Ik ben Willy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maatje.
Ik ben een man en woon in Tervuren (België) en mijn beroep is Commissaris van politie op rust.
Ik ben geboren op 08/02/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zowat van alles van lezen tot crea, van schrijven tot lekker niets doen en genieten van leven..
teveel om in dit kleine vakje te kunnen plaatsen
Over mijzelf
Ik ben Ria, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Miekemuis.
Ik ben een vrouw en woon in Zelzate (Belgie) en mijn beroep is Verzorgen van de animatie in ons dienstencentrum en alle regelingen die daar bij horen..
Ik ben geboren op 19/08/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lekker eten en genieten van het leven en de kleinkinderen. Miekemuis is creatief op vele punten .
zoveel te zeggen dat het vakje dat voorzien is te klein zou zijn
We have a dream
In deze donkere tijden geloven wij meer dan ook in de toekomst van de mens.
Wij kunnen niet geloven dat de mens niet in staat is een betere wereld te scheppen.
Wij kunnen niet geloven dat wij als mens niet méér zijn dan een speelbal van het lot
dat wij niet kunnen werken aan de toekomst.
Wij geloven dat hoe hard de kanonnen ook bulderen, hoeveel bommen er ook ontploffen,
er ooit een stralende morgen komt,
Het leven zal altijd sterker zijn dan de dood, ondanks alles.
Wij geloven dat ooit alle bewoners van de aard drie maal per dag zullenkunnen eten
om hun lichaam te voeden.
Dat ze de opleiding zullen krijgen om hun geest te ontplooien en het recht en de vrijheid om hun hart te tonen.
Wij geloven dat ooitde vrede en de eerbied voor elkaar aanvaard zullen worden als universele wet.
Dat elk mens onder een boom zal zitten vrij van alle angst.
werkje van Miekemuis in maart 2006, Afrikaans koppel op doek
Beeldje Afrikaans koppel, werkje van Miekemuis met Pretex in maart 2006
werkstukje voor pasen 2006 in het crea-atelier van Miekemuis
Boomer is onze 100.000e bezoeker
Miekemuis en haar Maatje
Dank voor je bezoek, kom gerust eens terug en wil je een berichtje nalaten in het gastenboek, dat staat aan de rechterkant hier wat verder naar beneden. Dank je wel
Dochter van de Nomaden en haar strijd tegen genitale verminking
Oostenrijk zet strijd tegen genitale verminking op Europese agenda
De Somalische Waris Dirie werd als kind besneden en schreef een boek over vrouwenbesnijdenis: 'Onze verborgen tranen'.en Dochter van de Nomaden Oostenrijk neemt het voorzitterschap van de Europese Unie te baat om de strijd tegen traditionele praktijken waarvan vrouwen het slachtoffer worden, voor het eerst op Europees niveau te tillen. De Oostenrijkse minister van Gezondheid en Vrouwenzaken, Maria Rauch-Kallat, heeft collega's uit de 25 lidstaten uitgenodigd om woensdag in Brussel over "gezamenlijke actie" tegen praktijken als genitale verminking, gedwongen huwelijken en eerwraak te praten. 150 miljoen per jaar Jaarlijks worden meer dan 150 miljoen vrouwen in ruim 40 landen slachtoffer van genitale verminking, ook in Europa. "We kunnen er de ogen dus niet voor sluiten", zei de Oostenrijkse minister van Justitie, Karin Gastinger, dinsdag op een persconferentie in Brussel. In Oostenrijk werkten de zes vrouwen die lid zijn van de regering een pakket maatregelen uit tegen genitale verminking, gedwongen huwelijk en moord uit eerwraak. De Somalische Waris Dirie, die als kind besneden werd en een boek over vrouwenbesnijdenis schreef ("Onze verborgen tranen"), hoopt dat andere regeringen het voorbeeld van Oostenrijk zullen volgen. Volgens haar worden naar schatting jaarlijks 500.000 meisjes in de EU