Eigenlijk had ik me voorgenomen vandaag heel wat te bloggen, maar de zon wenkte me naar buiten en zo werd het mede door dit mooie weer toch te laat mijn belofte na te komen. Ik liet mijn wedervaren dan maar weten aan een kennis via een mail omdat op de duur velen hier vrienden van vrienden zijn geworden vuia seniorennet, en kijk wat een mailtje moest zijn werd ineens een blogideetje, niet meer dan dat.
dag beste,
Toch nog even gedag komen zeggen na een veel te lange fietstocht. Roeselare - Kortrijk en terug (nu ik eraan denk kon ik nog Heule hebben aangedaan, blogvriend!), maar ik had juist, voor ik Kortrijk zou binnenrijden, een weg gevonden die alle zwaar verkeer vermijdt en zo via Kuurne gaat en uitkomt vlak bij de rechtgetrokken Leie - wat een paradijs op zich in de zon -; ik dacht dus dat ik deze weg best kon terugnemen en daar nog een stuk aanbreien via onbegane wegen, maar o wee, waar heeft die lieve meneer uit Hulste (want daar was ik ondertussen al) me naar toe gewezen ...Ik zou niet één grote baan tegenkomen tot ik willens willens zag dat ik op een gegeven moment zomaar al op één of andere autostrade was beland zonder minste markering. Dan was het natuurlijk kwestie van de weg, en liefst zo vlug mogelijk, naar huis te vinden. Alle plezier en vreugde van deze zonnige dag was ineens verdwenen. Jammer dat ik deze keer geen kilometerteller op mijn fiets heb, maar wanneer ik de tijd uitreken aan een gemiddelde snelheid en dan nog meer dan de helft van de weg met de wind op kop (en dan zeggen dat het een mooie dag is!), dan voel ik zeker 65 km in de benen. En zeggen dat ik die verschrikkelijke baan al zo vaak heb afgefietst, maar dan wel in minder tijd en over veel kortere afstand. Die omwegjes zijn goed voor de wielertoerist of recreant maar niet wanneer je ergens op tijd wil aankomen. "Je hebt courage" zegde de buurman", maar inwendig dacht ik er deze keer anders over.
Of zal ik dan toch maar positief afsluiten en zeggen dat fietsen inderdaad gezond is, al kan ik nog iets vertellen over de uitlaatgassen die ik gratis kreeg, laat staan het gevaar op de baan.
Dus eigenlijk niet veel zin om veel te bloggen na een (i)(o)n(t)spannende namiddag tenzij misschien dit verhaaltje? Why not?! Morgen doe ik verder, al waren er andere zaken gepland voor blogland, maar het hoeft niet altijd even serieus te zijn hé!
Slaap wel en levet scone!
Maarten
|