Eddy Wally (Zelzate, 12 juli 1932) is een Belgische zanger die bekend is van zijn hits Chérie, Dans Mi Amore en Ik spring uit een vliegmachien. Hij wordt door zijn stijl van zingen, in België gecategoriseerd als 'charmezanger'. Hij heeft een al dan niet terecht imago van iemand die sterallures heeft, en een opvallende verschijning dankzij zijn glitterkostuums. Hij wordt vooral verbonden aan ouderen - meestal vrouwen - maar heeft ook een jeugdige fanbasis. Het is echter onduidelijk of deze jongere fans hem bespotten of bewonderen (zie camp). Wally vindt zichzelf een voorbeeld van The American Dream, maar dan natuurlijk in België.
Hij werd geboren als Eduard Van De Walle. Zijn vader was markthandelaar en overleed vroeg. Van De Walle leerde accordeon spelen. Toen hij in een weverij in Sas van Gent werkte, leerde hij Mariëtte Roegoers kennen, met wie hij in het huwelijk trad. Vervolgens opende hij een dancing in Ertvelde (Oost-Vlaanderen). Maar hij bleef op de diverse markten in Vlaanderen koopman in damestassen, bevreesd als hij was om geen inkomsten te kunnen genereren met zijn talent. In 1966 leerde hij de Nederlandse producer Johnny Hoes kennen. Onder leiding van Hoes nam hij zijn eerste nummer Chérie op, dat een grote hit werd. Wally haalde er de eerste plaats mee in de Vlaamse hitparade. Nadien nam hij nog ruim 500 nummers op.
Eddy Wally geldt al vele jaren als schoolvoorbeeld van Bekende Vlaming, een positie die hij onder andere te danken heeft aan zijn optredens aan de zijde van Kamagurka in de Lava-televisiereeks. Hij noemt zichzelf The Voice of Europe (De Stem van Europa), in navolging van Frank Sinatra, met wie hij zichzelf graag vergelijkt. Hoewel een vergelijking met het uiterlijk -echter niet de verdiensten- van Liberace meer op zijn plaats is.
Wally is ook bekend buiten België. Hij heeft een fanclub in Nederland, en is zelfs bekend in het Verenigd Koninkrijk door zijn regelmatige verschijningen in het programma Eurotrash (Eurorommel). Hij trad ook verschillende keren op in China (waarvoor hij Chérie in het Chinees vertaalde naar Baobei), Duitsland, Australië, Zuid-Afrika en Rusland. In de jaren zeventig trad hij verschillende keren op in hotels in Las Vegas.
Eddy Wally kreeg medio 2006 een standbeeld ter ere van zijn uvre. Op het standbeeld valt de titel van zijn grootste hit te lezen, Chérie'. Daarnaast staat er een marktkramerstas, wat verwijst naar Eddy's rijke historie. Eddy wilde geen borstbeeld, want daar vindt hij zichzelf te goed voor.
Eind 2007 stelde de zanger zijn eerste boek Eddy Wally. The voice of Europe voor in het Gentse stadhuis. Het boekwerk, van de hand van Kathleen Haentjens en Ivan Saerens schetst de carrière van de zanger. Het bevat een 500-tal foto's van fotograaf Patrick Dekeyser en put uit het privé-archief van Eddy Wally.
In de vroege nummers van de Urbanusstrip door Willy Linthout en Urbanus komt hij vaak voor als personage. Hij wordt dan voorgesteld als een klein mannetje met een grote hoge hoed en veel kapsones. Urbanus vermeldt hem in het lied "Gladde Iolen" (als Eddy de Wallyvis) Wally heeft een cameo in het Suske en Wiske-album "de Krimson crisis" waar hij meevecht met andere Bekende Vlamingen tegen Krimson. Aan het einde van het album krijgt hij een schoen tegen zijn gezicht omdat hij niet wil zwijgen. Wally speelde de rol van ruimtekapitein in Kamagurka en Herr Seeles comedyreeks Lava. Iedere maal als hij zong "week het Kwaad". In een aflevering komt Kees van Kooten als buitenaards huis-aan-huisverkoper een stofzuiger, of preciezer een 'ruimtezuiger', aan Eddy Wally als Kapitein aanbieden, welke planeten naar elkaar toe zou kunnen zuigen, zodat je makkelijk van de ene naar de andere planeet kon lopen. Wally had een gastrol in FC De Kampioenen in de aflevering Cherie. In 2005 was hij één van de kansmakers op de titel De Grootste Belg, maar hij haalde de uiteindelijke nominatielijst niet en strandde op nr. 96 van diegenen die net buiten de nominatielijst vielen. Planetoïde (9205) Eddywally, ontdekt in 1994 door Eric Elst als 1994 PO9, werd naar hem genoemd. In 2008 zal Zelzate, de geboorteplaats van de zanger, een Eddy Wally-museum rijk zijn.
Twee producers hebben het idee om een meidengroep te beginnen. Ze vragen vier meisjes die bij de Tros-top 50 dansen (Patty, Anita, Esther en Angela) om mee te doen. Het vijfde meisje, Angela, zangeres van een hardrockband, wordt ook gevraagd. Zijn neemt Ria mee, zangeres van weer een andere band. De Dolly Dots zijn geboren. Hun eerste single, Boys bereikt de negende plaats in de Top 40. Tevens wordt hun debuut LP uitgebracht.
1980 Eerste liveoptreden in Katwijk Aan Zee. De LP American Dream wordt uitgebracht.
1981 Aantal optredens in het land nemen toe. Er komt een verzamelelpee.
1982 De Dolly Dots gaan voor promotionele activiteiten naar Japan. Daar halen ze platina met het nummer Radio.
1983 Het nummerLove Me Just A Little Bit More haalt de eerste plaats in de hitlijsten. De LP Display haalt goud. Dots krijgen een auto-ongeluk en een aantal van hen is licht gewond. De Dots gaan in een tv-serie van de Tros spelen, die speciaal voor hen is geschreven.
1984
Het meest succesvolle jaar voor de Dolly Dots. Ze hebben hun eerste grote tournee door het land, met een live band en twee optredens per avond. De Dots vieren hun vijfjarig bestaan met een optreden in Carre te Amsterdam. Angela begeleidt en produceert ondertussen Roberto Jacketti & The Scooters.
1985 Anita verlaat de groep, om zich toe te leggen op het moederschap. Dots geven uitverkochte concerten in Turkije en Egypte.
1986
Dots vertrekken naar Amerika voor de opname van de speelfilm Dutch Treat. Dit neemt twee maanden in beslag. De single 'This Girl' is afkomstig van de soundtrack.
1987
De speelfilm Dutch Treat beleeft zijn premiere in Tuschinkski te Amsterdam. De Dots treden op in IJsland. Er verschijnen nog twee singles van de soundtrack: 'Hearts Beat Thunder' en Make it Up to You. De Dots scoren eind 1987 een laatste hit, 'What A Night', geproduceerd door Stock, Aitken en Waterman.
1988 Op 3 februari nemen de Dolly Dots het besluit om uit elkaar te gaan. Op 2 oktober geven ze een groot afscheidsconcert in discotheek Escape te Amsterdam.
