Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Ik weet niet hoe het komt dat het nooit eerder bij me is opgekomen en toch, wanneer ik zovele blogs zie die het thema "vriendschap" behandelen moet ik vaststellen en dit tot in den treure toe dat vriendschap voor zeer velen in bloglang gelinkt wordt aan de de trouwe viervoeter, de hond. Op zich heb ik daar niets op tegen maar is vriendschap, liefde en genegenheid tussen mensen onderling toch niet van een veel hoger niveau, hoe graag het hondje ook mag gezien, vertroeteld worden. Ik weet dat velen onder jullie een genegenheid koesteren voor hun hondje, maar kun je hier wel van vriendschap spreken in de echte zin van het woord?! Wat te denken van een overlijdensakte en een gehele begrafenisceremonie via een powerpoint over het geliefde hondje?! Zijn wij dan niet méér waard dan dat troeteldier ook al onderschat ik de waarde er niet van. Maar wanneer ik in de knoei zit heb ik echt vrienden nodig, mensen van vlees en bloed, mensen met begrip. Een hond kan alleen maar triest toekijken wanneer hij aanvoelt dat zijn baasje een dipje heeft, maar een mens daarentegen zal er zijn voor u. Dit wou ik even kwijt al besef ik dat ik hier geen hoge ogen mee zal gooien maar wanneer men alle blogs zou verwijderen over de bijzondere liefde voor de hond, dan denk ik dat er niet zoveel anderen meer overblijven die nog echt om mensen geven. Maar om geen msverstanden te creëren dank ik ook die lieve hondenliefhebbers die via de liefde voor het dier ook de liefde en vriendschap vinden voor de mens vlakbij of via het internet en dit blogland, een manier waarop sommigen mij hebben gevonden en die ik ook zelf graag regelmatig ga bezoeken. Een hartelijke groet!
Reacties op bericht (2)
27-05-2007
hallo Maarten
Ik heb je verhaal over de omgang van hondjes met hun bazen gelezen en vond het wel leuk. Ik zelf heb geen hond, maar ik kon mij er iets bij voorstellen. Tijdens het lezen schoot mij een citaat te binnen die ik je niet wil onthouden.
"Wanneer honden konden praten, zouden we misschien net zo slecht met ze kunnen opschieten, als met mensen". Karel Capek (1890-1938)
Misschien heb ik je hiermee gerust gesteld. Mhg Henny en Krelis
27-05-2007 om 00:41
geschreven door krelis
26-05-2007
Groot gelijk Martin !
Martin,daar geef ik je nu eens groot gelijk in zie !Ik heb ook twee honden die ik graag zie, maar ik vind dat je nog altijd het verschil moet weten tussen mens en dier !Ik denk dat sommige hier in blogland hun hond liever zien dan hun naaste medemens, en dat vind ik er wat over gaan!Ja zoals je zegt, dit zal bij sommige niet in goede aarde vallen, maar er is nog altijd de vrijheid van schrijven, niet !!! Dank je omdat je er vandaag was ! Zaterdaggroetje van mij,
26-05-2007 om 19:59
geschreven door supermitty
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.