03-02-2009, 23:48 Geschreven door Willy
Reageren (12)

27-10-2008, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (13)

De Barok ( 17e eeuw

Klik met Uw muis op de foto hiernaast

om snel de Barok-schilderijen te bekijken.

De Barok munt uit door dynamische vormen en   uitdrukkingsmiddelen,
levensvreugde en wereldlijke zinnelijkheid , het toneelmatige en het theatrale .

Caravaggio zorgt in Rome voor dramatische lichteffekten,en in Frankrijk trekken de heroïsche landschappen van Poussin de aandacht , in Spanje het warme koloriet van Murillo en de heftige expressies in de portretten van de hofschilder Velazquez (1599-1660). Tot de grootten in de Barok worden de reeds vermelde Peter Paul Rubens gerekend ,samen met Rembrandt (1606-1669) en Frans Hals (1591-1656).

De Renaissance kan wel aanzien worden als een zekere voedingsbodem voor de Barok ,zoals deze laatste , uitlopers heeft tot in het Klassicisme = de Romantiek van de 18e eeuw.

Thema's   die kenmerkend zijn voor de Barok zijn de clair-obscur licht-donker -brekingen (Rembrandt) en de fel gekleurde mengsels van de primaire kleuren rood , geel en blauw. Men probeert nieuwe genres uit , tevoren nog niet bewandelde paden en Rubens blaast deze ideeën leven in , door er een synthese van te maken.In Frankrijk stimuleert Lodewijk de XIV deze strekking , in die mate , dat men de 17e eeuw de gouden eeuw van de schilderkunst noemt.

22    23     24     25     26     27     28     29   (nummers verwijzen naar schilderijen)

In de 17e eeuwse Nederlanden verwerft niet alleen Frans Hals ,maar ook Van Dyck ,faam met portretkunst,Ruisdael ,van Goyen en Hobbema met landschappen, Jordaens met zijn allegorieën ,Brouwer ,Terborch en De Hooch met hun genre-stukken. De interieurs van Johannes Vermeer zijn meesterwerken van lichtregie en kleurenharmonie. Rubens schilderde in opdracht van de Spaanse koning tussen 1636 en 1638 ,nog te bewonderen in het Prado in Madrid . Rembrandt bereikte als plattelandszoon van een molenaar uit Leiden ,hoogtepunten met realisme ,bewogenheid,ver doorgedreven licht-en kleur-effekten.

30     31      32      33      34      35      36      37

Rubens was de zoon van een protestantse immigrant en net zoals Rembrandt grotendeels autodidact.Hij was naar Italië getrokken om daar bij te leren,maar
werd in  Venetië algauw opgemerkt en door de hertog van Mantua aangesteld als hofschilder.In 1603 werd hij op diplomatieke missie gestuurd naar Spanje waar hij ook schilderde , kopieerde en restaureerde en keerde naar Italië terug tot 1608 ,
waarna hij zich definitief in Antwerpen vestigde,waar hij veel opdrachten kreeg van hof,stad, adel en kerk.Het is bekend dat Rubens een aantal specialisten voor bepaalde beeldelementen in dienst had , zoals voor bloemen , plooien in stoffen en draperieën,kerkinterieurs en sommige portretten. Frans Hals deed hetzelfde met zijn leerling Adriaen Brouwer (1606 -1719) . Rubens en Anthonis van Dyck (1608 -1669) wisten zich met sukses op te werken tot vertegenwoordigers van een nieuwe kunstenaarsadel alhoewel slechts weinigen van deze kategorie echt rijk werden door te schilderen. Jacob van Ruisdael (1628-1682) was chirurgijn , Philips Koning (1619-1688) was reder , Meindert Hobbema (1638-1709) was belastingsinner.Maar in elk geval was het schilderij een produkt geworden dat in de markt lag , alhoewel de meeste bestellingen portretten en groepsportretten betroffen ,deze laatsten bestemd om opgehangen te worden in de vergaderruimten van verenigingen .

Johannes Vermeer ( 1632-1675) schilderde behalve portretten , ook gebouwen en stadszichten .De manier waarop Vermeer het licht laat vallen op zijn taferelen , maakt hem vergelijkbaar met Caravaggio .Vermeer was ook een meester in het gebruik van zeer mooie kleuren .Deze fantastische interieurs-schilder die slechts een dertigtal gekende werken heeft gemaakt van zeer hoge kwaliteit, is zo arm gestorven ,dat zijn weduwe al zijn werken voor een te lage prijs moest verkopen om te kunnen overleven .

38     39     40     41     42     43     44     45

Gerard Terboch (1617-1681) was ook een vakspecialist ,bekwaam om verschillende thema?s te vertolken. Dit kan ook gezegd worden van Hendrick Terbrugghen (1588-1629) en Jacob Jordaens (1593-1678) . Jan Van Goyen (1596-1656) was een landschapschilder. Jan Steen (1625-1679) schilderde genre-stukken.

30-09-2008, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (19)

29-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (13)

Het Fauvisme is een picturale beweging , vooral
in Frankrijk ontstaan , waarin de schilders zuivere
kleuren gebruiken , rechtstreeks uit de tube .
Deze beweging heeft het modernisme ingeluid ,
in het begin van de 20-igste eeuw .

Men situeert het Fauvisme tussen 1905 en 1908 .
Het volgt op het impressionisme van bijvoorbeeld rond 1894 ,
en is gevolgd door het kubisme van 1908 en de volgende jaren .

Fauvisme is een vernieuwende stijl die wil breken met de te
volgen klassiek-academische regels van schilderen . De artisten
schilderen hetgeen ze te zien krijgen niet noodzakelijk met de
kleuren van die voorstelling ,maar met hun eigen kleuren ,
teneinde er een persoonlijk tintje aan te geven . Zo schildert
de Vlaminck bijvoorbeeld met paars , roze en groen , in
vroeger weinig voorkomende kombinaties .

Het fauvisme is afgeleid van het post-impressionisme ,maar
het is primitiever en minder natuurlijk dan vorige stromingen ,
eenvoudiger van vorm , door het anders weergeven van modellen .
Men wil als het ware , de schilderkunst opnieuw uitvinden en
schilders uit de volgende periode hebben die trend voortgezet met Mondriaan ,Kardinsky ,Malevitch , Munch ,Kupka ,Kirchner.
Men zou kunnen stellen dat bijvoorbeeld Kardinskiy en Kirchner ,
na 1907 , het fauvisme verder gezet hebben , dan vooral in Duitsland.

Alhoewel het de bedoeling was , op een gevoelige manier , geluk voor te stellen in tal van afbeeldingen , kwam de nieuwe stijl door dat kleurengebruik nogal provocerend over ,vandaar dat een franse journalist sprak over een ‘wilde’ introductie van die stijl , vandaar het woord ‘fauve’ dat daaraan gekoppeld is gebleven . Deze term duidt op intense , heftige , emotionele voorstellingen , zo aangevoeld door het specifiek kleurgebruik .

De Fauvisten schilderden ,met de voorbeelden van de post-impressionisten Van Gogh en Paul Gaugain in het achterhoofd op een manier die vereenvoudigingen inhield , vooral vereenvoudiging van compositie en van de oorspronkelijke tekening van het te schilderen tafereel .Gaugain had gezegd dat hij niet noodzakelijk de natuur wilde nabootsen , maar dat hij zijn eigen natuur wilde schilderen , zoals hij die zag .

Vereenvoudigingen werden in het Fauvisme toegepast op voorwerpen , landschappen , naakten , portretten , die nochtans figuratief blijven , dus niet abstract . Sommigen zijn wel gaan neigen naar het abstracte zoals de Nederlander Piet Mondriaan , maar dan spreekt men niet meer over Fauvisme , maar over Pointillisme .

Het Fauvistisch schilderij is vrij vlak , er zit praktisch geen diepte in , geen perspektief en geen volume . De natuur wordt gefilterd weergegeven door de eigen zienswijze van de artist.

Henri Matisse (1869-1954) wordt beschouwd als de leider van de beweging .

George Rouault (1871-1958) ontmoet Matisse en Marquet in het atelier van zijn leermeester Gustave Moreau . Hij schildert met weinig kleuren , de menselijke miserie.

Henri Charles Manguin (1874-1949) schildert een ingehouden fauvisme .

Maurice de Vlaminck (1876-1958) wordt in het jaar 1900 , door Derain aangezet om fauvistisch te beginnen schilderen ,en de Vlaminck gebruikt zijn produkties als uitlaatklep voor zijn afschuw tegen alles wat conformistisch is .

Raoul Dufy (1877-1953) werkt met Marquet samen aan de Normandische kust .Hij gebruikt helle kleuren .

Kees Van Dongen (1877-1968) schildert op een manier die dichtbij het expressionisme staat en hij exposeert zijn werken op de tentoonstelling van ‘die Brucke’ in Dresden , in 1908 .

Charles Camoin (1879 -1964) werkt in Saint-Tropez samen met Manguin en Marquet .

Georges Braque (1882-1963) is de laatste die de groep vervoegt in 1906 , en hij schildert weloverwogen ,wat vormen en kleuren betreft .

André Derain (1880-1963) schildert met grote borstelstreken , een lyrisch coloriet .

André Derain is geboren in Chatou en gestorven in Chambourcy .Hij is één der voortrekkers van het fauvisme . Hij schilderde ook in Gothische stijl tussen 1910 en 1918 en was niet alleen aktief als schilder , maar ook als decor ontwerper voor toneel en ontwerper van kledij voor ballet-dansers . Tegen de wil in van zijn welgestelde ouders ,volgde hij vanaf 1899 lessen aan een schilder-academie in het gezelschap van de Vlaminck , met wie hij een atelier deelde dichtbij de brug van Chatou . Tijdens die periode , ontmoet hij Matisse , met wie hij samen gaat schilderen in Collioure in 1905 .In dat jaar exposeert hij zijn schilderijen op een salon , samen met andere Fauvisten en het is daar dat een Parijse kunsthandelaar ,Ambroise Vollard , heel zijn kollektie schilderijen opkoopt , net zoals deze van de Vlaminck .

De Fauvisten treden niet bepaald op als een homogene groep , maar veeleer als schilders , die dezelfde behoefte voelen om de realiteit voor te stellen zoals zij die zagen , en niet noodzakelijk zoals ze werkelijk was. Het zijn coloristen , die een academisch opgelegde manier van schilderen , weigeren te volgen .

De franse Valtat was nog een schilder die tot deze beweging behoorde , en in zijn schilderijen alle regels van perspectief wegliet . Dit is misschien een te sterke vereenvoudiging volgens de geldende normen ,maar andere Fauvisten deden dit ook .De geschilderde ruimte wordt daardoor vlakker en bijna zonder schaduwen . Valtat schilderde reeds in 1895 , landschappen in Arachon met de vermelde kenmerken.

Matisse stichtte de beweging reeds in 1896 als voorloper , die zich vrijelijk wilde uiten . Henri Matisse en Derain behoren tot de best gekende schilders van deze strekking ,samen met Van Dongen .
Zowel Derain,Matisse als de Vlaminck , bezochten alle drie de Van Gogh tentoonstelling in 1901 te Parijs , blijkbaar om daarvan ook inspiratie op te doen .
de Vlaminck was een autodidact , een self-made man , een soort anarchist die niet aarzelde met energie , zeer heftige kleuren te schilderen .Derain zal eerst aan de zijde van de Vlaminck schilderen , en later in Collioure , samen met Matisse . Raoul Dufy , die een opleiding kreeg aan de academie van Chatou , studeerde samen met Braque en Friesz ook nog aan de academie te le Havre , waar ze talrijke fauvistische landschappen schilderden .Braque was als fauvist vooral aktief tussen 1906 en 1907 , want vanaf 1908 zal hij samen met Picasso een der voortrekkers worden van het kubisme .Van de fauvisten Manguin ,Marquet ,Valtat , Camoin , kan men zeggen dat ze nog onder de invloed stonden van het werk van Cézanne . Alle fauvisten hebben ook aan de Azuren kust in het zuiden van Frankrijk geschilderd .

Van Dongen neemt een bijzondere plaats in onder de fauvisten , omdat hij vooral geboeid is door het vrouwenlichaam. Hij schilderde weinig landschappen . Hij schildert de vrouw zo mooi mogelijk , met veel waardering.Van Dongen is van alle schilders , het langst ‘fauvist'gebleven, en wel tot in 1920 .

Ook Matisse heeft vrouwen geschilderd , bijvoorbeeld ‘de vrouw met de hoed ‘, die zijn eigen echtgenote is , geschilderd in 1904 , olie op doek van 81 cm x 65 cm .

Charles Camoin (1879-1965)

Andre Derain (1880-1954) 

Raoul Dufy (1877-1953) 

Henri Manguin (1874-1949)

Albert Marquet (1875-1947)

Henri Matisse (1869-1954)

Kees van Dongen (1877-1968)

Maurice de Vlaminck (1876-1958)

P.S.
wanneer U op de volgende Link klikt , kunt U nog 22 andere fauvistische schilderijen bekijken, met mogelijkheid om het beeld tevergroten .
In het rechtse rechthoekje dat naast het schilderij verschijnt , klikt U
daarvoor op : "view photos larger "  :
http://www.photoworks.com/share/shareLanding.jsp?shareCode=AB2EB42BCA7&cb=PW

29-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (15)

Klik op de linksstaande foto van de crematorium-
ovens om tientallen foto's uit de Nazi-tijd te bekijken .

De bedoeling van de beelden in deze folder , is niet
een overzicht te geven van de geschiedenis van het
nazisme en van Hitler zelf.
Daar zijn voldoende encyclopedieen mee geillustreerd ,
boeken over Hitler zelf en over de tweede wereldoorlog ,
over het boek " Mein Kampf" dat hijzelf schreef in de
gevangenis van Munchen ,met de hulp van Rudolf Hess ,
die samen met hem opgesloten zat , en de vele video films
die over Hitler en wereldoorlog II gemaakt zijn.
Ikzelf heb mij indertijd een ganse verzameling van deze films 
aangeschaft , en ze staan hier thuis , per reeksen gerangschikt .

De bedoeling van de fotoreeks is veeleer , een licht te werpen op
de propaganda-machine , die indertijd geleid werd door Goebbels ,
die zelf een Jood was ,met een horzelvoet, maar die meegeholpen heeft ,
miljoenen Joden uit te roeien . U zult er heel wat posters in aantreffen
uit die tijd ,1940 en  vroeger, tot 1945 .

Er staan weinig foto's in over de wreedheden in de concentratiekampen .
Die vindt U wel in de Link , helemaal onderaan deze bladzijde .
Ik heb zelf een groot aantal  concentratiekampen  in Europa bezocht ,
samen met een groot aantal buitenlandse studenten van de Universiteit Antwerpen (80 nationaliteiten ) vanwie ik de democratisch verkozen afgevaardigde en vertegenwoordiger was,en dat kunt U beter ook doen ,wanneer U een beter beeld wilt krijgen over de begane  gruwelijkheden. U zoudt kunnen beginnen met 
  Polen , Checoslowakije en Oost-Duitsland , alhoewel er natuurlijk ook bij ons zijn zoals Breendonk en in Nederland , enz. Wanneer U de volledige lijst van alle concentratie-kampen in alle landen wilt bekijken , kunt U met de muis klikken op :

http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/Holocaust/cclist.html

Mijn vader zat vier jaar in duitse gevangenschap , en het is een wonder dat
hij levend teruggekeerd is . " Hij " , dat is veelgezegd , want wij ,kinderen ,
die vier jaar lang zonder vader en zonder geldelijke inkomsten ( dop bestond
niet) in de grootste miserie met ons moeder geleefd hadden tijdens die vier
jaren , zagen een wandelend geraamte binnen sukkelen , beenderen met een
vel over , waardoorheen een skelet doorschemerde . Mijn vader was uitgeput
en kapot . Tijdens zijn afwezigheid had mijn moeder alles moeten verkopen ,
tot de stoof toe , tafels ,kasten ,enz. om nog in leven te kunnen blijven.We
hadden nog nauwelijks een stoel om op te zitten . Het weinige dat we nog
bezaten , werd toen ook nog gestolen , toen we tijdens de bombardementen
het huis uitvluchtten tot in het veld , om daar in een greppel naast een schuur
in het water te springen , waar we in het begin van de oorlog nog beschoten
werden door de duitse stuka's die loodrecht naar ons naar beneden doken ,
terwijl ze hun sirenes deden loeien . Ook V1 vliegende bommen kwamen
met het schril lawaai dat hun turbine-motoren maakten over ons hoofd
gevlogen ,en vielen toen plots stil . We wisten dat de bom dan naar
beneden ging duiken en dood en vernieling ging zaaien . Meestal vlogen
ze echter door tot in Londen , alhoewel dat er in Antwerpen ook gevallen
zijn , evenals later de V2 's .

Onze buren van links hadden een engelse parachutist waarvan het
vliegtuig neergehaald was , verborgen op zolder , maar iemand was
dat gaan verraden ,en we hebben deze brave buren zien doodschieten
door de duitsers . Eerst moesten ze toekijken hoe hun zestienjarige
zoon tegen de muur werd gesteld , en doorzeefd met kogels .

Wij zagen alles van achter de gordijnen van het venster , maar toen mijn   grootvader ,Victor , naar buiten ging om te vragen , de buren  te sparen, zijn de duitsers op hem beginnen schieten . Met schotwonden , is hij er toch nog levend vanaf gekomen .

s' Nachts luisterden we wel naar de BBC , want ons ma had wel een oude
radio behouden , een van de weinige stukken die we nog in huis hadden.
De uitzending begon steeds met het geklop uit de vijfde symphonie van
Beethoven , pam-pam-pam-pa....,maar ze werd steeds sterk gestoord door het wawawa -geluid door de duitsers . Ondanks dat ,konden we het engels verstaan , dat  soms in code werd gesproken , bijvoorbeeld " de melkboer komt morgen " ,   (er waren ook uitzendingen in het Nederlands ) hetgeen betekende dat er in een of ander bezet gebied  een parachutist zou gedropt worden in de buurt van partizanen , die deze code kenden .

Ik heb zware tanks zien voorbijrijden met groot gedaver , pantzerfausten
zien gooien op Polen en Russen die ons kwamen bevrijden , en ze in de
riolen waarin ze zich ingegraven hadden , zien verkolen met vlammen-werpers .
De Russen hadden nog nooit een uurwerk gezien , en bij gebrek aan Wodka
dronken ze methyl-alcohol (giftig) want er was nergens gewone ethyl-alcohol
waaruit de geestrijke dranken vervaardigd worden , te vinden .

Wanneer een engels vliegtuig (spitfire) of een duitse stuka was neergestort ,
haalden wij daar als kinderen stukken doorzichtig plastiek uit van de voorruit,
en grote kogels van de mitrailleurs en andere bruikbare voorwerpen.Van de
plastiek vijlden we ringen . 
Als herinnering aan dit alles , hebben we na de oorlog nog alle gekende
" Amerikaanse stocks " bezocht om er al het mogelijke en onmogelijke te
kopen , bijvoorbeeld zeer goede papierlijm , gramofoonplaten aan 5 frank
van Ella Fitzgerald , Benny Goodmann , Frank Sinatra , Satchmo ,
Gerry Mulligan , Glenn Miller , enz . We kochten ook voor een appel en een
ei , radio-ontvangers en radio-zenders van het amerikaans en het duits leger,
de zogenaamde "surplus ", en het is door deze stimulatie , dat ik dan radio-
zend-amateur geworden ben , ON4AW , en daar in 1954 een officieel
eksamen voor afgelegd heb bij de RTT in Brussel , in de paleizenstraat ,
en daar ook in slaagde .

We leefden konstant in de aardappelkelder van het huis , en dat is ons geluk geweest , want op een nacht viel er een  bom op het huis van onze rechter-
buurman .

Als de Amerikaanse bommenwerpers in groten getale overvlogen ,stonden
we te kijken en we zagen dat ze honderden zilverpapiertjes uitwierpen om
eventuele radar-detectie te voorkomen , radar die normaal aan luchtafweer gekoppeld is om juister te kunnen schieten . De Engelsen hadden al van bij
de aanvang van de oorlog radar-systemen ontwikkeld , maar we weten niet
of de duitsers die technologie ook al hadden . Ik heb de duitsers 's nachts,
kijkend vanachter het gordijn van het venster in de slaapkamer boven ,
wel een reusachtige lichtbundel naar boven zien richten waar we het
typisch gebrom van de B52 bommenwerpers hoorden .Die lichtstraal
was afkomstig van een schijnwerper , vergelijkbaar met een slagwerk-
pauk uit een  muziek-instrumenten-collectie , een grote koperen kuip
met ingebouwde spiegel , en bovenaan een convergerende lens van
een meter diameter ,  richtbaar in verschillende standen.

Soms kwam er een duitser een fiets pakken van onszelf of van een buurman .
Ik herinner mij nog , dat ene , om zijn eis kracht bij te zetten , in onze keuken
was binnengedrongen en zijn revolver , een geladen Luger , op tafel legde .
Hij eiste ook ' drank'.

We kregen in die tijd winterhulp-soep die in de gemeenteschool werd
uitgedeeld ( we woonden toen aan de wal , het schip lag aan de ketting ),
alsook levertraan-pillen , in een bruine plastieken capsule die verschrikkelijk
slecht smaakte,maar dit bleek nodig om in leven te blijven , temeer daar
al het eten gerantsoeneerd was , dus op de bon . Iedereen moest staan aanschuiven bij de bakker en de kruidenier , en had slechts recht op een
beperkt aantal broden,melk , vlees bij de beenhouwer , enz. Dat ging met
 ' zegeltjes ' . Op het einde van de oorlog , sloegen de duitsers hun Mauser-geweren kapot ,en wij hebben er als kinderen dan nog een aantal van de
straat opgeraapt .

Duitse soldaten die niet meer wilden vechten tegen geallieerde soldaten
die het kanaal overstaken in rubberen boten,werden door hun eigen
officieren doodgeschoten . Ik heb drie duitsers zien ophangen aan bomen
om dezelfde reden . Het ophangen was een klassieke techniek van de
Waffen-SS , wel niet frekwent toegepast op de eigen duitse soldaten ,
maar op de Russen , die beschouwd werden als " het bolsjevistisch of
communistisch gevaar " , " diese UnterMenschen " .

Toen de engelsen en de amerikanen met boten door het kanaal begonnen
te varen ,smeten ze pakken sigaretten ,pakken bruine zeep en ' chiclets'
naar ons aan de wal , de hemel op aarde , want dat alles had men in geen
jaren meer gezien .    Alhoewel ik geen roker ben , heb ik in die tijd
hun 'Players'  gerookt , een heerlijk geparfumeerde sigaret , en we waren
weken aan een stuk aan het ' sjieken' op de gekregen  ' chiclets ' .

