Geraardsbergen het literair Wielrennerslandschap door De Pelsemaeker Karel.
Land van hard labeurende Flandriens. De Muur van Geraardsbergen,
Het Giesbaargs Muurken, de Mattetoarten, de Mastellen, de Marbol, de Matches, en ons Manneken-Pisj !
29-06-2011
Belgisch Kampioenschap 2011 in Hooglede op zondag 26 juni 2011
Philippe Gilbert Is de nieuwe Belgische kampioen wielrennen. Er was geen kruid tegen gewassen. Op meer dan 2 kilometer demarreerde de snelle Waal van Omega Pharma-Lotto, Tom Boonen sprong naar zijn wiel, maar kon niet aanklampen.Gianni Meersman werd tweede op 3 seconden, voor Jelle Wallays en Edwig Cannaerts. Dat levert - op topfavoriet Gilbert na - een enigszins verrassend podium op. Vanspeybrouck, Devolder en Boonen zijn de nummers vier, vijf en zes. Gilbert reed Boonen los uit het wiel op de Gitsberg op twee kilometer van de finish en had tijd om achterom te kijken toen hij over de meet ging. De koers lag in een beslissende plooi op 90 kilometer van de finish toen Philippe Gilbert demarreerde en 18 renners meenam op zijn vlucht. Toen konden Boonen en Devolder wel aanklampen. Deze kopgroep had nooit meer voorsprong van 2,5 minuten, maar hield makkelijk stand. Vansummeren en Nuyens, toch niet van de minsten, stapten twee ronden toch niet van de minsten, stapten twee ronden voor het einde van de fiets. Gilbert won dit seizoen al de Amstel Gold Race, de Waalse Pijl, Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van België.
"Geklopt door de sterkste" Wilfried Peeters van Quick-Step kon vrede nemen met het koersverloop: "Ik kan Boonen en de jongens niets verwijten. We zijn geklopt door de beste". In Frankrijkwas er wel een succes voor Quick-Step. Daar werd Chavanel nationaal kampioen.
Ook elders in Europa werden nationale kampioenschappen gereden.
Robert Wagner (Team Leopard Trek) heeft in Neuwied de Duitse titel op de weg veroverd. Het Italiaanse kampioenschap ging naar Giovanni Visconti (Farnese Vini). In Japan werd Fumiyuki Beppu (RadioShack) nationaal kampioen. En in Nederlandwas Pim Ligthart (Vacancsoleil) de snelste.
Midzomertijd. het zonnelicht staat nu in het midden van de Stonehenge
Rond Midzomertijd
24 Juni werd in de Juliaanse kalender als langste dag van het jaar gerekend. Deze kalender was in onze contreien tot 1700 in gebruik, in Engeland tot 1754. Het is ook op 24 juni dat de kerk het Sint-Jansfeest plaatste om het heidense Midzomerfeest te recupereren. Maar na het invoeren van de Gregoriaanse kalender, verschoof het zomersolstitium naar 21 juni. Naar gewoontegetrouw blijft men tot op heden Midzomer vanaf 20 juni s avonds tot 24 juni vieren. De Midzomernacht of Sint-Jansnacht met de daarop volgende ochtend werd algemeen gezien als een magische tijd, waarin het onmogelijke mogelijk werd. De kerk heeft enerzijds geprobeerd het Midzomerfeest te kerstenen in de Sint-Jansviering. Anderzijds werd door de eeuwen heen voortdurend gewaarschuwd tegen de gevaren van heksen en demonen die in deze magische nacht nogal hun slag slaan. In het Engels wordt een absurde situatie, waarin alles uit de hand loopt, aangeduid als midsummer madness, een uitdrukking die in de tijd van Shakespeare al was ingeburgerd. De Britse tv-serie Midsummer Murders is daar een woordspeling op.
In de bijbel staat geschreven dat Johannes de Doper zes maanden ouder is de Jezus. Met de kerstening van het Joelfeest (4de eeuw) naar Kerstmis was de stap vlug gezet om Midzomer te wijden aan Sint Jan. (Tijdens een concilie te Nicea in 325 werd voor december gekozen om het Joelfeest te kerstenen.) Merkwaardig is dat Jezus en Johannes de Doper op hun geboortedag worden herdacht terwijl alle andere heiligen herdacht worden op hun sterfdag. -
Zoals alle Germaanse feesten werd dit feest op de vooravond gevierd. (In Engeland spreek men van de Midsummers eve.) De ochtend nadien geldt als een magisch tijdstip. Heidense ommegangen rond de akkers in de Midzomerperiode werden gekerstend naar de Sint-Jansprocessies en in Sint-Pietersvuren. Ook de weerspreuken zeggen voor 24 juni: als het regent op St-Jan regent het veertig dagen lang. Voor 29 juni: St-Pieter komt met de gieter enSt-Pieter helder en klaar, is een goed iemenjaar (= bijenjaar). Maar dit jaar (2011) is het bijenjaar al gelukt van voor 29 juni!
