Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Het is slechts sedert 11 januari ll. toen ik een beeldmeditatie achterliet rond een menselijk drama waarbij twee jonge mensen, pas aan het begin van hun lente, samen de dood vonden. Toen waren er geen woorden voor, enkel een beeld al blijven deze gebeurtenissen ons ook vandaag nog achtervolgen. Ook nu, nog in dezelfde maand, zijn geen woorden te vinden bij voor verdriet bij het verlies van o.a. weer eens twee jonge mensen - samen in het leven, samen in de liefde, samen in de dood.
Je hoort en ziet: "Luik - gasontploffing - dodelijke slachtoffers". Maar wanneer namen en gezichten op twee van deze mensen worden geplakt, dan raakt dit iedereen ten diepste. Vele gedachten gingen de voorbije week door me heen. Ook hier net als toen past enkel maar stilte, en toch al waren de omstandigheden anders - wel bijna even gruwelijk, maar dan van een andere aard -, betreft het hier samen vier jonge mensen, twee aan twee, die hun liefde wilden gestalte geven....
Wat hebben deze mensen beleefd in hun laatste uren samen, vraag ik me dan af? Hoe was het voor Alex en Vicky daar onder het puin, wellicht elkaar vasthoudend en maar blijven hopen op redding. Hij heeft zeker niet voor zichzelf alleen geleefd op dat moment toen hij de brandweer richtliijnen gaf om een dertienjarig meisje te helpen uit het brandend gebouw. Wat hebben deze jonge twintigers elkaar verteld toen ze vreesden voor het ergste en elkaar samen in de dood zouden vinden? ... Misshcien toch nog hun wederzijdse trouw uitgesproken, elkaar vastgehouden ... ???
Vier jonge mensen die deze zomer ergens saman op een terras konden hebben gezeten ... Het is me respect dat ik deze lijnen achterlaat.
Wij hebben jullie niet gekend, Alex en Vicky, Kevin en Shana, maar België rouwt om uw heengaan ... misschien vooral om jullie liefde voor elkaar.
Mijn christelijke deelneming, Maarten
Reacties op bericht (1)
02-02-2010
waarom gebeurd dit is mijn vraag
niemand gaat dood als het niet je tijd is zeggen ze, hoe zwaar ook dit verdriet ,hoe pijnlijk ook het afscheid,de vraag blijft....vreselijk dat dit gebeurd....
vrijheid ! de belangrijkste levenslust.....liefs bo
02-02-2010 om 19:20
geschreven door boomer
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.