Toen de oorlog juist gedaan was , keerde Alfred Pirets , de zoon van onze tweede buurman van links , terug uit militaire dienst . Zijn vader , de oude Pirets , die ik altijd gezien heb met een reusachtige snor , was hoefsmid , en ik heb hem jarenlang paarden zien beslaan met hoefijzers die hij gloeiend maakte in een vuur met blaasbalg , waarna hij grote nagels dreef in de poten van de paarden . Maar hij had ook een winkel , waarin hij niet alleen tangen , hamers , nagels en ijzerwaren verkocht , maar ook vuurwapens : revolvers en geweren . Hij en zijn echtgenote hadden meegeheuld met de duitsers , waarschijnlijk om hun winkel te redden ,maar de bevolking heeft dat niet in dank afgenomen . Op het ogenblik dat  hun zoon Alfred uit de trein stapte , werd hij opgewacht door een groot aantal samengetroepte personen  aan het station.Joost moge weten , hoe men vernomen had , dat deze 28-jarige zoon op dat ogenblik zou terugkomen . Hij werd omringd door een woedende menigte , die zijn klein valies met hemden , kousen , wat geld en briefpapier openbrak , op de grond strooide en vertrappelde . Verder werd hij voortdurend geslagen met de blote vuisten en met stokken tot hij weinige straten verder het ouderlijk huis bereikte . Hij zat van onder tot boven onder het bloed , en mijn moeder die de joelende menigte hoorde komen , liep naar buiten , en zag daar een Christus , struikelend en vallend lopen , op weg naar Golgotha . Ze liep de menigte tegemoet , schreeuwend : " laat dat kind gerust , hij heeft niets misdaan "  , maar ze werd toen zelf geslagen . Ik ben aan het  schreien , terwijl ik deze regels schrijf , want deze rotte oorlog heeft zoveel onrechtvaardigheden en lijden aan alle kanten veroorzaakt  , dat ook na meer dan 50 jaar , de indrukken zo sterk gebleven zijn , dat ze bijna niet draaglijk zijn .  Meisjes , van ouders die meegedaan hadden met de duitsers , werden uit de woning gesleurd , ontkleed , op de vensterbank van een huis gezet , hun blote billen met geweld wijd opengetrokken , en op straat verkracht en gevogeld . Ook dat heb ik met eigen ogen gezien . Mensen kunnen door wraakgevoelens getransformeerd worden tot beesten .

Nu een speciale opmerking , ook in verband met oorlog :
In het jaar 1900 bestonden er geen auto's , geen radio , geen televisie ,
geen computers , en geen audio-visuele middelen zoals geluidsversterkers ,
film en  fotografie , want deze laatste was pas uitgevonden door de
gebroeders Lumiére in Frankrijk en was nog niet operationeel op de markt.
Daarom ook heb ik op deze site  zoveel hoofdstukken met duizenden
schilderijen kunnen zetten omdat schilders geen concurrentie hadden en
schilderen vóór het jaar 1900 de enige mogelijkheid was ,samen met beeldhouwen,smeden ,houtsnijwerk en ceramiek , om iets of iemand
af te beelden .
Er was ook nog geen elektriciteit . De alternator was nog maar juist
uitgevonden op het einde van de jaren 1800 ,om wisselstroom te
produceren , en de eerste gloeilampen en motoren werkten op de
gelijkspanning van accu's en van de pas uitgevonden dynamo.
Tussen 1900  en 2000 zijn dan al de nieuwe ontwikkelingen
er gekomen.Ieder van ons die dit leest , heeft dus de grootste pioniertijd
in de ganse wereld-geschiedenis van 4 miljard jaren tijd meegemaakt .
Maar op die slechts 100 jaar is de mensheid en vooral de moderne mens
er ook in geslaagd bijna alles uit te putten ,wat in die 4 miljard jaar opgebouwd
was beneden de aardkorst ,en ook gedeeltelijk erboven door de uitroeiing van prachtige diersoorten,vissen ,vogels , planten en bomen . In Zuid-Amerika
en Afrika heb ik de apen uit de bomen zien schieten en vierkante kilometers
sequoia bossen zien omzagen zodat alle vogels en dieren die daarin leefden
binnen de week dood waren , niet alleen apen maar ook prachtige luipaarden
die op de takken sliepen en pas uitgebroede vogels en kapot gemaakte vogel-
eieren , pas geboren dieren. Dit gebeurde meestal door Japanners , die op die
gebieden een "concessie" genomen en verkregen hadden , door veel geld te
betalen aan de corrupte overheden .Als de mens geen oorlog voert , vernietigt
hij de natuur .Er blijft dus niet veel meer over voor de toekomstige generaties .

Er zijn bijna geen steenkolen meer , de Chinezen hebben door hun nu door-
brekend gebruik van auto's de olieprijs omhoog gedreven tot 60 dollar per vat
en binnen hoogstens 10 jaar is er dan ook geen petroleum meer , dus alles zal
moeten rijden op waterstof , de enige onuitputtelijke brandstof -bron in de zee
en in het heelal .
Tijdens de oorlog was er ook geen benzine of andere brandstof beschikbaar
voor de weinige auto's die toen reden. Dan heb ik gezien hoe dat opgelost
werd , door op koolmonoxide te rijden , gas dat geproduceerd werd door de onvolledige verbranding van hout , dat gestookt werd in een vertikale 
cilindrische ketel  1,5 meter hoog en met 40 centimeter diameter , die achteraan
opzij rechts van de auto gemonteerd was . Die tijd komt zeker terug , zij het
dan misschien met een iets esthetischer uitzicht , met gasflessen in de koffer
van de auto , waar sommigen nu ook al mee rijden , maar de zotten die nu om
militaire en commerciele redenen ,super-vliegtuigen bouwen en straaljagers ,
die 100 liter brandstof per minuut verbruiken , zullen deze monsters niet lang
meer  kunnen laten vliegen.

Ziedaar enkele herinneringen , die niet volledig kunnen zijn ,evenmin als
de 273 foto's en posters , die U in de bijgaande folder kunt bekijken.

Indien U nog 138 foto's wilt bekijken , de meeste in zwart-wit , en
de meeste over de concentratie-kampen , dan kunt U met de muis klikken op:
share.shutterfly.com/action/welcome?sid=8AbOWjVm4cOH9w
Soms verschijnt er een afbeelding met 'join',maar dan klikt U gewoon
onderaan links op "view pictures ".
-----------------------------------------------------------------------------------------

P,S.1   
Als eerbetoon aan de Russen , waarvan velen het leven gelaten hebben 
in gruwelijke oorlogsomstandigheden , om ons te helpen bevrijden , heb
ik na de tweede wereldoorlog nog Russisch gestudeerd , met boeken en
gramofoonplaten , die ik hier nog liggen heb . Ook in het Ministerie van Landsverdediging op de Dailly Plaats te Brussel , waar ik een gedeelte
van mijn militaire dienst volbracht heb . Samen met kolonel De Groote ,
Majoor Verguyse en Kapitein Dequin , luisterden we naar radio Moskou :
" Gavaritje Moskva ...Panjimajitji pa Ruskji .... Dazidanija .... " .
Dat Russisch is mij nog goed van pas gekomen , toen ik de Russische grens bezocht in Turkije , en later toen ik in Cuba woonde .   Het is een mooie , zangerige taal , maar  met wel een moeilijk cyrillisch geschrift . En de Russen hadden de voorbije eeuwen interessante schrijvers  zoals Dostojevski en interessante  musici-componisten zoals Tsjaikovski.


P.S.2             Mensaje a las Cubanas y a  todas las Sur-Americanas :

Cara ,

Te invito a trasmitir a  personas en tus
alrededores,amigas , familia ,…,el adjunto con este mensaje.

Son fotos que testimonian de la crualdad de los hombres sobre
diversos regimenes de tiranos ,despotas,dictadores en diferentes países
y continentes ,frente a ,no solamente hombres , sino también para con las
mujeres .

Mujeres inocentes , que están ejecutados Son hechos históricos que todo
el mundo debe saber , y aunque me riendo cuenta de la dureza de tal
imagenes , y te pido perdon por eso , especialmente en este periodo  del año ,
con la comprehension , suavidad y ternura, creo que es mi deber de propagar
y mostrar estas fotos ,que tomé ayer tarde ,con mi pequeña camera digital
en una exposición de conmemoración de victimas de guerras ,revoluciones
y luchas por mas igualdad , y por más derechos humanos

.Para cumplir mi deber moral , pintaré al menos dos de los imagenes , y
mostraré estas pinturas al publico durante una de mis proximas exposiciones
de pinturas en  castellos  en los alrededores de Amberes .

Es la unica vez que te enviaré fotos tan mostruosas , te prometo .

Con abrazo / Willy Acke

28-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (7)

P.S. Minder gekende Rococo-schilders zijn :   ( van deze kunstenaars hebben we hieronder toch enkele schilderijen afgebeeld ) .

Amigoni, Jacopo - 1685 - 1752                            Boucher, Francois - 1703 - 1770                             
Clodion, - 1738 - 1814
Cressent, Charles - 1685 - 1768
Falconet, Etienne-Maurice - 1716 - 1791
Feuchtmayer, Joseph Anton - 1696 - 1770           Fragonard, Jean-Honore - 1732 - 1806
Gainsborough, Thomas - 1727 - 1788
Greuze, Jean-Baptiste - 1725 - 1805
Gunther, Franz Ignaz - 1725 - 1775
Huet, Christophe - 1700 - 1759
Huet, Jean-Baptiste - 1745 - 1811
La Tour, Maurice-Quentin de - 1704 - 1788
Lamerie, Paul de - 1688 - 1751
Largilliere, Nicolas de - 1656 - 1746
Le Moyne, Francois - 1688 - 1737
Longhi, Pietro - 1701 - 1785
Natoire, Charles-Joseph - 1700 - 1777
Nattier, Jean-Marc - 1685 - 1766
Pater, Jean-Baptiste Joseph - 1695 - 1736
Pellegrini, Giovanni Antonio - 1675 - 1741
Perroneau, Jean-Baptiste - 1715 - 1783
Piazzetta, Giovanni Battista - 1683 - 1754
Pigalle, Jean-Baptiste - 1714 - 1785
Pittoni, Giovanni Battista - 1687 - 1767
Ricci, Sebastiano - 1659 - 1734
Rocca, Michele - 1666 - 1751
Roubiliac, Louis-Francois - 1702 - 1762
Serpotta, Giacomo - 1656 - 1732
Subleyras, Pierre - 1699 - 1749
Tiepolo, Giovanni Battista - 1696 - 1770
Tiepolo, Giovanni Domenico - 1727 - 1804
Tour, Maurice Quentin de La - 1704 - 1788
Trevisani, Francesco - 1656 - 1746

Klik op de volgende Link om enkele schilderijen van enkele van deze kunstenaars te bekijken:

http://www.flickr.com/photos/88317826@N00/sets/434218/

27-04-2005, 06:59 Geschreven door Willy
Reageren (4)

http://www.pi6ats.nl/U kunt reeds 173  foto's bekijken door op
de  afbeelding  hiernaast te klikken . Er zullen
misschien dubbels bijzitten ,dat zal weldra nog
uitgezocht worden .U kunt dezelfde foto's ook
bekijken door te klikken op :
http://www.shutterfly.com/share/shareLanding.jsp?shareCode=A6A4C03BCB0&cb=PW
Via de link onderaan deze tekst , kunt U nog 150 andere foto's
bekijken  ,maar teneinde beter te begrijpen waarover het gaat , is
het aan te raden , eerst de volgende tekst tot het einde te lezen :

Radio Amateurs , ook "Hams " genoemd .

De radio amateurs vormen een groep , waarover buitenstaanders meestal niet veel weten of er een verkeerd beeld over hebben . Wanneer ze een eigen radio-zender hebben ,want dat is een van hun voornaamste kenmerken , worden ze er vaak van beschuldigd storingen te veroorzaken in televisie-ontvangers , audio-systemen en telefoon-communicaties , tot en met in laagfrekwent versterkers ,pace-makers voor hart-patienten en garagedeur-openers . De Amerikaanse FCC ( Federale Communicatie Commissie) die zendvergunningen verleent aan de radio-amateurs die daarom vragen ,(na een bekwaamheids-eksamen te hebben afgelegd over de kennis van de radio-techniek en van de reglementen van de telecommunicaties ), heeft na een grondig onderzoek over een groot aantal klachten in die zin , vastgesteld dat minder dan twee procent daarvan werkelijk gefundeerd waren en echt toe te schrijven waren aan de radio-amateurs , die aldus in meer dan 98 procent van de gevallen onterecht als zondebok met de vinger gewezen werden. De echte fout van de gemelde storingen lag bij de fabrikanten van radio’s , televisietoestellen , laagfrekwent versterkers , elektronische apparatuur en andere , die te weinig filters ingebouwd hadden tegen allerlei normaal in een drukke buurt voorkomende storingsbronnen , meestal hoogfrekwente . Deze zogenaamde RFI = radio frekwente- interferentie kan gemakkelijk vermeden worden , door in de vermelde apparaten enkele bijna niets kostende filterkomponenten in te bouwen , die bovendien storingen zullen opheffen veroorzaakt door elektrische lasapparaten , de ontstekingskaarsen van voorbijrijdende auto’s , X-stralen apparatuur van hospitalen en klinieken , de thyristor-voedingen van grote fabrieken , van commerciele onderzoeks-laboratoria , enz. De filters worden meestal geplaatst in de ingangs-ketens van de te beschermen radio’s , TV’s ,enz . De plaats waar daarna dergelijke toestellen opgesteld worden , speelt ook een rol .

Wat doen Hams ?

Radio amateurs zijn echte wereld-burgers . Met hun licentie of vergunning om te mogen uitzenden en ontvangen op bepaalde internationaal toegekende frekwenties of golflengten van het radio-of televisie-spektrum , communiceren ze met andere radio-amateurs die verspreid zijn over alle landen van de wereld . Dit zijn niet alleen mannen ,maar ook een groot aantal vrouwen , die "operator "zijn van een zend-ontvangst station , vroeger meestal zelf vervaardigd ,waarvoor men wat technische kennis moest bezitten , vooral over elektronika ,en met een soldeerbout moest kunnen omgaan , de voorbije jaren meestal gekocht in speciaal-zaken .
De dames , die radio -amateur zijn ,deelt men in twee kategorieen in , de YL's = Young Ladies , en de XYL's = gehuwde dames .In Rusland bijvoorbeeld zijn er zo'n 55000 vrouwelijke radio-amateurs en in  Amerika onder de
830492 gelicencieerde amateurs , nog meer , om slechts twee landen te noemen . Klik op de volgende Link om meer dan 460 QSL kaarten te bekijken  :
 of typ deze regel in de adreslijn van Uw browser:

http://www.drivehq.com/folder/p33356.aspx

http://www.drivehq.com/file/df.aspx/publish/ackewilly/radio-amateur

In Belgie zijn er 4000 radio-amateurs waarvan 5 procent vrouwen ,60000 in Engeland,70000 in Duitsland,5000 in Noorwegen ,57000 in Canada , om maar enkele voorbeelden te noemen . Dat tienduizenden vrouwen over de gehele wereld ( met meer dan 3 miljoen gelicencieerde radio-mateurs) , verslaafd zijn aan het radio-amateurisme , zal   blijken , wanneer U onder meer klikt op de volgende Link :(wanneerU hierop een foutmelding zoudt krijgen,kopieer de URL dan in de adresregel van Uw browser,want er is geen fout)
http://www.geocities.com/capecanaveral/lab/3376/ylgroups.html Om nog meer YL's te vinden , typ in de zoeklijn van Google : ring=ylring  , klik op Google zoeken.  Kies de eerste lijn die U ziet verschijnen :  WebRing : hub  , daar zijn er nog meer YL's .
Daardoor kunnen ze met duizenden andere vrouwen spreken ( natuurlijk ook met mannen) , meedoen aan de zogenaamde Field-day's , dat zijn radio-amateur aktiviteiten te velde , in de open lucht , en ook mee-en rondreizen naar ver afgelegen bestemmingen zoals tropische eilanden , om daar tijdens een vakantie samen met andere plaatselijke amateurs ( con amor+pasión+entusiasmo ) ,op een gezellige manier aktief radio-zenders-ontvangers te bedienen en verbindingen te maken met de gehele wereld .
Dat zijn dan de zogenaamde  " DX - expedities".

Het radio-amateurisme is een wereldwijde beweging , in de aard van de scouts , de NGO’s of Niet Goevernementele Organisaties die iedereen helpen , of het Rode Kruis . Dat wil zeggen dat de radio-amateur getuigt van veel goede intenties , en vriend(in)  wil zijn van iedereen . Hij/zij zal daarbij in noodgevallen van brand , ongevallen , ernstige gepleegde feiten , steeds ter hulp snellen en ten dienste staan van noodlijdenden en getroffenen. Daar bestaan voorbeelden genoeg van tijdens katastrofen zoals aardbevingen , overstromingen , wervelstormen ,instortingen ,calamiteiten of nood-situaties allerhande ....

De laatste jaren spelen ook satelliet-communicaties daarbij een rol .
Nog iets speciaals : voor degenen die een radio-telescoop willen bouwen , volgt hier een Link :

http://my.integritynet.com.au/purdic/radio-telescope.htm

De ARRL:

Het ontstaan van het radio-amateurisme , heeft net zoals de uitvinding van de eerste gloeilamp door Thomas Alva Edison rond 1890, en de eerste radiolamp door Lee de Forest rond 1905 ,zijn basis in de Verenigde Staten .

De Amateur Radio Relay League (ARRL) werd in 1914 opgericht door een kleine groep vroege radio-amateurs ( de eerste radio-zender in Europa stond op de Eiffel toren in Parijs in 1908 en de tweede in Berlin Lichterfelde in 1910 in Duitsland ) in Connecticut , teneinde het radio-amateurisme over heel de wereld te bevorderen . Vandaag is dit aantal uitgegroeid tot vele honderdduizenden aktieve "Hams ", verspreid over heel de wereld.Aan elke gelicencieerde Ham wordt er een 'roep-teken' toegekend , een zogezegde call ,
die steeds toelaat  het land te herkennen , waar het radio -
station gelegen is . Alle landen zijn geordend volgens hun 'prefixen ' , dit zijn de beginletters van elke call , in de zoge-naamde DXCC-lijst van de ARRL , waarvan de URL is :http://www.qrz.co.il/handbook.php?pid=142

De volgende Link verwijst naar een bijzonder mooie wereldkaart waarop de prefixen van alle landen aangeduid zijn. Bij het aanklikken zal U gevraagd worden , een taalpakket te installeren  (Japanse site) , maar wanneer U enkel de kaart en de prefixen wilt bekijken , is dat niet nodig.Dan vallen enkel de opmerkingen in de rechtse kolom weg.
http://www4.plala.or.jp/nomrax/DXCC.htm

Zoekt U zelf naar de oorspronkelijke ARRL dxcc lijst door in de zoekbalk van google te typen : dxcc list_1a0    en klik op Google zoeken . Het eerst gevonden item , " DXCC entities list " , is een schot in de roos .

De roeptekens zijn op een overzichtelijke manier afgebeeld 
op afzonderlijke landkaarten,te bekijken op  volgende URL:
http://www.dxzone.com/cgi-bin/dir/jump2.cgi?ID=1989

Er is ook de zogezegde "grote cirkelkaart ", waarop U een  berekening kunt uitvoeren vanaf de locatie waar Uw shack staat tot een andere locatie : http://members.chello.nl/a.wolters11/zendamateur/qra-wereld.htm
De ARRL is een vereniging zonder winstoogmerken , die werkt met vrijwilligers ,maar toch een invloed heeft op goevernementele beslissingen inzake radio-communicaties en radio-uitrustingen.

In Genéve , Zwitserland , bestaat de ITU (Internationale Telecommunicatie Unie ) , die ook rekening houdt met de inbreng en de wensen van de ARRL , dus van de zendamateurs , voor zover dit mogelijk is .

HAM SATELLIETEN .

OSCAR 1 was de eerste van meer dan twee dozijn satellieten , ontworpen , gefinancierd en gebouwd door radio-amateurs , en gelanceerd (op 12 december 1961) in het kader van het OSCAR -programma . OSCAR is de afkorting van "Orbiting Satellite Carrying Amateur Radio." Sommige OSCAR’s werden gebouwd door studenten , bijvoorbeeld werd OSCAR 5 gekonstrueerd en gelanceerd door studenten van de Melbourne University in Australie. OSCAR 8 kwam tot stand door een gezamenlijke inspanning van amateurs uit de Verenigde Staten, Japan, Duitsland en Canada. O-8 werd gelanceerd op 5 maart 1978. Op deze wijze hebben Hams ook bijgedragen tot de ontwikkeling van de elektronika , door eksperimenten en het uitproberen van nieuwe ontwerp-methoden

Wie zijn de Hams?

We weten al dat elk land radio-amateurs telt . Er zijn er tienduizenden ,afhankelijk van de grootte van het land en de bevolkingsdichtheid , in de gewone huizen van de bevolking , in hogere technische scholen en in de universiteiten ,aan boord van schepen , vliegtuigen, auto’s ,brandweer , politie . Veel auto’s ,zowel auto’s van de gewone burger als van de politie , zijn uitgerust met kleine zenders-ontvangers , bijvoorbeeld van het merk Motorola of Philips , waarmee men kan zenden op frekwenties tussen de 144 MHz en de 470 MHz . Hiervoor heeft men slechts een korte antenne nodig , want een antenne is er steeds nodig voor een goede ontvangst en een goede uitzend-kwaliteit in gunstige technische omstandigheden . Veel gekende figuren uit de politieke en de handels-wereld zijn Hams . De overleden koning Hussein van Jordanie was ook een Ham . ( persoonlijke noot : ik heb nog een radio-verbinding met hem gemaakt en daarover van hem een ‘QSL-kaart ‘ontvangen , dit is een ontvangstbevestiging van de verwezenlijkte communicatie ; er zijn echte verzamelaars van zeldzame QSL-kaarten : dit is een hobby zoals het verzamelen van postzegels ). Klikt U op volgende URL:

http://users.skynet.be/on1cau/k_hussein.htm

Bekijkt U nog enkele illustere figuren , die ook zend-amateur zijn;klikt  U   daarvoor op de URL :

http://digilander.libero.it/mondoradiomania/VIP/vip.htm   (Gaat U naar helemaal onderaan de bladzijde voor foto's.) alsook    http://digilander.libero.it/i2mov/page17.htm

en voor nog meer beroemdheden , typt U "vcoletti famous" in de Google zoeklijn , en klikt op "zoeken". De eerste lijn die verschijnt "Famous Radio Amateurs "
geeft een mooi overzicht . 

Klik op de volgende Link om 200 QSL-kaarten te bekijken:  http://www.flickr.com/photos/33555620@N00/
en nog eens 170 andere  , gevolgd door nog 200 ,127,en 100 andere :
http://public.fotki.com/radioamateur/radio/
http://www.drivehq.com/file/ShowFolder.aspx?isGallery=true&share=true&parentID=33356
http://willyacke.myphotoalbum.com/view_album.php?set_albumName=album03

http://www.imagestation.com/album/pictures.html?id=2124229271&code=16982041&mode=invite&DCMP=isc-email-AlbumInvite

Er bestaat in feite geen kategorie mensen , waar geen Hams onder zitten . In de streek van Gent zijn er bijvoorbeeld pastoors die radio-amateur zijn , en om maar één voorbeeld te noemen : ON4LM . Een aantal filmsterren , waren Ham ,chauffeurs van camions, leraars ,vissers , en ga zo maar door . Waarom ? Omdat dit een van de vriendelijkste en fijnste vrije-tijdsbestedingen is , die men zich kan indenken . Ook U , die dit leest , kunt radio-amateur worden , en daar is geen leeftijd aan gekoppeld . Er zijn radio-amateurs vanaf 8 jaar tot 98 jaar , en men hoeft daarvoor ook geen ingenieur te zijn . Een beenhouwer , een bakker , een drukker van visite-kaartjes , of een uitbater van een friet-kot , of wie dan ook , kan het worden .

