"Na moeilijke beslissingen kreeg ik met een depressie af te rekenen. Mijn kwetsbaarheid voor spanningen was er wellicht mee oorzaak van. Ik maakte mezelf verwijten, sliep slecht, had geen energie meer en was hopeloos en angstig. Gelukkig kon ik altijd rekenen op vrienden en kennissen. Hun vertrouwen in mijn herstel heeft me enorm gesteund. Ook mijn geloof heeft mij in de moeilijke periode geholpen. Mijn taken neem ik terug op, zij het met minder gedrevenheid, want laatstste heeft me ten slotte de das om gedaan. Een dokter adviseerde me mijn rugzak te ledigen en me te ontdoen van alle overtollige ballast. Hij volgde mijn gezondheidstoestand nauwlettend. Hij maakte me duidelijk dat het genezingsproces langer kon duren dan ik het zelf verwachtte. Hij verlangde niets anders dan ik weer mocht GENIETEN!".
Uit deze woestijntocht ben ik een nieuw mens geworden.
Beste,
Dit kon mijn verhaal zijn en het is het ook voor het grootste deel. Alléén merk ik dat ik niet de enige ben die doorheen een gelijkaardige hel ben gegaan, want bovenstaande heeft een ander achtergelaten in zijn boodschap. Pas vandaag laat ik dit fragment aan jullie over, bewust van de draagkracht van elke zin en emotie en aangevuld met en persoonlijke toets. Alléén het woord depressie kende ik sinds jaar en dag, maar wat het met een mens doet: daar had ik geen idee van. Het verandert gewoon je hele leven!
Wanneer je nu terug gaat in mijn blogarchief zal je misschien een beter inzicht krijgen en zal je de teksten op een andere manier gaan lezen.
p.s. Of dit nu erg is of niet zal er weinig aan doen; maar het is wel zo dat ik helemaal niet bewust was van deze toestand tot anderen er me attent op maakten dat ik wellicht het moeilijkste al achter de rug had en dit alles had ik in mijn ééntje doorgemaakt. De uiterlijke symptomen waren er wel, maar daar stond ikzelf niet bij stil. Ik heb het woord alleen maar gelezen op de nota's van de dokter en toen wist ook ik "hoe diep ik was gegaan" - dixit die begeleider.
|