Toen er een einde kwam aan de 2e wereldoorlog werd in de tuin van de familie Vermeiren, aan de Dendermondse Steenweg, nr 144 in Lebbeke een kerkklok die ondergegraven werd terug bovengehaald, om nadien op plechtige wijze naar de kerk teruggebracht te worden waar ze haar vroegere functie in haar vertrouwde torenplaats terug kon opnemen.



De klok is opgegraven
De jongen aan Richard Vermeiren's hand is zoon André



Met veel luister en processiegewijs werd de klok overgebracht naar de O.L.Vrouwkerk

Bron tekst : André Vermeiren
Bron foto's : Louis Vermeiren

PS : Om foto's van de klok te zien verwijs ik jullie naar het item "Kerkklok" op mijn blog geplaatst op 17.10.2009

Ook zij werden slachtoffer van de voorbije rotzomer



Het tuinfeest in "Ter Minne" en "Wispelaere" in de Minnestraat werd ook al getroffen door echt hondenweer.
Gelukkig konden de bezoekers zich opwarmen aan het concert dat de Koninklijke Harmonie St.-Cecilia in de droge tent ten beste gaf.



In Wieze werden de hemelsluizen opengezet toen Rita-kermis zowat aan het hoogtepunt moest beginnen.
Schuilen onder grote paraplu's was de boodschap.

Bron tekst : "Kramiek" - augustus 2011
Bron foto's : "Kramiek" - Foto 1 gepubliceerd
Foto 2 niet gepubliceerd

Gesneuveld tijdens de 1e Wereldoorlog





Bron : Jean-Pierre Meert

Zo schreef Eddy Du Bois :

"Lowie was afkomstig uit Opwijk, maar werd een heel bekend figuur in Lebbeke en omstreken en sleet zijn laatste jaren in 't Gasthuis op de Lebbeekse boelvaar, waar hij een notoir én graaggezien figuur was.

In zijn vroege jaren was hij een combinatie van zwerver, cafébaas, hutser, orgeldraaier, buitenwipper, seizoenarbeider, koersfanaat, vechtersbaas (altijd voor een ander natuurlijk), buitenslaper, etcenzuswaso... Hij passeerde vlot de 90 als ik me goed herinner en zijn hoge leeftijd en goede gezondheid weet hij hoofdzakelijk aan drie dingen: ten eerste, veel vrouwen graag gezien maar nooit mee getrouwd; ten tweede, de combinatie van goed eten en drinken met regelmatig naar de koer gaan (waar en wanneer het past); ten derde, ver weg blijven van alle miserie en verdriet (hij had een hekel aan bvb ziekenbezoek en begrafenissen...).

In de jaren 80 sleet hij zijn laatste jaren "in vrijheid" in een piepklein huisje in de Vondelstraat naast bakker Verhaevert. Daar leefde hij samen met zijn papegaai, die ik samen bij hem ooit gaan halen ben in café "Moits" op de Groëte Plèts waar hij resideerde op de eerste verdieping. Toen Lowie finaal naar 't hospis verhuisde bracht zijn papegaai zijn laatste levensjaren door bij de bakker zelf."

Bron tekst en foto :  Eddy Du Bois

Bron : "Kramiek" - augustus 2011
Foto's 1 & 2 : gepubliceerd
Foto 3 : niet gepubliceerd

Soms blijft de tijd precies stilstaan

Beroepsmisvorming ?

Bron : "Kramiek" - augustus 2011 (niet gepubliceerde foto)

 Ambiance in de keet !!!



Bron Foto : Pierre De Landtsheer (zoon v/h vroegere Lebbeekse café "Atoom")

Bron : Luc Pieters

 ENIG MOOI
Hopelijk wordt ook dit niet verprutst door onze zogezegd "beschaafde" wereld !



Bedankt Norbert voor de tip

Een (klets)natte zomer vol kommer en kwel

Frank De Boosere mag dan wel beweren dat de afgelopen zomer niet uitzonderlijk was, velen zullen daar anders over denken.

Talloze festiviteiten vielen letterlijk in het water.

Families en vriendenclubs moesten hun barbecue afgelasten, tuinfeesten werden geteisterd door regen of onweer, een cafébaas zag door een rukwind zijn rooktent de lucht in gaan, kermisbezoekers moesten schuilen onder paraplu's en vakantiegangers aan de kust en elders klaagden steen en been.