Wat alle radio-amateurs gemeenschappelijk hebben , is de ambitie van vriendelijke omgang met de medemens , tijdens gezellige club-vergaderingen , want meestal organiseert men zich in clubs per gemeente , stad , provincie of land . In Belgie vindt men overkoepelend bijvoorbeeld de verenigingen UBA (Unie der Belgische Amateur-zenders) en de VRA (Vereniging van de Vlaamse Radio Amateurs ) , en de bereidheid om bij te leren op allerlei gebieden , niet alleen door menselijke en sociale omgang , maar ook voor het verwerven van technische vaardigheden . Dit betreft onder meer het opdoen van meer kennis over elektronika en bijvoorbeeld het leren werken met een radio-ontvangst-en-zend-station en het leren telegraferen met morse-tekens , een techniek die niet alleen nog gebruikt wordt aan boord van schepen , denken we aan het fameuze S.O.S = dididi dadada dididi , dus drie keren kort , of punten geseind , drie keren lang of strepen geseind , en daarna terug drie keren kort . Ook in sommige postkantoren over heel de wereld , gebruikt men voor het verzenden van telegrammen , nog telegrafie , omdat telegrafie-tekens nog goed hoorbaar en verstaanbaar of leesbaar zijn op het ogenblik dat spraak van de menselijke stem in die mate gestoord wordt door allerlei interferenties , bijvoorbeeld door onweders , dat daar niets meer van te maken is . De computer heeft ook zijn intrede gedaan in de Ham wereld en er bestaan een ganse reeks zeer goede computer-programma’s , waarmee men op de PC , morse kan leren , zowel door te luisteren als door zelf te seinen .
Op de volgende Link vindt U enkele morse-programma's:
http://www.ac6v.com/morseprograms.htm   alsook op :
http://ac6v.com/morseaids.htm#INT
Een student(e) die radio-amateur wordt , heeft een veel grotere kans om met grote onderscheiding te slagen in de studies die hij/zij op dat ogenblik onderneemt , omdat het radio-amateurisme een breed georienteerde beweging en denktank is .

Q-codes , zijn codes ,gebruikt tijdens telegrafie-uitzendingen in  Morse-code :

QSL :  Ik zal U een bevestiging sturen over deze verbinding ,dit 
             gesprek tussen ons  , onder de vorm v.e.QSL-kaart
QTH : Mijn locatie is ... , de plaats vanwaar ik uitzend is ...
QRS : Wil ik trager seinen , of ... kunt U wat trager seinen ...
QRU  : Ik heb op het ogenblik geen berichten voor U .
              QRU? : heeft U berichten voor mij ?
QRT  : Ik stop er mee , ik schakel de zender uit en ga uit de lucht .
73       : Beste groeten
ANT..... Antenne
WX ...... Weer ( goed of slecht )
OM......  Old Man :vriendelijke familiaire uitdrukking om iemand aan te  
               spreken, geldt voor alle leeftijden
YL......    Young lady : jonge dame , juffrouw
XYL.....  Gehuwde vrouw , Mevrouw
TNX.....  Dank U.
 BK......  Break (dah dit dit dit dah dit dah)  =  onderbreking
 K.......    (dah dit dah ) = Over , dit wil zeggen , het is nu aan U om uit
te zenden door voor de microfoon te spreken of de         
               seinsleutel te bedienen in telegrafie .

Hoe begint men er dan aan ?

In elke gemeente of stad zijn er een of meerdere radio-amateur -groeperingen of clubs , waarbij men aansluiting kan zoeken . Men neemt kontakt op , en woont een vergadering bij .Men zal steeds met open armen ontvangen worden en verbaasd staan over de diversiteit van de mensen die men daar aantreft : alle mogelijke soorten met alle achtergronden , beroepen en leeftijden . Daar kan men ook gratis lessen volgen om het licentie-eksamen voor te bereiden , want men kan slechts een radio ontvangst-en zendstation uitbaten als men een eksamen heeft afgelegd bij de RTT . Dit betreft zowel een technische kennis , als een kennis van de morse-kode voor sommige,niet alle , zendvergunningen . De kennis van de morse-kode of CW = continuous wave , lijkt ons nog steeds een pluspunt voor de ontvangst van gestoorde uitzendingen .

Men kan natuurlijk ook gewoon naar uitzendingen op de korte golf luisteren , (dan is men " luister-amateur ") , want daar speelt heel het gebeuren zich af , in vastgelegde amateur-banden die wereldwijd ,voor alle landen ongeveer dezelfde zijn ( bepaald door de hierboven vermelde I.T.U . = U.I.T.= Union Internationale des Telecommunications ) ,maar het is natuurlijk veel prettiger en interessanter via een microfoon met alle landen van de ganse wereld , of zelfs lokaal met vrienden uit eigen land of eigen omgeving te kunnen spreken en informatie uit te wisselen . Het grote verschil met het ‘chatten " op een PC , is dat men hier echt de stem van de korrespondent(e) hoort , en veel meer informatie in veel kortere tijd kan uitwisselen dan met een PC . Een dergelijk gesprek , waarbij de ene na de andere de microfoon neemt , is ook veel persoonlijker en aangenamer , dan bij een PC chat . Men kan zelfs zijn korrespondent(e) zien , als men doet aan ATV = amateur televisie , waarbij men beelden uitwisselt in de zogenaamde slow-scan techniek . Gewone bewegende beelden in fast scan uitzenden en ontvangen , dus niet in slow-scan techniek gaat ook , en meer informatie kan men daarover krijgen bij PI6ATS , door te klikken op de volgende URL of wanneer U een 'error'-melding krijgt,kopieert U de URL in de adreslijn van Uw browser en klik op OK:

http://www.pi6ats.nl

Bekijk ook  
http://www.pe1dwa.bravehost.com/index.htm

dit is de Link naar PE1DWA ,
alsook ON0TV :http://www.ovrc.net/atv/atv_start.html

Bij slechte voortplantingsomstandigheden van de radiogolven in de ruimte boven ons , de stratosfeer en de ionosfeer , neemt men best zijn toevlucht tot het telegraferen met de seinsleutel ,in morse-code . Dan geraakt men er nog door , als een stem-of gesproken verbinding niet meer lukt .

Eens dat men geslaagd is in het eksamen , kan men zich een zogenaamde transceiver aanschaffen , dit is een zender-ontvanger , die men ook zelf zou kunnen bouwen als men daarvoor voldoende technisch en elektronisch onderlegd is , maar die anders aan vrij gunstige prijzen aangeboden wordt door allerlei amateurs die naar een recenter versie willen overschakelen . Wenst men enkel plaatselijk uit te zenden en te ontvangen , dan kan men zich ook een zogezegde 2-meter transceiver aanschaffen , die men niet alleen thuis maar ook in de auto kan gebruiken . We spreken in heel dit verhaal niet over de zogenaamde "Citizen-Band transceivers ", die door camionneurs in hun auto gebruikt worden om er maar op los te palaberen over alles en nog wat , om de tijd tijdens de lange grensoverschrijdende ritten , niet in te eentonige en eenzame omstandigheden , te moeten doorbrengen . Voor Citizen-Band hoeft men geen eksamen af te leggen , maar in die beweging zit geen organisatie , geen sociaal netwerk , geen leden-verenigingen, en is dus niet erg interessant.

Echte radio-amateur verenigingen , organisaties en clubs,vindt U  op de volgende URL :
http://www.rac.ca/intersoc.htm  en http://www.dxzone.com/catalog/Ham_Radio/Clubs/Societies/
http://users.otenet.gr/~sv1cns/societes.htm
Om meer over het echte radio-amateurisme , wereldwijd te vernemen , kan men zich ook het " ARRL Handboek voor Radio Amateurs " aanschaffen , of zich via de inschrijving in een club abonneren op het club-tijdschrift . Wat de technische kant betreft , die men in het ARRL handboek aantreft , zal men een overgang vinden van het gebruik van radiobuizen in de amateur-apparatuur , naar transistoren en integrated circuits . Vandaag bevatten transceivers ook microprocessoren die diverse bewerkingen sturen en regelen.Dat betekent niet dat de radiobuis daarom afgedaan heeft . Wanneer men wil uitzenden met grote vermogens , voor zover dit toegelaten is door de wet , kan men nog steeds beter radiobuizen dan transistoren gebruiken , en dit is geen nostalgisch teruggrijpen naar het verleden , maar heeft te maken met de gemakkelijker koeling van de radiobuizen , de betere prestaties op de zeer hoge frekwenties , het groter rendement ,alhoewel de enige nadelen van de radiobuis zijn grote afmeting is en de veel hogere spanning t.o.v. solid-state bekabeling , om haar te doen werken in een schakeling . Het verschil met de radio-amateurs van 20 jaar en langer geleden , is , dat de huidige generaties van vooral de jongere radio-amateurs meer geinteresseerd zijn in het werken met de PC , en daardoor veel minder technisch goed onderlegd zijn . Dit heeft veel te maken met het feit dat men het de voorbije 20 jaar gemakkelijk gemaakt werd, door de aankoop van de zogezegde "plug-and-play "-apparatuur , waarbij men zelf niet veel meer moet nadenken ,of een eigen inbreng leveren met technische bekwaamheid , om een klus af te ronden . Het wordt allemaal op een presenteerblaadje aangeboden , en men heeft hoogstens nog een schroevendraaier nodig , om apparatuur wat bij te regelen .

Klikt U op de volgende Link om nog 150 foto's van radio-amateur
shacks en van QSL-kaarten te bekijken ,een aantal daarvan gericht aan een DF1.. duits radio-amateur-station :
http://www.care2.com/c2c/photos/view.html/view/232/321432856/Ham_Radio/

Het bandplan , d.w.z. de frekwenties ,die de amateurs mogen
gebruiken ,zijn in lijstvorm hieronder gegeven .Dit is een tabel
voor de USA .
Bij ons zijn er kleine verschillen , bijvoorbeeld de 40 meter band loopt
niet van  7 tot 7,3 MHz , maar van 7 tot 7,1 MHz  en de 80 meter band
van 3,5 tot 3,8 MHz . (een uitgebreider band-plan , kunt U bekijken
door te klikken op:
http://www.ncdxf.org/Beacon/bandplan.html en op http://solair.eunet.yu/~yu1arl/bp-hf.htm

 . Medium Frequency (MF) (300 kHz to 3 MHz)

• 160 meters (1.8 - 2.0 MHz)

27-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (6)

 In deze folder zitten er enkele tientallen posters van films ,
startend vanaf ongeveer 1930 .De "stomme" zwart-wit -
films die rond 1920 en later gedraaid werden ,hebben we 
er niet bijgevoegd.

Op het ogenblik kunt U meer dan 600 affiches bekijken .

 Klikt U ook op de volgende URL :
http://www.drivehq.com/folder/p2470718.aspx

Het is duidelijk dat de gekozen voorbeelden onvolledig zijn ,         gezien het groot aantal films dat in de loop der decennia , gedraaid is . Ook zitten hier voor het ogenblik vooral Amerikaanse films in.

 Ik zal deze leegte proberen op te vullen, door een scanning te maken van enkele honderden postkaarten over filmsterren van alle nationaliteiten , die ik in mijn jeugd verzamelde , en die ik hier bij mij  staan heb in een kartonnen doos .

Wanneer U de affiches bekijkt , zult U hier en daar wel een film herkennen , die U indertijd gezien heeft , of die U bekend voorkomt . Het kan zijn , dat U daarover een zekere nostalgie of melancholie voelt , dat is meer dan normaal . Zo'n film kan jeugdherinneringen oproepen , ook aan vrienden  of vriendinnen  die toen samen met U in de zaal zaten te kijken naar het  grote scherm .
 
          Als  inspiratie van ontwerpers , tekenaars en schilders , zit er in deze voorstellingen natuurlijk ook stof genoeg ,want dit is zonder meer ook kunst .

Er zitten ook een paar foto's bij , die ik genomen heb in een verbruikzaal van een cafe-restaurant , vlak bij de Metropolis in Antwerpen . Ik herinner mij de naam niet meer van de verbruikzaal , maar door daar beneden aan de voet van de Metropolis eventjes rond te lopen , en naar binnen te kijken in de diverse drink-en eet-ruimten , vindt U wel snel de muur-schilderingen , die ik bedoel .
Groot en knap gemaakt ,  veelkleurig en kunstig  geschilderd .

Klik op deze link om 148 posters te bekijken :

Klik ook op de volgende Link om nog 250  andere posters te bekijken :

http://www.drivehq.com/file/df.aspx/publish/willyacke/cinema3

en op de volgende Link om nog 94 andere te bekijken :http://public.fotki.com/art1/movieposters/     ofwel :
http://willyacke.myphotoalbum.com/view_album.php?set_albumName=album05

27-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (2)

26-04-2005, 19:11 Geschreven door Willy
Reageren (2)

In de hierbijgaande folder , die U kunt bekijken door met de
muis op de afbeelding te klikken , staan er 90 afbeeldingen ,
schilderijen en ook enkele foto's van tango-dansen .
Deze dans ,waarvan men enkele tijd geleden zei ,dat hij
enkel bedoeld was voor "ouderen", wint duidelijk ook de
voorkeur van de jonge mensen . Men ziet dit als men
danskursussen volgt bij de dansschool Marc Spillemaeckers
in Brasschaat , of als men elke laatste zondag van de maand gaat
dansen bij Pol Van Assche ,om 15 uur in het kultureel centrum :De Luchtbal .

Andere mogelijkheden zijn , de Luna ,in Berchem , niet van van
het station , als men naast het groot postgebouw de brug over de
autoweg overrijdt , dan de eerste straat onmiddellijk links ,
enkele huizen verder. Men kan ook tango dansen in het Oude Badhuis ,
niet ver van het Stuyvenbergplein in Stuyvenberg ,elke derde zondag
van de maand om 15 uur , of  aan de  Kattendijksluis,meestal op
een dinsdag , bij Tango aan de Stroom . Dit , om er maar enkele te
noemen . Waarom is tango zo populair ? Ten eerste is het nog een dans ,
waar men met een partner van het andere geslacht danst , dat is bij de
moderne dansen een uitzondering geworden . Ten tweede is het een
passionele dans , op zeer mooie muziek , meestal in het latijns-
amerikaans-spaans gezongen , met onder meer de veel terugkerende
termen corazón (hart) , estar enamorado (verliefd zijn ) , amor ,
tristeza ( treurnis , triestigheid ) , enz . Aanvankelijk werd de tango
gespeeld door kleine groepen , zoals een trio met een viool , een
dwarsfluit en een guitaar .  Achteraf is daar zang bijgekomen , die
bijvoorbeeld kan begeleid worden  door guitaar ,piano en bandoneon .
Dit laatste instrument is een soort verkleinde accordeon . De oorzaak
ligt daar , dat de tango ontstaan is in Argentina , een Latijns -Amerikaans
land dat na de "conquista " van Zuid-Amerika , vooral groeide door
inwijkelingen, en wat de tango-makers betreft , vooral Fransen , Polen
en Duitsers.( niet de duitse nazi's die na de tweede wereldoorlog naar
Argentina gevlucht zijn , we spreken wel over eeuwen geleden ) .
Het bandoneon is vrij laat ontstaan , rond de beginjaren 1900 ,en is 
duidelijk een afgeleide van de franse accordeon .  Nu vandaag nog ,
spelen de Fransen in  Frankrijk ,maar ook muzikanten ,accordeon-
spelers bij ons ,daar hun musettes op , en hun tango's .
Ook in Nederland had de tango navolging met het orkest van Malando,
een echte Hollander, die onder meer "la comparsita" , componeerde of
verwerkte .

Hier ter plaatse , kunnen wij zowel de Europese tango met zes passen
leren dansen ,als de Argentijnse tango met 8 passen , en een variante
op deze laatste is de Milonga . Tal van danskoppels ,meestal jonge mensen
uit diverse landen , (en als kers op de taart ,natuurlijk uit Argentina ),
geven op tal van plaatsen waar tango gedanst wordt , demonstraties
en uiting van hun kunnen , prachtig om aan te zien , temeer daar ze
meestal in zeer mooie klederdrachten optreden .

Bent Uzelf nog geen tango-danser ? Probeert U het eens , het is niet zo
moeilijk en het verplaatst U in een andere kunst-en -ontspannings-wereld .

Om de tango schilderijen nog eens anders te bekijken ,klik op :
http://willyacke.myphotoalbum.com/view_album.php?set_albumName=album04

-------------------------------------------------------------------------------

El tango : :"La vida es un tango y hay que saberla bailar. El tango es parte
de nuestra identidad "

El tango como baile ha sido determinado por la conjunción de tres elementos:
un componente musical negro, la milonga y la habanera, que asume un rol catalizador. La guajira flamenca aportó su melodía para la formación de la
milonga. La habanera, su ritmo. El tango negro, la danza. Luego esa milonga ya transformada por su triple influencia, pasa a denominarse tango por efecto del
tango negro y del tango andaluz. Para ese entonces el tango andaluz aporta al
nuevo tango en Buenos Aires, melodía y música.

 Las danzas sociales surgen de una profunda necesidad física de crear un
 lenguaje a través del cual la gente pueda comunicarse con el otro sin palabras.
El tango es la danza de la carne, del deseo, de los cuerpos entrelazados. Es un diálogo nuevo, la seducción hecha movimiento, el ir y venir, encuentro de dos mundos. Es un baile exhibicionista, estéticamente bello, y ronda sin temores el universo de lo lúdico.
La pareja de baile roza sus zapatos entre sensuales caricias mientras el atónito espectador ocasional, eterno voyeur, se fascina y deslumbra con el ardor del
tácito romance entre los bailarines de turno.
La primera expresión precursora de lo que sería luego el tango fue,
para muchos,la incorporación en los bailes de la pareja enlazada y
figuras coreográficas propias de los bailes de los negros.

de alma, de alma y de corazón

26-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (15)

26-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (2)

Kubisme

Het kubisme begint in 1906-1907 met als pioniers Picasso
en Braque .De vijandigheid die het kubisme wekte , is al
een voldoende bewijs dat het hier om een revolutie in de
kunst ging.Deze manier van schilderen werd in twijfel
getrokken als ' misleidend '.

Cezanne (een vriend van Renoir) wou de natuur bekijken in de vorm
van cilinders , bollen en kegels , alles in het juiste perspectief ...
Zijn waardering van ruimte,kleur en licht bij de heftige primitieve
expressie in zijn werken,maakt indruk .Braque en Picasso onderzoeken dit Cezanisme en vernieuwen het .In 1906 vervangt Picasso een gezicht door
een masker ,nadat hij Afrikaanse kunst had bekeken op een tentoonstelling.
In 1907 schildert hij " les demoiselles d' Avignon (in feite ' tippelende '
meisjes die hij in Barcelona heeft gezien), en hij drukt zijn bewondering
uit voor ' het blauwe naakt ' van Matisse met zijn verwrongen lijnen en
felle kleuren roze en blauw.Hij begint na Derain's werk te hebben bekeken
aan een geometrische vlakindeling in een streven "helemaal opnieuw te beginnen ,waarbij men wel zal begrijpen wat ik bedoelde bij het schilderen".
Zijn roze periode vloeit over in de beeldtaal van de " neger-maskers" die hij
zelf  'een vorm van exorcisme ' noemt .Hij verlaat zijn levensgezellin ,de
mooie Fernande Olivier,die hij verschillende keren schilderde,maar die niet
 in staat schijnt te zijn hem een kind te schenken.Picasso schildert nu
 ' 3 vrouwen ' en ' 5 vrouwen ' in waterverf en gouache op hout ,dus
gemengde techniek in kleuren van oker tot bruin en groen tot blauw .
Hij begint ook te beeldhouwen en etsen te maken . Braque,Picasso en Derain ,hebben elkaar vaak ontmoet.

115              116               117               118                119

Terwijl Braque analytisch,methodisch ,constructivistisch werkt ,blijft
Picasso gehecht aan primitivisme met sterke kontrasten.Hij begint nu ook landschappen te schilderen met simpele geometrische vormen , maar niet zo
 " gevuld met kubussen " (-> kubisme) ,driedimensionaal, als sommige werken
van Braque ,die zich begint te concentreren op stillevens , "die hij in hun ruimte
kan voelen " ,en ook op landschappen.Aangetrokken door muziek ,schildert hij
' hommage aan Johan Sebastian Bach','de klarinet ' ,' de vrouw met de guitaar (1913) ' , en ' de viool (1914)' .Tussen 1912 en 1924 leggen Picasso en Braque
zich ook toe op het maken van collages van stillevens met onder meer stukjes behangpapier en lamellen hout , kranten-knipsels,stukjes spiegel ,die op een ondergrond geplakt werden, bijvoorbeeld in 'de guitaar en de klarinet ' uit 1918
(als kubistische montage) .

120        121        122          123          124         125      126     127      128

In 1911 exposeert Picasso 83 tekeningen en aquarellen in een galerij in New
York,voor het eerst zo ver in het buitenland ,terwijl hijzelf samen met Braque,
de zomer doorbrengt in Céret .Hij wordt in New York als leider van de kubisten aanzien,met een intuitieve,spontane uitdrukkingswijze, ,meer dan Delaunay ,
Léger(1881-1955), Juan Gris (1887-1927) ,en de reeds hierboven vernoemden ,
en volgelingen die ' krachteloze imitaties voortbrengen ' in tegenstelling tot ' de kreatieve spanning die met intensiteit de nieuwe ruimte op doek materialiseert'.

Picasso keert na Céret ,terug naar Parijs en leert er Eva Gouel kennen,die hij prompt schildert ,een felle , betoverende verschijning ,geheel anders dan de evenwichtige Fernande die uit zijn leven verdwijnt , en na publicatie van haar memoires over haarzelf en Picasso ,sterft in 1966. Picasso zal na haar nog 6
andere minnaressen als model kennen , tot op een hoge leeftijd .

----------------------------------------------------------------------------
Naschrift :
Pablo Picasso's Love: La Femme-Fleur .

