xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Hugo, vriend, bedenker van,

wat niet gedacht moet worden.

Een heel fel licht, even een flits,

een foto opname, de laatste… .

Je was voor mij, mijn Hugo,

wijsneuzige fotograaf, mijn,

zeer kieskeurige praatpaal.

Gij, die toch zo angstig was,

bemind te zullen worden, om,

je passie, pril verwrongen, pro.

Je hield van water en de zee,

mooie dromen kwamen in je op,

verder dan je eigen horizont.

Een ingreep werd blauwdruk,

blauwdruk van oplosbaarheid.

Je hebt ons stil verlaten, met,

in je blik, vrede om wat was.

Hugo, vriend, bedenker van,

wat geen gedachte is, als,

een flitsende verschijning, als,

kleurrijk licht uit het heelal,

opgaand, als ontsloten “Zijn”.

Ik heb dank dat jij er was,

dank om die nabije dagen.

‘Samen sterk’ zei ik je vaak,

met een zoen op je diepe kaak.

Hugo, vriend, bedenker van,

wat niet gedacht moet worden,

bewoorder van wat stilte is,

gij, gij wist de tijd, gewis,

het uur van komen en van gaan.

Je hebt me vaak vertwijfeld,

alleen gelaten met de vraag,

waarom, waartoe, wanneer.

Ik wist dat jouw verlangen,

naar leven, oneindigheid was.

Nu, ben je toestand, stilstand,

het Hier en Nu, altijd, alom.

Je wist dat afscheid nemen,

moeilijk en beslissend is.

Je deed het, heel alleen, je,

diep innerlijk bewust, dat,

dit ook gerespecteerd werd.

We hebben elkaar vergeven,

wat zonder opzet werd misdaan.

Je vond het goed, zei je, zo,

zo mocht het zijn, en altijd,

verder gaan voortaan… .

Een flits, wat witgelig licht,

een foto misschien, of dat,

wat beeld omsluit tot vorm.

Moment van aanwezigheid,

vormelijke omslotenheid, om,

‘t verschijnen en verdwijnen.

Tijdelijkheid, oplosbaar, nu,

ontwikkeling, bewustzijn is.

Er klinkt een heel zacht lied,

doorheen ‘t verstild verdriet… .

Huub Onzia Derdeyn  06-06-209

Kenningen: beeldomschrijvingen waarmee

allerlei begrippen aangeduid worden.