Ik heb het bericht dat voorzien was voor vandaag verplaatst naar een latere datum toen ik volgende tekst binnenkreeg. Ik voelde me al niet echt op mijn gemak daar ik niets rond MOEDER, niet eens over onze hemelse Moeder, had geblogd op deze wereldwijde moederdag; maar kijk voor velen is het inderdaad geen feestdag. Hetzij omdat moeders geen contact meer hebben met hun kinderen omwille van onderlinge ruzie en spanningen. Anderen zijn wel voor eeuwig moeder al hebben ze hun kind moeten afstaan door de dood.
Hier deel ik met heel veel respect deze getuigenis van een moedige man:
Nooit mama gezegdxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Nooit eenmaal kunnen zeggen,
oprecht en eerlijk,
"mama
ik hou van jou".
Nooit eenmaal kunnen omhelzen
eerlijk en oprecht,
mama.
Nooit eenmaal mogen beleven
het gevoel wat moeders warmte
nou echt betekende.
Maar daarom laat ik niet om even te zeggen
tegen al de moeders van vandaag:
"ik hou van jou".
Een schouder om op te leunen.
Een hand om vast te houden.
Een stem om naar te luisteren.
Een schaduw om in te schuilen.
Dat is wat een moeder betekent voor mij.
Een verhaal om naar te luisteren.
Een raad om op te volgen.
Een hulp om te aanvaarden.
Een vinger om te volgen.
Dat is wat een moeder geven zal.
wanneer het kind even bang en eenzaam is
in de donkere nacht.
Al heb ik nooit mogen ervaren
de ware zin van een moeder,
wil ik hiermee laten weten
dat ik blij ben
met al die miljoenen moeders op aarde.
|
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