      As originally published in
      The Atlantic Monthly
      August 1964
      Pablo Picasso's Love: La Femme-Fleur
      The love affair between Pablo Picasso, aged 61, and Françoise Gilot, 21,
      began in Paris in the spring of 1943 during the German occupation of
      France. She was a student of art, the only child of a domineering father
      who brought her up as if she had been his son. In her mood of rebellion
      she found in Picasso a gentleness and depth of understanding she had not
      known in any other man. They were to live together for the next ten years;
      she was to bear him two children. Their relationship forms the substance
      of a new book, LIFE WITH PICASSO, to be published this winter by
      McGraw-Hill. This excerpt is taken from the opening part.

      by Françoise Gilot and Carlton Lake

      I met Pablo Picasso in May, 1943, during the German occupation of France.
      I was twenty-one, and I felt already that painting was my whole life. At
      that time I had as houseguest an old school friend named Geneviève, who
      had come up from her home near Montpellier, in the south of France, to
      spend a month with me. With her and the actor Alain Cuny, I went to have
      dinner one Wednesday at a small restaurant then much frequented by
      painters and writers. It was called Le Catalan and was in the Rue des
      Grands-Augustins on the Left Bank, near Notre Dame.
      Return to Flashback: Portraits of Picasso When we got there that evening
      and were seated, I saw Picasso for the first time. He was at the next
      table with a group of friends: a man, whom I didn't recognize, and two
      women. One of the women I knew to be Marie-Laure, Vicomtesse de
      Noailles, the owner of an important collection of paintings, who is
       now   something of  a painter herself. At that time, though she had
       not yet taken up painting -- at least publicly -- but she had written a
       poetic little book called  The Tower of Babel.
       She had a long, narrow, somewhat decadent-looking face
      framed by an ornate coiffure that reminded me of Rigaud's portrait of
      Louis XIV in the Louvre.
      The other woman, Alain Cuny whispered to me, was Dora Maar, a Yugoslav
      photographer and painter, who, as everyone knew, had been Picasso's
      companion since 1936. Even without his help I would have had no trouble
      identifying her, because I knew Picasso's work well enough to recognize
      that this was the woman who was shown in the Portrait of D . . . M . . .
      in its many forms and variants. She had a beautiful oval face but a heavy
      jaw, which is a characteristic trait of almost all the portraits Picasso
      has made of her. Her hair was black and pulled back in a severe, starkly
      dramatic coiffure. I noticed her intense bronze-green eyes, and her
      slender hands with their long, tapering fingers. The most remarkable thing
      about her was her extraordinary immobility. She talked little, made no
      gestures at all, and there was something in her bearing that was more than
      dignity -- a certain rigidity. There is a French expression that is very
      apt: she carried herself like the holy sacrament.
      I was a little surprised at Picasso's appearance. My impression of what he
      ought to look like had been founded on the photograph by Man Ray in the
      special Picasso number of the art review Cahiers d'Art published in 1936:
      dark hair, bright, flashing eyes, very squarely built, rugged -- a
      handsome animal. When I saw him now, with his hair graying to white,
      and with an absent look -- either distracted or bored -- he had a withdrawn,
      oriental appearance that reminded me of the statue of the Egyptian scribe
      in the Louvre. There was nothing sculptural or fixed in his manner of
      moving, however; he gesticulated, he twisted and turned, he got up, he
      moved rapidly back and forth.
      As the meal went on I noticed Picasso watching us, and from time to time
      acting a bit for our benefit. It was evident that he recognized Cuny, and
      he made remarks that we were obviously supposed to overhear. Whenever
      he said something particularly amusing, he smiled at us rather than just at
      his dinner companions. Finally he got up and came over to our table. He
      brought with him a bowl of cherries and offered some to all of us, in his
      strong Spanish accent calling them cerisses, with a soft, double-s sound.
      Geneviève was a very beautiful girl, of French Catalan ancestry but a
      Grecian type, with a nose that was a direct prolongation of her forehead.
      It was a head, Picasso later told me, that he felt he had already painted
      in his work of the Ingresque or Roman period. She often accentuated that
      Grecian quality, as she did that evening, by wearing a flowing, pleated
      dress.
      "Well, Cuny," Picasso said. "Are you going to introduce me to your
      friends?" Cuny introduced us and then said, "Françoise is the intelligent
      one." Pointing to Geneviève, he said, "She's the beautiful one. Isn't she
      just like an Attic marble?"
      Picasso shrugged. "You talk like an actor," he said. "How would you
      characterize the intelligent one?"
      That evening I was wearing a green and brown turban that covered much of
      my brow and my cheeks. Geneviève answered his question.
      "Françoise is a Florentine virgin," she said.
      "But not the usual kind," Cuny said. "A secularized virgin." Everybody
      laughed.
      "All the more interesting if she's not the ordinary kind," Picasso said.
      "But what do they do, your two refugees from the history of art?"
      "We're painters," Geneviève answered.
      Picasso burst out laughing. "That's the funniest thing I've heard all day.
      Girls who look like that can't be painters." I told him that Geneviève was
      only on holiday in Paris and that she was a pupil of Maillol in Banyuls,
      and that although I wasn't anybody's pupil, I was very much a painter. In
      fact, I said, we were having a joint exhibition of paintings and drawings
      right at the moment in a gallery in the Rue Boissy d'Anglas, behind the
      Place de la Concorde.
      Picasso looked down at us in mock surprise. "Well, I'm a painter, too," he
      said. "You must come to my studio and see some of my paintings."
      "When?" I asked him.
      "Tomorrow. The next day. When you want to."
      Geneviève and I compared notes. We told him we'd come not tomorrow, not
      the next day, but perhaps the first of the next week. Picasso bowed. "As
      you wish," he said. He shook hands all around, picked up his bowl of
      cherries, and went back to his table.

      THE following Monday morning, about eleven o'clock, Geneviève and I
      climbed a dark, narrow, winding staircase hidden away in a corner of the
      cobblestone courtyard at 7 Rue des Grands Augustins and knocked on the
      door of Picasso's apartment. After a long wait it was opened about three
      or four inches, and the pointed nose of his secretary, Jaime Sabartés,
      came through. We had never seen him before, but we knew who he was.
      We had seen reproductions of drawings Picasso had made of him, and
      Cuny had told us that Sabartés would be the one who received us. He
       looked at us  rather  suspiciously and asked, "Do you have an appoint-
       ment?" I said we did. He  let us in. He looked anxious as he peered  
       out from behind his thick-lensed glasses.
      We entered an anteroom where there were many plants and birds: turtle-
      doves and a number of exotic species in wicker cages. The plants were not
      pretty; they were the spiky green ones you see frequently in copper pots
      in a concierge's loge. Here they were arranged more appealingly, though,
      and in front of the high open window they made a rather pleasing effect. I
      had seen one of those plants a month before in a recent portrait of Dora
      Maar that was hung -- in spite of the Nazi ban on Picasso's work -- in an
      out-of-the-way alcove of the Louise Leiris gallery in the Rue d'Astorg. It
      was a magnificent portrait, in pink and gray. In the background of the
      picture there was a framework of panels like the panes of the large
      antique window I now saw, a cage of birds, and one of those spiky plants.
      From that room we followed Sabartés into a second one, which was very
      long. I saw several old Louis XIII sofas and chairs and, spread out on
      them, guitars, mandolins, and other musical instruments which, I supposed,
      Picasso must have used in his painting during the Cubist period. He later
      told me that he had bought them after he painted the pictures, not before,
      and kept them there now as a kind of remembrance of his Cubist days. The
      room had noble proportions, but everything was at sixes and sevens. The
      long table that stretched out before us and two long carpenter's tables,
      one after the other against the right-hand wall, were covered with an
      accumulation of book, magazines, newspapers, photographs, hats, and
      miscellaneous clutter. On top of one of these tables was a rough piece of
      amethyst crystal, about the size of a human head. In the center of it was
      a small, totally enclosed cavity filled with what appeared to be water. On
      a shelf underneath it I saw several men's suits folded up and three or
      four pairs of old shoes.
      As we walked past the long table in the center of the room, I noticed that
      Sabartés moved out around a dull brownish object lying on the floor, near
      the door that led into the next room. When I came closer to it, I saw that
      it was a sculpture of a skull cast in bronze.
      The next room we went into was a studio almost entirely filled with
      sculptures. I saw The Man With the Sheep, now cast in bronze and standing
      in the square at Vallauris, but at that time simply in plaster. Then there
      were a number of large heads of women that Picasso had done at Boisgeloup
      in 1932. There was a wild disorder of bicycle handlebars, rolls of canvas,
      a fifteenth-century Spanish polychromed wooden Christ, and a weird and
      spindly sculpture of a woman holding an apple in one hand and what looked
      like a hot-water bottle in the other arm.
      What hit me hardest, though, was a glowing canvas by Matisse, a still life
      of 1912, with a bowl of oranges on a pink tablecloth against a light
      ultramarine and brighter pink background. I remember also a Vuillard, a
      Douanier Rousseau, and a Modigliani, but above all, in that shadowy
      studio, the glow of color of the Matisse was particularly striking among
      the sculptures. I couldn't prevent myself from saying, "Oh, what a
      beautiful Matisse." Sabartés turned around and said austerely, "Here there
      is only Picasso."

      BY ANOTHER little winding staircase, on the far side of the room, we
      climbed to the second floor of Picasso's apartments. Upstairs the ceiling
      was much lower. We passed into a large studio. On the other side of the
      room I saw Picasso, surrounded by a group of six or eight. He was dressed
      in an old pair of trousers that hung loosely from his hips, and a
      blue-striped sailor's jersey. When he saw us, his face lighted up in a
      pleasant smile. He left the group and came over to us. Sabartés muttered
      something about our having an appointment and then went downstairs.
      "Would you like me to show you around?" Picasso asked. We said we would
      indeed. We hoped he would show us some of his paintings, but we didn't
      dare ask. He took us back downstairs into the sculpture studio.
      "Before I came here," he said, "this lower floor was used as a workshop by
      a weaver, and the upper floor was an actor's studio -- Jean-Louis
      Barrault's. It was here, in this very room, that I painted Guernica." He
      settled back onto one of the Louis XIII tables in front of a pair of
      windows that looked out onto an interior courtyard. "Other than that,
      though, I hardly ever work in this room. I did L'Homme au Mouton here,"
      he said, pointing to the large plaster sculpture of the man holding the sheep
      in his arms, "but I do my painting upstairs, and I generally work on my
      sculpture in another studio I have a little way up the street.
      "That covered spiral stairway you walked up to get here," he said, "is the
      one the young painter in Balzac's Le Chef-d'oeuvre inconnu climbed when he
      came to see old Pourbus, the friend of Poussin who painted pictures nobody
      understood. Oh, the whole place is full of historical and literary ghosts.
      Well, let's get back upstairs," he said. He slid off the table, and we
      followed him up the winding staircase. He took us through the big studio,
      around the group of people, none of whom looked up at us as we passed
      through, and into a small room in the far corner.
      "This is where I do my engraving," he said. "And look here." He walked
      over to a sink and turned on a faucet. After a while the water became
      steamy. "Isn't it marvelous," he said. "In spite of the war, I have hot
      water. In fact," he added, "you could come here and have a hot bath any
      time you liked."
      About one o'clock the group around us broke up, and everyone started to
      leave. The thing that struck me as most curious that first day was the
      fact that Sabartés was obviously a kind of monk of the Picasso religion,
      and all the people who were there had the air of being completely immersed
      in that religion except the one to whom it was addressed. He seemed to be
      taking it all for granted but not attaching any importance to it, as if he
      were trying to show us that he didn't have any desire to be the central
      figure in a cult.
      As we turned to go, Picasso said, "If you want to come back again, by all
      means come. But if you do come, don't come like pilgrims to Mecca. Come
      because you like me, because you find my company interesting, and because
      you want to have a simple, direct relationship with me. If you only want
      to see my paintings, you'd better go to a museum."
      I didn't take that remark of his too seriously. In the first place, there
      were almost no paintings of his to be seen in any of the Paris museums at
      that time. Then, too, since he was on the Nazi list of proscribed
      painters, no private gallery was able to show his work openly or in
      quantity. And looking at another painter's work in a book of reproductions
      is no satisfaction for a painter. So if anyone wanted to see more of his
      work -- as I did -- there was almost nowhere to go except 7 Rue des
      Grands-Augustins.
      A few days after that first visit I dropped in at the gallery where
      Geneviève and I were having our exhibition. The woman who ran it told me
      excitedly that a little earlier a short man with piercing dark eyes,
      wearing a blue-and-white-striped sailor's jersey, had come in. She had
      realized, after the first shock, that he was Picasso. He had studied the
      paintings intently and then walked out without saying anything, she told
      me. When I got home, I told Geneviève about his visit. I said he had
      probably gone to see how bad our paintings were and prove to himself the
      truth of what he had said when he met us at Le Catalan: "Girls who look
      like that can't be painters."
      Geneviève took a more idealistic view of it. "I think it's a nice human
      touch," she said. "It shows he takes a real interest in young artists'
      work."
      I wasn't convinced. At best it was curiosity, I felt. "He just wanted to
      see what we had inside -- if anything."
      "Oh, you're so cynical," she said. "He seemed to me very kind,
      open-minded, and simple."
      I told her I thought he perhaps wanted to appear simple, but I had looked
      into those eyes of his and seen something quite different. It hadn't
      frightened me, though. In fact it made me want to go back. I temporized
      for about another week and then, one morning, with Geneviève in tow,
      returned to the Rue des Grands-Augustins. It was Sabartés, of course, who
      opened the door for us again, sticking his head outside like a little sand
      fox. This time he admitted us without comment.
      Remembering from our first visit the very pleasant entrance with its many
      plants and exotic birds in wicker cages lighted by the high window, we had
      decided to add a little color to the greenery, and so we arrived carrying
      a pot of cineraria. When Picasso saw us he laughed.
      "Nobody brings flowers to an old gent," he said. Then he noticed that my
      dress was the same color as the blossoms, or vice versa. "You think of
      everything, I can see that," he said. I pushed Geneviève in front of me.
      "Here's beauty, followed by intelligence," I reminded him.
      He looked us over carefully, then said, "That remains to be seen. What I
      see now are simply two very different types of beauty: archaic Greece and
      Jean Goujon."
      On our first visit he had shown us only a few pictures. This time he made
      up for it. He piled them up almost like a scaffolding. There was a
      painting on the easel; he stuck another on top of that, one on each side,
      piled others on top of those, until it seemed like a highly skilled
      balancing act of the human-pyramid kind. As I found out later, he used to
      arrange them that way almost every day. They always held together by some
      kind of miracle, but as soon as anyone else touched them, they came
      tumbling down. That morning there were cocks, a buffet of Le Catalan with
      cherries against a background of brown, black, and white: small still
      lifes, some with lemon and many with glasses, a cup, and a coffeepot, or
      with fruit, against a checked tablecloth. He seemed to be playing with
      colors as he sorted them out and tossed them up onto the scaffolding.
      There was a large nude, a three-quarter rear view that one saw at the same
      time front view, in earth tones, very close to the palette of the Cubist
      period. There were also scenes of the Vert Galant, that little tip of the
      Ile de la Cite on the other side of the Pont Neuf. In these paintings
      there were trees on which each branch was made out of separate spots of
      paint, much in the manner of Van Gogh. There were several showing mothers
      with enormous children whose heads, reached the very top of the canvas,
      somewhat in the spirit of the Catalan primitives.
      Many of the paintings he showed us that morning had a culinary basis:
      skinned rabbits, or pigeons with peas, a kind of reflection of the hard
      time most people were having to get food. There were others almost like
      papiers collés, with a sausage stuck onto an otherwise carefully composed
      background; or portraits of women wearing hats topped with forks or fishes
      and other kinds of food. Finally he showed us a group of portraits of Dora
      Maar, very tortured in form, which he had painted over the past two years.
      They are among the finest paintings he has ever done, I believe.
      Suddenly he decided he had shown us enough He walked away from his
      pyramid. "I saw your exhibition," he said, looking at me. I didn't have
      the courage to ask him what he thought of it, so I just looked surprised.
      "You're very gifted for drawing," he went on. "I think you should keep on
      working -- hard -- every day. I'll be curious to see how your work
      develops. I hope you'll show me other things from time to time." Then he
      added, to Geneviève, "I think you've found the right teacher in Maillol.
      One good Catalan deserves another."
      Little else he said that morning registered very deeply with me. I left
      the Rue des Grands-Augustin feeling very buoyant, impatient to get back to
      my studio and go to work.

      SOON after that second visit, Geneviève went back to the Midi. I wanted to
      return to the Rue des Grands-Augustins by myself, but I felt it was a
      little early to show Picasso any new work, even though he had been more
      than cordial in his invitation to come see him as often as I wanted to. I
      wondered more than once whether, if he had met me alone, he would even
      have noticed me. Meeting me with Geneviève, he saw a theme that runs
      through his entire work and was particularly marked during the 1930s: two
      women together, one fair and the other dark, the one all curves and the
      other externalizing her internal conflicts, with a personality that goes
      beyond the pictorial; one, the kind of woman who has a purely aesthetic
      and plastic life with him; the other, the type whose nature is reflected
      in dramatic expression. When he saw the two of us that morning, he saw in
      Geneviève a version of formal perfection, and in me, who lacked that
      formal perfection, a quality of unquiet which was actually an echo of his
      own nature. That created an image for him, I'm sure. He even said, "I'm
      meeting beings I painted twenty years ago." It was certainly one of the
      original causes of the interest he showed.
      When I did go back to see him, it wasn't long before he began to make very
      clear another side of the nature of his interest in me.
      There were always quite a few people waiting to see him, some in the long
      room on the lower floor, where Sabartés held forth, others in the large
      painting atelier on the floor above. Picasso, I soon noticed, was always
      looking for some excuse to get me off into another room where he could be
      alone with me for a few minutes. The first time, I remember, the pretext
      was some tubes of paint he wanted to give me. Having an idea that there
      was more involved than just paints, I asked him why he didn't bring them
      to me. Sabartés, never very far away, said, "Yes, Pablo, you should bring
      them to her."
      "Why?" Picasso asked. "If I'm going to give her a gift, the least she can
      do is make the effort to go after it."
      Another morning, I had gone there on my bicycle, since that was the only
      way one could get around conveniently at that period. En route it had
      started to rain, and my hair was soaking wet. "Just look at the poor
      girl," Picasso said to Sabartés. "We can't leave her in that state." He
      took me by the arm. "You come with me into the bathroom and let me dry
      your hair," he said .
      "Look, Pablo," Sabartés said, "perhaps I should get Inès to do it. She'll
      do it better."
      "You leave Inès where she is," Picasso said. "She's got her own work to
      do." He guided me into the bathroom and carefully dried my hair for me.
      Of course, Picasso didn't have a situation like that handed to him every
      time. He had to manufacture his own. And so the next time it might be some
      special drawing paper he had uncovered in one of the countless dusty
      corners of the atelier. But whatever the pretext, it was quite clear that
      he was trying to discover to what degree I might be receptive to his
      attentions. I had no desire to give him grounds to make up his mind, one
      way or the other. I was having too much fun watching him to figure it all
      out.
      One day he said to me, "I want to show you my museum." He took me into
      a  small room adjoining the sculpture studio. Against the left-hand wall was
      a glass case about seven feet high, five feet wide, and a foot deep. It
      had four or five shelves and held many different kinds of art objects.
      "These are my treasures," he said. He led me over to the center of the
      vitrine and pointed to a very striking wooden foot on one of the shelves.
      "That's Old Kingdom," he said. "There's all of Egypt in that foot. With a
      fragment like that, I don't need the rest of the statue."
      Ranged across the top shelf were about ten very slender sculptures of
      women, from a foot to a foot and a half high, cast in bronze. "Those I
      carved in wood in 1931," he said. "And look over here." He pushed me
       very gently toward the end of the case and tapped on the glass in front of a
      group of small stones incised with female profiles, the head of a bull and
      of a faun. "I did those with this," he said, and fished out of his pocket
      a small jackknife, labeled "Opinel," with a single folding blade. On
      another shelf, and next to a wooden hand and forearm that were
      recognizably Easter Island, I noticed a small flat piece of bone about
      three inches long. On its long sides were painted parallel lines imitating
      the teeth of a comb. In the center, between the two strips of "teeth," was
      a cartouche showing two bugs meeting in head-on combat, one about to
      swallow up the other. I asked Picasso what that was. "That's a comb for
      lice," he said. "I'd give it to you but I don't imagine you'd have any use
      for it." He ran his fingers through my hair and parted it at the roots
      here and there. "No," he said, "you seem to be all right in that
      department."
      I moved back to the center of the vitrine. There was a cast of his
      sculpture A Glass of Absinthe, about nine inches high, with a hole cut
      into the front of the glass and a real spoon on top, bearing a simulated
      lump of sugar. "I did that long before you were born," he said. "Back in
      1914. I modeled it in wax and added a real spoon and had six of them cast
      in bronze, then painted each one differently. Here, this will amuse you."
      He put his arm around me and sidled over to another part of the case,
      drawing me along with him. I saw a small matchbox on which he had
       painted the head of a woman in a post-Cubist manner. I asked him
       when he had done that.
      "Oh, two or three years ago," he said. "These, too." He pointed to a group
      of cigarette boxes on which he had painted women seated in armchairs.
      Three of them, I noticed, were dated 1940. "You see, I built them up in
      relief by pasting other bits of cardboard in various places," he said. He
      pointed to the one in the center. "For that one, I sewed on the panel that
      makes the central part of the torso. Notice the hair. It's pretty close to
      being hair -- it's string. These things are midway between sculpture and
      painting, I suppose."
      On the opposite side of the room from the vitrine was a table covered with
      tools. I walked over to it. Picasso followed me. "These I use in finishing
      my sculpture," he said. He picked up a file. "This is something I use all
      the time." He tossed it back and picked up another. "This one is for finer
      surfaces." One after another he handled a plane, pincers, nails of all
      kinds -- "for engraving on plaster" -- a hammer, and with each one he came
      closer to me. When he dropped the last piece back onto the table he turned
      abruptly and kissed me, full on the mouth. I let him. He looked at me in
      surprise.
      "You don't mind?" he asked. I said no -- should I? He seemed shocked.
      "That's disgusting," he said. "At least you could have pushed me away.
      Otherwise I might get the idea I could do anything I wanted to." I smiled
      and told him to go ahead. By now he was thrown completely off the track.
      I  knew very well he didn't know what he wanted to do, or even whether,
      and I had an idea that by saying, placidly, yes, I would discourage him from
      doing anything at all, so I said, "I'm at your disposition." He looked at
      me cautiously, then asked, "Are you in love with me?" I said I couldn't
      guarantee that, but at least I liked him and I felt very much at ease with
      him, and I saw no reason for setting up in advance any limits to our
      relationship. Again he said, "That's disgusting. How do you expect me to
      seduce anyone under conditions like that? If you're not going to resist --
      well, then it's out of the question. I'll have to think it over." And he
      walked back into the sculpture studio to join the others.