Niet veel langer dan een eeuw geleden, werd er in gans Europa tot in Rusland en tot aan de Middellandse Zee Midzomerfeest gevierd;zowel door Germanen, Slaven, Kelten en andere volkeren, en ieder op zijn manier.Allemaal ontstaken ze een groots vuur. Het vuur was het middelpunt van het hele gebeuren. Het werd meestal op een opvallende plaats aangestoken, zoals op het dorpsplein of bovenop een heuvel. Meestal werd hetMidzomervuur aangestoken met een halfverbrande tak van het vorige Midzomervuur, er werd er zelfs speciaal hout voor bewaard. Dit konden negen verschillende houtsoorten zijn, negenderlei hout. Zoals na ieder feestvuur werd een deel van de as bewaard, deze werd soms in het eigen haardvuur gesmeten om de kracht van het Midzomervuur ook in huis te brengen. De as kon ook door het veevoer gemengd worden. Zo bleef de veestapel tegen onheil en ziekten beschermd. Een ander gedeelte werd over de akkers gestrooid. Alles wat in aanraking kwam met het Midzomervuur kreeg dezelfde kracht over zich. Zo stak men bezems in het vuur om ze later in huis op te hangen of in de akkers te steken. Verkoolde takken van het Midzomervuur legde men op de zolderbalken in de huizen om zich tegen blikseminslagen te beschermen.
Het vuur was heilig en onheilwerend. Daarvoor sprong men, als de vlammen niet te hoog waren, over het vuur heen,paartjes sprongen tezamen als teken van hun liefde voor elkander. Zieken zouden spoedig genezen. Kinderloze paren zouden spoedig hun wens om kinderen te krijgen in vervulling zien gaan. Ook het vee werd de volgende ochtend door de nog smeulende assen gejaagd.
Philippe Gilbert, is eindlaureaat in de Ster ZLM Toer geworden
Philippe Gilbert, van Omega Pharma-Lotto, is net als in 2009 eindlaureaat in de Ster ZLM Toer geworden. Zijn leidersplaats kwam in de slotrit van zondag, een etappe over 192 km met start en aankomst in het Nederlandse Etten-Leur, niet meer in het gedrang. De zege in de slotetappe was voor de Australiër Leigh Howard ,HTC-Highroad, die het in een massasprint haalde voor de Argentijn Lucas Sebastian Haedo en de Amerikaan Tyler Farrar. De renners van Omega Pharma-Lotto bepaalden van bij de start het tempo. Toch slaagden de Nederlander Albert Timmer en Bert Jan Lindeman er na zowat 30 kilometer in om in de aanval te trekken. Zij kregen wat verderop het gezelschap van hun landgenoot Reinier Honig. Het peloton liet begaan en de drie konden hun voorsprong gestadig aan opvoeren. Halfkoers smolt echter alles opnieuw samen en konden de ploegmakkers van leider Gilbert opnieuw de snelheid van het pak regelen. Gilbert pakte nog bonificatieseconden onderweg en diepte zo zijn voorsprong op de tweede in de stand, Niki Terpstra, uit tot drie seconden. Met nog 25 kilometer voor de boeg trokken Gianni Meersman, de Brit Alex Dowsett en de Litouwer Ramunas Navardauskas ten aanval. Vooral laatstgenoemde, derde in de stand op 12 seconden, vormde een bedreiging voor Gilbert waardoor de kloof vlug gedicht werd. De leider ging zelfs onder de vod nog eens zijn kans maar uiteindelijk werd hij op 400 meter van de finish gegrepen en haalde Howard het na een massasprint.
Uitslag: 1. Leigh Howard (Aus/HTC-Highroad) de 192 km in 4u42:03 (gem: 40,84 km/u) 2. Lucas Sebastian Haedo (Arg) 3. Tyler Farrar (VSt) 4. Davide Appollonio (Ita); 5. Adam Blythe (GBr); 6. Gianni Meersman; 7. Romain Feillu (Fra); 8. Michael Van Staeyen; 9. Kurt Hovelynck;
Op 12 juni was het Kapitteldag voor "De Broederschap van Manneken-Pis van Geraardsbergen".
Onweer boven de Oudenbergstad
Alleen Manneken-Pis was buiten blijven staan
Het was al juni, we zaten in de week die Vadertjesdag voorafgaat. De lente was al wekenlang warm en droog geweest, alles, tot de levensloze natuur toe, scheen verschrikt en wachtend. Geen windje, bewoog de bladeren, de Oudenberg scheen wel een grote begraafplaats. Alleen boven de weiden was er een bijna onvatbaar gekwetter, in de lucht te horen, van hectische zwaluwen die in hun vluchten de komende regen een groet toestuurden.
Terstond vertoonde zich aan de kim een zwart behangsel dat langzaam oprees, als een rouwfloer door de handen van Moeder Natuur over het angstig aardrijk gespreid; van tijd tot tijd weerlichtte een lichtgloed vanachter de westelijke gezichtseinder uit, de lucht werd nog zwaarder en de stilte van de middag nog meer ontzaglijk totdat het dreigend vuurgedonder een bode vooruitzond, als om te verwittigen: Ik kom!
Het vooraf gestuurde windje lispelde strelend door het gebladerte en boog de toppen der kruinen zachtjes; maar even snel ontvouwde zich het onweer: een vuurpijl schoot heen door de ruimte samen met een ratelende donderslag. Enige bliksemflitsen ontschoten te gelijk de gevaarlijke wolken; onmiddellijk daarop rees een loeiende wervelwind over de Oudenberg, plooide en ontwortelde de bomen, en voerde de afgerukte bladeren in wentelende kolken hemelwaarts: de lucht scheurde open, en de regen stortte op de aarde, als kwam een tweede zondvloed het mensdom straffen ..