slachtoffer van genitale verminking. Schadelijke tradities Op de Europese ministerbijeenkomst woensdag zal Rauch-Kallat samen met (de Oostenrijkse) EU-commissaris Benita Ferrero-Waldner een internationaal 'netwerk tegen schadelijke tradities' voorstellen. Het 'Network Against Harmful Traditions' (NAHT) moet een platform van afgevaardigden van niet-gouvernementele organisaties en regeringen worden om gezamenlijk de strijd aan te gaan tegen traditionele praktijken met kwalijke gevolgen voor vrouwen. De Oostenrijkse minister van Gezondheid wil "de stilte rond genitale verminking doorbreken". "Vrouwen durven er vaak niet over te praten, terwijl het toch om een schending van een mensenrecht gaat", zei ze dinsdag. Onaanvaardbaar De Commissie heeft een budget van 120 miljoen euro voor mensenrechten en democratie, voegde Ferrero-Waldner eraan toe. Overheden laten soms na tegen dergelijke schendingen van mensenrechten op te treden met het excuus dat het om culturele of traditionele gebruiken gaat. Maar deze gebruiken zijn onaanvaardbaar en de Europese Commissie veroordeelt ze, ongeacht waar ze gebeuren, aldus de EU-commissaris. Geen religieuze grond Een afgevaardigde van de islamitische gemeenschap van Oostenrijk, Mouddar Khouja, benadrukte dat besnijdenis van vrouwen geen religieuze grond heeft en volgens de islam een delict is dat even zwaar gestraft moet worden als doodslag. De praktijk, die overigens ook door christenen wordt toegepast, is ouder dan de islam en het christendom en steunt op traditie, niet op religie, zei Khouja nog. Waris Dirie spreekt op openhartige wijze over haar genitale verminking hoewel ze als mannequin de top heeft bereikt gaat ze terug naar haar land, ondanks de luxe van de beschaving die haar aanvankelijk overweldigde lag haar hart nog steeds in de woestijn en bij haar familie in Somalië Ze heeft de confrontatie van haar verleden en toekomst aan gegaan en haar leven tussen twee culturen en ervaring beschreven Als ambassadeur van de Verenigde Naties ver zet ze zich tegen de traditie van beschijdenis in haar land tegen de armoede en onwetendheid van haar volk
Volgens VN zijn na tsoenami mensenrechten geschonden
Zuid-Oost-Aziatische regeringen gebruiken de opbouw van hun land na de tsoenami als een gelegenheid om minderheidsgroepen te discrimineren. Vele mensen ontberen een jaar na de ramp nog altijd basisvoorzieningen
Neem nu de Dalits, de kastelozen in India. Een vrouw vertelt hoe haar dorp in Vel Pagar door de tsoenami helemaal van de kaart werd geveegd. De huizen werden vernietigd, het vee en pluimvee verdronken. De mannen, die vroeger op de velden van anderen moesten werken, hebben geen job meer. Toen ze aan de lokale politici om hulp vroegen, werden ze weggejaagd. ,,Alle hulporganisaties hebben ons in de kou laten staan, juist omdat we Dalits zijn.'' Ten einde raad hebben de vijtien families van de gemeenschap wegblokkades opgericht om het onrecht aan te klagen.
Dit verhaal is een van de velen in het rapport dat drie internationale hulporganisaties hebben gemaakt in opdracht van de Verenigde Naties. De auteurs wijzen erop dat het niet genoeg is om geld te geven voor de wederopbouw van een land, maar dat het ook nodig is om te controleren of de slachtoffers op een juiste manier worden geholpen.
Vrouwen bijvoorbeeld, ervaren opvallend meer problemen dan mannen. In de opvangkampen in Sri Lanka moeten vrouwen aan mannen om maandverband en ondergoed vragen omdat de mannen instaan voor de verdeling van de goederen. Elders worden alleenstaande moeders niet aanzien als een huishouden en krijgen dus geen compensaties.
