Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Mensen, ik heb vandaag een raar gevoel, bijna een vakantiegevoel. Vrij raar en dat enkele dagen voor ik naar het ziekenhuis stap voor een ingreep aan de hand waar sommigen al eerder over lazen. Het is een gevoel zoals het je kan overkomen wanneer je al lang een reis hebt gepland, alle voorbereidingen hebt getroffen, de koffers gepakt zijn - enkel nog niet gesloten, want er moet nog iets bij ... Maar de voorbije dagen moest dan ook heel wat gregeld worden, net als voor een reis, ook al zal ik maar één nacht van huis zijn. Maar nu kan ik nog alles wat me belieft. Volgende week deze tijd word ik voor een deel sterk afhankelijk van mensen: de familiale hulp, de thuisverpleging, de kinesist, de vertrouwensmensen. Misschien is het feit dat alle voorbereidingen achter de rug zijn en dat ik er een goed gevoel bij heb, dat het ook lijkt alsof ik op reis ga. Nog alles even schikken, de buren en enkele anderen verwittigen. Dus toch op reis? In elk geval heeft een mens toch een klein koffertje in te pakken. Het vakantiegevoel is er ook mede zij de vele mails die ik nu al kreeg met wensen voor een spoedig en geheel herstel. Al die mensen gaan met me mee in hun gedachten en gebed, allemaal medereizigers die het me blijkbaar zo comfortabel mogelijk willen maken. Alsof we samen op de bus stappen om samen goed en wel terug te keren, met een blij en opgewekt gezicht. Ook biddende mensen gaan met me mee, zelfs live tot in Italië! Waar bloggen toch kan toe leiden; is dat niet mooi! We kunnen dus echt van deze aarde op deze vierkante meter een hemel maken wanneer we allen maar dezelfde richting inkijken. En zo vergeten we de kleine en grote kwalen. Dit ervaar ik nu héél concreet Ik besef dat blogvrienden niet aan de deur kunnen kloppen met een brood of een fles wijn, maar door die bijzondere vriendschap onder bloggers is er soms iemand die je leven verandert, die je door moeilijke, verwarde tijden heen helpt en je aanmoedigt ... omdat je geen zorgen hoeft te maken. Dat hebben velen onder jullie elkaar al mogen ervaren als bloggers. Ik wens dat dit nog zo jaren mag doorgaan, want alle mee-lijden heeft met liefde te maken, en in echte liefde met of zonder hoofdletter kom je vroeg of ook dat lijden tegen.
Reacties op bericht (2)
20-08-2007
Hallo Martin
Even een berichtje klein.Om geen afwezige te zijn. Jouw koffertje gepakt, Het doet me goed, dat je de volgende dag al naar huis mag. En dat er hulp is, dat voor je klaar kan staan. Fijn hoor. Sterkte lieve vriend, en daarom zoek ik nog even een mooie bloem voor je op. Verzorg hem deze dagen goed, zodat als je thuis komt het er nog fris bij staat!!! Lya
20-08-2007 om 22:42
geschreven door Lya
19-08-2007
hallo Martin
Schrik van dit bericht, heb deze week enkele dagen zonder internet gezeten en heb mijn bezoekjes tot een minimum moeten beperken maar ben nu weer helemaal bijgelezen, wens je héél veel sterkte bij de komende ingreep en zal een kaarsje opsteken voor een spoedig herstel Martin,nogmaals héél véél sterkte en hoop dat je ondanks deze zorgen nog een fijne week hebt......Liefs, Katrien
19-08-2007 om 21:24
geschreven door katrien
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