1998
De Dolly Dots komen bij elkaar voor een reunie. Dit ter gelegenheid van de release van de dubbel-cd 'The Collection'. Ze zijn te gast bij Paul de Leeuw. Ook treden ze op in een circustent, op een feest van oud-sponsor Aad Ouborg van Princess. 2007 Voor De vrienden van Amstel LIVE! in Ahoy 2007 besluiten de Dots nog een keer bij elkaar te komen. Dit bevalt ze goed dat ze besluiten om de reunie officieel af te sluiten met een groots eigen concert in Ahoy. Uiteindelijk worden dat er drie.
We schrijven najaar 1968, de in St. Willebrord, woonachtige platenhandelaar Ries Brouwers raakt onder de indruk van het stemgeluid van plaatsgenootje Corry Konings. Hij heeft haar horen zingen in het groepje de Mooks. Ries kent Pierre Kartner en attendeert hem op het talent Corry. Pierre die pas in dienst is bij platenmaatschappij Dureco is naarstig op zoek naar een equivalent van de Heikrekel-sound. Hij kan misschien iets betekeken voor de als kapster werkzame Corry. Zo wordt er in het late najaar van 1968 een afspraak gemaakt met Pierre Kartner. In aanwezigheid van Corry's tante en Ries Brouwers wordt er naar Breda getogen om voor te zingen bij Kartner.Pierre Kartner besluit naar aanleiding hiervan een lied voor haar te schrijven. Dit wordt "Vaarwel, ik zal geen traan meer om je laten"
Eerste Plaat
Op 2 mei 1969 wordt "Vaarwel, ik zal geen traan meer om je laten" in de Fonior studio te Brussel op de band gezet. Klein probleem is echter dat Corry, die inmiddels is gaan zingen bij de Rekels eigenlijk vindt dat de jongens haar moeten begeleiden. Nadat de groep in aanwezigheid van Annie de Reuver en Pierre Kartner, auditie doet in de zaal "El Paradiso" te St. Willebrord, wordt overeengekomen dat Corry niet alleen op de buhne maar ook op de plaat voortaan begeleid zal worden door de Rekels. Omdat ontdekker Ries Brouwers zich garant stelt voor afname van de eerste persing durft Dureco het risico aan. Verbazing echter alom als blijkt dat een dag na de release Brouwers de single bijbestelt omdat hij in een dag zijn hele voorraad heeft verkocht. bliksemsnel moet Dureco bijpersen en een succesformule lijkt geboren. "Vaarwel" schopt het uiteindelijk tot een 22e plaats in de Top 40 en zo'n slordige 45.000 platen zullen er uiteindelijk van verkocht worden. De opvolger "Mijn stil verdriet", zal het zowaar nog beter doen. De groep die inmiddels haar tweede hit heeft mag nu ook haar tv debuut maken in het uiterst populaire programma MIK, van de Boertjes van Buten
Grootste Nederlandstalige Hit
Op 23 februari 1970 neemt de groep onder productionele leiding van Pierre Kartner "Huilen is voor jou te laat" op in de MC studio te Nederhorstenberg. Zonder het zelf nog te beseffen schrijven ze hiermee popgeschiedenis want dit lied zal uiteindelijk de grootste Nederlandstalige hit aller tijden worden. Op 27 maart 1970 wordt "Huilen is voor jou te laat" uitgebracht op het 11 provincien label. Uiteindelijk zal de plaat 41 weken de hitparade domineren. Tot op de dag van vandaag is dit record nooit geevenaard. Corry & de Rekels zijn niet meer weg te denken uit de populaire Nederlandse muziek. Tussen 1969 en 1972 zal de groep 8 top 40 hits scoren. "Rozen die bloeien", "Zonder 't te weten", "Hoog daar aan de hemel", (wat bovendien in december 1971 wordt uitgeroepen tot alarmschijf) en "Igorowitch", wat als promotiegrap voor radio en tv van een Russische hoestekst wordt voorzien) zijn allen geheide hits.
Goud en Platina
Ook de 3 albums welke simpelweg als titel Corry & de Rekels 1,2,3 mee krijgen, bereiken allen zowel de gouden als platina status. In menig interview wordt getracht de kern van het succes bloot te leggen. Feit is echter dat zo'n enorm succes zich simpelweg niet laat verklaren. Het zal ongetwijfeld de combinatie geweest zijn van de juiste liedjes, het juiste moment, de inbreng van Pierre Kartner die zo opvallend in bijna alle liedjes de 2e stem voor zijn rekening neemt, de speciale sound van de Rekels, en zeker niet in de laatste plaats het aparte geluid en de opmerkelijke lieve uitstraling van Corry Konings.
Uit Elkaar
In het voorjaar van 1972 wordt het gerucht bevestigd wat al langere tijd de ronde doet, de groep zal uit elkaar gaan. Op 30 juni van datzelfde jaar komt er ee neind aan de meest succesvolle Nederlandstalige combinatie ooit. Als "'dagen en nachten", hun laatste single wordt gereleased zit er een sticker op het hoesje met de kreet "Allerlaatste Hitsingle". Vier jaar lang hebben zij onafgebroken de hitlijsten aangevoerd. Zaal den Deijl, te Raamsdonkveer heeft de droeve eer op 30 juni 1972 afscheid te nemen van een bijzonder fenomeen. Voor de laatste keer zullen corry & de Rekels hier aantreden om hun laatste optreden te verzorgen.
Na 35 Jaar Weer Bij Elkaar
Op veler verzoek van haar fans en om aandacht te geven aan haar 35-jarig jubileum komt er nog éénmaal een reünie album met de Rekels uit Na 35 jaar. U kunt uitkijken naar 14 nieuwe Nederlands-talige nummers, maar de legendarische groep gaat ervoor zorgen dat de stijl zoals vanouds blijft! Een primeur voor alle fans én de Nederlandstalige muziekwereld is dat een schitterend boekwerk / biografie met historisch materiaal cadeau wordt meegegeven in de vorm van CD extra. Dat 35 jaar na dato Corry & de Rekels nog steeds voortleven in de harten van duizenden mensen bewijst de nieuwe CD.
De rasmuzikanten Tonny More, Carel Alberts en Ad van de Gein ontmoeten elkaar in het Amsterdamse Place Pigalle en besluiten samen te gaan werken. Het Cocktail Trio is een feit. Aanvankelijk met toeving "ol.v Ad van de Gein". Uitgangspunt is vertalingen te maken van Amerikaanse novelty hits en daarmee een komisch en aanstekelijk programma op de planken te brengen. Spoedig schrijft het drietal ook eigen materiaal. Carel Alberts schrijft of vertaalt teksten, Ad van der Gein is verantwoordelijk voor de composities.
1954
Het Cocktail Trio heeft behoorlijk succes in het land, iets waar ook Hilversum lucht van krijgt. Jan Koopman (AVRO) brengt het trio voor het eerst voor de radio in het programma Palet. De groep doet mee aan een landelijke AVRO-tournee waarbij ze opvallen met hun komische act. Binnen korte tijd is het Cocktail Trio een begrip.
