Mark Cavendish

De 25-jarige Brit van HTC-Highroad had het over een heel belangrijke en speciale overwinning. “Ten eerste omdat dit voor mij altijd een speciale wedstrijd zal zijn. Ik boekte hier mijn eerste grote zege en die deed bij mij bovendien ook de liefde voor het wielrennen in België ontstaan. Ik vond het echt heel jammer dat ik hier de voorbije twee jaar door een overladen programma niet aan de start kon komen. Een tweede reden is de pech die ik de voorbije weken kende op de Vlaamse wegen, vooral dan in Gent-Wevelgem, een wedstrijd die ik absoluut ooit wil winnen. Vandaag kon ik terugvallen op een schitterende ploeg. In de plaatselijke ronden hebben de mannen me de hele tijd goed voorin gehouden en Leigh Howard deed het verbluffend in de slotkilometer. Dankzij hem kon ik simpel aanpikken bij Hutarovich toen die aanzette en dan was het kwestie van op het juiste moment mijn versnelling te plaatsen. Ik hoop wel dat de gevallen renners er geen te zware blessures aan overhouden. Niet alleen in de slotkilometer was het chaotisch. Op zeker moment vroeg ik me zelfs af of ik oud aan het worden was. Jezelf goed positioneren is echt niet evident in dit soort wedstrijden met die vele smalle wegen. Dat is ook het grote verschil met een vlakke Tourrit, plus dan het feit dat in de Tour de druk om te winnen toch een pak groter is.”  Winnen deed Cavendish dit seizoen nog niet vaak. Voor de Scheldeprijs stond enkel de slotrit in de Ronde van Oman achter zijn naam. “Of ik een bevestiging als deze nodig had? Nee”, antwoordde Cavendish na enkele seconden van stilzwijgen met een meewarige blik in de richting van de vraagsteller. “Als je vijftien ritten in de Tour hebt gewonnen en een Milaan-Sanremo op je palmares hebt staan, denk ik niet dat je nog veel te bewijzen hebt.”
Zondag rijdt Cavendish nog voor het eerst Parijs-Roubaix, daarna volgt een rustpauze om vervolgens via de Giro naar de Tour toe te werken. “Je mag niet stellen dat ik Roubaix rijd om te leren”, aldus Cavendish. “Het is niet echt realistisch voor mij om te ambiëren om ooit te winnen in Roubaix of bijvoorbeeld in de Ronde van Vlaanderen. Dat zijn wel de wedstrijden waar ik vroeger als kind naar keek. Die zelf rijden, is al een droom op zich. Het zijn echter in de eerste plaats gelegenheden waar ik eens iets kan terugdoen voor de ploeggenoten die voor de rest bijna altijd voor mij werken.”