Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Ja, "het regende die dag" .... heb ik wellicht al eerder geschreven en elke dag denk en hoop je dat het nu eindelijk zomer wordt. Zelfs mensen vragen me of het wel goed gaat met me. Ja, in november kocht ik een nieuwe zeer warme bruine jeans tegen de winterkoude. Tegen de aankomende junimaand met zicht op een minitrip kocht ik me een nieuwe bermuda, want toch geen regenmantel zoals vorig jaar die tijd hoopt een mens dan, zeker met de mooie weersvoorspelligen. Ondertussen liggen ze daar. Die warme broek heb ik op vandaag - lees 20 07 2008 - aangetrokken, met een trui erboven die al langer in de kast zou moeten hangen. Ik hoef slechts maar de kast te openen om die zwarte wintertrui te grijpen die ik recent nog aantrok. En die regelmantel is de laatste dagen en weken al meerdere malen flink gedoopt geweest. Voor de rest liggen ze min of meer op een hoopje. Een halve dag regen, een halve dag af en toe zon. Een lichtere lange broek, de bermuda - amper twee dagen (lees paar uren) gedragen. Een t-shirt die ik misschien toch nog eens kan aantrekken omdat hij nooit echt het zweet moest/kon opnemen. Ik dacht dat ik dat verleden week niet meer zou durven schrijven, maar niets is minder waar en ik denk dat ik niet die enige ben. Ja, mensen, ook dat zijn "dagboekbedenkingen". Maar is er al zoveel veranderd? Hoeveel maanden moet ik openbaar gebruiken, zeker tijdens weekends, om ergens te geraken omwille van de regen, en dan heb ik het niet over peiodegebonden regens, en ook niet over voorbije maanden, maar ook verleden jaar al het geval.
Met het vooruitzicht op het zomerverlof heb ik jullie af en toe een boek aangeraden om mee te nemen in de reiskoffer. Helaas is het lezen van een boek soms nog de enige ontspanning op deze uitgeregende "zomerdagen", daar waar meerderen zich nestelen in de warmte bij de winterkachel in december. Ik hoor het jullie graag zeggen dat de zomer NU eindelijk zal beginnen; wel dan is dit mijn laatste uitdaging. Voor allen, waar dan ook, een warm, zonnig en vooral deugddoende verderzetting van deze verlofperiode! "Het blijft zwaar bewolkt" zegt de radioman daarnet, dus wees een zonnetje voor elkaar!
Reacties op bericht (1)
21-07-2008
Goedemorgen optimist, met belangstelling gelezen.
Je verhaal begint koud en hoe verder ik naar beneden ging werd het ook nog natter bij je. Luister niet teveel naar weermannen. Deze mensen willen alleen maar geld verdienen met hun berichtgevingen. Ga wat eerder naar bed, slaap lekker en sta wat eerder op. Doe je sportkleding (daar heb ik niets over gelezen) aan en ga een flink eindje hardlopen of bewegingen maken. Na terugkeer/afloop hiervan heb je geen tijd meer om je druk te maken over het weer. Zet een mooi plaatje op en hou je gemak. Je zou ook eens een rondje kunnen maken over het seniorennet, daar zijn misschien wel gezellige optimistische berichtjes tew lezen. Iedereen is in vakantiestemming heb ik begrepen. Dus snuffel eens rond er is genoeg te vinden. In iedergeval wens ik je een mooie week met (je weet maar nooit) heel veel zon.
Mhg Henny en Krelis
nb Bij ons regent het. Geweldig jo, het meeste valt naast ons.
21-07-2008 om 10:30
geschreven door krelis
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