Het water stroomde intussen in greppels van de Oudenberg, een vlammende slang daalde over de bomen neer en brak een boom als een stro aan twee, en plofte zijn kruin met een vreselijk gekraak op de naar waterzuchtende bemoste bodem.
Te midden van deze akelige natuurwoede, van vuur, schokken en donderslagen, werd het leven zinneloos. De regen kletste op de grijze daken tot de goten overliepen. Het water waalde over de Vesten en de Markt en verder de Brugstraat naar benden. Naar de blonde gezwollen Dender. Alle verkeer stond stil, in de huizen waren de lichten uitgedoofd. De stad was, in de minste tijd, een grote akelige spelonk geworden; waarin iedereen vreesde, tot ineens de wind stilviel en de lucht uitklaarde.
Daarna stopte het met regenen en plaatste de zon de schade van het onweer in haar spot. Vanaf de stadspleinen en daken steeg een damp, vredig, naar de Oudenberg op. Alleen Manneken-Pis was buiten blijven staan, hij had zelfs geen seconde opgehouden om moedig zijn kleine boodschap te volbrengen, en er ons zo aan te herinneren dat Geraardsbergen de mooie bronnenstad van Vlaanderen is.
Karel De Pelsemaeker, Grootmeester bij de Broederschap van Mannken-Pis uit Geraardsbergen:
De Oost-Vlaamse wielrenner, Bart De Clercq, won op vrijdag de 13e de 7e etappe in de Giro d' Italia!
Bart De Clerq wint etappe 7 in de Giro d'Italia
Bart De Clerq is op vrijdag de dertiende mei 11 de onverwachte ritwinnaar in de Giro dItalia geworden. De 24-jarige renner van Omega Pharma-Lotto, uit het Oost-Vlaamse Zottegem,liet alle grote favorieten zoals Contador, Nibali en Menchov achter hem. Het is een korte bergrit over een afstand van 100 km tussen Maddaloni en Monteverginie di Mercogliano.
Giro dItalia 2011 Uitslag etappe 7: Maddaloni - Montevergine di Mercogliano (100 km) 1. Bart De Clercq (België/Omega Pharma-Lotto) 2u54m47s 2. Michele Scarponi (Italië/Lampre-ISD) allen z.t. 3. Roman Kreuziger (Tsjechië/Astana) 4. Stefano Garzelli (Italië/Acqua e Sapone) 5. Vincenzo Nibali (Italië/Liquigas) 6. Joaquin Rodriguez (Spanje/Katusha) 7. José Rujano (Venezuela/Androni Giocatolli) 8. Dario Cataldo (Italië/Quick Step) 9. Alberto Contador (Spanje/Saxo Bank) 10. Christophe Le Mevel (Frankrijk/Garmin-Cervélo)
De vierde etappe van de Ronde van Italië 2011 werd op 10 mei 2011 verreden. Het was een heuvelachtige rit over een afstand van 208 km tussen Genua en Livorno.
Deze etappe werd geneutraliseerd als eerbetoon aan de in de etappe van de dag voordien overleden renner wouter Weylandt. Het peloton reed in een gesloten formatie waarbij iedere team ongeveer tien kilometer achtereen op kop reed. De ploeggenoten van Wouter Weylandt, van Team Leopard-Trek, reden samen met zijn beste vriend Tyler Farrar van de Ploeg Garmin-Cervélode vijf laatste kilometers van de etappe op één lijn voor de rest van het peloton uit en reden eveneens op één lijn over de eindstreep.
Verdriet en pijn tekent de ploegmaten van Wouter
Nooit zal de zon nog dezelfde zijn als toen ze op 7 mei in de Giro startten.
Luik-Bastenaken-Luik 2011 werd gewonnen door Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto). Hij won de sprint van de Luxemburgse broers Frank en Andy Schleck (Team Leopard Trek)
1/ Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) - 6h13'18" 2/ Fränk Schleck (Team Leopard-Trek) 3/ Andy Schleck (Team Leopard-Trek) 4/ Roman Kreuziger (Astana) - +0'24" 5/ Rigoberto Uran (Team Sky) 6/ Chris Sörensen (Saxo Bank-Sungard) 7/ Greg van Avermaet (BMC Racing Team) - +0'27" 8/ Vincenzo Nibali (Liquigas-Cannondale) - +0'29" 9/ Björn Leukemans (Vacansoleil-DCM Pro Cycling Team) - +0'39" 10/ Samuel Sanchez (Euskaltel-Euskadi)
Philippe Gilbert was na afloop uiteraard heel tevreden met zijn overwinning in de koers van zijn dromen.
'Wat een ongelooflijke dag', zei Gilbert. 'Dit is met voorsprong de mooiste dag uit mijn sportieve leven. De koers van mijn dromen winnen! Deze zege is ook voor al mijn supporters. Er waren er zoveel, wat altijd magnifiek is. En vooral op La Redoute was het indrukwekkend, er stond echt een kleine Gilbert-gemeenschap.' 'Ik ben al aan het genieten, ja. Ik geniet van elk moment. Bij de meesten komt het besef pas later, maar ik ben het winnen ondertussen wel wat gewend. Ik geniet met volle teugen wat er nu nog allemaal te gebeuren staat.'