Hotels in plaats van vissers
De strijd om het land is een andere reden waarom sommige slachtoffers er veel slechter aan toe zijn dan voor de tsoenami. ,,Toen ik de dag na de tsoenami terug naar mijn dorp kwam, hadden bewakers een hek rond mijn grond geplaatst. Ik smeekte om mij binnen te laten, maar ze beweerden dat het land van hen was en dat ze er een groot hotel op zouden bouwen. Ze richtten hun geweren op mij. Als je nu niet weggaat, dan zal je hetzelfde lot wachten als de doden van de tsoenami '', vertelt een man uit Thailand. In Andhra Pradesh, India, moesten de vissers twee kilometer verder gaan wonen om plaats te maken voor resorts. De vissers vragen zich luidop af of ze hun brood nog kunnen verdienen.
Geen hulp voor zeenomaden
Bovendien gebruiken regeringen de wederopbouw als een middel om lastige minderheidsgroepen te benadelen. In Thailand hadden de Moken (zeenomaden), net als zovele anderen, na de tsoenami beschutting gezocht in de tempels. Toen de hulp arriveerde, kreeg iedereen grote hulppakketten. De Moken moesten het stellen met een pak melk en een blikje sardienen. De Moken bezitten niet de Thaise nationaliteit en kregen dus geen hulp van de Thaise regering. ,,Als we op de regering zouden gewacht hebben voor voedsel en water, dan zouden we nu al lang dood zijn'', vertelt Thung Wa, die zijn heil moest zoeken bij ngo's. Sommige Moken konden na de tsoenami geen aanspraak meer maken op hun land omdat ze geen Thais zijn.
De onderzoekers pleiten ervoor om in de toekomst ook aandacht aan zo'n wantoestanden te besteden, want anders zullen er altijd mensen in de kou blijven staan, hoeveel geld er ook gestort is.
De 'stijlvolle mp3-speler' is niet echt draagbaar.
En de GSM is een scheerapparaat.
Internetgebruikers die op de website van 3Suisses een computer willen bestellen krijgen wel een heel vreemd exemplaar te zien. Op de afbeelding bij de computer staat namelijk geen multimedia-pc maar een vibrator.
Ook andere producten op de site kampen met het probleem. Zo is de 'stijlvolle mp3-speler' een kast en de iPod Shuffle een tafeltje. De GSM blijkt een elektrisch scheerapparaat en de dvd-recorder lijkt verdacht veel op een toiletpot met afbeeldingen van visjes. En daar blijft het niet bij.
Bij het schrijven van dit artikel is de fout nog niet rechtgezet maar dat zal waarschijnlijk niet al te lang meer duren. De site lijkt het bovendien te begeven door de vele bezoekers.
Het is vijftien graden in België, dat lees ik op de site van De Standaard.
De weldoorvoede Belg maakt zich op voor een nieuwe werkdag.
Sommigen hadden enkele maanden ervoor een telefoontje gekregen, zo blijkt uit een artikel getiteld 'Belg vindt dat ons land te veel asielzoekers opvangt'.
Het artikel vat een studie van de KU Leuven samen, die peilde naar de mening van de Belg over asielzoekers. Het artikel vermeldt onder andere dat 45% van de Belgen wil dat de grenzen gesloten worden voor asielzoekers, ook voor diegene die vluchten voor politiek geweld.
De helft van de Vlamingen vindt dat de overheid te veel doet voor de asielzoekers, voor 35% zijn ze trouwens een bedreiging voor onze cultuur en gebruiken.
Het artikel eindigt met het droge zinnetje: "32% mijdt bewust elk contact met hen".
Een beetje aangeslagen kijk ik naar het scherm. 'k kom net terug van het dorpje Altamirano.