1961
Volgens Tuney Tunes is Batje Vier 'één van de geestigste nummers die we de laatste jaren hoorden,' terwijl later van een 'doldwaas plaatje' sprake is. Het is de eerste single die terug te vinden is in een hitparade. Het ontbreken van dergelijke noteringen zegt echter niets over de populariteit van het trio. Hun platen zijn bijzonder grote radiofavorieten, die veelvuldig worden aangevraagd in verzoekplatenprogramma's. Gedurende de jaren is het Cocktail Trio veelvuldig op radio en tv te bewonderen. Ook voor andere artiesten maken zij nummers, bijvoorbeeld Vrijgezellenflat van Ria Valk.
1962 - 1963
TROS-directeur André Meurs schrijft veel van de komische teksten. Onder meer voor liedjes als Kom In Mijn Wigwam en Geen Bier, Geen Borrel, Geen Wijn. Meurs zorgt ook voor de vertaling van de kinderplaat Through Childerens Eyes van de Amerikaanse groep The Limeliters. De liedjes voor de plaat worden opgenomen met kinderkoren De Krekels en De Merels onder leiding van Lo van de Werf. Met het repertoire verzorgt Het Cocktail Trio speciale kindershows. In het seizoen '62-'63 speelt Het Cocktail Trio in de Snip & Snap revue Harten Troef.
1965
De single Het Vlooiencircus verschijnt in de lente en is een groot succes. De Jamaicaanse pianiste Winnifred Attwel neemt het nummer ook op. In de herfst scoort Het Cocktail Trio opnieuw een hit met Wie Heeft De Sleutel Van De Juke-Box Gezien?, een bewerking van het Amerikaanse nummer Go 'Way Christina.
1968
Het Cocktail Trio neemt liedjes op uit films van Walt Disney. Ze brengen ze uit met speciale Walt Disney-boekjes. 101 Dalmatiner Hondjes nemen ze samen op met Helen Shepard en Henk van der Molen. Er wordt een poging gedaan voet aan de grond te krijgen in Duitsland. Speciaal voor de Duitse markt wordt Batje Vier vertaald in Ich Mochte Gern An Der Theke Steh'n en Kun Je Nog Zingen Zing Dan Mee wordt Unsere Kneipe Lebe Hoch. Het Cocktail Trio heeft het echter te druk met optredens in Nederland, zodat de plaatjes niet voldoende in Duitsland kunnen worden gepromoot.
1969 - 1970
Het succes van Het Cocktail Trio neemt af. André Meurs valt weg als tekstschrijver en het schnabbelcircuit verandert ten nadele van de band.
1973
In later jaren wordt het repertoire minder verfijnd en worden ook enkele carnavalsplaten gemaakt. Lief Zijn Voor Elkaar wordt zelfs een hit. Behalve commerciële singles neemt men ook vele reclamesingletjes op, bijvoorbeeld voor Caltex, de RAI en het Broodwezen. Bekend is hun Leve De Man Van De SRV.
1980 - 1981
Ad van de Gein ondergaat een hartoperatie. Zijn plaats achter de piano wordt ingenomen door Henny Langeveld uit Leiden. Als Van der Gein weer is genezen is hij niet langer meer welkom bij het Het Cocktail Trio.
1985
Tonny More overlijdt op 11 november.
1986 - 2001
Alberts treedt niet langer op onder de naam "Het Cocktail trio", maar gaat door onder de naam "Sans Soucis". Ad Van de Gein gaat solo verder. Alberts blijft tot 1999 met twee muzikale vrienden hits van Het Cocktail Trio spelen. Paul de Leeuw zingt in zijn televisie-programma De Schreeuw van de Leeuw samen met Carel Alberts de hit Kangaroe-eiland. Groepen en acts als C'est Tout, Storm en Sugar Lee Hooper nemen nummers op van Het Cocktail Trio.
2002
Het Nieuwe Trio, een band met onder meer Clous van Mechelen, verzorgt een theaterprogramma waarin nummers gespeeld worden van het Cocktail Trio. Carel Alberts en Ad van de Gein zijn beiden aanwezig tijdens de presentatie van de cd-box De Nederlandse Cover Top 100 van Vic van der Reijt.
2005
Ad van de Gein wordt Ridder in de Orde van Oranje-Nassau voor zijn werk als muzikant.
Bintangs opgericht door Frank (bas, zang) en Arti (gitaar, zang) Kraaijeveld. Mede bandleden Meine Fernhout (gitaar) en op drums Jimmy Jansen. Repertoire in die tijd: Indo-Rock. Net als vele andere bandjes werden er covers gespeeld.
1963
Uitvinding van de 'Hoogoven sound', Ruige en rauwe Rhythm & Blues. De Bintangs hebben hun muziek stijl gevonden. De optredens worden berucht.
1965
Opname eerste single: You can't judge a book by looking at the cover.
1966
Voorprogramma van The Rolling Stones in Den Bosch.
1967
Voorprogramma van de toen wereldberoemde Kinks. Bintangs spelen The Kinks volledig weg.
1969
De eerste elpee: Blues on the ceiling, zonder Arti Kraaijeveld.
1970
Eerste top 10 Hitsingle: Travellin in the USA, geschreven door Arti Kraaijeveld. Bintangs toeren in Nederland en België, waar Riding on the L&N en Travelling in the USA top 10 hits waren.
1972
Frank en Arti Kraaijeveld verlaten de Bintangs en beginnen voor zichzelf; Circus Kraaijeveld. Gus Pleines en Jan Wijte blijven en gaan onverdroten verder.
1974
Arti Kraaijeveld richt Carlsberg op. Frank keert terug naar de Bintangs en gaat samen met zanger Gus Pleines, gitarist Jack van Schie en drummer Harry Schierbeek. Met wat kleine wisselingen zal het 10 jaar zo blijven.
1975
Opname Genuine Bull, geproduceerd door Steve Verocca (Link Wray) en opgenomen in Groot Brittanie. Op gitaar de dan nog jeugdige Jaap (Japie) Castricum.
1979
In de eigen oefenruimte te Velsen-Noord opgenomen elpee Nightfighter wordt uitgebracht. De single Snake in the grass wordt net geen hit, ondanks aandacht van TV programma's als Countdown van Veronica tv.
1982
De Lp Rockfield beauties ziet het daglicht.
1985
Tijd voor een sabatical periode: Legendarisch afscheidsconcert in Paradiso Amsterdam. Bijna iedereen die ooit wat met de Bintangs te maken heeft gehad speelt mee. In 1986 wordt deze opname als dubbelelpee uitgebracht onder de naam Bye Bye.
1986
Frank richt de Frank Kraaijeveld groep en begint weer te toeren. Drummer Cees Brouwer (ex Van Dattum, Swingmen) wordt ingelijfd. De band speelt oud Bintangs werk en wat nieuwe nummers. De Kraaijeveld groep brengt geen elpees uit.
1987
Gus Pleines en Jack van Schie richtten 14All op (one for All) en toeren enige tijd met deze band. Het zal niet lang duren.