Dirk De Wolf: 'Gilbert was formidabel'
Mentor en ploegleider Dirk De Wolf zag zijn poulain in zijn voetsporen treden als winnaar van Luik-Bastenaken-Luik. 'Ik had er veel vertrouwen in. Ik zag een vlotte Gilbert, hij voelde zijn pedalen niet, hij was echt formidabel op alle hellingen. Vanaf de Saint-Nicolas was ik zeker van de zege voor Phil. De laatste kilometers rekende hij af met de Schlecks. Chapeau voor hen dat ze meereden. Een mooi podium, grote kampioenen.' 'Waar dit eindigt? Als je ziet dat Gilbert op aankomstjes bergop zo goed als onklopbaar is, denk ik dat we mogen hopen op het WK, dat over twee jaar in Valkenburg georganiseerd wordt.'
De 75ste editie van de Waalse Pijl werd verreden op 20 april 2011. De start van de wielerwedstrijd was in Charleroi en de finish op de steile Muur van Hoei. Vorig jaar was wereldkampioen Cadel Evans de Spanjaard nog te snel af, maar dit jaar moet de Australiër noodgedwongen forfait geven. De winnaar van deze editie is Philippe Gilbert! Net als in de Amstel Gold Race weet hij dus ook deze koers te winnen!
De volledige uitslag van deze 201 km durende race hebben we natuurlijk weer EXCLUSIEF als eerste beschikbaar voor jullie zoals je gewend bent!
Waalse Pijl 2011 uitslag:
1. Philippe Gilbert 2. Joaquin Rodriguez 3. Samuel Sanchez 4. Andy Schleck 5. Igor Anton 6. Jelle Vanendert 7. Fränk Schleck 8. Daniel Moreno 9. Christophe Le Mevel 10. Paul Martens
Philippe Gilbert uit het Luikse Aywaille won, op 17 april 2011, voor de tweede keer de Amstel Gold Race.
Philippe Gilbert wint opnieuw Amstel Gold Race
Philippe Gilbert (Omega Pharma-Lotto) heeft zondag 17 april 2011 de 46e editie van de Nederlandse wielerklassieker Amstel Gold Race op zijn naam geschreven. Phil won in 2010 ook al deze wedstrijd.
Op de Cauberg spurtte Gilbert, die zichzelf op de erelijst opvolgt, iedereen uit het wiel. De Spanjaard Joaquin Rodriguez (Katusha) werd tweede, de Australiër Simon Gerrans (Sky) derde. De wedstrijd werd gekleurd door een lange ontsnapping van vier renners, bij wie Thomas Degand (Veranda's Willems). Zij reden meer dan 200 km in de aanval maar werden 40 km van de streep weer gegrepen. Op 11 km van de finish sprong de Luxemburger Andy Schleck weg. De renner van Team Leopard kreeg nooit meer dan 10 seconden maar werd pas op de Cauberg, op 500 meter van de streep, gegrepen door een ontketende Gilbert. Hij was duidelijk de snelste van een elitegroep. Bjorn Leukemans werd zevende, Ben Hermans achtste.
"Voor het eerst sinds Jan Raas is er een renner erin geslaagd om tweemaal na elkaar de Amstel Gold Race te winnen. In de 46e editie van de Amstel Gold Race was Philippe Gilbert net als vorig jaar op de Cauberg veruit de snelste man van een selecte groep. Robert Gesink was op plaats 9 de beste Nederlander."
De Amstel Gold Race was lang gesloten en verliep grotendeels volgens het vaste patroon. 4 renners (Del Negri, Degand, Ponzi en Albert Timmer) kregen 12 minuten voorsprong en zorgden voor de ontsnapping van de dag. Tussen kilometer 92 en 84 schudde Rabobank met een tempoversnelling het hele peloton wakker. Het peloton brak bij positie vijftig, maar nadat Luis Leon Sanchez demarreerde en Rabobank de benen stil hield, wist het grote peloton weer terug te keren.
Nadat Sanchez was teruggepakt, was het de beurt aan ploeggenoot Carlos Barredo om in de aanval te gaan. Hij en de Belg Jan Ghyselinck kwamen tot bij de overgebleven koplopers Degand en Del Negri. Maar op iets meer dan 30 kilometer van de streep was hun liedje uitgezongen. Het peloton hield zo nog steeds aardig koest.
Op de Eyserbosweg vond dan toch de eerste echte schifting plaats. Een groep van 20 man, met daarbij favorieten als Philippe Gilbert en Robert Gesink wisten zich van de rest af te scheiden. De volgende selectie vond plaats op de Keutenberg, waar Andy Schleck op de top een ferme demarrage plaatste. De 12 renners in de achtervolgende groep moesten een antwoord verschuldigd blijven.
Jelle Vanendert reed zijn longen uit zijn lijf voor kopman Philippe Gilbert om het gat te dichten. De kopman deed ook een duit in het zakje om de voorsprong niet te groot te laten worden. Rabobank, dat met drie man (Freire, Gesink, Martens) in deze groep goed vertegenwoordigd was, weigerde kopwerk te verrichten. Schleck hield stand en begon met een voorsprong van 5 aan de Cauberg.
Op 500 meter van de streep trok Joaquim Rodriguez de sprint aan; Philippe Gilbert kon als enige het wiel houden. Als snel zoefden de twee Andy Schleck voorbij en dus zou het tussen Gilbert en Rodriguez gaan. Op 300 meter van de streep ging Gilbert volle bak, Rodriguez had geen versnelling meer in huis. Zo krijgt deze Amstel Gold Race met Philippe Gilbert een verdiende en schitterende winnaar. Joaquim Rodriguez was een mooie tweede, Simon Gerrans werd verrassend derde.
