An ocean of love…

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Ja, huubje ging eens zeilen,

als nen grooten o zo ver,

Huub wist het te vermijden,

dat hun bootje botsen zou, zo fel.

Hij al zet en zo zijn beentje,

rechts over den reling neer,

den andere voet stond goed.

Hij en dan nam ook ‘t neuzeken ,

van 't andere boteken zo vast,

en duwde hard en met geloof,

en ja, geen barst, geen kloof,

maar oei, er kwam een 'krak',

hij was het die zijn beentje brak.

In vollen pijn werd hij verpleegd,

en weggevoerd met 'd embulance,

vlug naar Ipswich, wat een chance... .

Gedaan nu wel al met het dansen.. .

Hij en al is thuis, in zijn combuis,

hartje stil, hoofdje wel vol ruis.

't En zal zijn tijd nu wel nog vragen,

maar hij en wil toch ook niet klagen.

Je zult het straks wel zien gebeuren,

hij zal dansen, iedereen doen opfleuren!

Hij en moogt u happy prijzen, zeg,

hij blijft een schattig beertje, echt... !

Hij en ziet u allen, o, zo straf graag!

Niet bleiren hé, denk aan uw maag… .

Bemin ‘d onmetelijke open oceaan.

Doe liefde rondom jou ontstaan!

Huub Onzia Derdeyn  25-09-2009