Het beeld van de ernstig zieke man die naakt de pijn verbijt, hangt nog in mijn hoofd. Zijn toestand was er de laatste dagen op verslechterd, een broer had me gevraagd eens een kijkje te komen nemen. Niet enkel zat zijn hele lijf onder de blazen en zwoegde hij zich door de koortsaanvallen, aangrijpender waren zijn uitgebluste ogen. Ze vertelden het verhaal van de tocht naar de stad. Twee dagen ervoor was hij er heen gegaan, tachtig kilometer in een busje van de 'warme aarde' naar de frisse hoogvlakte, om een dokter op te zoeken. In de apotheek liep het fout. Na het dure doktersbezoek was hij met z'n briefje op zoek gegaan naar de medicijnen, maar op de prijs ervan had hij zich niet voorzien, beter, hij had er geen geld voor. Van een kale reis en uitgeput kwam hij terug in het dorp. Hij wist ondertussen wel aan wat hij leed (en misschien zou sterven), maar een behandeling kon hij niet betalen. Aanpalend staat de hut van doña Rosalia. Enkele dagen ervoor had ik daar gegeten. De weduwe woont samen met haar stokoude moeder en een zoon, die de helft van de tijd dronken door het dorp waggelt. Zij zelf tenger maar knap voor haar vijftig jaar, met een afwezige blik. Het viel op dat ze de hele tijd de verte instaarde alsof ze daar iets zocht. Iets later krijg ik te horen dat haar jongste zoon naar de VS is vertrokken. Zoals dat dan gaat wordt een lening aangegaan die de tocht van de jongen moet financiëren, een investering in een levensverzekering zodat haar niet hetzelfde lot te beurt valt als haar buurman. De negentienjarige had haar een bericht gestuurd. Hij was levend aan de andere kant van de grens geraakt, maar werk had hij nog niet gevonden. Het is dus nog even wachten op de brieven met geld. De moeder is zichtbaar bezorgd, in haar hoofd spelen alle onheilspellende verhalen hun versmachtende rol. Ik wil haar troosten, maar wat kan ik zeggen? Dat een derde van mijn landgenoten bewust elk contact met haar zoon zou vermijden, dat ze vinden dat hij nooit over de omheining onder stroom had mogen klimmen, dat ze vinden dat de overheid te veel voor hem doet (dit is: hem zoeken, opsluiten, eten geven en terugsturen). Dat ze vinden dat hij zo snel mogelijk moet teruggevlogen worden, zodat hij bij zijn moeder, in zijn cultuur, een illusie armer de uitzichtloosheid (onder andere die van een onmogelijk terug te betalen lening) diep in de ogen kan kijken. Dan hebben we het nog niet over de politieke vluchteling... hoe durft in hemelsnaam een Belg op het idee te komen dat de deuren gesloten moet worden voor iemand die vlucht onder doodsbedreigingen. We zijn met niet veel, maar we bestaan wel: degene die besloten hebben dat - als onze cultuur die van het ongebreidelde egoïsme is en onze gebruiken die van de zelfgenoegzame achterdocht en haat - we ons in permanent verzet bevinden tegen die cultuur en tegen de systemen die zulke "niet-waarden" produceren, systemen die evengoed de uitzichtloosheid in de Derde Wereld bestendigen.
overgenomen uit de krant Het laatste nieuws van 31/01/06
Het lijkt een open deur, maar het is nu ook bewezen. Wie voor beproevingen seks heeft, gaat daadwerkelijk op een ontspannendere en stressbestendigere wijze om met angstsituaties. Dat blijkt uit een Brits onderzoek. Maar, zo schrijft het magazine New Scientist, je moet het dan wel met een partner doen. Zelfbevrediging of andere sekspraktijken, waarbij het niet tot geslachtsgemeenschap komt, hebben volgens de studie een duidelijk slechtere anti-stresswerking.
Bijslaap Het team van Stuart Brody, psycholoog van de universiteit van Paisley, liet 24 vrouwen en 22 mannen twee weken lang een dagboek bijhouden van hun seksuele activiteiten. Aansluitend moesten ze een stresstest ondergaan: voor een auditorium spreken en openlijk hoofdrekenen. Proefpersonen, die een bijslaap hadden, vertoonden de minste stressverschijnselen en een normale bloeddruk. Liefhebbers van andere sekspraktijken bezetten het middenveld. Bij de deelnemers die zich onthielden, bleef de door stress veroorzaakte hoge bloeddruk het langst bestaan.