De mannen van Rabobank kwamen in de sprint wat kracht tekort. Met Oscar Freire (6e), Robert Gesink (9e) en Paul Martens (10e) eindigden wel drie mannen in de top-10. Johnny Hoogerland werd vlak daarachter 12e.
Johan Vansummeren laat de prijs zien die hoort bij de winst in Parijs-Roubaix
ROUBAIX - Johan Vansummeren heeft zondag verrassend de kasseienklassieker Parijs-Roubaix gewonnen. De Belgische wielrenner uit de ploeg Garmin-Cervelo arriveerde na 258 kilometer solo in het velodrome van Roubaix. Van Summeren sprong in de stoffige klassieker in de slotfase weg uit een kopgroep van vier, waar ook Raborenner Maarten Tjallingii deel van uitmaakte.
Tjallingii was lang op weg naar de tweede plaats, maar werd vlak voor de wielerbaan in Roubaix ingelopen door de Zwitser Gregory Rast, de Deen Lars Bak en uiteindelijk ook de Zwitserse favoriet Fabian Cancellara. In de sprint om de tweede plaats was Cancellara de beste. Tjallingii eindigde als derde.
Vansummeren was zondag eigenlijk een van de superknechten van kopman en wereldkampioen Thor Hushovd, die zijn zinnen had gezet op Parijs-Roubaix. In een door vele valpartijen gedomineerde koers profiteerde Vansummeren echter van het loeren naar elkaar door de vedetten.
Op de mythische Carrefour de lArbre plaatste de Belg zijn beslissende jump. Vansummeren trok door en de achtervolgers kregen het gat niet meer dichtgereden. Tjallingii klampte even aan, maar moest de ontketende Garmin-renner ook laten gaan. Na de finish vroeg de winnende Vansummeren direct zijn vriendin ten huwelijk.
Drievoudig winnaar Tom Boonen gaf zondag op. De Belg stapte op zon 55 kilometer van de streep van de fiets. Boonen kwam in de Hel van het Noorden twee keer ten val en reed ook nog eens lek in het Bos van Wallers. Hij liep daardoor een grote achterstand op.
Parijs Roubaix Uitslag:
1. Johan Vansummeren (België/Garmin-Cervélo) 6u07m28s 2. Fabian Cancellara (Zwitserland/Team Leopard-Trek) + 19s 3. Maarten Tjallingii (Nederland/Rabobank) z.t. 4. Gregory Rast (Zwitserland/Team RadioShack) 5. Lars Ytting Bak (Denemarken/HTC-Highroad) + 21s 6. Alessandro Ballan (Italië/BMC Racing Team) + 36s 7. Bernhard Eisel (Oostenrijk/HTC-Highroad) + 47s 8. Thor Hushovd (Noorwegen/Garmin-Cervélo) z.t. 9. Juan Antonio Flecha (Spanje/Sky ProCycling) 10. Matthew Hayman (Australië/Sky ProCycling)
De 25-jarige Brit van HTC-Highroad had het over een heel belangrijke en speciale overwinning. Ten eerste omdat dit voor mij altijd een speciale wedstrijd zal zijn. Ik boekte hier mijn eerste grote zege en die deed bij mij bovendien ook de liefde voor het wielrennen in België ontstaan. Ik vond het echt heel jammer dat ik hier de voorbije twee jaar door een overladen programma niet aan de start kon komen. Een tweede reden is de pech die ik de voorbije weken kende op de Vlaamse wegen, vooral dan in Gent-Wevelgem, een wedstrijd die ik absoluut ooit wil winnen. Vandaag kon ik terugvallen op een schitterende ploeg. In de plaatselijke ronden hebben de mannen me de hele tijd goed voorin gehouden en Leigh Howard deed het verbluffend in de slotkilometer. Dankzij hem kon ik simpel aanpikken bij Hutarovich toen die aanzette en dan was het kwestie van op het juiste moment mijn versnelling te plaatsen. Ik hoop wel dat de gevallen renners er geen te zware blessures aan overhouden. Niet alleen in de slotkilometer was het chaotisch. Op zeker moment vroeg ik me zelfs af of ik oud aan het worden was. Jezelf goed positioneren is echt niet evident in dit soort wedstrijden met die vele smalle wegen. Dat is ook het grote verschil met een vlakke Tourrit, plus dan het feit dat in de Tour de druk om te winnen toch een pak groter is.Winnen deed Cavendish dit seizoen nog niet vaak. Voor de Scheldeprijs stond enkel de slotrit in de Ronde van Oman achter zijn naam. Of ik een bevestiging als deze nodig had? Nee, antwoordde Cavendish na enkele seconden van stilzwijgen met een meewarige blik in de richting van de vraagsteller. Als je vijftien ritten in de Tour hebt gewonnen en een Milaan-Sanremo op je palmares hebt staan, denk ik niet dat je nog veel te bewijzen hebt. Zondag rijdt Cavendish nog voor het eerst Parijs-Roubaix, daarna volgt een rustpauze om vervolgens via de Giro naar de Tour toe te werken. Je mag niet stellen dat ik Roubaix rijd om te leren, aldus Cavendish. Het is niet echt realistisch voor mij om te ambiëren om ooit te winnen in Roubaix of bijvoorbeeld in de Ronde van Vlaanderen. Dat zijn wel de wedstrijden waar ik vroeger als kind naar keek. Die zelf rijden, is al een droom op zich. Het zijn echter in de eerste plaats gelegenheden waar ik eens iets kan terugdoen voor de ploeggenoten die voor de rest bijna altijd voor mij werken.
heeft de 95ste Ronde van Vlaanderen gewonnen. De kopman van Saxo Bank klopte in een ijzingwekkende slotfase Chavanel en Cancellara in een sprint met drie. Tom Boonen won in de achtergrond de sprint voor de vierde plaats. Leukemans werd zevende, Scheirlinckx achtste en Philippe Gilbert tenslotte negende.