1989
Tijd voor een reünie van de Bintangs. Gus Pleines, Frank Kaaijeveld, Jack van Schie, Jan Wijte en Cees Brouwer komen bij elkaar voor 12 concerten in 12 provincies. Dit bevalt zo goed dat er besloten wordt gewoon door te spelen. Het zal 13 jaar zo blijven.
1991
Nieuwe Bintangs cd Alright Alright wordt opgenomen bij studio Zeezicht van vriend en ex Bintang Rob van Donselaar en uitgebracht op het Universe label. JP Exalto zit achter de knoppen.
1994
Na drie jaar van veel touren door Nederland en Belgie is het tijd voor een nieuwe cd: Ruby Red Hot op het Haarlemse Bananas label. De Bintangs klinken volgens velen als nooit tevoren.
1996
Wat in 1985 in Paradiso gebeurde moet beter kunnen: De Bintangs spelen 5 uur achter elkaar (64 nummers) (ditmaal zonder gastmusici) in een uitverkocht Paradiso. Van dit optreden is de cd Dynamite night live at Paradiso het resultaat.
1999
De beroemdste Bintangs elpee Genuine Bull wordt opnieuw uitgebracht, ditmaal op cd. Er wordt zelfs vanuit de Verenigde Staten van Amerika enthousiast gereageerd.
2000
Grootse plannen worden gemaakt voor het 40 jarige jubileum wat in 2001 plaatsvind. Er wordt hard gewerkt aan nieuwe nummers voor een nieuwe cd en veel gespeeld.
2001
Veertig (40) jaar Bintangs, hetgeen gevierd werd met een aantal belangrijke 'thuiswedstrijden' in een afgeladen Donkey Shot in Heemskerk, het Patronaat in Haarlem met de presentatie van het prachtige fotoboek "40 jaar Bintangs" en vooral in Het Kennemer Theater in bakermat Beverwijk, waar een speciaal "40 jarig jubileumconcert" werd gegeven met deelname van vele oud-Bintangs bandleden, zoals de drummers Jimmy Jansen, Aad Hooft en Harry Schierbeek.
Ook werd er ook gestart met de opnamen voor de nieuwe studio CD: La femme sans tête, opgenomen in de eigen Bintangs oefenruimte en waren er verder vele kranten-publicaties en radio-interviews, zoals een drie uur durende Bintangs-special op diverse lokale omroepen in Noord-Holland geïnitieerd door Radio Beverwijk. Ook waren er twee leuke TV-uitzendingen op de regionale zender TV Noord-Holland.
2002
Het jaar 2002 begint met het uitkomen van de CD lafemme sans tête en de presentatie hiervan in een uitverkocht Paradiso. Hierop volgen Live-televisie-optredens bij Barend en van Dorp op RTL4 (Bij Barend en Van Dorp is deze avond ook Pim Fortuyn te gast, waardoor er 1.000.000 kijkers zijn) en meerdere malen bij Netwerk van de AKN op de publieke omroep. Ook TV-Oost heeft de bintangs in een spraakmakend TV-programma. Er is daarnaast veel aandacht op de Radio, waaronder een uitgebreid optreden bij Denk aan Henk op Radio 3 FM, zelfs de Arbeidsvitaminen hebben een live interview. Enorme artikelen in bladen als: Aloha, Oor, Fret, Musicmaker en bijna alle grote landelijke dagbladen.
In juni wordt ter afsluiting van het seizoen 2001-2002 op Parkpop met zijn 350.000 bezoekers in Den Haag opgetreden.
Op 23 november komt dan het tragische nieuws: Bintangs drummer Kees Brouwer is vrijdag 22-11-2002 op 42 jarige leeftijd uit het leven gestapt.De Bintangs kondigen een periode van rouw af.
2003
Op 15 januari wordt bekend gemaakt dat Burt van der Meij (Carlsberg, Bob Color, Workmates) de in november 2002 overleden Kees Brouwer als drummer opvolgt.
Op 20 maart 2003 geven de Bintangs hun eerste concert in de nieuwe samenstelling in het Haarlemse Patronaat.
Frank Kraayeveld, Gus Pleines en Jan Wijte leveren een muzikale gastbijdrage op het album "Marabella" van hun Platenlabel collega's The Shavers.
In oktober komt de verzamel cd 'Bintangs, The Complete Collection' uit. Deze cd bevat uniek materiaal uit de periode 1965-1973.
2004
Het begin van 2004 wordt gekenmerkt door tegenslag, zanger Gus Pleines is ziek, optredens worden uitgesteld, verplaatst of geannuleerd. In maart wordt besloten om, terwijl Gus herstellende is, met 4 man op te treden in Hoorn.
Burt van der Meij, Jack van Schie en met hem Gus Pleines verlaten de Bintangs op 23 april 2004. Frank en Jan besluiten op zoek te gaan naar nieuwe muzikanten om de Bintangs voort te zetten.
De broers Maarten en Gerben Ibelings komen de band versterken wordt op 25 mei bekend gemaakt. Maarten speelt gitaar en achtergrond-zang, Gerben wordt de nieuwe drummer. Er is dan nog geen beslissing genomen of er nog meer bandleden bijkomen. De planning is dat er in oktober weer opgetreden gaat worden. Na enige weken audities te hebben gehouden in juni en juli 2004 voor een 5e bandlid wordt besloten met 4 man verder te gaan. Ofschoon er een aantal aardige en gemotiveerde kandidaten voor zang/mondorgel waren, had geen van hen datgene waar de Bintangs naar op zoek waren. Het eerste optreden staat gepland voor 8 oktober 2004. Aan de reacties in het gastenboek te oordelen hebben de fans er zin in..
Hardenberg 8 oktober 2004: "De Bintangs zijn terug" en klinken als vanouds, laaiend enthousiaste reacties van de vaste fans in het gastenboek. Roadie Dagomar Jansen zingt een deel van de achtergrondvocalen en wordt vaste 'sidekick'. Ook het 'thuis publiek' in Het Patronaat reageert uitermate enthousiast. De Bintangstrein staat weer op de rails.
2005
In januari wordt Frank Kraaijeveld 60, en daarmee een levende legende. Dagomar Jansen, die al een tijdje als 'sidekick' actief was krijgt een vaste plek op het podium. De Bintangs bestaan weer uit 5 leden. Op 14 oktober neemt Robin Bodegom na 15 jaar afscheid als lichtman en crewmanager (een record). Ook wordt er hard gewerkt aan nieuwe nummers voor de in 2006 uit te brengen CD.
2006
Het jaar 2006 is het jaar van een nieuwe CD 'Doc' en de eerste Bintangs dvd 'Document'. Tijdens het 45 jarig jubileumfeestje in Beverwijk zingt broer Arty Kraaijeveld (die op bezoek is in Nederland) zijn nummer Agnes Grey met Frank voor een uitzinnige menigte. Ook op het Arrow Rock Festival laten de Bintangs zien wat ze waard zijn. Frank Kraaijeveld krijgt geen ridderorde en manager Paul Snijers vertrekt na 7 jaar.
Armand begon op 10-jarige leeftijd met het bespelen der accordeon en op zijn 12e was hij reeds Kampioen van de Kempen. (als zanger, wel te verstaan) Dat « KEMPEN » het Land van de Hennep betekende wist hij toen nog niet. Na door vele bandjes heengezworven te hebben werd hij in 1965 ontdekt op een talentenjacht en gebombardeerd tot de Nederlandse Bob Dylan, dus ging hij op de solotoer.
