Nu jij er niet bent, laat ik sporen achter bij iedere gedachte wat jij tot leven bracht.
Nu jij er niet bent, schreeuw ik moord en brand na iedere donderslag, en laat ik mijn ogen gesloten bij iedere bliksemschicht.
Trek broze lijnen op ieder deel van dit huis, waar ooit jouw lichaam lag of stond, en waar nu enkel nog vaag te zien is een laatste vlek op het behang.
Nu jij er niet bent, verlang ik meer dan ooit tevoren naar de warmte van je lichaam,
maar al wat ik nog kan is die kille leegte wat jij achterliet omhelzen, als ware het jij die daar nog lag. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|