Fabian Cancellara leek lange tijd op weg om zijn huzarenstukje van vorig jaar vlotjes over te doen, maar kraakte uiteindelijk compleet onverwacht in het gezelschap van Sylvain Chavanel op de Muur van Geraardsbergen. Chavanel, misschien wel de beste renner in koers, was er op de Oude Kwaremont met de Australiër Clarke vandoor gegaan en had de traditionele vroege vluchters één voor één opgeraapt en ter plaatse gelaten.
Onder andere Van Avermaet, Leukemans en Boom waagden een poging om in het spoor van de Fransman van Quick Step op kop te blijven, maar Chavanel bleek te sterk. Toen Cancellara op de Leberg op 40 kilometer van de streep met een splijtende versnelling alle favorieten ter plaatse liet en in één ruk de kloof met Chavanel dichtte leek de Ronde al vroeg in een definitieve plooi te liggen.
Cancellara verkrampt op de Muur 'Superman' bleek echter niet onaantastbaar en toen de Zwitser op de Muur last kreeg van krampen, smolt de minuut voorsprong van de twee leiders als sneeuw voor de zon. Een groep met bijna alle favorieten vond opnieuw de aansluiting. Gilbert verschoot zijn laatste pijl op de Bosberg, maar het was opnieuw Cancellara die op drie kilometer van de meet voor de beslissende demarrage zorgde.
Spartacus kreeg Chavanel en Nuyens mee in zijn zog en het drietal sprintte voor de zege. Cancellara leek het in een adembenemende spurt te gaan halen, maar werd in extremis nog voorbijgestoken door Nuyens en Chavanel. Nick Nuyens wint na Dwars door Vlaanderen zijn tweede grote koers van het seizoen, de mooiste overwinning uit zijn carrière.
Uitslag 1. Nick Nuyens 6u0m42s 2. Sylvain Chavanel (Fra) 3. Fabian Cancellara (Zwi) 4. Tom Boonen -2s 5. Sebastian Langeveld (Ned) -8s 6. George Hincapie (VS) 7. Björn Leukemans 8. Staf Scheirlinckx 9. Philippe Gilbert 10. Geraint Thomas (GBr).
De Driedaagse van De Panne / Koksijde en Lief Hoste
Driedaagse De Panne-Koksijde 2011
Rittenschema
Dinsdag 29 maart: Middelkerke-Zottegem (194 km)
Woensdag 30 maart: Oudenaarde- Koksijde (219 km)
Donderdag 31 maart: a) De Panne-De Panne (111 km)
- b Individuele tijdrit De Panne-Koksijde-De Panne (14,7 km)
André Greipel heeft dinsdag de eerste rit van de Driedaagse De Panne-Koksijde (2.BC), met start in Middelkerke en aankomst in Zottegem na 194 kilometer, gewonnen. Greipel kon nog net een massasprint ontlopen samen met de Nederlander Lieuwe Westra, de Kazach Dmitriy Muravyev en de Rus Vladimir Gusev. De Duitser is meteen de eerste leider.
Woensdag staat de tweede etappe op het programma, van Oudenaarde naar Koksijde (219 km).
Uitslag eerste rit 1. André Greipel 194 km in 4u22'32" 2. Lieuwe Westra (Ned) z.t. 3. Dmitri Moeravjov (Kaz) 4. Vladimir Goesev (Rus) 5. Romain Feillu (Fra) 6. Peter Sagan (Svk) 7. Danilo Hondo (Dui) 8. Allan Davis (Aus) 9. Mark Renshaw (Aus) 10. Jevgeni Goetarovitsj (WRu)
Klassement na eerste rit 1. André Greipel (Dui) in 4u22'22" 2. Bert De Backer op 3 seconden 3. Lieuwe Westra (Ned) op 5 seconden 4. Pim Ligthart (Ned) z.t. 5. Dmitri Moeravjov (Kaz) op 7 seconden 6. Mickaël Delage (Fra) op 9 seconden 7. Vladimir Goesev (Rus) op 11 seconden 8. Romain Feillu (Fra) z.t. 9. Peter Sagan (Svk) 10. Danilo Hondo (Duitsl.)
De tweede rit in de Driedaagse De Panne-Koksijde is uitgedraaid op een massasprint. Daarin toonde de Rus Denis Galimzyanov zich de snelste. De tweede rit trok van Oudenaarde naar Koksijde. West-Vlaming en neoprof Guillaume Van Keirsbulck reed een tijdlang in de aanval, maar hij liet zich inlopen door het peloton toen de voorsprong te klein werd.