Effect duurt week "De positieve effecten beperken zich niet enkel tot de euforie van het orgasme, maar houden minstens een week lang aan", verklaarde Brody in het tijdschrift. Hij vermoedt dat de neerslag van het hormoon oxytocine - dat een rol speelt bij het scheppen van vertrouwen en onder meer moeders die borstvoeding geven voor stress behoeden - verantwoordelijk kan zijn voor het rustgevende effect. Aanwijzingen voor daadwerkelijke oxytocin-waarden in het bloed van de proefpersonen werden echter niet gevonden.
Daarom heb ik dus geen valuim nodig weeral iets dat we weten gelezen in de krant dus zal wel waar zijn
Ieder van ons kent ondertussen het blog van "Belg in Frankrijk".
En we hebben die Belg leren kennen als een man met een hart van goud, eerlijk en recht voor de vuist.
Steeds klaar voor de medemens , vele van de bloggers hebben met hun verhaal, hun leven reeds bij De Belg aan de blogdeur gestaan.
Jean en Betty zijn twee mensen die hun eigen gaan vergeten om toch die arme sukkel wat te kunnen geven, Jean zei nog deze week, ben er ziek van om iemand die kou en honger heeft te moeten laten gaan zonder hulp, maar zo gaat het niet langer.
Zijn "Belgen IN NOOD" hebben nu onze hulp nodig,
Dus vandaar deze oproep aan blogland, ga eens lezen en vooral laat jullie hart spreken. Als ieder van ons al was het maar 5 euro kan storten op zijn rekenig voor "Belgen in Nood" dan kan hij weer een tijdje verder, op zijn site en hieronder kunnen jullie ook lezen hoe het moet.
Al de centjes gaan daadwerkelijk rechtstreeks naar de organisatie en worden voor 100´% gebruikt voor de noodlijdenden.
Samen met OPAPAT, Brabbens en mezelf gaan we er voor
ik geef alvast het goede voorbeeld
DUS MENSEN DOEN EN NIET UITSTELLEN TOT MORGEN
MET DANK AAN DE BLOGGERS
HOE STORTEN
Voor de mensen die elektronisch bankieren: Inloggen met hun paswoord, en naar overschrijvingen gaan. Daar heb je de keus tussen eigen rekeningen, andere rekeningen en ook EU overschrijvingen. Als men dit aanklikt krijgt men een overschrijvingsformulier op het scherm. 1) Bovenaan datum (al dan niet invullen - niet verplicht) 2) Het bedrag dat men wil overschrijven. 3) Eigen rekeningnummer invullen. 4) IBAN Nummer: FR6910011000201022141075H62 Belangrijk: alles na elkaar intypen zonder spaties !!! (het systeem zet ze zelf op de juiste plaats). 5) BIC bank begunstgde: PSSTFRPPCNE 6) Naam begunstigde - Betty Bache v/ "Belgen in nood" 7) Land selecteren (Frankrijk) 8) Verzenden na terug uw paswoord ingetikt te hebben.
Zo het ziet er omslachtig uit, maar als men het formulier op het scherm ziet is het zeer eenvoudig. BELANGRIJK is wel dat men het rekeningnummer achter elkaar intypt.
Voor mensen die de overschrijving in de bank zelf willen laten doen, aan de bediende zeggen om geen spaties te typen.
Sterven doe je niet ineens maar af en toe 'n beetje en alle beetjes die je stierf 't is vreend, maar die vergeet je Het is je dikwijls zelfs ontgaan, je zegt; ik ben wat moe, maar op 'n keer, dan ben je aan je laatste beetje toe.
Toon Herman
Eerbetoon aan een toffe zus,echtgenote, mama, tante en vriendin.