      A FEW days later he brought up the question in a similar manner. I told
      him I could promise him nothing in advance, but he could always try and
      see for himself. That nettled him. "In spite of your youth," he said, "I
      get the impression that you've had a lot of experience in that sort of
      thing." I said no, not really. "Well, then, I don't understand you," he
      said. "It doesn't make sense, the way you act." I said I couldn't help
      that. That's the way it was, sense or nonsense. Besides, I wasn't afraid
      of him, so I couldn't very well act as though I were. "You're too
      complicated for me," he said. That slowed him down for a while longer.
      A week or so later, I went to see him. Using the by now familiar
      technique, he managed to maneuver me into his bedroom. He picked up
      a book  from a pile on a chair near his bed. "Have you read the 
      Marquis de Sade?"  he asked me. I told him no. "Aha! I shock you,
      don't I?" he said, looking  very proud of himself. I said no. I told
      him that although I hadn't read  Sade, I had no objection to it.
      And I had read Choderlos de Laclos and  Restif de Bretonne.
      As for Sade, I could make out without it but perhaps  he couldn't,
       I suggested. In any case, I told him, the principle of the victim
       and the executioner didn't interest me. I didn't think either one
      of those roles suited me very well.
      "No, no, I didn't mean that," he said. "I just wondered if that might
      shock you." He seemed a little disappointed. "You're more English than
      French, I think," he told me. "You've got the English kind of reserve."
      After that his campaign slacked off. He was less friendly whenever I
      dropped in mornings, but since I hadn't encouraged his early approaches,
       I was clearly hesitant about attempting further advances. I was just as well
       pleased.
      One morning toward the end of June, he told me he wanted to show me the
      view from the "forest." In French that word is used to refer to the
      framework of beams that come together to form the support for the roof.
      He  took me into the hallway outside his painting studio on the upper floor.
      There, at an angle against the wall, was a miller's ladder leading up to a
      small door about three feet above our heads. He bowed gallantly. "You go
      first, he said. I had some qualms about it, but it seemed awkward to argue
      the point, so I climbed the ladder and he followed right behind. At the
      top I pushed open the door and stepped into a small room, about twelve
      feet by twenty, under the eaves. On the other side of the room was a small
      open window, almost to the floor. I walked over to it and looked out on a
      kind of Cubist pattern formed by the roofs and chimney pots of the Left
      Bank. Picasso came up behind me and put his arms around me. "I'd better
      hold onto you," he said. "I wouldn't like to have you fall out and give
      the house a bad name." It had grown warmer in the last few days, and he
      was wearing what seemed to be his usual warm-weather outfit for receiving
      his friends in the morning: a pair of white shorts and his slippers.
      "That's nice, the roofs of Paris," he said. "One could make paintings of
      that." I continued to look out the window. Opposite us, a little to the
      right across a courtyard, an empty building was being remodeled. On one of
      the outside walls, a workman had drawn in whitewash an enormous phallus,
      about seven feet long, with very baroque subsidiary decoration. Picasso
      went on talking about the view and the handsome old roofs against light
      gray-blue of the sky. He moved his hands up and lightly cupped them over
      my breasts. I didn't move. Finally, a bit too innocently I thought, he
      said, "Tiens! That drawing in whitewash on the wall over there -- what do
      you suppose that represents?" Trying to sound as offhand as he had, I said
      I didn't know. It didn't seem to me to be at all figurative, I told him.

      Portraits of Picasso.

      Copyright © 1964 by Françoise Gilot and Carlton Lake. All rights reserved.
      Originally published in The Atlantic Monthly, August 1964. Volume 214, no.
      2 (pages 79 - 84).
      Permission to post granted by Watkins/Loomis agency, 1996.

26-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (0)

25-04-2005, 10:07 Geschreven door Willy
Reageren (0)

Bij de afbeeldingen in deze folder , is er bij de molens ,
slechts 1 watermolen , alhoewel er daarvan in de loop
van de kunstgeschiedenis , heel wat mooie geschilderd zijn .
We zullen er nog bijvoegen . Wie de gelegenheid had ,
een windmolen van binnen te bezoeken en te bekijken ,
heeft niet alleen het groot molenwiel gezien , om het
graan te malen ,maar ook het overbrengingsmechanisme
tussen de as waar de wieken opzitten en de maalsteen .
Daar zijn heel mooie uitvoeringen bij van conische
tandwielen ,echte kunstwerken ,gemaakt in hard hout ,
met grote tanden die in elkaar grijpen .

Wat de vuurtorens betreft , staan deze ofwel op een pier , zoals
in Nieuwpoort , of op een soort eilandje in de zee , om minder obstakels
voor zich te hebben bij het draaiend licht . Dat licht kan een booglamp zijn ,
vroeger met twee koolstaven , waarvan de punten op een zekere afstand
geregeld werden zodat er een onderhouden , zeer helle elektrische boog
kon overslaan . Achter de lichtbron zit er een of andere vorm van parabolische reflector , soms in delen gemaakt , soms uit een enkel stuk .

De vuurtoren is "het licht in de duisternis " , en in sommige gevallen
de redder in nood , door de zeelui te orienteren naar de juiste richting.

De meeste muziek-theaters , de arena’s ,in de oudheid , waren gebouwd
in de vorm van een parabool, omdat wanneer een orkest speelt , of een
zanger zingt in het brandpunt van de parabool , iedere persoon die in het amphitheater zit , het geluid , de klank , even sterk hoort , hetgeen de hoofd-eigenschap van de parabool is , ook toegepast in auto-phares . De lamp ,de
lichtbron , in de autolamp , is opgesteld in het brandpunt , en de parabolische reflector maakt dat de lichtstralen er horizontaal ,evenwijdig met het wegdek , uitkomen .

Parabolische reflectoren vindt men ook in radar-antennen van schepen ,vliegtuigen en afweergeschut in legerapparatuur , alsook in de satellietantenne , die de meesten onder ons geinstalleerd hebben , en in radiotelescopen , waarmee men zeer verre sterrenstelsels kan bestuderen , verder dan het geval is met de gewone telescopen,
nog uitgerust met lenzen en spiegels .

Wanneer U voor deze laatste materie belangstelling zoudt hebben , dan kunt U de beschouwingen in de volgende paragraaf misschien verder lezen :

Over het ontstaan van de aarde en van het leven op aarde .

Tijdens mijn 21 maanden durende militaire dienst , was ik radar-specialist . Ik werkte dus met apparatuur met klystrons , magnetrons , en draaiende antennen , waarachter een parabolische metalen reflector stond , die dus meedraaide zoals aan boord van schepen .
In die tijd was ik geabonneerd op Philips Technisch tijdschrift , waarvan ir. Gradstein in
Eindhoven , de hoofd-redacteur was . Na mijn legerdienst , ben ik , samen met een groep entoesiasten , een tijdschrift beginnen uitgeven over het zelf uitzenden van televisiebeelden,
ATA (Amateur Televisie Associatie) genoemd . Daaraan deden onder andere mee :
Eric Platteeuw uit Gent , Van Maercke uit Zottegem ,Willy Everaert uit Merelbeke ,
Maurice (met zijn baard ) uit Sint Maertens Lathem ,enz. Via dit tijdschrift kwam ik
in aanraking met ir.Gradstein , omdat ik hem gevraagd had zekere Philips artikels over
televisie , in ons tijdschrift te mogen opnemen. Ik stuurde hem telkens de publicaties ,
en van dan af ,nodigde hij mij regelmatig uit naar Eindhoven .
Zelf heb ik trouwens nog gewerkt voor Philips op de Haarmanweg in Terneuzen , Zeeuws Vlaanderen , en ook voor de kleurentelevisie-fabrikant Barco in Kortrijk . Toen ir. Gradstein
met pensioen ging , nodigde hij mij uit , om zelf hoofd-redacteur van Philips Technisch
Tijdschrift te worden . Ik zei dat de verhuis naar Eindhoven mij te zwaar viel en hij was
daarover zeer teleurgesteld . Van die weigering heb ik nog steeds spijt . Het tijdschrift is
samen met ir.Gradstein verdwenen en heeft opgehouden te bestaan .
Ik kende ook ir.Valeton, de baas van de Philips fabriek die microfoons en luidsprekers
maakte in Breda , en de Philipsfabriek op de ring in Leuven ,waar ik na studies ( in de
ingenieurs-wetenschappen ) aan de universiteiten te Gent en te Leuven , een tijdlang
 lesgegeven heb.

Ik reed met camions van Philips Leuven ( nu verdwenen) naar hogescholen in Vlaanderen , waar ik aan de studenten in de elektronika , Philips- komponenten zoals transistoren , weerstanden , kondensatoren , printplaten , transformatoren , en dergelijke , gratis uitdeelde . In die tijd gaf ik ook les aan de Jules Jourdainschool in een straat recht tegenover de beurs in Brussel , de Rijke Klarenstraat , in het kader van een door Philips -Evere , georganiseerde cyclus over kleuren-televisie en digitale technieken . Daar kwamen ook werkkrachten van MBLE in de statiestraat te Anderlecht naar luisteren , een fabriek die samenwerkte met Philips . Bij MBLE-Philips had ik zelf ook nog kursussen gevolgd , en ik had ook goede kontakten met ingenieur Boes van CBRT op de industrieweg te Brugge ,nog een ander bedrijf dat samenwerkte met Philips , zoals de lampenfabriek van Philips in Turnhout.

In Eindhoven kende ik in het Natlab op Strijp II , doctor Tan , die zich bezighield met de ontwikkeling van onderwater-kleuren-camera’s , en toen reeds van glasvezel -communicatie , en beeld-telefonie , dus zoveel jaren geleden , ver vooruit op hun tijd . Bij Philips in Eindhoven , werkte ook doctor Vanderpol , een geleerde van wereldformaat , die zich ook bezighield met ultra-hoge-frekwentie-technieken en parabool-antennen . Een eminente Nederlandse sterrekundige , professor Van Oordt had via radiotelescopen , ( zoals deze die in Engeland staat in Rodrell-bank , maar de Hollanders hebben ook een reeks radiotelescopen , zoals deze die in Chile op de hoogvlakte staan ,waar de hemel altijd onbewolkt is) , het firmament met zijn miljoenen sterrenstelsels ,gedurende jaren bestudeerd , en hij kwam tot het besluit ,dat de oorzaak van alles wat er bestaat in het heelal , een reusachtige waterstofgenerator is , die kontinu en onophoudelijk , waterstof in de ruimte spuwt , waaruit alle sterren,planeten en sterrenstelsels ,samen met steengruis en stof in de ruimte , door samentrekking , ontstaan zijn .Met gewone telescopen en vooral met radio-telescopen , neemt men ook waar , dat 99,99 procent , van alles wat er bestaat , waterstof is . Waterstof zendt een straling uit op een golflengte van 21 centimeters , dus op een ultra-hoge frekwentie , maar men heeft nog steeds de boodschap niet kunnen ontcijferen , die daarin vervat zit.

Door zelfontbranding ontstaan er zonnen , zoals onze zon , en professor van Oordt (nu overleden) zei dat hij al minstens 3000 zonnestelsels gevonden had door zijn waarnemingen , met er ronddraaiende planeten , waarop leven heerste , zoals het onze op aarde .

Ook eenvoudige statistiek bevestigt dit , dat wij niet de enigen zijn , die leven in dit heelal.
In de miljoenen sterrenstelsels met triljoenen sterren , kan het niet anders , of er zijn duizenden planeten zoals de aarde , om niet te zeggen honderdduizenden , waar leven op heerst .
Het enige wat ons scheidt , zijn de kolossale afstanden , waarbij bijvoorbeeld het licht van verafgelegen sterren ons slechts na honderdduizend jaar bereikt . Als men dan nog eens
nagaat dat het licht zich  voortplant met een snelheid van 300000 kilometers per sekonde,
realizeren we ons met grote moeite de kolossale uitgestrektheid van het heelal en van de ruimte rondom ons . 
Geleerden vragen zich af , waar het heelal eindigt , en of het wel eindigt ,ofwel , of het  
helemaal geen grenzen heeft ? Waar ligt dan de verklaring van die toestand ?
 De afstanden , in lichtjaren uitgedrukt , tussen de sterrenstelsels en de planeten waar leven
op is , is zo groot , dat we elkaar nooit zullen kunnen bereiken of ontmoeten .

Leven onststaat door zonnestraling die water treft en beroert . Plaatsen we een kom water
buiten , dan zitten er na enkele weken microscopisch kleine diertjes is , algen , en als men
 voldoende lang wacht , kleine waterdieren.Hetzelfde met kunstmatige meren , waar bijna onmiddellijk vissen ,waterplanten en waterlelies en watervogels en trekvogels in verschijnen .
 De zon is onze levensschepper en onze   levens-in-stand-houder.

Wanneer de zon 14 dagen zou uitdoven , en dat staat ons na enkele honderden miljoenen jaren onomstootbaar te wachten , dan sterft alle leven op aarde , omdat er geen zuurstof meer geproduceerd wordt door de bomen . Alle leven in de zee vervriest , omdat buiten het
water ,de aarde afkoelt tot min 273 graden Celsius .Geen enkele zonnestraal dringt nog
door .Het is pikdonker ,want ook de maan krijgt geen licht meer van de gedoofde zon.
De Indianen in Amerika hadden dus de enige juiste godsdienst : ze aanbaden de zon , en als een familielid stierf , werd het op een draagberrie , op vier houten palen , met het gezicht naar de zon gelegd . Ook 1 enkele Farao in Egypte ,heeft alle goden afgeschaft en de zon tot enige juiste god verheven .

De aarde is een uitgestoten stuk van de zon , volgens de opzoekingen in "Scientific American " ,waar men spreekt over "the big cigar " , dit wil zeggen een grote uitstoot van zonneplasma in de vorm van een soort grote sigaar , die zich dan opgerold heeft tot een bol met een straal van 6300 kilometer , onze huidige aarde . Dit was een gloeiende massa , die men nu nog terugvindt in de kern van de aarde , met gloeiend ijzer , dat door de rotatie van de aarde,zelf wentelend om de zon , gevangen door de aantrekkingskracht van de zon , het magnetisch veld van de aarde opwekt . Rond de gloeiende kern zit er nog een laag van de oorspronkelijke waterstof .
De zon zelf staat ook niet stil ,maar beweegt zich op een spiraalvormige baan naar het
centrum of de kern van het melkwegstelsel , dit is een verzameling van miljoenen sterren .
De zon bevat miljoenen tonnen waterstof die opbranden onder meer tot helium , maar bevat verder allemaal dezelfde 111 elementen als de aarde , die we vinden in de tabel van Mendeliev . Of juister uitgedrukt , de aarde bevat juist dezelfde elementen als haar moeder , de zon , hetgeen zeer eenvoudig door spectroscopisch onderzoek kan aangetoond worden . De aarde is dan gedurende miljoenen jaren niet alleen afgekoeld ,maar het heeft honderdduizenden jaren onophoudelijk geregend om de aarde voor twee derden te bedekken met oceanen . Hoe die regen ,( dus dat water H2O , een verbinding van waterstof met zuurstof) ,in die tijd is ontstaan , daar is men nog niet helemaal uit ,want vanwaar kwamen de kolossale hoeveelheden zuurstof , die zich door blikseminslagen verbonden met de kolossale hoeveelheden waterstof . Tenslotte is er aan de oppervlakte van de aarde een gestolde korst gevormd uit silicium-dioxide .
Een echte zuurstof-atmosfeer waarin men zou kunnen ademen en leven , was er toen
nog niet ,want er waren nog geen bomen die door zonnestraling zuurstof en chlorofil
konden produceren .De laag gas rond de aardbol bestond uit moerasgas of methaan ,
CH4 . Daaruit blijkt dat koolstof ( C ) ook aanwezig was en een belangrijke rol
gespeeld heeft.

De eerste dieren die in de zee ontstonden , naast de amino-zuren en de micro-organismen , waren de sponsen en de kwallen .Dus vrij elementaire strukturen . Ze zijn ontworpen , zoals alle verder leven op aarde en in het heelal ,door de intelligentie die zit in de quarks , in elk waterstof-atoom , dat bovendien bestaat uit een negatief geladen elektron , de vrouw , draaiend rond een positief geladen proton , de man . De schepping is dus het resultaat van een man-vrouw kombinatie ,zoals die ook in veel sterrengroepen voorkomt onder de vorm van een "dipool " .

De scheppings-intelligentie , is dan gaandeweg ,steeds gecompliceerder modellen gaan ontwerpen , ontwikkelen en opbouwen , volgens de geleerden , "basis-pakketten " , waaruit door kleine veranderingen in de genen-struktuur , andere soorten ontstonden , dus verschillende soorten vlinders (want insecten waren ook bij de eerst ontwikkelde ) , vissen , later vogels , enz . Alles wat toen tot stand gebracht is , plantte zich nog voort via eieren , noch zo’n fantastische uitvinding . En alles ontstond in de zee , ook bij het later ontwerpen van de zoogdieren en 63 miljoen jaren geleden de eerste mens , sommigen zeggen slechts 3 miljoen jaar geleden , met in de baarmoeder van de vrouw ,de nabootsing van de zee , door het vochtwater waarin elke baby zich ontwikkelt . We zijn dus nog steeds allen , van de eerste tot de laatste , in de zee geboren .

Nabootsing ,dit  heet ook simulatie ,  is een techniek die door wetenschappers en ingenieurs , gebruikt wordt om bijvoorbeeld een nieuw model van motor uit te denken , zoals de wankelmotor , die , vooraleer hij gebouwd wordt , eerst grondig theoretisch getest wordt op computers , zoals een toekomstige piloot eerst leert vliegen op een vliegtuigsimulator op de grond . In het museum van Bernissart , kan men de skeletten van Iguanodons bekijken , die 20 meter lang waren , en 7 meter hoog . De handen aan hun voorpoten , zien er precies dezelfde uit als de onze , met dezelfde kootjes-struktuur , behalve dat ze 1,5 meter lang zijn .Het is duidelijk dat de reusachtige Iguanodons , de mammoet’s , de vogels met een vleugelslag van 12 meters , allen voorbeelden zijn van eerst gesimuleerde modellen ,waarop de creator de goede werking getest en gekontroleerd heeft , steeds verbeteringen aanbrengend , in 600 miljoen jaar tijd ,(waterstof vergaat niet en heeft het eeuwig leven ) tot de werking voldoende goed was , om tot het ontwerp en de bouw van kleinere modellen over te gaan . Dat is misschien , hetgeen Mandel ,en Charles Darwin , "de natuurlijke evolutie "
van alle wezens genoemd heeft , maar er is helemaal geen natuurlijke evolutie , maar wel
steeds verbeteringen aangebracht met ontwerp-technieken , door het super-genie , de
intelligentie in waterstof , die trouwens in gebonden toestand (elke mens bestaat voor 80
procent uit water ) , in elk van ons aanwezig is en in elk ander levend wezen . Dit is de
vorm die "monitoring " van op afstand toelaat , door modulatie van de zonnestralen ,
over hetgeen de mens allemaal doet in zijn leven , om daaruit te leren .

Het verschil tussen dier en mens , is dat het dier kolossaal geprogrammeerd is ,
om bepaalde taken tijdsgebonden uit te voeren , terwijl de mens veel meer
 "vrijheidsgraden " heeft , waardoor hij/zij bijvoorbeeld de buurman om het leven
 kan brengen. Een wild dier doet dat enkel om aan eten te geraken , en een
roofvogel om dezelfde reden , of helemaal niet ,zoals de gewone vogels ..
.paarden ...koeien ...ga zo maar door .

Van spontane aanpassingen en veranderingen kan er helemaal geen sprake zijn . Elk van onze ogen bijvoorbeeld , bestaat uit 60 miljoen kegeltjes en staafjes , met minuscule zenuwdraden verbonden met onze hersenen , om zowel gevoelig te zijn voor lichtintensiteit als voor kleur .Het is dus een minutieus ontwerp dat minstens 1 miljard jaar in beslag genomen heeft , om dat op punt te stellen .
De Chinese doctor-doctor in de dierengeneeskunde ,Mei Wu , zei mij dat onze huid ,van een hand bijvoorbeeld , bestaat uit 4 goed bij-elkaar passende boven elkaar gestapelde lagen . Dit is allemaal minutieus uitgedacht en getest ,en helemaal niet tot stand gekomen door "evolutie ".   Ik heb trouwens veel geleerd van Mei Wu .
De grootste humoristen , zijn degenen ,die indertijd beweerd hebben , dat alles ontstaan
was door "toeval ".

Het mensdom is , zoals men vooral in Afrika kan zien , aan het uitsterven door Aids.
Dat is geen toeval .Naar onze mening is er reeds een  ontwerp-pakket klaar, dat
de mens zal vervangen , een volgende intelligenter soort mens ,die niet meer
driedimensionaal , maar vier-dimensionaal zal kunnen waarnemen  ,met een baby-
draagtijd van 18 maanden in plaats van 9 maanden , om niet terug het fenomeen
te moeten meemaken van de huidige overbevolking van de wereld .
In de middeleeuwen , waren er nog maar 500 miljoen mensen op aarde .

Alles is bovendien aan de tijd gebonden , door de rotatie van de aarde om de zon .
Het is deze omwenteling , die het begrip "tijd " voortbrengt , en het scheppend element
in waterstof , heeft alles aan de tijd gekoppeld . Denken we ook aan de waterstof-atoom-
klok , die de meest preciese tijdbepaler is , die we kennen op aarde . Als ik in de
Caraibische zee rondzwem , bij een water- temperatuur van 32 graden Celsius , dan zie ik
niet alleen witte haaien en prachtige grote gele vissen met blauwe strepen , ( U kunt gratis
tropische vissen bekomen in de universiteit van Leiden , Nederland , waar men ze kweekt
en op overschot heeft ) , maar ook koralen ,als ik diep genoeg duik . Bij bijvoorbeeld
koralen , komt de tijd-programmering op een fantastische manier tot uiting . Over een
afstand van 5000 kilometer , langs de oceaan-kusten , worden er op hetzelfde ogenblik ,
tot op de sekonde na , duizenden kilo’s eieren uitgestoten , en tegelijkertijd duizenden kilo’s
zaad of sperma ,dat deze eieren bevrucht .Ook alle mogelijke soorten bloemen gaan op
hetzelfde ogenblik open .

Tijd-programmering speelt dus een kolossale rol , in het leven van alle dieren , en ook de
 temperatuur binnen de eieren . Men heeft door telemetrie , dat is meting op afstand ,
vastgesteld , dat de temperatuur binnen de eieren van de Adelaide Penguin , konstant
op 27 graden behouden lijft , wanneer de vrouwelijke Penguin , afgelost door de mannelijke ,
daarop zit te broeden . Deze soort onderzoekingen past in het kader van de "Cybernetica ".
De winterslaap van de beer is nog zo’n fenomeen .

De dieren en insecten hebben een ingebouwde klok , kijk naar het ontstaan van de vlinders
met de prachtige motieven op hun vleugels .Want dat moet ook gezegd worden , de creator,
het scheppend element , is een echte kunstenaar-kunstenares , met een fantastisch oog voor
mooie motieven en kleuren , bijna steeds symmetrisch , zoals het systeem van de celdeling
om tot een lichaam te komen , dat ook binair of twee-tallig is . Ook onze twee ogen , twee
oren , twee handen ,enz. getuigen van dit symmetrie-concept , nogmaals een bewijs dat de
creator , die bestaat uit een dipool , dus een twee-systeem , zichzelf hier heeft nagebootst .
.
Omdat het water , dus de gebonden waterstof , na onze dood , ook nog aanwezig is in de
beenderen van de gestorven mens , is het aan te raden , deze niet te cremeren of op te
branden , want dan is het scheppend element voorgoed uit ons verdwenen .Wat de
duitsers in de concentratie-kampen deden in de verbrandings-ovens , was dus het
totaal voor eeuwig wegwissen van de mens .
Daarom ook balsemden de Egyptenaren hum mummies om ze toch een vleugje hoop
op een "eeuwig leven" te geven .
 