Het werd een massasprint en daarin was Denis Galimzyanov van Katusha duidelijk de snelste. Degenkolb werd tweede, Sagan derde. De Nederlander Westra is de nieuwe leider. Dit is de volledige top tien :
1. Denis Galimzianov (Rus) 2. John Degenkolb (Dui) 3. Peter Sagan (Svk) 4. Tomas Vaitkus (Lit) 5. Romain Feillu (Fra) 6. Aidis Kruopis (Lit) 7. Russell Downing (GBr) 8. Jevgeni Goetarovitsj (WRu) 9. Jimmy Casper (Fra) 10. Michal Kwiatk
Tijdens de openingsrit van de Driedaagse De Panne Koksijde is Leif Hoste ten val gekomen.
De renner van Katusha, liep daarbij een hoofdwonde op en werd naar het ziekenhuis overgebracht. Het is nog niet duidelijk of de deelname aan de Ronde van Vlaanderen en/of Parijs-Roubaix daardoor in het gedrang komt. Hoste zat in een goeie vorm en had al aangegeven de Ronde te hebben aangestipt in zijn agenda.
Sébastien Rosseler (RadioShack) heeft donderdag de 35e editie van de Driedaagse De Panne-Koksijde op zijn naam geschreven.
Rosseler stormde tijdens rit 3B, een individuele tijdrit over 14,7 kilometer met start en aankomst in De Panne, naar ritwinst om zo eindzege veilig te stellen. Rosseler haspelde het traject af in een tijd van 18:31.83. Net 14 seconden sneller dan de Nederlander Lieuwe Westra (Vacansoleil-DCM) en de Pool Michal Kwiatkowski (RadioShack).
In de eindstand hield Rosseler 6 seconden over op Lieuwe Westra
Driedaagse De Panne 2011 Uitslag etappe 3b De Panne (14,7km tijdrit) 1. Sébastien Rosseler (België/RadioShack) in 18'31 2. Lieuwe Westra (Nederland/Vacansoleil) op 14s 3. Michael Kwiatkowski (Polen/RadioShack) op 14s 4. Sylvain Chavanel (Frankrijk/QuickStep) op 18s 5. Bert Grabsch (Duitsland/HTC-Highroad) op 22s 6. Andriy Grivko (Oekraïne/Astana) op 24s 7. Dmitriy Muravjev (Kazachstan/RadioShack) op 30s 8. Rick Flens (Nederland/Rabobank) z.t. 9. Tomas Vaitkus (Litouwen/Astana) op 34s 10. Cyril Lemoine (Frankrijk/Saur-Sojasun) op 50s
Eindklassement Driedaagse De Panne 2011 1. Sébastien Rosseler (België/RadioShack) in 12u21m33s 2. Lieuwe Westra (Nederland/Vacansoleil) op 6s 3. Michael Kwiatkowski (Polen/RadioShack) op 14s 4. Sylvain Chavanel (Frankrijk/QuickStep) op 18s 5. Bert Grabsch (Duitsland/HTC-Highroad) op 22s 6. Andriy Grivko (Oekraïne/Astana) op 24s 7. Dmitriy Muravjev (Kazachstan/RadioShack) op 26s 8. Rick Flens (Nederland/Rabobank) op 30s 9. Tomas Vaitkus (Litouwen/Astana) op 34s 10. Cyril Lemoine (Frankrijk/Saur-Sojasun) op 50s
De oude vertrouwde waaiers wielertoeristen op hun racefiets. Al naargelang de dagen lengen verschijnen ze in groter groepen over onze wegen. t Is alsof ze samen met de egels en de padden uit hun winterslaap zijn verrezen. We moeten er ook oplettend voor zijn als we ze ergens over de straat zien scheren.
Het was zondagmorgen 6 maart, ik reed vanuit Goeferdinge naar Thoricourt een deelgemeente van Silly in Henegouwen. Op Radio 2 was de Préhistorie bezig en Guy De Pré vertelde met volle overgave over de jaren 1961, 71en 81. Vijftig jaar geleden, vertelde Guy, zong Louis NeefsAnita my Love en Bobbejaan Schoepen had het toen over Ik heb eerbied voorjouwgrijze haren. Heel mooie liedjes, als je mij vraagt, maar die helemaal niet pasten bij de taferelen die zich voor me afspeelden. Als Guy De Pré over het jaar 1971 sprak, en 'To The Rising Sun'van The Pebblesuit de speaker weerklonk, waande ik me al meer in de ambiance van de koers. Want zo zag het er recht voor mij uit. Hoewel, er was geen signaalwagen mee om te verwittigen dat er zich renners op de weg begaven. Ik schatte ze met een veertigtal fietser, en zag ze soms heel breed uitwaaierend en daarna weer in een smallere rij de weg innemen. Zou ik ze voorbijgaan of niet? Misschien slaan ze weldra aan de rotonde rechts of links af, en kan ik doorrijden, speelde het in mijn achterhoofd.Terwijl had er zich achter mij een ware karavaan aan volgautos gevormd. Aan de rotonde bleef het peloton zondagcoureurs op dezelfde weg als ik verder Henegouwen binnenrijden. Voorzichtig ben ik ze, met nog suite autos achter me, dan toch voorbijgereden.
Omdat de bende fietsers vanaf de taalgrens, die ik in Zarlardinge gepasseerd was, steeds verder Wallonië inreden, had ik al gedacht dat het Vlamingen waren. Wanneer ik mijn inhaalmanoeuvre uitvoerde had ik vooraf het raam aan mijn rechterkant halfopen geschoven en de radio afgezet, om te horen welke taal ze spraken. Ik had goed geraden het waren Vlaamse wielertoeristen die hier de Waalse wegen terroriseerden.
