Beste blogger,
Zoals ik eerder heb vermeld laat ik hier een fragment achter uit een Kerstkaart van een zeer goede vriend die toen, door kanker getroffen, me een GOEDE GEZONDHEID toewenste. Nog nooit ben ik zo lang blijven bij stilstaan bij die wens, want is het niet zo dat bij het mondeling uitwisselen van wensen "EN een goeie gezondheid" er vaak zomaar wordt aan toegevoegd.?!
"Dag beste vriend M.,
A.u.b. wees niet al te geschrokken van de woorden die ik hier neerpen, verontschuldig mij ook wanneer het onsamenhangend overkomt, het is trouwens ook zo met mijn leven. Ik herken me niet meer in de woorden die je aan mij richt; ze staan voor mij zo ver af en momenteel volledig nutteloos en overbodig ... Fysisch stel ik het redelijk; psychisch is mijn leven een echte hel, echte miserie geworden, al tracht ik dat voor zovelen (ook ouders) verborgen te houden. Ik leef met een oneindig schuldbesef, een grenzeloze wroeging als ik zie welk leed ik anderen aandoe.... Als ik 's morgens wakker word dan ben ik steeds weer woedend omdat ik nog leef, omdat ik weer een dag van grote psychische ellende zal meemaken. Ik voel mij zo moe, zo lusteloos, ik heb niet de minste zin om iets creatiefs te ondernemen, daar waar ik als ingenieur droomde om creatief en vindingrijk, boordevol energie te zijn. Wat is dit toch een onbeschrijfelijke ontgoocheling! ...
Als het avond wordt, dan ben ik blij: dra is het nacht, en al slaap ik maar enkele uurtjes, het zijn toch uurtjes van rust, diepe rust waarvan ik hoop dat die eeuwig duurt ... Helaas de volgende morgen is daar weer de hel ...
Uit dit alles zult u wellicht mijn reactie weten: ik heb geweigerd ook nog maar enige behandeling te ondergaan. Het lot moet nu maar zijn gang gaan. De wet van de vrije ongerepte natuur moet nu maar spelen; ziekte, onbekwame exemplaren moeten verdwijnen! ... De ware oorzaken voor het feit dat ik liever dood ben zijn veel dieper; de aanslepende tijd, de onbekende en onzekere? afloop. Zou een nieuw leven in overeenstemming zijn met mijn karakter waarbij ik wil vooruitzien in de toekomst, waarbij ik zekerheden wil, waarbij ik "perfect" wil zijn. Zou dit nog wel ooit mogelijk zij? Voor mij heb ik negatief geantwoord. ....
Tenslotte zal ik door te sterven ook bevrijd worden van dit diepe psychische leed en onmacht, en zal ik dan voortdurend vertoeven in de "uurtjes van rust en vrede".
Vandaar: mijn persoonlijke wens voor 19.. is da tik zo spoedig mogelijk rust mag hebben, eeuwige rust,
Aan jou, M., wens ik voor 19.. EEN GOEDE GEZONDHEID, een aangename werk- en vriendenkring en veel geluk!
(zo eindigt de brief, niet ondertekend ... ook nu voel ik een traan opwellen, ook na al die jaren. L. was iemand die heel doordacht zijn Nieuwjaarsbrief heeft geschreven.
Mensen die deze wensen kunnen nalaten enkele maanden voor hun overlijden weten wat ze schrijven! De wenskaart staat dan ook elk jaar terug tussen de andere. Nu nog terugdenkend aan dit alles, dank ik hem voor al dat vertrouwen dat hij in mij heeft gesteld. Omwille van het privé-karakter heb ik namen en plaatsen gewijzigd of weggelaten.
Ik wilde gewoon een getuigenis achterlaten en vooral eens blijven stil staan bij de wens: "OOK een goede GEZONDHEID!".
Een ander afscheidsverhaal, ook van een twintiger, lees je in het archief onder "Afscheid van Joeri".
|