Een gelukkige uitzondering was de jaarlijkse braderie, onderdeel van Statiestraatkermis : de mensen zakten massaal af naar het zonovergoten centrum van Lebbeke om eindelijk een terrasje te kunnen meepikken.

Al het geklaag verging echter in het niets na het drama van Pukkelpop waar het noodweer jammer genoeg slachtoffers maakte.

 



De jaarlijkse halfoogstbraderie in het Lebbeekse centrum dreigde rond de middag nog in het water te vallen, maar even later trokken de dreigende wolken weg en werd het een schitterende namiddag.

Je kon op de koppen lopen op de drukbezochte braderie, de kermis en de rommelmarkt.

Merkwaardig is dat de braderie zich de laatste paar jaar verplaatste richting centrum en dat het Astridplein en de OL-Vrouwstraat er totaal verlaten bijlagen.

Bron tekst en foto's : "Kramiek" - augustus 2011

De Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia uit Lebbeke vierde feest











Voor de harmonie liep het werkjaar 2010-2011 ten einde, maar uiteraard was er nog haar jaarlijks Ceciliafeest.
Dit feest vond plaats op 18 en 19 november.
Op vrijdagavond werden de leden-herbergiers vergast met een bezoek.
Ze kregen een serenade als eerbetoon en dank en in de café's zorgden de muzikanten voor leute en gezelligheid.
Op zaterdag was er dan een eucharistieviering voor de leden en ter nagedachtenis van de overleden leden.
Dit jaar zat de O.L.Vrouwkerk bomvol omdat de Chiro terzelfdertijd het feest van Christus Koning vierde.
Voor de harmonie was er na de mis een feestmaaltijd.
Tijdens het feest werd van de gelegenheid gebruik gemaakt om aan de ruim 100 aanwezigen de jaarwerking te tonen in diavorm, voorzien van de nodige commentaar en tevens werden Vlamo-eretekens uitgereikt aan enkele muzikanten.

Bron tekst en foto's : Frans Ravyts

De Denderlingen concerteerden tijdens deze (natte) zomer



De Denderlingen hielden het wel grotendeels droog tijdens hun concert in Denderbelle.
De aanwezigen genoten met een pulletje of een jasje om de schouders.

Bron tekst en foto : "Kramiek" - augustus 2011

HOF TER HERT



Bron tekening : Leo Peeters

Zij gingen - lang geleden - naar de "Broedersschool" in Lebbeke



In deze bonte bende bevinden zich o.a. Broeder Medard, Octaaf Verhulst, Paul Goossens, Petrus Vandersteen, Eric De Ruyscher, Roger Pannecoeck, Jef Keppens, Edgard Ravijts, Pierre Veireman, Roger Seghers, Alfons Heuninck, Kamiel (onderste rij 3e van links), Paul, Jan, Alfons (8e op de 3e rij) Vermeiren

Bron : Guy Veireman

De waarheid ... niets dan de waarheid ...

Een vrouw koopt een kast in de Ikea.
Thuis gekomen gaat ze naar de slaapkamer en steekt ze de kast dadelijk in elkaar.
Alles gaat goed tot dat de tram passeert.
De kast stuikt in elkaar.
De vrouw gaat terug naar de Ikeawinkel en begeeft zich naar de klantendienst.
Na haar verhaal uit de doeken gedaan te hebben antwoord de verkoper : "Dat is geen probleem mevrouw, we sturen dadelijk een technieker."
Twee uur later gaat de bel, de technieker staat voor de deur.
Hij volgt de vrouw naar de slaapkamer en steekt de kast in elkaar.
Hij neemt voor alle zekerheid plaats in de kast om te zien wat er gebeurt als de tram passeert.
Onverwacht komt de man van de vrouw thuis.
Hij is verwonderd wat de vrouw in de slaapkamer doet.
Ze legt hem uit dat ze een nieuwe kast gekocht heeft in de Ikea.
Hij doet de kast open en ziet daar de Ikea-man staan die verdwaasd zegt :
"Ge gaat het nooit geloven mijnheer, maar ik ben hier echt aan 't wachten op de tram...!!!"