Zijn eerste plaat maakte hij in 1965.
Zomer 67 kwam zijn grote doorbraak met het B-kantje Ben Ik Te Min en hij maakte furore met grote autos, dure hotels, nòg duurdere babes en toen zakte hij een tijdje in elkaar, zoals het popartiesten betaamt, gelukkig niet permanent en na een tiental jaren te zijn uitgemaakt voor de junkie die was blijven hangen, werd hij opnieuw gebombardeerd, ditmaal tot levende legende, museumstuk, fossiel en aanverwanten.
Hij speelde met alle groten der aarde zoals de Stones, Frank Zappa, Pink Floyd, Procol Harum en de Red Hot Chili Peppers om er even een paar aan te halen.
Inmiddels maakte hij zon 15 elpees, 10 cds en meer dan dertig singles, waarvan er ongeveer één derde gedraaid werd in de media, een specialiteit van Armand.
Op dit moment legt Armand de laatste hand aan zijn nieuwe tripelpee (uitspraak naar behoeven/believen) die zal uitkomen als Armand het belieft.
Armand treedt op met gitaar en mondharmonica, en behoudens enkele sketches en persiflages bestaat dat geheel uit eigen werk. Aangzien hij met een headset speelt is er een P.A. installatie vereist met ten minste TWEE XLRs.
Armand is nooit opgehouden met optreden, zelfs niet in zijn meest duistere periodes, trekt nog steeds volle zalen in de meest uiteenlopende gelegenheden en is nauwelijks door de tand des tijds aangetast. Zeker niet wat power betreft. Om een onvergetelijke avond te beleven hoef je niet verder te zoeken. En je steekt er nog eens wat van op óók.
Grönloh wordt geboren in Tondano op het eiland Noord-Celebes in Indonesië. Haar vader, de Haagse sergeant-majoor Grönloh, verblijft in een krijgsgevangenenkamp. Van de Japanse bezetters krijgt Anneke de naam Yokkotjang, dat 'klein zusje' betekent en haar jeugd brengt ze grotendeels door in het kamp waar haar moeder een belangrijke rol vervult in het hoog houden van het moreel onder de vrouwen en kinderen
1949
Na de oorlog vertrekt het gezin naar Eindhoven.
Op school is Grönloh actief bezig met cabaret.
Ze treedt op voor militairen in Duitsland en België onder de artiestennaam Yokkotjang
1955
Op het lyceum komt ze in contact met Peter Koelewijn die een klas hoger zit
en zijn eigen band heeft: The Rockets.
Ze treedt met hen op en verwerft enige faam onder de naam Miss Dynamite.
Na het behalen van haar diploma vindt Grönloh
werk bij het secretariaat van de DAF-fabriek.
Later promoveert ze naar de tekenkamer
1959
Op 19 december wint Grönloh de talentenjacht
Cabaret der Onbekenden in het Eindhovense Carlton met het liedje
Ma, He's Making Eyes At Me. Phonogram biedt haar een platencontract aan.
1960
Grönloh's debuutsingle Asmara verschijnt, een Maleis liedje dat ze zelf heeft geschreven.
In tegenstelling tot in Nederland, wordt het nummer in Singapore een grote hit
en staat het drie maanden in de hitparade.
Volgende singles brengen haar ook in Nederland enige naamsbekendheid.
Naast tienerliedjes verschijnen er ook platen in het Maleis
en met The Dutch Swing College Band.
1962
In augustus stoomt de single Brandend Zand regelrecht door naar de eerste plaats
in de hitparade en de doorbraak van de zangeres is een feit.
Binnen korte tijd groeit ze uit tot Nederlands eerste tieneridool.
De volgende single Paradiso verdrijft Brandend Zand van de eerste plaats
en voert in oktober wekenlang de hitlijst aan. Het album So Long verschijnt.
In december vertrekt Grönloh naar Singapore voor een tournee
met The Dutch Swing College Band.
Haar populariteit neemt ongekende vormen aan.
Er zijn politie-escortes nodig om haar naar de bühne te begeleiden.
In Maleisië wil men Oh Malaysia, de Engelse uitvoering van Brandend Zand,
uitroepen tot nationaal volkslied.
1963
In maart en in juni scoort ze wederom twee nummer - 1 hits: Soerabaja en Cimeroni.
In oktober bereikt Wladimir de Top 3. De plaat Surprise Album verschijnt.
Ook in Duitsland wordt enthousiast gereageerd op Das Wird Ein Wochenend
en andere Duitstalige opnamen.
De KRO geeft Grönloh haar eigen TV-show die ze ruim drie jaar zal blijven brengen.
1964
In januari doet de single Rozen Hebben Doornen het goed.
In het voorjaar vertegenwoordigt ze Nederland
op het Eurovisie Songfestival in Kopenhagen.
Het lied Jij Bent Mijn Leven is geen groot succes,
maar haar voordracht verwerft de internationale persprijs en de publieksprijs.
1965
Door de snelle opkomst van de Merseybeat
is er geen plaats meer in de hitparade voor Grönloh.
Ze scoort geen hits meer maar is wel de 'leading lady'
in de befaamde Sleeswijk revue in Carré.
Ze brengt een allround programma van nationale en internationale liedjes
1966
Het album Anneke Nu verschijnt, waarvan geen singles worden uitgebracht.
Ondanks het uitblijven van hits, blijft ze gewoon doorgaan met zingen.
Er volgen tournees door Indonesië en Grönloh neemt deel aan songfestivals in
Spanje, Portugal, Griekenland en het voormalig Joegoslavië,
waar haar Servische liedjes met goud worden bekroond
1967
Het album Asmara verschijnt
1969
Grönloh zingt op het festival in Montreux.
In eigen land staat ze naast Ramses Shaffy in de theatershow Shaffy Verkeerd.
Daarnaast behoort ze tot de vaste solisten in de televisieshow Studio Anno.
1973
In juli bereikt de single Hasta La Vista Manana de tipparade.
Anneke Grönloh blijft een gewaardeerd artieste,
ondanks dat haar platen niet goed verkopen.
In het Verre Oosten is ze evenwel nog altijd een ster.
1979
Rond deze tijd opent Grönloh met haar man restaurant Het Koetshuis in Eindhoven.
Al gauw blijkt dat het horecaleven niet te combineren valt met haar drukke podiumagenda
want de publieke belangstelling voor Anneke Grönloh neemt weer toe.
Er verschijnt een nieuwe Indonesische plaat: Liedjes Van Verlangen.
1980
Het album Liedjes Van Verlangen verschijnt.
1982
Het album Voor Jou verschijnt.
1986
In juli bereikt de single Santo Domingo de tipparade.
Grönloh legt zich toe op de jazz, een van haar favoriete genres.
Rond deze tijd treedt de zangeres op in het TV-programma
De Soundmixshow van Henny Huisman
waarin zij Tina Turner imiteert.
Het blijkt dat haar stem wonderwel goed past bij melodieuze rock.