Minder kans op borstkanker voor allochtone vrouwen eerste generatie
Turkse en Marokaanse migrantenvrouwen van de eerste generatie hebben minder kans op borstkanker dan Nederlandse of Belgische vrouwen. Dat blijkt uit een doctoraatsstudie, waarvan de resultaten donderdag in De Huisarts staan. De Nederlandse arts Otto Visser onderzocht tussen 1988 en 1998 de patiëntengegevens van 16.000 vrouwen. Van de Nederlandse vrouwen krijgt ongeveer 1 op de 10 borstkanker, cijfers die aansluiten bij de Belgische gegevens. Van de in Nederland wonende Marokkaanse vrouwen krijgt maar 1 op de 50 borstkanker. Bij Turkse vrouwen van de eerste generatie in Nederland is dat 1 op de 30.
Meer borstvoeding Dr. Visser vermoedt dat Marokkaanse en Turkse vrouwen minder risico lopen op borstkanker omdat ze meer kinderen baren dan de gemiddelde westerse vrouw. Zij krijgen hun kinderen ook op jongere leeftijd. "We weten dat veel kinderen baren en op jonge leeftijd bevallen een goede bescherming bieden tegen borstkanker. Daarbij komt dat moeders in Turkije en Marokko meer borstvoeding geven. Ook dat verkleint de kans op borstkanker", aldus Visser. Of de verminderde kans op de ziekte ook bij allochtone vrouwen van de tweede en derde generatie geldt, is niet duidelijk. Volgens dokter Visser zullen deze vrouwen waarschijnlijk minder kinderen krijgen, later bevallen en minder borstvoeding geven naarmate ze zich aanpassen aan de westerse gewoontes.
Hormonaal evenwicht Het onderzoek van Otto Visser is een van de recente studies over risicofactoren voor borstkanker, met de nadruk op een mogelijk hormonaal evenwicht. Dat kan er komen door het uitblijven van kinderen, maar ook door hormonale veranderingen tijdens de embryonale ontwikkeling. Zo wees recent onderzoek uit dat er ook een verband is tussen linkshandigheid en borstkanker en dat vrouwen met grote borsten een verhoogde kans op borstkanker hebben.
De nieuwszoeker van Google bestaat nu ook in het Nederlands. Met Google Nieuws kunnen gebruikers meer dan 400 Nederlandstalige nieuwsbronnen en duizenden bronnen in de rest van de wereld doorzoeken en bekijken.
"Bij Google passen wij onze producten aan om tegemoet te komen aan de wensen van de gebruikers in de verschillende landen", aldus Marc Duijndam, directeur van Google Benelux. "De mensen in België en Nederland kunnen nu gepersonaliseerd zoeken in nieuwsbronnen in hun eigen land en in hun moedertaal."
De Nederlandstalige versie van Google Nieuws is te vinden op news.google.be of via een doorkiesmogelijkheid op de homepage www.google.be. Er zijn nu meer dan 22 regionale edities van Google News beschikbaar in 10 verschillende talen. Google News is de op drie na populairste nieuwssite in de Verenigde Staten.
1. Prins Charles is getrouwd 2. Liverpool wint de Europacup 3. De paus is overleden
Het jaar 2005
1. Prins Charles is getrouwd 2. Liverpool wint de Europacup 3. De paus is overleden
Indien prins Charles nog eens wil huwen, en Liverpool zit in de finale van de Championsleague, wil er dan aub iemand de paus waarschuwen?...............
Terwijl ik deze morgen eens aan het rondtoeren was in blogland, en links en rechts de verhalen lezend, ondertussen bedenkend wat ik als reactie wou schrijven in een gastenboek, of welke button te nemen, zat ik na te denken van: waar ben ik in godsnaam mee bezig.
De pc heeft blijkbaar (ook voor mij) veel overgenomen in de mens zijn leven, we kunnen blijkbaar niet meer zonder, en eerlijk... aan het bloggen is men vrij vlug verslaafd . Vlug eens zien bij die, en eens bij deze een button, hier ook een button en daar.... en je bent een paar uur verder.
Ieder blogje heeft zijn eigen verhaal, ieder blog zijn diepe kantjes, zijn frustraties, zijn bedoeling.
Voor de ene is het een grap, voor de andere een therapie, voor velen is het bitter ernst en een soort dagboek waar ze hun hart kunnen luchten.
