Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
deze keer eens echt iets uit mijn dagboek. Zoals mijn pa soms vertelt is er inderdaad niets wat zo kort in het geheugen wordt opgeslagen als het weer. Men denkt dat koude winters al heel lang voorbij zijn, maar toen ik per toeval mijn aantekening doornam bij het zoeken naar een gebeurtenis las ik volgende:
27 februari 2004: SNEEUW! 1000 km file. 3000 ton zout morgenstpits gaat over in avondspits
gemiddeld 4 uur onder weg naar werk!
Dus toch nog niet zo lang geleden. En wanneer wij vertlellen aan onze ouders dat het nu wel heel koud is, dan reageert mijn vader lachend met de bemerking: "Koud, weet je toen ik pas zestien was moest dagelijks 20 km heen en 20 km terug met de fiets om naar school te gaan, door wind, regen, sneeuw en bittere koude." En hij vervolgt dat wanneer hij in het zesde leerjaar in de klas de buitentemperatuur moest opmeten van de meester, hij op een grafiek "min 15 graden" mocht noteren.
Hij herinnert zich ook nog de verhalen van zijn vader toen in 1917 soldaten met paard en kar over het ijs reden!
Zouden wij nu klagen om een ijsdag?
Reacties op bericht (1)
28-02-2009
Hallo vriend,
Ben vanaf 23/02 weer bij gelezen. Mooi verhaal over India, begrijp wat je voelt. Het verhaal van de 'ijstijd' van je vader kan ik mij ook nog herinneren. Ik woonde tijdens mijn jeugd in Rotterdam. De rivieren waren soms dicht gevroren. Met ijsbrekers werden de havens voor de scheepvaart. open gehouden. Geweldig gezicht was dat. Het ijs brak dan in grote, 15 tot 20 cm dikke schollen, waarop de jeugd, 'scholletje piepten.' Levens gevaarlijk, omdat je er onder kon schieten! Maar dat dit gevaarlijk was begrijp je pas later. groetjes Krelis
28-02-2009 om 11:41
geschreven door krelis
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