Ingespannen als echte coureurs kleurden ze, aan ongeveer 35 km per uur, het Waalse beton:
Ik merkte namaakcoureurs op van Quik Step, Colnago, Landbouwkrediet, Skil, Telenet en nog enkele andere, want er zaten in de pedalerende meute ook gasten die rode en oranje outfits droegen. Hoewel ze de wind mee hadden en zich in groep verplaatsten reden ze wanzinnig traag. Maar in hun gedachten waren ze wel echt een koers aan het rijden. De ene al wat galanter dan de andere. Er was er zelfs ene bij, ik schatte hem 35 jaar, die van persoon en rijstijl heel goed op Frank Vandenbroucke leek. Meteen dacht ik eraan dat VBD bijna 2 jaar geleden zijn laatste overwinning boekte in de tijdrit van de Boucle dArtois in Frankrijk.
- Het was op zaterdag 4 april 2009, op zondag 5 april mocht Frank zelfs in de leiderstrui rijden. Hij reed toen voor Cinelli-Down-Under. Frank stierf op 12 oktober 2009 tijdens een vakantie in Senegal, en werd op 24 oktober in Ploegsteert onder grote belangstelling begraven. Zijn vriend en ploegmaat van toen, Nico Mattan, heeft nu een boek over VDB uitgebracht. De Vlaamse zanger Bart Herman heeft ook een lied gewijd aan hem: Lied van de sterren, is een mooie ode aan deze te jonge overleden fietsadonis.
In Ghislenghien, daar waar op 30 juli 2004 de wereld bijna in vuur opging, heb ik de ploeg zondagfietsers verlaten. Zij reden verder langs de Chaussée de Bruxelles richting Enghien, terwijl ik naar Soignies afsloeg.
Niet ver van mijn eindbestemming, Thoricourt, ben ik een andere groep wielertoeristen tegengekomen. Ze waren even indrukwekkend als diegene die ik zo-even verlaten had. Ook voor hen heb ik moeten opletten. Doordat deze groep tegenliggers waren ben ik uiterst rechts moeten gaan rijden, opdat ze tot drievierden van de twee rij vakweg gebruikten. Toen ik in deze groep enkele fietsers, ik gebruik voor wielertoeristen niet graag het woord renner omdat renner een beroep is waar ik veel respect voor heb, uit het Geraardsbergse herkende was ik helemaal niet verbaasd. Het is geweten dat wielertoeristen uit Oost-Vlaanderen en Vlaams-Brabant graag in Henegouwen komen rijden. De wegen zijn hier lange rechte stukken, die nog van het ene dorp naar het andere leiden, zonder lintbebouwing tussenin. Hierdoor liggen ze erveel rustiger bij dan de wegen in Vlaanderen. Behalve tijdens de weekends, want dan is Henegouwen gekleurd door wielertoeristen, tot aan de toog van de cafés toe.
Voordat ik in Thoricourt een wandeling aanvatte, was ik in het dorpscafé Le Guinguet een natje en een droogje gaan doen, en aan de Montanas-, de Vectors-, de Gazellen-, de Coppi - en de Eddy Mercks-racefietsen die tegen de muur stonden, had ik al gezien dat het binnen moest vol zitten met fietsers. En Jawel! Het waren terug een 30-tal van die nieuwe Flandriens uit de omgeving van Denderleeuw. Ze kwamen van Brakel en Flobecq over Ath en zouden langs Enghien en Ninove terugkeren naar Liekerk, werd er mij verteld; ik begreep dat er Liedekerke bedoeld werd.
1. Nick Nuyens 2. Geraint
Thomas 3. Tyler Farrar 4. Matthew Hayman 5. Marco Marcato 6. Baden
Cooke 7. Leif Hoste 8. Tom Leezer 9. Tom Boonen 10. Domenique
Rollin
Vlaanderen is een koersland met trekpaarden die hard labeuren.
Hiermee stuur ik een gekende uitspraak van den IJzeren Briek de eter in:
Als men hem vroeg, wat is koersen, zij die steevast
" Koersen , dat e zere riejen".
De Ronde van Vlaanderen
gedicht voor Albéric
Langs het parcours liggen
herinneringen aan Albéric Schotte wiens naam als een eerlijke mens en bijzondere coureur vele generaties zal overleven. Want zijn karakter was goed en gelijkmatig als zijn cadans en de muziek van de wind in zijn wielen zal
Zingen van de ijzeren Flandrien die op een koersvelo rijdt langs hobbelige kasseien uit gres of porfier, in de zon, in de hagel, in de sneeuw met de wind mee of tegen, bergop of bergaf. In zijn spoor in de pletsende regen koersen nu zij aan zij Vlamingen en Walen, Australiërs, Russen en Amerikanen even strijdlustig als hij.
Met alle hoop op zegevieren.
Karel De Pelsemaeker
Flandrien pure-sang
een echte Flandrien is een volbloed, die macht heeft als een Brabants trekpaard
koersen over Vlaamse heuvels langs bijtende kasseien, in wispelturige weersomstandigheden, is als labeuren in zware kleigrond.
kdP.
Rik Van Looy pedaleert in Geraardsbergen de Oude Steenweg op.
De Midzomerbloemenkrans
Nieuwe Kwaremont
Kluisbergen
1700m 2. 
