Bewegingsfluisterende gedachtendans Welkom op mijn Blog over: "Mind Talks" en "Body Blues" of: "dansende kleuren"... .
18-07-2008
De vogel is gaan vliegen!
Vorige zondag ging ik zeilen met het schip van een vriend van mijn oudste broer. Kalme zee, zon, heel veel zeilverkeer, en een leuke wolkenhemel over het binnenland. We gingen uit onze box in Oostende om 13.35u, en zeilden richting Nieuwpoort. De boot liep goed met zo'n 6 à 7 knopen per uur over het groene golvende water. Het is een ouder type langkieler, van Canadese makelij. Een zeilschip met een ziel en heel mooie zeeg. Het was heerlijk zeilen. Daar ik om 18.30u bij mijn Engelse geburen gevraagd was voor een gezamenlijk avondmaal, moesten we voor Nieuwpoort rechts omkeer maken, en ons terug naar Oostende spoeden. Nu, haast maken met een zeilboot is eerder relatief. Zo halfweg de af te leggen weg, hebben we er de motor bijgehaald om de relativiteit van de traagheid wat minder voelbaar te maken. Intussen gebeurde er echter een totaal onvoorzien iets. Ik ga zeilen met mijn vriend Erik, in zijn Ufo 34, naar Zuid Engeland, en zo naar Cherbourg. We vertrekken trouwens morgen, zaterdag, heel vroeg uit Nieuwpoort. Zijn schip ligt evenwel in de Brugse Yacht- en Zeilclub, dicht tegen de stad aan. Vorige vrijdag zou hij de club verlaten met enkele vrienden aan boord, om zijn schip in Nieuwpoort aan te meren voor de aanvang van de overtocht. Naar mijn mening was hij zondag al lang daar. Op onze terugweg bekroop me het gevoel dat ik hem moest bellen. Ik kreeg zijn vrouw aan de lijn, en er werd gevraagd wie waar was. Wij op terugtocht en zij, toen pas op heenreis naar Nieuwpoort, ergens ter hoogte van Middelkerke. Wij intussen ook. Ja, wat doe je dan? Naderen als je ze in zicht hebt en enteren zeker? Dat laatste nu niet, want wij hadden geen tijd te verliezen met de opruim van gesneuvelde matrozen, en na veel gelach en groetjes en handpalmzoentjes, voeren wij elk onze kant op. Best grappig, want had ik niet gebeld, hadden we elkaar toen nooit ontmoet. De zee is groot en open, maar voor warme harten soms erg mild. Wij, kwamen wat te laat aan in Oostende, maar mijn lieve buren kennen het vuur van mijn passie, en alles kwam tot een goed eind. Het was gezellig, lekker, en ik dook op een verstandig uur onder de wol. Die dag kon me niet meer afgenomen worden. Mijn oudste broer was heel opgetogen, daar we het schip vlekkeloos in zijn box hebben aangemeerd. En de "Madilou" knipte een oog en gaf zo te kennen dat ze het een heerlijke tocht vond. Nu, op deze vrijdag, ga ik om 16.00u naar Nieuwpoort. Een lift, aangeboden door professor Dirk, een heel goede vriend van Erik sinds vele vele jaren. Geloof me, twee gedoctoreerden in de scheikunde aan boord, dat leidt altijd tot vreemde samenstellingen en oneindige verbindingen... . Vriendschap kan zo mooi en deugddoend zijn. Geniet mee, en lees het vervolg over enkele weken op deze blog.
-- Mijn Postvak In wordt beschermd door SPAMfighter. 263 spam-mails zijn er tot op heden geblokkeerd. Download de gratis SPAMfighter via deze link: http://www.spamfighter.com/lnl
Ik ben Hubert Derdeyn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Onzia(mijn moeders familienaam).
Ik ben een man en woon in Brugge (België) en mijn beroep is (ex-)danser en choreograaf (33% handicap door arbeidsongeval in een theater in 1992).
Ik ben geboren op 26/11/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zijn en bewegen, digitale fotografie, zeilen, psychologie en filosofie.
Ik heb een heel intense passie voor alles wat met in beweging zijn te maken heeft. Na mijn licentie kinesitherapie, stapte ik in de danswereld en bouwde over de jaren heen, mijn eigen bewegingsleermethode uit. Ik geef avondles en stages.
Ik ben Hubert Derdeyn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Onzia(mijn moeders familienaam).