|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
in de lente keek ik in kelken van Japanse lelies,
die me met hun vlekjes aan tijgerkoppen lieten denken,
onder prunus, die met de roos is verwant, schetste ik
deze bloemen met hun gebogen lenige stengels
art nouveau alom!
deze aardige bloemen zijn in de herfsttuin, die wel
op een doolhof lijkt, verloren gegaan:
er staan nu alleen nog vraagtekenende
varens naast de bronzen hortensias
art nouveau kan variëren!
sinds de zomertijd, toen alles stralend bloeide
en ik de bloemen dagelijks sproeide,
zijn de kronkelende papavers en de ronde pioenen
in meedogenloze gestalten getransformeerd
art nouveau kan verweren!
en toch draait alles geometrisch rond, na de languit
gebogen herfstbomen kwamen ijsbloemen,
alsof ze met zandstraalkunst vervaardigd waren,
het vensterglas verfraaien
art nouveau in de winter!
en als sneeuwklokjes, die feitelijk lelies zijn,
en slanke sleutelbloemen, terug de tuin opfleuren,
zal ik onder de prunus staan, om alles in zijn
nieuwe hoedanigheid, te tekenen.
Karel De Pelsemaeker
|