Op sterk-water of in de formol , heb ik een groot aantal foetussen gezien aan de Penna
University in Philadelphia , toen ik daar een zomer-kursus  "solid state physics" volgde .
Daar heeft men ook aangetoond , (en dat stemt overeen met de hierboven aangehaalde
ontworpen pakketten , waar slechts weinig hoefde aan veranderd te worden om een nieuw
wezen te vormen ) dat in het beginstadium van de groei , een groot aantal wezens ,
bijvoorbeeld de eerste zes weken in de baarmoeder , volkomen identiek zijn .
Men ziet bijvoorbeeld geen verschil tussen een mens , een aap en een varken .
Het is trouwens geweten van dokter Barnhard ,de zuid-Afrikaan ,die hart -
transplantaties deed , dat het hart van een varken , precies hetzelfde is ,als dat van
een mens . Het is pas na de groei in de tijd , weeral de tijd die daaraan gekoppeld is ,
dat de verschillen tot uiting komen .
                 Terloops : aan de Penna univ. hadden ze ook een echte Egyptische mummie .
Vandaag , in 2005 , doet een groep astronomie aan diezelfde universiteit opzoekingen
omtrent het gedrag van "zwarte gaten", dat zijn speciale sterren , die over duizenden
jaren, miljoenen sterren opslorpen en daardoor een zodanig grote energie verwerven
dat ze aan beide zijden van hun massa een sterk gebundelde energiestraal beginnen
uit te zenden , een soort licht dat miljoenen kilometers ver in het heelal reikt , en nieuwe
sterren doet ontstaan.

Ziedaar , geachte lezer(es) , stof om over na te denken .

25-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (17)

Bloemen schilderen , is vooral een onderwerp , dat
vrouwen aantrekt .Dit ziet men niet alleen vandaag
gebeuren in de diverse verenigingen en clubs van
schilders en tekenaars , maar ook in de loop van
alle voorgaande eeuwen .

Bloemen worden ofwel geschilderd in verband met een
stilleven , ofwel in de natuur als deel van een groter schilderij ,
ofwel fragmentarisch ,met uittreksels en close-ups gecentreerd
op enkele bloemen , of op details van bloemen , takken ,
struiken en bladeren .

Ook in de geneeskunde en in de wereld van de apothekers , de
drogisten en de plantkundigen , werden natuurlijk hele collecties
van bloemen aangelegd en getekend met uitgebreide referenties
en catalogen ernaar.

Vergeten we niet dat er een bloementuin is , verbonden aan de
universiteit te Gent , een botanique te Brussel , een bloementuin
in de koninklijke serres te Laken , en  nog een grote bloemenverzameling dichtbij Brussel , ik meen te Wemmel .

En klikt U eens op de link  http://www.natuurlijkerwijs.com/tuinen.htm
om een groot aanbod van bloementuinen te zien in Vlaanderen en Nederland.
In Nederland bewonderen we de vele tulpen en andere bloemen in Kruidhof.
Een andere volgt nu , en wanneer die niet in het groen zou oplichten,dan kunt U hem kopieren in de adreslijn van Uw browser en op OK klikken :
http://share.shutterfly.com/action/welcome?sid=8AbOWjVm4cOGEq
Verder , zijn hier in Vlaanderen vele tuinliefhebbers , die bv.
in Kalmthout hun inkopen doen , in het arboretum , waar
 ook heel wat te zien en te beleven is .

24-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (16)

In de hierbijgaande folder , staan er meer dan 
860 schilderijen , vooral in olieverf-en aquarel
 -uitvoeringen .Door elkaar , zonder echte ordening,
 staan schilderijen over landschappen-allerhande ,
vermengd met maritieme afbeeldingen , d.w.z. veel
schepen , havens ,en afbeeldingen , die ook zouden
kunnen geklasseerd worden bij de rubriek "17  boten
en schepen", die U eveneens in de linker kolom van deze bladzijde vindt .

De schilderijen kunnen zonder twijfel dienen als inspiratie voor landschap -schilders  en voor degenen die , zonder zich naar de haven  te begeven ,
thuis of in een atelier , ook al eens een schip of boot op canvas of op papier willen zetten . 

Men kan schilderen op papier of op doek (canvas ) .Niet alleen voor aquarel bestaan er speciale papiersoorten , maar er zijn er ook die geprepareerd werden om er met olieverf of met acryl op te  schilderen , bijvoorbeeld van het merk  Schoellershammer . 

24-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (2)

In de hierbijgaande folder zijn stillevens afgebeeld , die zowel geschilderd zijn in olieverf als in aquarel .Wanneer U ze zult bekeken hebben , zult U het mij eens zijn , dat dit prachtige voorbeelden zijn , om ons aan te zetten ook eens een stilleven te schilderen , het mag ook in acryl zijn , of met pastelkrijtjes getekend en afgewerkt .

In dit laatste geval is het best  ,  over het afgewerkt stuk , een
kleurloze vernis te spuiten , bijvoorbeeld uit een metalen haarlak-      bus of een andere goede-kwaliteit spray , die de kleuren niet dof maakt .

Uit de schilderijen kunnen we leren , hoe we voor-en -achtergronden kunnen voorstellen , en met welke kleuren . Vaak is het ook niet gemakkelijk een  tafelkleed voor te stellen met al zijn plooien en vouwen , met de juiste licht-en donker schakeringen .

Sommige  schilderijen uit de folder gaan ver terug in de tijd , andere zijn van recenter datum . We hopen dat U de handtekeningen of de namen van de  schilders kunt lezen .

Bekijkt U ook  deze schilderijen op de volgende URL :
http://share.shutterfly.com/action/welcome?sid=8AbOWjVm4cOGEI
Indien deze URL niet oplicht in het groen onderstreept, kopieert U
hem dan in de ledige adreslijn van Uw browser , en klik OK

24-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (4)

23-04-2005, 16:12 Geschreven door Willy
Reageren (2)

In de hierbijgaande folder , staan geen schilderijen , enkel foto's . Ik heb ze genomen in een tentoonstellingszaal in een straat achter de Arenbergschouwburg , waarschijnlijk in 2002.Noch van de straat ,noch van de tentoonstel-lingsruimte , herinner ik mij de naam..

Schelpen, kristallen en fossielen verzamelen is zonder twijfel een boeiende
hobby . Men vindt er ook talloze boeken over , met boeiende beschrijvingen
en prachtige kleurenfoto's , onder meer in de bibliotheek van het kultureel
centrum De Luchtbal , in het Antwerpse.

Vroeger was er een gebouw dichtbij het kasteel van Schoten , met een
werkruimte , waar men kon leren kristallen te herkennen en te polijsten .
Ik heb er onder meer prachtige blauwe robijnen gezien .Spijtig genoeg
ging men dat gebouw verlaten omdat de gemeente er een andere be-
stemming wou aan geven , en sedertdien ben ik deze vereniging ,die
ook een tijdschrift uitgaf ,uit het oog verloren.

Ook in Wallonie zijn er jaarlijks tentoonstellingen van schelpen , kristallen
en fossielen . Men moet echter normaal gezien , zo ver niet lopen , om
ook zeer merkwaardige fossielen uit lang vervlogen tijden te bekijken .
Op de hierbovenvermelde tentoonstelling heb ik zowel vissen als vogels
in steen afgedrukt gezien , alsook de voorloper van een trilobiet van
55000 jaar geleden ,zo'n 40 centimeter lang , en met evenveel poten als de
trilobiet kevers van vandaag , 1 centimeter groot , die we onder hout in onze
tuinen aantreffen. Spijtig genoeg zetten ze alle hout om tot houtpulver , en
zijn dus even schadelijk als houtmijten . Het zijn " opruimers " in de natuur ,
en dat is niet zo prettig als men bedenkt dat er ook zulke opruimers zijn van kadavers van dieren , vogels en van gestorven  menselijke lichamen .

In de Vlaamse Jeugdherberg , dichtbij het Bouwcentrum in Antwerpen ,en
naast de autoweg gelegen , waren er vroeger bijna wekelijkse bijeenkomsten
van clubleden die schelpen en kristallen verzamelden , alsook kleine fossielen.

Dergelijke clubs bestaan er ook van vlinderverzamelaars , noch zo'n interes-
sante hobby , met vlinders in houten kastjes achter glas , waar men niet uitge-
keken geraakt op de prachtige kleuren van de motieven op hun vleugels .

De prijzen van schelpen en kristallen varieren vanaf 20 franken tot enkele
honderden euro 's . Natuurlijk kan men zelf proberen vlinders te vangen ,
schelpen en kristallen te zoeken , vooral wanneer men in het buitenland
op reis is . Kristallen vindt men bijvoorbeeld  in rivieren in Brazilie .
Maar het kan natuurlijk ook dichter bij huis , aan de Belgische kust of
in het Nederlandse  Kadzand of Scheveningen ........

23-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (20)

In deze folder komen achthonderd (800) geschilderde portretten voor , geschilderd door verschillende artisten in verschillende perioden . Ze kunnen dienen als voorbeeld en inspiratie , voor degenen onder ons die zich voor dit luik van de  schilderkunst interesseren , en graag zelf een of meerdere portretten schilderen . En waarom geen zelfportret ? Als voorbeeld kunnen we Rembrandt nemen , die 83 zelfportretten schilderde en etste .

P.S.  On nog iets meer portretten te  bekijken , klik dan op :
http://www.photoworks.com/share/shareLanding.jsp?shareCode=A453332BCA8&cb=PW
alsook
 http://paintinghistory.gfoto.com

http://www.flickr.com/photos/88317826@N00/sets/434298/
en ook op de volgende URL
http://www.mijnalbum.nl/Album=ESHXB7NI

22-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (5)

22-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (11)

Jugendstil ,ontmoeten we als kunststijl in de jaren tussen 1880 en 1914 , niet alleen in de schilderkunst ,maar ook in de architectuur , bouwstijlen en dagelijks leven , bv. in gebruiksvoorwerpen voor binnenhuisinrichting

De Jugendstil of Art nouveau is een kunststroming die tussen 1880 en 1914 op verschillende plaatsen in Europa opkwam, na ,of parallel met het impressionisme. De beweging stond onder verschillende andere namen bekend: de Franse variant als art nouveau van Alphonse Mucha, de Oostenrijkse als Sezession van Gustav Klimt, of de Engelse modern style. Gemeen hebben ze de golvende  lijnen, veelal in de vorm van gestyleerde planten.

In januari 1896 gaf Georg Hirth, in München, het satirische weekblad Jugend uit. Al in het eerste editoriaal brak Hirth een lans voor de kunstvernieuwing. De term Jugendstil verscheen in een tekst van de revue Insel van Rudolf Schröder, in hetzelfde jaar. In de volksmond werd Jugendstil ook spaghettistijl of style nouille (vanwege de lijnen) of nog style Horta (naar de Belgische architect) genoemd. In 1894 al maakte de style Mucha ophef, naar aanleiding van de expositie van zijn Sarah Bernhardt-affiches, in Parijs.In datzelfde 1896 opende Siegfried Bing zijn Parijse galerij L'Art Nouveau, in de Rue de Provence. De stroming is in Frankrijk ,naar zijn galerie genoemd.

In 1897 werd Gustav Klimt de eerste voorzitter van de pas te Wenen gestichte Sezession.

Ondanks de opvallende regionale verschillen zijn er een aantal kenmerken die deze stromingen verenigen: een optimistisch wereldbeeld en geloof in de toekomst, een voorliefde voor het gebruik van nieuwe, moderne technieken (in de architectuur bijvoorbeeld grote glasoppervlakken), een afkeer van symmetrie , en een voorkeur voor bloem- en vogelmotieven .

De stroming kende een korte maar hevige bloeitijd. In West-Europa was de stijl ruim voor 1910 al verleden tijd, in het Oosten kon ze wat langer overleven.

De Jugendstil manifesteerde zich vooral in gebruiksvoorwerpen : glaskunst, sieraden, meubels , architectuur en de schilderkunst.

Wenen, Praag, Brussel en Riga mogen de hoofdsteden van de Jugendstil worden genoemd.

Schilderkunst

Schilders die zich lieten inspireren door de Jugendstil waren:

21-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (4)

Klik met de muis op de afbeelding voor een snel doornemen van schilderijen van boten en schepen.

Mijn schippersfamilie lag ,wanneer we niet aan de vaart waren , in de Strassburger dock te Antwerpen . Meestal kregen we op de beurs , voor onze twee rijnkassen , den Bob IV en den Bob V , een kolenlading ,zwavellading , ijzererts ,oud ijzer , enz. mee naar de verbrande brug in Hasselt of naar een bestemming in Frankrijk , Nederland  of het ruhrgebied in Duitsland.. Van de kolen mocht volgens de wet  en volgens een overeenkomst met de opdrachtgever  1 procent verloren gaan , en dat was voldoende om er dag en nacht mee te stoken in ons Kupperbusch stoofje ,dat in de keuken stond , net naast de ingang voor de achteronder ,waarin we sliepen in ingebouwde alkoof-bedden . Er lagen ook veel geillustreerde tijdschriften ,waarin we voor het inslapen ,lagen te lezen.

Het waren toen koude winters , waarbij het soms min 40 graden vroor en alle kanalen dichtvroren , ook het kanaal Gent-Terneuzen in Zelzate , waar we soms lagen ,en met de slede en de schaatsen op het ijs gingen spelen dat 10 tot 20 centimeter dik was . Die koude toestanden bestaan al tientallen jaren niet meer . Spijtig ,want alle muggen vroren dood .

In Antwerpen kapten we met een bijl , de in het ijs vastgevroren eenden en ganzen los , niet om ze op te eten , maar om ze te verzorgen ,want de beesten waren uitgeput van de honger .

 In het begin werd het schip getrokken door een of twee paarden . Later installeerden we een dieselmotor .De verlichting werd gedeeltelijk,verzorgd door nikkel-cadmium batterijen ,die Walter , een van mijn kozens soms overboord smeet als ze uitgeput waren . Dat vond ik een verspilling en een watervervuiling. De oom van Alida , de echtgenote van Walter , had een graanzuiger in de haven van   Antwerpen. De laatste keer dat ik dat reuzenschip met al zijn installaties bezocht ,lag hij ziek te    bed met een stoflong van al dat overgepompt graan. Hij is daaraan gestorven.

We kochten toen ook onze eerste radio ,op een dikke ,platte " pil " , die naast de radio lag , en later natuurlijk op de nikkel-cadmium batterijen     De verlichting werd aanvullend verzorgd door gezellige petroleumlampen , ook vooraan , in de woonst van de zetschipper die we als hulp in dienst hadden .

In Antwerpen gingen we alle weken ,samen met de familie van de zetschipper , minstens twee keren naar de cinema . Toen was er overvloed van keuze in de vele cinema's in de stad.

Iedereen aan boord kon goed zwemmen ,want we beseften dat dit nodig kon
zijn in noodgevallen . Toen ik nog zeer klein was , had mijn moeder mij over-
boord gesmeten , zeggend  " hij moet zo snel mogelijk leren zwemmen zoals
zijn broers".
Ik was toen bijna verzopen.
Dat dit alles nuttig was , is achteraf gebleken , toen bij het laden van ijzererts ,
de kraanman niet oplette , en het midden van het schip , met alle luiken open ,
had volgestouwd . Het schip is toen in het midden doorgebroken en gezonken . Weken lang heeft het toen in de droogdok in Antwerpen gelegen , om de twee helften terug aaneen te lassen en te riveteren . De verzekeringen hebben bijna
alles betaald , en alhoewel dit jaarlijks een zeer kostelijke grap was , is geble-
ken dat het geen luxe was , bij meerdere verzekeringen een polis te betalen .
Het is inderdaad zo,dat geen enkele verzekering het risiko wil nemen , een
schip volledig te verzekeren .

Als klein manneken stond ik op de achterplecht , toen mijn nonkel Raymond , de broer van ons ma riep " Willy ,laat eens het anker neer " . Terwijl de ankerketting afrolde , kreeg ik de kapstan waaraan het hele geval vasthing , door wegslaan , op het hoofd tegen de slaap . Ik ben toen als een steen tegen het achterdek gevallen en kwam een kwartier later weer bij . Toen ik de ogen opende stond heel de familie met angstig doodsbleek gezicht over mij gebogen , met de uitroep " oef , hij leeft nog ".

Sedert die klop op mijn hoofd , ben ik beginnen schilderen ,eerst olie , dan acryl , dan aquarel en pastel . Het aantal afgewerkte tekeningen en schilderijen bedraagt op dit ogenblik meer dan 200.

Willy /Schoten.

20-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (2)

20-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (1)

Klik met de muis op de hiernaaststaande afbeelding om een aantal schilderijen van 20-eeuwse schilders te bekijken .

De nummers van de schilderijen stemmen overeen met de tekst  die staat onder de rubriek in de linkerkolom :
 
" 10 Enkele grote meesters van de schilderkunst uit de 20-igste eeuw " .   
 
 Dus het lezen van die tekst is aan te raden bij het bekijken van de schilderijen .

De kombinatie van deze tekst en deze schilderijen vindt U ook op mijn website :

http://PaintingHistory.250FREE.com

Veel kijkplezier toegewenst.

18-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (2)

Enkele schilderijen van Laermans ,Marc Eemann , Kees van Dongen (83) ,
Derain (88) ,Fauvist , blue ,Fernand Leger (schilderde ook "de accordeon" ),
nacht ,Pissarro.

Klik met de linker muisknop op de afbeelding ,
links van deze tekst hiernaast . Dan zult U
met de pijl onderaan rechts, zes
schilderijen van 20-eeuwse schilders
kunnen overlopen en bekijken.

Mijn dank voor deze tip aan Olga ,van
Olga-Art .

18-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (1)

Vooraleer te klikken op de afbeelding ,a.U.b. ,leest U de hieronderstaande inleiding :

Geachte lezer   /    lezeres ,

Wanneer U vroeger door Uw ouders of één of andere godsdienstleraar zoudt ingeprent  zijn , dat naakt " verkeerd , slecht en vulgair  is " , dan vraag ik U met aandrang de hierondervolgende tekst en vooral de daarbijgaande afbeeldingen van schilderijen over te slaan . Er staan andere hoofdstukken genoeg op deze site , die ,naar onze bescheiden mening , het lezen en bekijken waard zijn .

Wij menen  , dat de belg en de Vlaming gematigd genoeg is ,en vooral rijp en volwassen genoeg is ,om het begrip "naakt en erotiek" op een objektieve en evenwichtige wijze te benaderen . Het is alleen voor deze laatste kategorie van personen dat dit hoofdstuk met zijn twee delen aan tekst en afbeeldingen bedoeld en bestemd is .

Het aanbod
Naakt in de schilderkunst : vanwege de uitgebreidheid van het onderwerp , is het gesplitst in twee delen , zowel wat de tekst als de schilderijen betreft . Als de auteur (hij/zij) het schilderij gesigneerd had ,hebben we dat natuurlijk laten staan,zoals ook eventuele referenties naar een website .       
Als U klikt op de afbeelding ,kunt U om te beginnen 275 schilderijen bekijken.

 Het aanbod van schilderijen over het onderwerp " naakt en erotiek " is zo groot ,dat het moeilijk is een keuze te maken uit de duizenden schilderijen ,zowel geschilderd door mannen als vrouwen in de loop der voorbije eeuwen ,en dan vooral vanaf het impressionisme , zonder enkele honderden megabytes opslagruimte op de PC te overschrijden.

Bedenken we bijvoorbeeld , dat Modigliani , om maar één schilder te noemen ,meer dan 1000 olieverf - naakten schilderde en meer dan 400 aquarel-naakten . Sommigen doen niets anders,ook vandaag . Zonder namen te noemen ,kan men schilderessen en schilders aantreffen ,die bijvoorbeeld slechts twee onderwerpen schilderen : bloemen en naakt . Als men vraagt waarom , dan is het antwoord :        " omdat dit onderwerpen zijn die altijd verkopen ..... " . Een andere reden dat er in de loop der tijden zoveel naakt is geschilderd , is natuurlijk dat men in elke kunst-academie met een vijfjarige opleidings-cyclus ,vanaf het derde jaar tot en met het vijfde jaar voortdurend (verplicht...) naakt schildert ,naar levende modellen die meerdere dagen/avonden van de week komen poseren . Zo verzamelt elke schilder-in-spe ,in feite een ganse reeks naakt-schilderijen en tekeningen ,van deze laatste soms drie tot vijf per sessie ,in de verschillende houdingen van het model ,dat geen uren ononderbroken kan stilzitten en verschillende poses aanneemt .

Het is duidelijk dat ,wat onszelf op deze site betreft , het hier gaat over aanvaardbaar naakt en erotiek , in de aard van wat men aan de academie
doet ,die niet aanstootgevend zijn en als kunst voor iedereen acceptabel
zijn .
En eventueel ook in de aard van hetgeen de Kamasutra toont , de Indische
naakt-bijbel met erotische tekeningen en schilderijen , evenals de Japanse voorstellingen in dezelfde zin , en de muur-en wandschilderingen in het na
de verwoesting , terug zo goed mogelijk gerestaureerd en terug opgebouwd
Pompei in Italie. Voegen we hier nog de mooie voorstellingen aan toe , op
teruggevonden Egyptische vazen en ceramiek van meer dan   3000   jaar
geleden .      In deze vier vernoemde gevallen , wordt de "gemeenschap"
tussen man en vrouw voorgesteld in verschillende houdingen ,>>>>> dit
als verwittiging  voor alle duidelijkheid ....
___________________

Naakt en erotiek in de schilderkunst . Deel I .

Naakt , ( en dan vooral naakte vrouwen ) is zonder de minste twijfel ,het onderwerp dat het meest geschilderd is in de loop van de kunst-geschiedenis.

Men heeft  allerlei voorwendselen gezocht om de vrouw zo naakt mogelijk voor te stellen : eerst de godinnen uit de oude mythologieën ,vaak in gezelschap van een of andere god ,vervolgens de ‘ heilige maagden ‘ , dan de vrouwen in de oosterse harems ,vrouwen die een bad aan het nemen waren ,vervolgens de drie ‘ gratieën ‘,of ‘venussen ‘ ; vroeger zelfs drie naakte ‘ heksen ‘ ; de twee oude mannen die de jonge (naakte ) vrouw begeren en lastig vallen , en ga zo maar door. Een mozaïek , opgegraven in Volubilis , een vroegere Romeinse stad in hetgeen nu centraal Marokko is , stelde een naakte vorstin voor in een boot , geroeid door drie naakte meisjes , terwijl rondom de boot 4 naakte nimfen dartelden.(vondst overgebracht naar Tanger) . Zo zijn er tal van andere mozaïeken gevonden in Sicilië ,Andalusia , Cordoba , de Griekse eilanden...

