
vriend in jouw ogen betekent.
 
Want 'vriend'
wil eveneens zeggen
houden van het mindere schone,
wanneer het mooie voor jou eens verborgen zit.
Onthouden dat ieder mens anders is,
dus ook jij verschillend bent met
jouw vriend.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Deze woorden bereikten me heel onverwacht van een bloglezer, neergeschreven vanuit een zoekend hart die enkel nog met letters kan zeggen wat zijn eenvoudige ziel te zeggen heeft. Een doodgewone man die op deze manier misschien onverwacht een aanspreekpunt kan zijn voor velen die zo graag tot iemand zouden zeggen 'Ik hou van jou' maar het niet mogen, niet kunnen. De man mag dan geen grote dichter zijn, maar ik wil hem wel steunen, want de woorden zijn echt uit zijn leven (lijden?) gegrepen.

Ik mocht, neen, moest zelfs zijn naam doorgeven.
Danke Eddy Hautekeete!