Als je tussen de regels gaat lezen, zijn er zelfs blogjes die vergaan van eenzaamheid, en bij wie deze nieuwe vrienden zoals ze worden genoemd, hun contact met de buitenwereld zijn.
Vrienden? een foto, een naam, een mailadres al of niet echt, zijn dat nu de vrienden van de toekomst vraag ik me af? Is dat vriendschap, elk aan een kant van een pc, je diepste geheimen blootleggen en doorzenden aan iemand waarvan je enkel een naam of foto hebt. Je bent zelfs niet zeker dat het allebei echt is, of ze zo oud zijn als er staat, man of vrouw, wie zal het zeggen wie er achter die pc zit? Ieder kind dat kan schrijven kan je van dienst zijn.
Geef mij maar de echte vrienden van vlees en bloed, zij die je een echte knuffel geven, die hier aan je deur staan als je hulp nodig hebt, waar je een goed gesprek mee kan hebben of een glas kan mee drinken, en niet een foto van ergens iemand in god weet welke streek of land.
Stel me dus de vraag of het dit nu is wat ik wil, iedere dag de plezante maar ook trieste dingen van de medemens lezen, het onderling gekwebbel of de opmerkingen van blogjes te aanzien, hun ijver of naijver om op de top 1.000 te gaan staan, de beste van blogland te worden, de cybersenior van het jaar.
Neen denk ik eerlijk, het is dom om daar mijn tijd aan te spenderen, voor blogland er was kon ik schilderen en boetseren, was ik creatief aan het werk. Nu heb ik voor niets nog tijd, als het lezen van de zorgen van anderen.
Voor wie me kent zal het zeker een verrassing zijn, maar ik ben indertijd bij de nonnekes naar school geweest met de bedoeling een braaf en deugdzaam meisje te worden.
Ter vergeefs blijkbaar achterna gezien.
Het was in de zeer strenge orde van de Zusters Sint Vincentuis A Paulo in Gent, de nonnen hadden lange zwarte klederen en op hun hoofd een witte kap in W vorm, heel stijf gestreken, waarin ze amper links of rechts konden zien.
Hun hoofd was kaal geschoren (dat weet ik zeker, omdat ik er eens ééntje zijn kap heb afgetrokken) (bijna voorgoed schoolverbod en 14 dagen straf oefening heeft me dat gekost)
Ze hadden steeds een grote paternoster bij waar ze mee rond je oren sloegen of een grote lat om op je vingers te slaan, als ik weer eens aan mijn nagels aan bijten was.
De bijbel kenden we van voor naar achter en als je toch iets te frivool naar school kwam,
ging de banvloek des kerke al over je hoofd. Ik kende de mis van voor naar achter en terug en in het latijn.
Nu zat ik deze morgen bij mijn ouders in de krant te lezen en wat zie ik daar volledig tegen de verwachtingen in, en ver van wat wij bij die nonnekes al die jaren hebben geleerd ?
Ik citeer:
Judas was de slechtste niet
Volgens theologen van het Vaticaan wilde Judas, de apostel die Jezus verraadde, dit helemaal niet doen, maar de man vormde een onderdeel van Gods plan, zegt het Vaticaan nu.
Hij had een goddelijke missie te vervullen, daarom zouden ze hem graag gedeeltelijk witwassen.
Deze rehabilitatie zou ook voorkomen dat nog wordt gedacht dat Jezus in feite maar weinig mededogen toonde voor een van zijn naaste volgelingen.
Ook de meeste moderne theologen zien judas al lang niet meer als de ware duivel.
Ik dacht gelijk aan Zuster Maria van op school, als dat mens nog in leven is en zij ziet dat staan!!!! lieve god, die valt dood ter plekke dacht ik.
Zij was het die steeds zei dat we judassen waren als we niet luisterden, en naar de duivel zouden gaan als we ons zielke verraadden en nu plots is die vent een halve heilige met een missie.
Judas is plots de duivel niet meer ?
Adam en Eva onze eerste pa en ma niet meer ?