Grönloh neemt het nummer op in haar bühnewerk
en maakt er een aangepaste plaat-opname van.
1987
Het album 25 Jaar Anneke Grönloh verschijnt
1992
Het album My One And Only Love verschijnt, een album met blues, jazz en ballads.
1993
Mies Bouwman zet Grönloh in het zonnetje in het TV-programma De Hoofdrol.
Grönloh maakt een TV-special met de theatergroep Jeans
en geeft een benefiet-concert met The Dutch Swing College Band in Amsterdam.
Op het maatschappelijk vlak houdt ze zich bezig met de taboe-doorbreking rond AIDS.
In december verschijnt de single Thats What Friends Are For
waarvan de opbrengst ten goede komt aan het AIDS-fonds
1994
In december 1994 viert Anneke haar 35-jarige artiestenjubileum.
In Singapore zingt zij voor 30.000 enthousiaste fans nog eens haar grote hits.
Terug in eigen land verzorgt ze een optreden in een uitverkochte
Stadsschouwburg in Amsterdam.
Op dezelfde dag verschijnt een nieuw Nederlandstalig album,
compleet van tekst voorzien door Jan Rot.
De single 'Als een kind' is wekenlang in de hitlijsten te vinden.
1995
Op de wereld AIDSdag verschijnt de single You Are A Star,
een duet met Lucas Vermaat, penningmeester van de Limburgse HIV Vereniging.
1997
Grönloh wordt door koningin Beatrix benoemd tot
'Officier in de Orde van Oranje Nassau'.
En ze staat dan inmiddels vijf keer vermeld in het Guinness Book of Records.
Onder meer de langste nummer 1 notering (24 weken),
het langst met een plaat in de hitparade (37 maanden)
en vier nummer 1 hits in elf maanden tijd.
Deze records staan al ruim 31 jaar op haar naam. Eind 1997 verzorgt Grönloh
een uitgebreide concerttournee in Singapore en Indonesië.
Ook wordt ze benaderd met het voorstel haar levensverhaal te verfilmen.
1998
In maart gaat in De Kleine Komedie te Amsterdam onder de titel 'Gevoelens'
haar nieuwe theatertoumee in première.
1999
Op 12 oktober 1999 wordt in de Koninklijke Schouwburg van Den Haag
het veertigjarig artiestenjubileum van La Grönloh gevierd.
Naast de lancering van een cd vol Golden Oldies
en een geheel nieuw Indonesisch album, gaat Grönloh op wereldtournee.
In december vliegt ze naar Singapore, Indonesië, Penang en Kuala Lumpur.
De toer wordt in februari 2000 afgesloten
met concerten in de Australische steden Sydney, Melbourne en Perth.
Aan het eind van het jaar daagt ze platenmaatschappij Universal,
waaronder tegenwoordig de platenlabels Philips en Decca vallen,voor de rechtbank.
Ze claimt enkele miljoenen guldens aan achterstallige royalties te goed te hebben
over de meer dan 20 miljoen platen die ze in de loop der jaren
voor het bedrijf heeft verkocht.
2000
Grönloh toert uitgebreid door Indonesië
en neemt een nieuw album op dat eerst in haar geboorteland uitkomt.
2002
Ter gelegenheid van haar zestigste verjaardag geeft Grönloh
onder de titel "Anneke Grönloh: The Birthday Concert" twee galaconcerten:
op 7 juni in Singapore en op 14 juni in de Koninklijke Schouwburg Den Haag.
Op 14 juni krijgt ze dan ook een gouden Cd uitgereikt voor haar laatste album.
Deze werd uitgereikt door 2 hele goede vriendinnen
Ilonka Biluska (bekend van o.a het nummer "Mama ik wil een Man")
en Wieteke van Dort ( bekend van o.a Tante Lien)
In Indonesië zijn er alleen al meer dan 100.000 van verkocht.
En dan is dit album nog niet in Nederland uitgegeven
Romantische zanger van Italiaanse komaf, die in de jaren zestig uitgroeide tot een van de meest populaire franstalige zangers, en bijna overal ter wereld hits wist te scoren met chansons als "Vous Permettez Monsieur", "Tombe la Neige", "Inch Allah" ...
De kleine Salvatore verhuisde samen met zijn ouders toen hij drie was naar België vanuit Sicilië. Zoals zovele van de immigranten die toen naar België kwamen, zou zijn lot normaal gezien "de koolmijn" zijn geweest (zie bijvoorbeeld ook Rocco Granata, die met Adamo kan rivaliseren voor de titel van beroemdste Italiaanse immigrant met internationale muzikale carrière). Goeie student als hij was, kreeg hij echter de kans om verder te gaan studeren. Zijn passie voor muziek doorkruiste dit pad en zou hem een van de grootste sterren in de Franstalige wereld maken.
Vanaf zijn eerste hit ("sans toi ma mie") dat hij zong op 20-jarige leeftijd, in 1963, tot op de dag van vandaag is Salvatore Adamo steeds trouw gebleven aan zijn stijl : hij staat dan ook bekend als de "chanteur romantique par excellence", met karakteristieke, gebroken stem (niet het enige dat Adamo deelt met Charles Aznavour). Naar eigen zeggen waren het Victor Hugo, Jacques Prévert, Georges Brassens, het italiaanse canzonetta en de tango die de grootste invloed gehad hebben op zijn muziek-schrijven. Jacques Brel bedacht hem met de titel "jardinier d'amour" (tuinman van de liefde). Maar met "Inch'Allah" (over het conflict in het Midden Oosten) en zijn meer recente werk, heeft hij zeker bewezen ook zeer knap over andere onderwerpen dan de liefde te kunnen schrijven.
Gedurende zijn lange carrière heeft Adamo al meer dan 90 miljoen platen verkocht. Zijn bloeiperiode dient in de sixties gesitueerd (in 1964 was hij wereldwijd de tweede best verkopende artiest op wereldvlak, na een groepje genaamd "The Beatles"), maar hij is sinds altijd blijven zingen en van zijn muziek blijven leven. Vanaf de jaren tachtig kwamen er wel geen nieuwe hits meer bij het indrukwekkende rijtje dat hij tot dan gescoord had, maar "zijn" publiek is hij nooit kwijtgespeeld. Naast hits in de frans-sprekende landen, werden heel wat van Adamo's chansons ook opgenomen in het Italiaans, Spaans ... tot zelfs in het Japans toe (zo kent bijvoorbeeld elke Japanner het lied "Tombe La Neige" als "Youki Wa Furu", een karaokeklassieker sinds jaren en de plaatselijk "dreaming of a white christmas").