Het klikken op de volgende Link geeft toegang tot  nog eens 325 of 600 schilderijen volgens de  keuze die U maakt op de  bladzijde die verschijnt .
Klik na een der twee afgebeelde mogelijkheden gekozen te hebben,op "view",en daarna op een icon van een schilderij op de bovenste lijn die zichtbaar wordt .Daarna kunt U met  de pijltjes werken:rechts om naar de volgende schilderij te gaan en links naar de voorgaande.Indien U een snelle  browser heeft ,kunt U op de tweede lijn hieronder klikken , die de 600 schilderijen opent ,maar dat zal enkel goed lukken met een recente PC met zeer snelle processor.

http://www.photoworks.com/members/index.jsp?key=bill7432&cp=shr_pg_bill7432

http://www.photoworks.com/photo-sharing/shareSignin.jsp?shareCode=A7DC3D2BCB0&cp=ems_shr_alb_pml&cb=PW
of indien deze Link te traag oplaadt,probeer dan de volgende:

http://community.webshots.com/album/371772704XsKPBB
http://community.webshots.com/album/371762479Rymsvt
http://community.webshots.com/album/371779281fobsmm
http://community.webshots.com/album/371796792nqLsEv
http://community.webshots.com/album/371826172SSWQYs
http://community.webshots.com/album/371813636iUbNaY

Wanneer U op de volgende Link  klikt , kunt U nog eens 398 andere schilderijen bekijken :
(eerst zal U rechts gevraagd worden naam en e-mail in te vullen,maar als U geen interesse heeft in de desbetreffende site, kunt U daar elke lijn willekeurig invullen met een willekeurig email adres met bv. als paswoord blablabla  en dan zult U op een werkelijk interessant aantal schilderijen terechtkomen,nochtans ook soms  vrij expliciet zoals sommige afbeeldingen uit de "kamasutra-indische sex-bijbel ".

http://www.clarkcolor.com/thumbnailshare/AlbumID=251226898/a=27250852/t=27250852

De mens verschilt slechts 2% of minder ,van sommige aapsoorten . Deze en
andere dieren lopen altijd naakt , of althans beschermd door een pels ,een
beharing , een vacht ,een gevederte , een pantserplaat , enz . Maar elk dier
loopt met de geslachts-organen bloot , door iedereen te bekijken .

De mens loopt bijna altijd gekleed . Godsdiensten hebben ons ingeprent dat naakt lopen verkeerd is. Ze hebben ons opgezadeld met allerlei onterechte vooroordelen , daarbij gesteund door moralisten . In het bijbelverhaal over Adam en Eva ,moesten deze na het eten van de verboden appel ,hun naaktheid bedekken en er zich over schamen .

Miljarden mensen heeft men op deze wijze gestresseerd en psychisch mishandeld door hen onnodige schuld-gevoelens in te prenten ,als ze iets " verkeerd" deden , doordat er naaktheid aan te pas kwam.Aan naakt is men de betekenis gaan toekennen van " verleiding ", reden waarom bijvoorbeeld in de islam,de vrouwen hun gelaat moeten bedekken , of nog veel verdergaand , met de " burka " hun ganse lichaam ,en zich nooit in badpak mogen vertonen , terwijl de mannen met deze zelfde religie volop  het vrouwelijk (bikini-) naakt kunnen en mogen bekijken  ,dat in onze zwembaden elke zomer aan hen vertoond wordt . Omdat ze daar blijkbaar niet tegen opgewassen zijn ,werd het  zwembad van Brasschaat daarvoor gesloten.Dus het naaktbegrip heeft ook nog de discriminatie van de vrouw opgeleverd .

De bijbel redeneert ook zo , want als Bathseba een bad neemt in de harem , dan gluurt de koning met een begerig oog , door een spleet in het gordijn,naar haar bekoorlijk lichaam , en dat zal verstrekkende gevolgen hebben .

Gaan we nochtans verder in de geschiedenis terug , naar de vôôrbijbelse perioden ,dan zien we " schaamteloze " voorstellingen van vrouwenlijven ,met althans naar onze smaak , overdreven vormen ,zoals wanstaltelijk gezwollen buiken , borsten en billen,hetgeen er op wijst dat het hier niet te doen was om de voorstelling van ‘ schoonheid ‘ , maar van het voortplantings- en-vruchtbaarheids- ideaal , zoals trouwens ook de reuzenpenissen , die in allerlei gebruiksvoorwerpen zoals keramische potten en houten versieringen verwerkt waren . De betekenis was : " laten we ons voortplanten , laten we baren en laten we daardoor werkkrachten voortbrengen om voedsel te ontginnen en te oogsten , anders verhongeren we " . Het ging dus over het voortbestaan van het ras , de clan , de stam , het volk . De reden hiervoor was ook dat men in die tijd niet lang leefde , door allerlei ziekten waarvoor geen geneesmiddelen bestonden , en geen dokters om ze voor te schrijven en toe te dienen.Iedereen stierf rond 20-jarige leeftijd , denken we bijvoorbeeld in een latere periode aan de Egyptische Farao Toutenchamon , op nog vroegere leeftijd gestorven, 19 jaar,alhoewel nu schijnt bewezen te zijn door scanning van de beenderen van zijn mummie ,dat hij vermoord werd door een rivaal , die zijn echtgenote wou , hetgeen ook nog gelukt is . Hij trouwde met Toet’s weduwe en werd zelf Farao.

Men is een schoonheidsbeginsel beginnen vastknopen aan naakt , in de Griekse en Romeinse tijd , waarbij men geen onderscheid maakte tussen mannen-en vrouwen-lichamen .Bij de ene (wand-) schilder ( in Pompei ) wordt Andromeda keurig gekleed en Perseus geheel naakt voorgesteld , en bij de andere ( in het Palazzo Vecchio te Florence) Andromeda geheel naakt en Perseus gekleed. De man werd kompleet met zijn geslachtsdelen voorgesteld en schaamtegevoel daarover was geen onderwerp waar drukte werd over gemaakt

Later werd Napoleon als naakte held afgebeeld en Goethe , Beethoven en Victor Hugo , prijken op een voetstuk buiten , als naakte standbeelden .De illustere figuren hebben geslachtsdelen van beperkt formaat , in tegenstelling tot goden en veldheren uit de Griekse periode met een mannelijkheid in erectie , die soms vanonder een tuniek uitkomt en een hengst jaloers zou maken .In die Grieks-Romeinse tijd kon een heer van stand , ook zijn vermaak zoeken bij slavinnen , en het is misschien daardoor ,dat gaandeweg de artistieke smaak , de vrouw mooier is gaan vinden dan de man .Homerus sprak bij herhaling over de godin van de liefde Aphrodite " met haar mooie billen " . Mooie en grote borsten komen pas later in de mode .

De Romeinen hebben het ook heel gewoon gevonden , net zoals de Indiërs ,om       " de geslachtsdaad "    af te beelden op allerlei keramische vazen en op olie-lampjes ,op medailles ,en op huishoudelijke voorwerpen. Vaak komen taferelen voor ,waarin de naakte vrouw voorgesteld wordt ,begeerd door een vriend van haar echtgenoot , die juist afwezig of op reis is.Het gevolg is dat hier en daar ( niet alleen door de koningen van onze huidige landen) onechte dochters    "geproduceerd werden" . In feite werden in de Arabische Moslim-landen dergelijke toestanden vermeden door de man toe te laten , officieel met meerdere (4?) vrouwen te huwen .Dat lijkt ons zeer positief om " onechte " verhoudingen te vermijden.
Het belgisch Personen-en Familie-Recht , onderwezen in de Faculteit van de Rechten aan onze universiteiten , heeft ook trachten tegemoet  te komen aan de sukkelaars , jongens en meisjes , die als "bastaard" uit zo een "onechte" relatie geboren worden , door hun meer rechten  te geven .Sociaal en menselijk , zeer verdedigbaar .En waarom moet een weerloos kind in sommige gevallen opgroeien , zonder zijn/haar vader te kennen ?

Ook het naakt samenzijn van lesbische vrouwen werd meermaals geschilderd .Kan men aan dit alles aanstoot nemen wanneer het de dagelijkse realiteit is , waarvoor sommigen vroeger de ogen sloten , en anderen deze toestanden dan weer openbaarden ?

In de christelijke kunst ,maken de traditionele naakten ,plaats voor naakte 
" martelaars" . Opeens is naakt onzedig , een "zonde des vlezes " en dus verderfelijk .Een lichaam kan niet " zuiver " zijn ,tenzij door volledige "kuisheid ".
Voor het overschilderen van voorstellingen , bestemd voor kerken,werden schilders aangesteld , die naakte geslachtsdelen moesten wegwerken ,door er ‘bedekkingen‘ over te schilderen .Teruggevonden kopieën van de oorspronkelijke werken , tonen deze onzin aan .

Het psychisch onheil dat de katholieke kerk door haar "naakt is onkuis ,slecht en verderfelijk " bij jong en oud heeft aangericht , kent geen weerga , door het opwekken van gezondheidsschadende schuldgevoelens .  De kruistochten grepen  deze motieven aan ,om inboorlingen in andere ‘ontdekte’ landen en continenten uit te roeien als " naakte goddelozen en zondaars " .   Deze overweging geldt ook vooral  voor de spanjaarden ,die  na de ontdekkingsreizen van Christophorus Columbus , ganse kulturen in Zuid-Amerika vernietigd hebben.  Per dag werden soms 2000 inboorlingen vanop het paard (paarden bestonden niet in Latijns Amerika , ze werden ingevoerd) met het zwaard afgeslacht. Hun vrouwen waren    " dankbare naakte oorlogstrofeeën" , en al de prachtige gouden kunstvoorwerpen die de Spanjaarden buit maakten , werden tot goudstaven hersmolten voor de toenmalige heerseres , de koningin van Spanje. Op die manier is prachtig kultureel mondiaal kunst-erfgoed ,voor eeuwig verloren gaan .

Naakt moest bedekt worden , eerst door een vijgenblad , daarna door lendendoeken of andere verzinsels in tekstiel . Of de naakten moesten achter één of andere struik in de natuur staan , anders riskeerden ze " de hel".

Gelukkig zijn er kunstenaars die zich in de loop der tijden aan al deze zinloze conventies niet gestoord hebben, beginnend met Michelangelo , Leonardo da Vinci en vele anderen na hen , die realistisch ,weergavegetrouw en ongeremd wilden schilderen en beeldhouwen .   De vele kulturele revoluties , hebben de mens gaandeweg bevrijd van het juk van kerk en moraal-predikers . Er zijn nochtans nog genoeg personen die in de kerkelijke regels-voorschrijvers- en heersers blijven geloven , dat hebben we gezien bij de begrafenis van de paus in Rome en alles wat daar rond draaide .De vrijdenker laat zich niet meer onderdrukken door al degenen die door al hun opgelegde beperkingen , in feite alleen uit zijn op het uitoefenen van macht .  " Gehoorzaam aan de door mij opgelegde regels ,anders zult ge " boeten " . De juist gestorven paus bezocht zes keren Mexico. Waarom? Nog niet zolang geleden moesten de Mexicanen  bij het luiden van een of andere kerkklok , op hun knieën geknield in de straat gaan zitten , en een kruis slaan.Deden ze dat niet , dan werden ze door kontrolerende politie en soldaten met de kolf van het geweer tegen de grond geslagen. Dit zijn geen verzinsels , ik verbleef onder meer in Mexico , Cuba en Bolivië . Men heeft aan de bevolkingen in alle Zuid-Amerikaanse landen ,
met bruut geweld , doding , foltering en uitroeiing , de zogezegde  " christelijke moraal en waarden "  opgedrongen , met al de daarbij horende schuldgevoelens ten aanzien van "naakt".

De heksenvervolgingen in de jaren 1600 tot 1800 zijn een ander goed
voorbeeld van hoe godsdiensten de oorspronkelijke menselijke waardigheid
kunnen vernietigen , in dit geval door het vermoorden door verbranding en verdrinking ,van een ontieglijk aantal onschuldige vrouwen , soms naakt
geschilderd op een bezemsteel vliegend ,of in gezelschap van een ‘duivel '. 
 
De hooggeplaatste vertegenwoordigers van de kerkelijke inquisitie woonden
met sadistisch genoegen de zelf-uitgedachte procedures bij ,waarbij
spiernaakte vrouwen in diepe onder-grondse kelders gemarteld werden ,
tot ze "bekenden",met de vuurdood tot gevolg .Ook daar bestaan schilderijen 
over , niet alleen van de verbrandings-of verdrinkings-dood ,maar van
vrouwen die aan koorden onderste boven ,naakt aan balken opgehangen
werden en tegelijkertijd gegeseld, of naakt op houten tafels liggend , aan
handen en voeten gebonden, met draaiwielen ,de ledematen uitgerokken
werden tot de spieren scheurden, terwijl via een grote trechter in hun mond,
water uit een grote kruik gegoten werd , tot hun maag barstte .Er werd
trouwens voldoende hard op de gezwollen buik geslagen , om dit proces
te bespoedigen en te doen slagen . Over deze wreedheden,begaan door
 "christenen", bestaan er voldoende gedetailleerde getuigenissen en
beschrijvingen in oude geschriften , die deze toestanden voor waar gebeurd , staven .

Gaandeweg hebben de schilders , naakten in alle mogelijke omgevingen voorgesteld , niet alleen tussen bloemen , of in een bad , of voor een spiegel ,of gedeeltelijk gekleed zoals " naakt in een pels " door Rubens , viool of piano spelend ,naakten op een fiets of op de rug van een paard , en bv. door Delvaux , in een spoorwegstation. Waarom niet ? De tijd is voorbij dat naakt een "mysterie" was , ergens verborgen in een kamer achter gordijnen.

Einde van het eerste deel .

Bekijkt U ook  ,door hierop te klikken :   http://www.gfoto.com/UserAlbum.asp?uid=DF9FAF073AC34021818154E9105C9D9C&alid=74393
 nog eens 150 schilderijen.Dat maakt in totaal in dit hoofdstukje ,ongeveer 8000 schilderijen van naaktfiguren .

 

17-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (3)

Klik met de muis op de hiernaast staande afbeelding
om een aantal Dadaisme-schilderijen te bekijken.
Indien de oplading te traag zou verlopen,
klik dan op de alternatieve Link :
 http://www.shutterbook.com/albums/willyacke/8953//
 
Dadaisme of de absolute onzin , vertrekkend van tabula rasa. (na 1917)

---------------------------------------------------------------------------

Sommigen wilden komaf maken met de voorgespiegelde ideale toestanden van vaderlandsliefde , moed , opoffering , godvruchtigheid ,nationalisme , kapitalisme,die allen in diskrediet vielen , door een revolte tegen deze gevestigde waarden.

Dada is de revolte van de ongelovigen die menen dat ze helemaal aan niemand een "staatsburgerlijk goed gedrag " verschuldigd zijn .Het is een protestbeweging zonder een bepaald programma,zonder discipline en moraal ,waarbij men de burgerlijke facade met de konventionele maskers wil doen vallen .De mensen zijn skeptisch geworden ,en niet meer geneigd in oorlogen ,waarvan ze er al genoeg gezien hebben , te gaan vechten en te sneuvelen voor idealen waarmee ze niets te maken hebben,en waar ze toch de zin niet van verstaan.

Ze houden onder meer in 1921 een internationale expositie ,het "salon Dada "  in Parijs en Zürich , waar voor het eerst ook ‘ collages ‘ te zien zijn , een soort bijeengeplakte ,gemonteerde totaalkunst van onder meer Max Ernst .Men kan aan sommige dada -artisten sensatielust en twijfel verwijten ,en een primitieve verhouding tot de omringende werkelijkheid .Er is wel een sociaal en ideologisch engagement ,een revolutionair subjectivisme ,een metafysische greep naar het irrationele .

Duchamp is waarschijnlijk de meest bekende schilder uit het dadaisme ,samen met Picabia .

166          167          168          169            170

15-04-2005, 20:48 Geschreven door Willy
Reageren (4)

Abstracte schilderkunst 1910 -1970

------------------------------------------

Abstract betekent het verlies van de stoffelijkheid .Abstractie kan alleen nog maar een produkt zijn van de geest , geen voorstelling meer van een werkelijk tafereel .De abstracte schilderkunst begint in 1910 en hecht meer waarde aan een innerlijke belevenis dan aan de omringende wereld .De abstracte schilderkunst toont een uitgesproken neiging tot reductie en vereenvoudiging .Gecompliceerde ensembles zijn verdwenen .
In sommige gevallen doet de voorstelling denken aan de uitvergroting van een detail uit een schilderij of uit een of andere struktuur .Het is geen toeval dat abstracte kunst opgekomen is na de psycho-analyse en het onderzoeken door de psychologie , van het onderbewuste als recentere tak van de wetenschap , het irrationele boven het instinctieve .

Vasili Kardinski had in Moskou rechten en economie gestudeerd en vluchtte uit Rusland voor het Stalinisme,vervolgens uit Duitsland voor Hitler.Kardinsky wordt in Frankrijk genaturaliseerd ,en weigert nog menselijke scenes af te beelden.
Hij schrijft een boek " Über das Geistige in der Kunst " ,waarin hij stelt dat de mensen dusdanige positivisten zijn , dat ze enkel erkennen wat meet-en weegbaar is ,en de rest voor gevaarlijke onzin houden .Als ze de wereldse-tafereel-titel van een schilderij niet in het werk herkennen ,doordat het zeer "onduidelijk " is ,zijn ze pijnlijk teleurgesteld .

129 Mondriaan Boomstudie 1913         130         131

Voor Kardinsky was de muziek ,zoals deze van Igor Strawinsky ,een voortdurende bron van inspiratie .Aan de hand daarvan kultiveerde hij in zichzelf het spirituele , de verinnerlijking .In 1912 publiceert hij te München het boek " Improvisaties " waarin hij schrijft " dat hij tot het inzicht gekomen is dat de schilder moet emanciperen van de rechtstreekse afhankelijkheid van de natuur , en zijn geest moet kultiveren , onafhankelijk van het ontvangen van uiterlijke en uitwendige indrukken .Weten en kunnen zitten reeds binnenin ons ". Hij gaat , eveneens te München, naar de ten-toonstellingen van ‘ der blaue Reiter ‘met onder meer schilderijen van Arnold Schönberg , die daarna alleen nog muziek zal componeren en spelen .In 1914 komt het tot een scheiding tussen hem en Gabriele ,een schilderes die in der blauwe Reiter exposeerde ; hij keert terug naar Rusland en huwt er de generaalsdochter Nina Andrejevskaja.Hij geeft les , richt 32 musea op in gans Rusland,wordt vice-president van het College voor Schone Kunsten , en hoogleraar aan de universiteit van Moskou. In deze stad leefde toen ook Kasimir Malevitsj die enkel schilderde met de grondelementen cirkel , vierkant,driehoek en kruis ,en schreef " dat hij zich daarbij innerlijk losmaakte van elke sociale en materialistische tendens , want elk sociaal gevoel komt voort uit honger.Gewone kunst wordt dus voortgebracht door de maag,
 terwijl abstracte kunst wordt voortgebracht door het verstand " .Malevitsj werd in 1919 professor aan de academie voor beeldende kunsten te Moskou .

132                133

Gemeenschappelijk aan alle abstracten , zoals ook Mondriaan , is dus ,dat ze in feite een wereld wensen zonder natuur , dat is in lijnrechte tegenstelling met de impres-sionisten , die ze ,zoals Kardinsky, beschouwden als vijanden.Ze geven wel benamingen als "boom" , "landschap" ,enz. aan hun schilderijen , maar men ziet enkel driehoeken,rechthoeken,cirkels,streepjes ...geschilderd met een beperkt kleurenpalet ,fundamentele kleuren , praktisch zonder mengingen.

In het ‘Musée d’ Art Moderne’ te Parijs vindt men abstracte schilderijen van de Tchecoslovaak Kupka (1958) en van de fransman Delaunay ,van Pollock en Gorky.

134 ....tot. ...150

14-04-2005, 20:13 Geschreven door Willy
Reageren (2075)

De Romantiek.Verlengstuk van de 18e eeuw tot in de eerste helft van de 19e eeuw .

-------------------------------------------------------------------------------

De klassieke kunst is gehecht aan de vorm , de romantische kunst aan expressie en sterke kontrasten zoals de moord op Marat , door Louis David (1748 -1825) . Zijn schilderijen zijn nauw verbonden met het toenmalig maatschappelijk leven .Antoine-Jean Gros schildert kleurrijk na spontane hartstochtelijke opwellingen ,met composities die een dramatische indruk nalaten . Zijn onevenwichtig gevoelsleven speelt hem trouwens dermate parten ,dat hij in 1835 zelfmoord pleegt . Ingres (1780-1867) is ook inpasbaar in deze periode , door het introduceren van " deftig naakt " , zoals zijn baadster van 1808 en het Turkse bad van 1863 .

184       185       186        187

De Romantiek valt in feite samen met gebeurtenissen in de 18e eeuw ,met schilders zoals Prud’hon (1758-1823) , die sterk beïnvloed wordt door de ideeën van zijn tijd , namelijk gevoel ,emotie en de expressie daarvan ,d.w.z. menselijke gevoelens vertolkend , daarbij echter de zoetigheid vermijdend. Zelfs als hij dramatische thema’s behandelt ,doet hij dit nog met een ondertoon van melancholie, zachtheid , zelfs sentimentaliteit ,in tegenstelling tot de smakeloze voorstellingen uit andere vorige tijdsperioden.

De schilders David (Fr) en Goya (Sp) behoren tot dezelfde groep als Prud’hon. Goya,geboren 1746 , buigt zich over een lijdende mensheid , gekwetst in ziel en lichaam. Hijzelf wordt in 1792 doof .In zijn schilderijen legt hij zijn angsten ,
tragiek en nachtmerries neer ,na de mystieke ,zowel geklede als naakte ‘ Maja ‘ geschilderd te hebben .De esoterische schilderijen van William Blake (1757 -1827) zijn uitvindingen van de geest .

188      189      190      191      192

Eugéne Delacroix schildert met hartstocht natuurgetrouwe taferelen ,zoals " de dood van Sardanapal " en " de sultan van Marokko " . De felheid van indrukken , soms tot het overdrevene toe , wordt gangbaar .Deze buitensporigheid vindt men ook in de literatuur en in het toneel terug van Victor Hugo en Shakespeare , die er niet meer voor terugdeinzen gevechten en zelfs misdaden op het toneel voor te stellen , maar dan wel op een dergelijk spectaculaire manier als in vorige eeuwen ondenkbaar was .

De zintuigen worden geprikkeld en de fantasie aangewakkerd.De beeldspraak
en de symboliek van de vorige eeuwen worden vervangen door het gebeuren
zelf,bijvoorbeeld bij het uitbeelden van moordpartijen of , het met behagen voorstellen van het doodschieten van mensen,een gevolg van negatieve sociale toestanden. ( onder andere :Goya).Er wordt op een vurige manier geput uit onbarmhartige bronnen van inspiratie.De tragiek van deze gespannenheid ,
waarin de schilders zichzelf met passie storten ,is,dat een aantal van hen ,en
niet alleen de hierbovenvermelde Gros , op jonge leeftijd sterven , door
zelfmoord te plegen.
De spontane , hartstochtelijke krachten die ze in zichzelf voelen opwellen en
die ze met scheppingsdrang en ongekunsteldheid vertolken in hun schilderijen ,
worden hun eigen ondergang .Ze beelden hartverscheurende tonelen af , waarin schipbreukelingen op een vlot elkaar opeten .( " la méduse " door Géricault ).Ze hebben zich gewaagd aan improvisaties die uit de hand gelopen zijn . Door reizen naar landen zoals Marokko , Turkije ,Algerije ,e.a. , wordt ook het " oriientalisme " geboren , waarin de exotische romantiek van taferelen in zonnige straten en rijke interieurs van de moslim-landen , en toestanden in harems , wordt voorgesteld .
De sultan die slechts te kiezen heeft uit zijn 250 vrouwen en hen bekijkt terwijl
ze aan het baden zijn in zijn luxueuse paleizen,doet de verbeeldingen op hol slaan .