En een zekere Kapitein Zhen was Columbus voor volgens de gevonden wereldkaart?
Waar gaan we naar toe? zei ik tegen mijn ouders, ja, zegde ons ma, niets is meer wat is geweest, er zijn geen waarden meer in het leven. Ik deed de krant dicht en ging een kopje koffie drinken met mijn twee schatten.
Heb dus net even mijn toer gedaan in blogland, nergens een button gezet, heb niet veel tijd, maar ik beloof het voor morgen.
Op het werk was er (en nog steeds) een epidemie van buikgriep.
Onze bewoners en ook het personeel vielen als vliegen, de een na de andere. Ook deze schrijfster heeft er last van gehad, al was het maar 1 dag.
Dus wie niet echt ziek was moest komen werken om de zieken op te vangen, daar ging mijn vrije week, dus ben ik meer op het werk geweest dan thuis, en ga ik het weekend gebruiken om op kracht te komen, heb het echt nodig, lekker niets doen, geen was, geen plas en de keuken zien we wel volgende week.
Tijdens mijn toer door blogland viel het me op de de spin bij vele blogjes op bezoek was geweest, soms wat giftig in haar schrijven soms wat mild en grappig.
Als je op hun (haar) blog gaat lezen, wat blijkbaar veel van ons doen te zien aan het gastenboek en bezoekers aantal ... en dan op basis van de reacties naar het gastenboek van anderen gaat zien of je zoekt inderdaad de blogjes op waar ze verdokken weg met appartementen rond ons oren slaan, dan denk ik: die zoeken werkelijk het onderste uit de blogkan om iets te schrijven.
Ik wil hier zeker niet het vuurpeloton of die anemone verdedigen maar het is een feit dat ze inderdaad nogal scherp op de snee werken, en de fout bij ieder van ons te vinden is .
Als wij ons aan de regels houden en het grapje zien in artikels of schunnige mopjes, elkaar niet afbreken en iedereen zijn ding laten doen, zal de spin geen reden tot bestaan hebben, en herleid worden naar gewoon een van de vele blogjes in blogland.
Zelf heb ik de spin ook al een paar keer op bezoek gehad en zolang ze maar naar de maat van mijn BH aan het vissen is en er zelf niet gaat inkruipen om te zien welke het is, laat ik ze maar doen.
Ondertussen zie ik net zoals jullie wel iedere dag eens naar dat blogje, waakzaam en met een glimlach.
Spinnen hier, spinnen daar, zelfs de krant heeft het erover. Misschien een beetje te veel eer voor dat blogje
Spin leeft maand in oor van vrouw
STOCKHOLM - Een levende spin van enkele centimeters groot is na bijna een maand uit het oor van een Zweedse vrouw verwijderd. De vrouw vond dat ze de laatste tijd uitzonderlijk slecht hoorde, en was naar de dokter gegaan om haar gehoorgang te laten schoonspuiten.
De dokter had de procedure nauwelijks in gang gezet, toen de levende spin uit haar oor gerold kwam. Volgens een Zweeds roddelblaadje herinnerde de vrouw zich de aanwezigheid van een spin op haar bed, maar had ze nooit een verband vermoed tussen het insect en haar gehoorproblemen.
nu nog de dierentuin hier en we zijn rond pitou mijn wilde tijger en duivelke doe het al in huis van breken tot lekker lui zijn en mijn eten opeten en dan mijn vijver met vissen waar ik heel trots op ben van de kippen hebben we alleen de eitjes
onze jeffe geboren op 19/05/1991 en overleden op 25/12/02. Ik mis hem nog iedere dag
Mijn tuin waar het heerlijk verblijven is tussen de vogeltjes en het bruisend water van de waterval en de vijver
Ik ben Willy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maatje.
Oostenrijk zet strijd tegen genitale verminking op Europese agenda 
Wie is mijn 10.000ste bezoeker???? 
Sterven doe je niet ineens
Spinnen hier, spinnen daar, zelfs de krant heeft het erover. Misschien een beetje te veel eer voor dat blogje 