Enkele van de meest bekende songs die hij geschreven heeft zijn (posities uit de Belgische hitparade gevonden in Robert Collin ""Het Belgisch hitboek 1959-1989"):
- Sans toi Mamie (1963 - hoogste : 1, 8 maanden) - Amour Perdue (1963 - hoogste : 10, 3 maanden) - N'est-ce pas merveilleux (1963, hoogste : 1, 6 maanden) - Tombe la neige (1963, hoogste : 2, 4 maanden) - Vous permettez Monsieur (1964, hoogste : 1, 6 maanden) - Quand les roses (1964, hoogste : 1, 5 maanden) - Si jamais (1964, hoogste : 2, 5 maanden) - Dolce Paola (1964, hoogste : 1, 5 maanden) - Les Filles du bord de mer (1964, hoogste : 7, 4 maanden) - La nuit (1965, hoogste : 3, 5 maanden) - Elle (1965, hoogste : 5, 4 maanden) - Mes mains sur tes hanches (1965, hoogste : 2, 5 maanden) - Viens ma brune (1965, hoogste : 11, 1 maand) - J'aime (1965, hoogste : 4, 1 maand) - Comme toujours (1966, hoogste : 15, 1 maand) - Une mêche de cheveux (1966, hoogste : 4, 14 weken) - Ton nom (1966, hoogste : 6, 10 weken) - Inch'Allah (1967, hoogste : 4, 15 weken) - Notre roman (1967, hoogste : 14, 4 weken) - Une larme aux nuages (1967, hoogste : 4, 14 weken) - J'ai tant de rêves dans mes bagages (1968, hoogste : 19, 2 weken)
Decennia lang succesvolle zangeres en actrice, dochter van de Amsterdamse tenor napolitano Willy Alberti. Met een zo bloemrijke levenswandel dat in 1994 een musical over haar leven verschijnt. Is dan zelf nog allerminst uitgezongen.
1958 Op dertienjarige leeftijd maakt Willeke Alberti (Amsterdam, 3 februari 1945) reeds haar podiumdebuut. In 1958 maakt ze haar eerste singletje met haar vader: Zeg Pappie Ik Wilde U Vragen en valt zij succesvol in voor haar zieke vader. Dat optreden markeert het begin van haar carrière. Eerst moet Willeke echter de MULO afmaken, omdat vader Alberti zijn dochter liever in een ordentelijk beroep ziet (pedicure).
1959 Willeke maakt haar radio- en televisiedebuut in 1959. Begin jaren zestig is zij succesvol met liedjes als Midi Midinette, Hé Niet Zoenen Op Het Zebrapad en Norman, veelal vertalingen van buitenlands repertoire.
1963 Spiegelbeeld, een vertaling van Tender Years van George Jones, behaalt de eerste plaats in de hitparade. In 1964 krijgt ze een gouden plaat voor Spiegelbeeld. Willeke zingt in de musical Jij Bij Nacht En Jij Bij Dag.
1964 De Winter Was Lang behaalt eveneens de eerste plaats op de hitparade, terwijl Mijn Dagboek op nummer 2 blijft steken. Willeke Alberti behoort met Rob de Nijs en Anneke Grönloh tot de populairste tienersterren. Willeke treedt met succes op in het Knokke Songfestival.
1965 Willy en Willeke hebben een eigen televisieshow. Morgen Ben Ik De Bruid betekent letterlijk en figuurlijk het einde van Willekes jeugdjaren. December 1965 trouwt ze met Jumping Jewels' bassist Joop Oonk. Een Edison vormt de bekroning van haar carrière als tienerster. Volgens Skip Voogd in zijn boek Sjout! Met Tienersterren Praten zal Willeke, 'als ze blijft zoals ze nu is, wel, dan zal ze een graag geziene vokaliste met een eigen 'personality' blijven.'
1967 Willeke maakt in de periode 1967-1969 enkele succesvolle platen met haar vader: Dat Afgezaagde Zinnetje (Somethin' Stupid), Chiribiri Bom Pom Pom en Een Reisje Langs De Rijn. De single Danielle uit 1968 markeert de geboorte van haar eerste dochter.
1975 Willeke speelt de hoofdrol in de speelfilm Rooie Sien van Frans Weisz. Het bekende nummer Telkens Weer (een tekst van Friso Wiegersma) is uit deze film afkomstig; de lp Rooie Sien is genoteerd in de lp-hitparade. Met Bonnie, Ronnie, Ciska, Nico, Harmen, Ome Jan en Peter zingt ze op de kersthit Een Heel Gelukkig Kerstfeest.
1977 Willeke Alberti heeft plotseling weer een top-40 hit met het lichtvoetige Carolientje. De plaat behaalt een vijfde plaats.
1981 Willeke ontvangt de Gouden Harp van Conamus. Er verschijnt een dichtbundel: Doodgewone Dingen.
1983 Willeke en Willy Alberti scoren weer een ouderwetse hit met Niemand Laat Zijn Eigen Kind Alleen, een vertaling van de nr. 1-hit Save Your Love van Renee & Renato.
1992 Een duet met Paul de Leeuw, Gebabbel, een vertaling van het bekende Franse chanson Paroles, brengt het als b-kant van Vlieg Met Me Mee Naar De Regenboog tot de tweede plaats in de Top 40.
1993 Het nummer Ome Jan bezorgt Willeke een top 10-hit.
1994 Tot ieders verbazing wordt de 49-jarige Willeke Alberti uitverkoren om Nederland op het Eurovisie Songfestival te vertegenwoordigen met het liedje Waar Is De Zon, een compositie van Edwin Schinsheimer op tekst van Coot van Doesburgh. Nederland behaalt een teleurstellende 23ste plaats en wordt daardoor verbannen naar de voorronden. Waar Is De Zon is aanleiding voor een nieuwe cd: Zomaar Mijn Dag. Op de dubbele livecd Encore, opgenomen 7/8-1-1994, van songfestivalfreak Paul de Leeuw zingt zij wederom een duet: 't Is Nog Niet Voorbij.Met De Glimlach Van Een Kind heeft Willeke een posthume hit met Willy.
1995 Willeke, De Musical, een musical over het bepaald niet rimpelloze leven van Willeke Alberti van Hans de Wolf, is van januari tot juni in 50 theaters te zien. Joke de Kruijf speelt de titelrol en Frits Lambrechts de rol van Willy Alberti.
1996 Willeke Alberti heeft een hitje met De Meer is Niet Meer, maar treedt ook op bij de opening van de Amsterdam Arena met het nummer Samen Zijn in de Amsterdam Arena Hit Medley. De dubbelcd Live In Carré Een Halve Eeuw Willeke verschijnt.In het seizoen 96/97 doet Willeke een tournee langs 47 theaters: Willeke Alberti - Theaterconcert '96-'97, begeleid door een combo onder leiding van Edwin Schimscheimer. Het repertoire bestaat uit nieuw werk van Paul de Leeuw en Coot van Doesburgh, hitmedleys en 'levensliederen.' De liedjes uit de theatershow verschijnen aangevuld met kerstliedjes op de cd Op Dit Moment. Willeke zingt de titelsong van de SBS6-soap Goudkust. Een televisieserie bij de TROS met Monique van de Ven en Linda de Mol wordt door de zwangerschap van laatstgenoemde op de lange baan geschoven.
1998 Bij uitgeverij Kosmos verschijnt de biografie Verliefd Op Het Leven, geschreven door zangeres Carmen Sars.
1999 Samen met staatssecretaris Vliegenthart zingt Willeke het Lied Van De Generaties op de Internationale Dag Van De Ouderen. Het album Liedjes Voor Altijd verschijnt. De plaat bevat twaalf duetten met o.a. Herman Brood, Karin Bloemen, Acda en de Munnik, Guus Meeuwis en Rob de Nijs. De opbrengst van het album gaat naar het Koningin Wilhelmina Fonds.
