Oilsjterse boetrammen
Droi baavakkers, iejne van Oilsjt, iejne va Lee en iejne van Deiremonne, zen ne wolkekrabber oon 't baan.
Z'emmen schaft en ze zetten eer op 't boevenste verdiep op de rand ver eer boetrammen op 't eitn.
"Miljaarde gekloetj," zeit diejnen Oilsjteneer, "Da's na al 20 joor da men vraa men boetrammen geriejt mokt en al 20 joor da ze der esp opdoet.
As da meiren nog azoe es, spring ek ier nor beneejn."
Diejne va Lee doe zen broeiddoeis oepen en der zitj keejs tissen zen boetrammen. Oek bij em es't al 20 joor dezelfste kost en ij mokt de zelfste belofte ver te springen.
Den Deiremonneejr ee kopvliejs tissen zennen boetram, oek al 20 joor langk, want ij mokt dezelfste belofte da aster meiren weer kopvliejs tissen zitj, dat em mee springt.
De volgenden dag es 't van da. Den Oilsjteneejr ee weer esp, diejne va Lee keejs en diejne van Deiremonne kopvliejs.
En belofte mokt schildj, ze springen alledroi van de wolkekrabber.
E poor daugen loter op de begrauvink kommen de droi weven makenderen teigen.
Zeit die van Oilsjt: "Ik verstoont ni ein, ik peisdegen dat em zoe zot was van esp, oi'n da na gezeid, tein ad ek dor isj iet anders opgedoon".
De weef van diejne va Lee zeit zjust 't zelfde.
Tenslotte zeit die van Deiremonne: "Ik verstoon der uk niks van. Diejne va moi mokte zen boetrammen alted zelf"
|