2000 Willeke Alberti breekt met platenmaatschappij Dino. Begin september gaat de revue Meer Dan Brood Alleen in premiere. De show, waar Alberti een rol in speelt, is gemaakt ter ere van het honderdjarig bestaan van de CNV Hout- en Bouwbond. De teksten zijn geschreven door Ivo de Wijs.
2001 Het album 't Komt Allemaal Weer Goed bevat ingetogen, serieuze liedjes met ondermeer een tekst geschreven door acteur/regisseur Jeroen Krabbé en een duet met Boudewijn de Groot.
2002 Op dinsdag 28 januari is Willeke Alberti een van de acts tijdens het feestje in de Arena ter gelegenheid van het huwelijk van kroonprins Willem-Alexander en Máxima Zorreguieta. Alberti verzorgt samen met Jenny Arean een theatertour. Samen met komiek André van Duin presenteert Willeke bij de TROS Willeke en André's SterrenBingo. De liedjes van haar vader Willy Alberti staan op het repertoire waarmee de zangeres optreedt in verpleeg- en verzorgingstehuizen. Een van die optredens is te zien in Ramses, de documentaire over Ramses Shaffy van Pieter Fleury.
2003 De doelstelling van de Willeke Alberti Foundation is om structureel, door het organiseren van uiteenlopende culturele activiteiten, het welzijn en de levenskwaliteit van senioren, kinderen en zieken in verpleeginstellingen en verzorgingshuizen te verbeteren. Mede door het in leven roepen van deze stichting wordt Alberti door Universiteit Nijenrode benoemd tot Jaarmoeder.
2004 Tijdens Vrienden Van De Amstel Live in Ahoy' te Rotterdam zingt Willeke Alberti haar klassieker Telkens Weer samen met de rockband Fontane, de band van Volle Maan-acteur Michiel Huisman. De zangeres Wende Snijders zet een Franstalige versie van Telkens Weer op haar debuutalbum Quand Tu Dors. Op het Tilburgse Festival van het Levenslied brengt Alberti een ode aan haar in 1985 overleden vader. In juli wordt bekend gemaakt dat de zangeres op 28 maart 2005 de Radio 2 Zendtijdprijs 2005 krijgt overhandigd. De prijs gaat elk jaar naar een artiest die van blijvende betekenis is voor de Nederlandse radio. In november gaat de door Albert Verlinde geproduceerde musical Hello Dolly in première met naast Jos Brink en Jamai Willeke Alberti in een van de hoofdrollen.
2006 Op 23 september gaat in Rotterdam de jubileumtheatershow Goud in première. De zangeres wordt tijdens deze muzikale autobiografie begeleid door een orkest onder leiding van Edwin Schimscheimer en op het podium vergezeld door onder meer zangeres Brigitte Nijman en zanger/danser Frans Schraven. De regie is in handen van Barry Stevens.
2007 Tijdens het laatste optreden van de tournee Goud wordt Willeke Alberti op 6 februari in Carré onderscheiden met het ereteken van verdienste. Ze krijgt de prijs uit handen van de Amsterdamse cultuurwethouder Carolien Gehrels. 19 april verschijnt Voor Altijd, een vier dvd's tellende box met hoogtepunten uit de vijftigjarige carrière van Willeke Alberti. De box bevat gastoptredens van o.a. Jeroen Krabbé, André van Duin, Paul de Leeuw, Ted de Braak en Willem Ruis.
Amsterdamse zangeres van het levenslied, die opgang maakt in het midden van de jaren vijftig. Treedt veelvuldig op met haar gabber Johnny Jordaan.
1955 Op 7 februari 1955 vindt op initiatief van Bovema-directeur Gerry M. Oord een Jordaan talentenfestival in het Rothaanhuis aan de Rozengracht. Uit de 103 deelnemers worden 15 finalisten gekozen. Op 2 maart 1955 in Krasnapolsky wordt Helena Polder tweede achter Johnny Jordaan. Tante Leen is in die tijd werkzaam als werkster in de Effectenbeurs. Eerder verdiende ze de kost als garnalenpelster. 's Avonds werkt zij als zetbaas in het café naast dat waar Johnny Jordaan optreedt. Helena Polder is afkomstig uit de Willemstraat in de Jordaan. Zij vertolkt het lied Hand In Hand van Jaap Valkhoff en Hans Ruf jr. Dit is overigens een ander nummer dan Hand In Hand Kameraden, want Tante Leen is haar hele leven lang fervent supporter van Ajax.
1956 Ondanks de plankenkoorts betekent dit het begin van een succesvolle carrière, zowel solo als samen met Johnny Jordaan. De eerste plaatopnamen volgen enkele maanden later. Eerste single is Oude Amstelstad. Het nummer Oh, Johnny is haar eerste grote hit. Het nummer handelt uiteraard over Johnny Jordaan. Deze beantwoordt met Tante Leen: 'Tante Leen, Tante Leen, Tante Leen, ik ga een liedje voor je zingen.' Tante Leen zingt voornamelijk repertoire van Jaap Valkhoff, Harry de Groot en Pi Vèriss (Piet Visser). Op plaatopnamen wordt zij begeleid door de accordeonisten Harry de Groot, Pierre Biersma en Johnny Holshuysen, gitarist Eddy Christiani, bassist Wim Kastelein en drummer Nico Prins. Bekendste nummers van Tante Leen: Blijf Bij Mij, Morgen Kan Het Gebeuren, De Duiven Op De Dam, Als Ik Droom, Eeuwig Jong, Bloemetjes In De Jordaan.
1960 - 1967 In haar eigen Café Royal aan de Nieuwendijk treedt Tante Leen elke avond op. In de ene hand heeft ze een microfoon en met de andere hand wordt de kassa bediend. Ze wordt aanvankelijk begeleid door accordeonist Jan Schelling, later wordt met een geluidsband gewerkt.
1968 Tante Leen krijgt een uitnodiging om Nederland te vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival. Ze slaat de uitnodiging af.
1969 In augustus 1969 treden Tante Leen en Johnny Jordaan tezamen met Cees de Lange, Bueno de Mesquita, Harry de Groot en de Shepherds op in het Palladium, Hollywood.
1970 In 1970 gaan Tante Leen en Johnny Jordaan met Cees de Lange en Tonny Eyk op tournee door Australië en Nieuw-Zeeland.
1975 Om gezondheidsredenen stopt zij in 1975 met haar zangcarrière.
1979 Duet met Johnny Jordaan: Waar Is De Tijd Gebleven.
1991 Op 27 juni komt Tante Leen in een rolstoel het podium op van de Jaap Edenhal tijdens het laatste optreden van zanger/bassist Manke Nelis.
1992 De laatste jaren van haar leven slijt Tante Leen in verpleegtehuis De Poort. Op 5 augustus overlijdt Tante Leen. Samen met haar vaste gabber Johnny Jordaan en accordeonist Johnny Meyer wordt ze vereeuwigd in een monument.