193       194       195      196      197      198      199      200

Als een gevolg van het slechts aanwezig zijn van 1 enkele man in een dergelijk gezelschap ,schildert Gustave Courbet in 1866 , twee lesbische vrouwen  , goed      " lijfelijk " aanwezig , en tederheid suggererend als gevolg van eenzaamheid en het ontbreken van een natuurlijke partner .
Courbet voert daardoor ook oppositie tegen de zeden-prekerij van de bourgeoisie onder Louis-Philippe.
Millet revolteert ook tegen deze hogere klasse door de gewone werker voor te stellen , bv. in zijn "drie vrouwen op het veld" . Millet is zelf in 1814 uit boerenouders geboren .
Daumier ,van arme afkomst ( zijn vader was glasbewerker ) ,schildert in 1857 "
 de prentenverzamelaar " ,en kan door zijn spontane techniek reeds beschouwd worden als een voorloper van de moderne kunst .Hij maakte ook gravures .

201    202     203     204     205    206    207   208   209 210 211 212 213 214 215

14-04-2005, 20:04 Geschreven door Willy
Reageren (0)

De Schilderkunst van de 18e eeuw

--------------------------------------------

Deze eeuw kenmerkt zich door rationalisme onder Lodewijk XIV in Frankrijk . Daarna weet dit land zich onder het imperialisme van Napoleon ,als kulturele macht in Europa te handhaven .Boucher schildert allegorieën en Watteau (1684-1721) , pastorales .

Fragonard (1732-1806) schildert " galante " onderwerpen ,die door sommigen als ‘decadent ‘ ervaren worden , zoals " de twee vriendinnen " .Maar zowel Fragonard als Boucher(1703-1770) , zeggen dat ze schilderen volgens " de essentie van de latijnse geest en opvattingen " .

Jean-Etienne Liotard (1702-1789) schildert portretten. Chardin (1699-1779) schildert huishoudelijke taferelen. In de letterkunde gaan Voltaire (romantisch) , Diderot (dramatisch), - Kant- , de meer materialistische weg op in hun schrijven .

115          116         117            118           119

Engeland , is de gezworen vijand van Frankrijk maar heeft schilders zoals Thomas Gainsborough (1727-1788) [die schilderde in de stijl van Rubens die hij bewon-derde], die ook in Frankrijk gegeerd zijn .In het engelse karakter steekt door de humor , ook een sterk kritische zin , die soms in de schilderijen tot uiting komt .

Duitsland en Oostenrijk hebben juist een dertigjarige oorlog en een Turkse invasie achter de rug. In Italië hebben Canaletto (1697-1768)’s schilderijen over Venetië opgang gemaakt.Sommigen verwijten hem ,dat hij teveel details weergeeft in zijn stadsgezichten .Guiseppe Crespi (1665-1747) schildert met een diep menselijke realistische stijl ,zoals "de vrouw aan de afwas ".

De bescheiden Piero Longhi (1702-1785) schildert met glans en kleur,sober maar nooit hoogdravend .

120          121          122           123

In Engeland verdient William Hogarth , van eenvoudige afkomst ,geld met portret-schilderen met een goede clair-obscur techniek. Reynolds (1723-1792) schilderde 2000 portretten ,de meesten in een voortgezette-barok-stijl  .   Dat Reynolds zo produktief was , verklaart men door de grote reislust van deze schilder die verbleef in Portugal , Gibraltar,de Balearen , Rome (-> 2jaar) ,Florence,Parma.... In de Italiaanse steden behield hij een onuitwisbare herinnering aan het coloriet van Veronese , Titiaan en Coreggio.

In de meeste andere landen sluimert de kunst of staat ze ,zoals in Rusland en Skandinavië nog in haar kinderschoenen of wordt er te sterk beïnvloed door het buitenland , zodat iedere eigen nationale kunst-ambitie verlamd wordt .

14-04-2005, 20:02 Geschreven door Willy
Reageren (1)

03 Muziekinstrumenten in de schilderkunst.
----------------------------------------------------
Klik met de muis op de afbeelding om 100 schilderijen
te bekijken .

De muziekgeschiedenis verloopt parallel met de
geschiedenis van de schilderkunst ,met juist dezelfde
jaartallen en dezelfde perioden , zoals de Renaissance ,
de Barok ,de Romantiek , enz .

Sommige schilders waren verslaafd aan muziek , en in die eeuwen dan vooral aan klassieke muziek ,en dat is goed te zien aan de schilderijen in de bijgaande foto-map met dezelfde naam . De schilderijen zijn niet genummerd en ook de perioden zijn niet vermeld . Muziekinstrumenten zijn reeds voorgesteld geweest in bijna archeologische tijden , zoals bijvoorbeeld bij de Egyptenaren .

In de moderne tijden hebben kubisten zoals Braque en Picasso ook muziek-instrumenten geschilderd . Braque bijvoorbeeld : de viool , de guitaar , de  klarinet , het orkest (met 3 man) ,en enkele instrumenten samen . Picasso schilderde onder meer ‘de viool ‘. Muziekinstrumenten vinden we bijgevolg voorgesteld in alle tijdsperioden en in alle stijlen .

Muziek verzacht de zeden ! ( Willy Acke )

P.S.

14-04-2005, 19:23 Geschreven door Willy
Reageren (17)

Surrealisme : 1930 tot 1960 met onderbreking 1939 - 1945

----------------------------------------------------------------------

In de jaren 1930 kende de mensheid een krisis door de grote werkloosheid .

Deze toestand verbeterde er niet op , door de uitvinding van een ganse reeks machines , die weliswaar het arbeidsproces lichter maakten , maar deze mechanisering veroorzaakte nog meer werklozen.De angst voor ‘de machine’ en de ‘vertechnisering ‘ groeide alom .In het dagelijks leven werd iedereen ermee geconfronteerd : telefoon , elektrisering der spoorwegen , ontstaan van voorheen niet bestaande telecommunicatie-middelen , radio en televisie , renwagens , auto’s (vóór 1930 was er 1 auto per gemeente ...) ,vervanging van de paarden.De vooruitgang in  de natuurwetenschappen ,verdrong in de geesten , het vroegere religieus en meta-fysisch denken door een strikt positivistisch denken en gedragspatroon , en een materialistisch wereldbeeld .Deze veranderingen grepen ook in op de privacy van de gezinnen thuis ; het gehele dagelijkse leefpatroon werd anders . De oorlog van 1914-1918 , de Russische revolutie van 1917 hadden nog diepe sporen nagelaten , met toestanden die geschilderd werden door post -expressionisten zoals Otto Dix , George Grosz en Käte Kollwitz . Op de kunst-scene uitte het wegvallen van het geestelijke , het menselijke ,zich door een reaktie die een nieuw bewustzijn trachtte in het leven te roepen ,een symbolisme ,een ersatz als vervanging van het onmenselijk geworden puur realistisch-plat-materialistisch leven ( Karl Marx ), namelijk , het sur-realisme ,waarvan gezegd werd , dat ook het onderbewustzijn betrokken werd bij het voortbrengen van kunst .Men wil de psycho-analyse , op kreatieve wijze beoefenen zoals beschreven door André Breton en anders dan dat Sigmund Freud dit doet in de periode 1918-1921 .

Men kan stellen dat het surrealisme zijn bloei gekend heeft in de periode tussen 1920 en 1940 ,met als wens ,het leven na de eerste wereldoorlog te veranderen. Breton,die in 1916  werkte in een ziekenhuis ,(en daarna nog medische studies deed en arts werd),wordt beïnvloed door de ideeën van een psychiater-neuroloog , en schrijft in 1928 een boek over de poëtische kracht van de waanzin ,nadat hij gewonde frontsoldaten gezien en verpleegd had , die gek werden , of een leven lang getraumatiseerd bleven ,verscheurd door hetgeen ze meegemaakt hadden.Breton schrijft poëzie en gedichten over hetgeen hijzelf en de verpleegden in hun dromen hebben gezien ,afschuwelijke , verwarde beelden , die hij begint te schilderen .In 1975 wordt hierover een boek gepubliceerd : "la naissance de l’aventure surrealiste ". Daarin verheerlijkt Breton ook de communistische ideeën van  Trotsky , zonder twijfel als reaktie op de rol van de duitsers in wereldoorlog I .

Hij was lid van het comité des "Antifascistes "zodat sommigen het surrealisme ook zien als "Art Révolutionnaire ". Als voorlopers en wegbereiders van het surrealisme , vermeldt men Gustav Klimt , Kardinsky , Pablo Picasso , Paul Klee , Marc Chagall en Giorgio de Chirico .

151    152     153    154     155    156    157    158    159    160    161    162 163Dali       164       165

14-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (22)

Het expressionisme . 1900 - 1930

----------------------------------------

Zoals de benaming het zegt ,drukt de kunstenaar zich in deze kunstvorm uit onder druk ( ex-pressie = naar buiten brengen onder pressie ) , d.w.z.op een krachtige manier , dus niet noodzakelijk op de gebruikelijke evenwichtige wijze. Harmonie kan dus vervormd worden tot wanordelijk verstoorde harmonie met vloekende kleuren ,eventueel hallucinante voorstellingen , met een dosis benadrukkingen van situaties die aan de ‘ gewone ‘ schilderkunst vreemd zijn , zoals in het schilderij ‘ de schreeuw ‘ van de Noor Edvard Munch.

In Duitsland laat Nolde zich opmerken , en in Oostenrijk Oskar Kokoschka.
Bij ons deed de Oostendenaar James Ensor , zijn duit in het zakje ,net zoals te Gent ( St. Maartens Lathem), Constant Permeke .

101 de schreeuw            102 Ensor : de maskers             103 Ensor Pierrot

104 Pierette door Beckmann 1925              105 Beckmann Papegaai

Grillig realisme kan voorgesteld worden , met een aangrijpende uitdrukkingsvorm. Parallele stromingen die samen met het expressionisme opkwamen , waren het kubisme , het fauvisme en het futurisme , die allen hun bakermat in Frankrijk en Italië hadden. Het expressionisme daarentegen vindt zijn oorsprong in Noord- en Centraal-Europa: de Scandinavische landen , Duitsland en Oostenrijk .Vandaar komt ook het erotisch expressionisme met Klimt , Schiele en Beckmann.
De kring van de schilders , die men de expressionisten heeft genoemd was voornamelijk samengesteld uit de groep van de " Brücke " en enkele schilders uit de kring van de     " Blauwe Reiter " .Daar ontstaat in München een duitse reaktie op franse opvattingen,waarbij een optische beleving van bv. Een landschap , verandert in een lyrische. De romantische naam ‘ der blauwe Reiter’ is ontleend aan de titel van een almanak voor eigentijdse kunst ,waarmee Kardinski en Klee in 1911 begonnen waren . Het expressionisme is het tegendeel van het afgeronde. Het is stekelig , venijnig , gebeten , onconventioneel ,wild , asymmetrisch, boosaardig . Thema’s zijn : rebellie ,geweld , meedogenloze zelfanalyse ,waanzin , primitieve wildheid , verschrikking , schaamteloosheid , uitbarstingen , grimassen , erotiek .De bedoeling was , verstikkende regels te doorbreken en het vermoeide en het vermoeiende dagelijks gebeuren , nieuw leven in te blazen , door de levende werkelijkheid te verrijken met fantasie .

Als voorlopers van het expressionisme ,kan men Goya vermelden , ook Dürer en Jeroen Bosch en er is verwantschap met hetgeen we Felicien Rops hebben zien presteren . ( museum Rops te Namen ) .

106 Rops         107         108         109         110

Het expressionisme is vooral een noodkreet van jonge mensen in de ellende van hun bestaan , verscheurd door verlangens , angst en door de te enge moraal die hun door een maatschappij van bovenuit voorgehouden en opgedrongen wordt . Het is de kreet van de eenzamen , in sommige gevallen bijna krankzinnigen , in de periode 1905 (Rouault) tot 1930, waartoe ook Chagall en Modigliani in Parijs mogen gerekend worden .

De " Jugendstil " ,benaming afgeleid van het Münchense weekblad "Jugend " , had invloed op impressionistische werken van Kokoschka en Kardinski.

111 Munch : straat in Noorwegen            112 naakt met hemd door Modigliani 1919

113 boerenvrouw met kind : Alfaro Siqueros 1924               114 Macke Meer

14-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (17)

Enkele grote meesters uit de twintigste eeuwse schilderkunst.

-------------------------------------------------------------

Matisse was twee jaar ouder dan de schilder Georges Rouault , die hij in een schildersatelier leerde kennen .Matisse is beginnen schilderen toen hij ,ziek , bij een oom logeerde .Deze bezocht met hem de musea te Arras , Rijsel en Cambrai . In 1952 werd te Cateau-Cambrésis , een Matisse museum geopend .. De slogan van Matisse was : " hoe eenvoudiger ,hoe duidelijker " .

79          80

Men noemt Matisse in verband met het fauvisme , met als kenmerken ,de accen-tuering van de zuivere kleur en de vereenvoudiging van de tekening.De indeling van de ruimte op een schilderij , stoort zich niet meer aan de perspektivische regels ,
waaraan we gewend zijn.Het wezenlijk bestanddeel is de kleur , maar dan wel op een speciale manier ,met stippeltjes aangebracht.Men tekent beeldvlakken " ont-sprongen uit inspiratie " ,met daarop verstrooide voorwerpen .Kleuren verspringen van oranje naar blauw , van groen naar rood , op een ‘ wilde ‘ manier. (-> ‘ les fauves ‘ ).De bedoeling is , taferelen een spontane uitdrukking te geven , waarbij zoveel mogelijk zuivere kleuren gebruikt worden.

Rouault (1871-1958) voelde zich verwant met zwervers , boeren,weggemaaiden  in een opstand,lichtekooien en verschoppelingen , en hij " wierp zijn gevoelens daar-omtrent ,op het doek " .Hij had zijn vakmanschap geleerd in scholen voor Schone en Decoratieve kunsten .

81            82

Kees Van Dongen  had een voorliefde voor feesten en mondaine gelegenheden ,
misschien omdat hij een ellendige jeugd achter de rug had.Rond 1920 schilderde hij een groot aantal portretten van politieke figuren , toneelspelers ,academici ,personen uit de mondaine wereld ,en uit de rosse buurt in Rotterdam, en hij maakte daarover soms grappen. Geboren te Delfshaven in Nederland ,had hij grote moeilijkheden toen hij te Parijs eens wou schilderen , omdat hij geen woord frans verstond noch sprak. Meisjes en zeelieden interesseerden hem meer dan machines . In nacht-kroegen maakte hij schetsen, die hij voor 5 franse francs aan liefhebbers verkocht ,
alsook aan humoristische bladen die verschenen in Montmartre. Picasso " leende " hem een van zijn vriendinnen , Fernande Olivier ,als naaktmodel (geschilderd met groenachtige tinten),omdat hij wist dat Van Dongen geen geld had om modellen te betalen .Zijn andere geschilderde vrouwen hebben roodgelakte nagels ,geverfde ogen ,fonkelende juwelen ,glinsterende japonnen .Oorspronkelijk was hij landschap-schilder in Nederland ,maar in Frankrijk schakelde hij over naar cirkus-en music-hall taferelen met uitzinnige kleuren.Na een reis naar Egypte,schilderde hij opnieuw landschappen .Hij schilderde ook in Cannes , Deauville en Venetië .

83           84

Dufy ,geboren in le Havre ,uit een muzikale familie , is zijn leven lang door muziek beïnvloed tijdens het schilderen .Hij schilderde orkesten en stillevens met muziek-instrumenten en partituren.In 1905 installeerde hij zich in Montmartre . Als groot kolorist kon hij met scherpzinnig gezette lijnen een onthullend schouwspel tevoor-schijn toveren , zowel in olieverf als in aquarel .Hij maakte ook kartons voor een tapijtweverij , en hield zich ambachtelijk met keramiek en  lithografie bezig .In 1963 kreeg hij een galerie in het Louvre ,nadat hij ook reeds in de Verenigde Staten , na wereldoorlog II (1940-1945) , tentoongesteld had .Hij overleed in 1953 .Zijn werken zijn verspreid over musea te Parijs , Nice en Le Havre .                85

André Derain studeerde voor ingenieur , toen een medestudent (Linaret) hem meenam naar het Louvre om er enkele kopieën te maken .Hij ontmoette er De Vlaminck en Matisse , en begon zelf te schilderen ,waardoor zijn studies in het water vielen.Hij gebruikte op een systematische manier ,zuivere kleuren , dus verschillend van de onstuimige manier ,die hij De Vlaminck deze had zien gebruiken . Roden en gelen overwegen bij Derain , sober en matig .De oorlog 1914-1918 liet een diepe indruk op hem na .Hij zonderde zich af ,maakte gekleurde etsen , schilderde decors voor Les Ballets Russes,maakte gipsmodellen en in brons gegoten mooie meisjes en renwagens .Op 10 september 1954 stierf hij door een ongeval .

86          87           88

Fernand Léger bezit vaste esthetische en sociale overtuigingen ,die hij uitdrukt in zijn schilderijen ,mozaïken ,gebrandschilderde ramen en polychrome beeldhouw-werken .Hij maakt aanplakbiljetten en muurversieringen .Zeer jong nog ,sterft zijn vader ,zodat hij opgevoed wordt door zijn moeder en oom. Hij studeert voor architekt.Na zijn militaire dienst wordt hij zo ziek ,dat zijn oom hem ter genezing naar het zonnige Corsica stuurt,en daar begint hij te schilderen , brekend met ver-ouderde methoden.In 1911 exposeert hij op het Salon des Indépendants. Als de oorlog in 1914 uitbreekt ,verlaat hij Parijs en maakt als nieuwe vrienden : mijnwerkers ,polderwerkers , timmerlui en smeden. Hij schildert de lichtinval op de koperen loop van een kanon en maakt kennis met allerlei nieuwe machines die in die jaren opduiken. Na de eerste wereldoorlog ontmoet hij de bouwmeester Le Corbusier ,werkt mee aan een blad L’esprit moderne , maakt decors voor de opera ,componeert het Ballet Mécanique , en ontwerpt muurcomposities voor de tentoonstellingen in 1925 en 1937.Hij versiert de grote zaal van de UNO in New York , en maakt wandtapijten en keramieken.

Hij sterft in 1955,waarna zijn weduwe een museum liet bouwen te Gif-sur-Yvette.

89           90

Picasso heeft een beslissende invloed op de schilderkunst uitgeoefend ,verwarring gezaaid , nieuwe wegen geopend , verrast en daarna gerustgesteld.Hij was een bezieler , die tegen Jean Cocteau zei :  " ik zoek niet , ik vind " . Het woord fantasie is een te zwakke uitdrukking om zijn talent te verklaren . Picasso is in 1881 te Malaga (Sp) geboren uit een vader van gemengde Andalusische en Castiliaanse afkomst,en een moeder , wiens naam hij heeft aangenomen van een uit Italië afkomstige familie.Zijn vader was tekenleraar in Barcelona ,de hoofdstad van Catalonië .In 1904 vestigt hij zich definitief in Montmartre.Hij schildert eerst vrij klassiek ,zoals " de moeder en het kind ", daarna kent hij tot  1915 een blauwe, roze,groene kubistische en expressionistische periode .De spaanse burgeroorlog grijpt hem diep aan ,en hij schildert Guernica,tentoongesteld op de wereldexpositie van 1937 in Parijs .

91           92            93

De grote variëteit van de werken die hij geschilderd heeft , ook op keramische vazen , wordt door de kunstkritici verklaard door zijn wispelturigheid van geest , zijn liefdeservaringen met minstens 8 vrouwen , zijn politieke opstelling , en een intens kontakt met de toestanden in de wereld van die tijd . De data van zijn werken vallen samen met perioden van vervoering voor een bepaald onderwerp,met de daarmee gelijklopende scheppende aktiviteit.Die afwisseling resulteert telkens in een andere uitdrukkingswijze .Hij is zowel virtuoos als opstandig uitdagend origineel .

Georges Braque schildert volgens de uitspraak van Apollinaire in 1913 , volgens een volledig nieuwe kunstopvatting .Bracke zegt dat hij wel naar de natuur schildert,
maar dat hij " zich daarbij van het model heeft losgemaakt ".   De ontmoetingen tussen Bracke en Picasso vanaf 1908 heeft Bracke in de richting van de kubistische voorstellingen geduwd . Hij kende ook Dufy uit Le Havre , en het fauvisme van Derain na diens ontmoeting met De Vlaminck .Bracke voelde ook wel voor het impressionisme ,dat hij net zoals het fauvisme liet vallen na een reis naar Antwerpen in 1907 , toen hij " Les demoiselles d ' Avignon " van Picasso gezien had .  Hij schilderde van toen afaan met geometrische vormen ,waarin Matisse die zijn doeken zag "kubussen ontdekte".Met Picasso bracht hij de zomer van 1911 en 1912 door te Céret , waar zich nu nog een uitgebreid Picasso museum bevindt .In 1914 breekt hij met Picasso nadat ze samen stillevens hebben geschilderd en collages gemaakt met vierkante en ronde blokjes .In 1938 schildert hij nog een ‘ stilleven met mandoline ‘,
 in 1950 ‘ ruimetelijke schilderingen ‘.Hij overlijdt in 1963.

94

Maurice Utrillo ‘s moeder ,Marie Valadon ,was schilderes .Ze was nog opgetreden als cirkus-acrobate , en ze poseerde bij voorkeur naakt voor zo jong mogelijke schilders omdat dit haar een kick gaf .Ze hing rond in de café ‘s en ateliers van Montmartre ,leerde er Degas kennen , en poseerde ook nog voor Renoir . Ze veranderde haar naam in Suzanne Valadon .

Utrillo’s vader was een dronkaard ,aan alcohol verslaafd.Misschien daardoor voelde Utrillo zich als 14 jarig kind niet thuis in de hem omringende omgeving.Hij had geen vrienden en droomde enkel, om zich af te schermen tegen een voor hem vijandige wereld.Daarom ook , schilderde hij het rustige landschap .

95           96

De dromerige Utrillo mislukte in zijn studies aan het Lyceum ,en hij werd ,omdat hij niets meer te doen had ,en enkel nog door de straten slenterde , door zijn moeder gedwongen om te gaan tekenen en schilderen .Zijn troosteloosheid verdronk  hij ,
want hij werd zoals zijn vader , alcoholieker en op 17-jarige leeftijd onderging hij een ontwenningskuur in een ziekenhuis.Ondertussen ontmoette hij de schilders Modigliani , Sisley en Pissarro , en tot 1908 schilderde hij met dikke verf , landschappen ,min of meer door de twee laatst vermelde impressionisten beïnvloed .
Er zijn serene landschappen bij ,maar ook tragische ,waarin hij zijn wanhoop uit-drukt .Voorbijgangers in de straten zijn slechts figuranten met karikaturale vormen .
Hij schilderde ook naar gewone prentbriefkaarten .Tussen 1911 en 1914 reisde hij naar Bretagne en Corsica , om daar te schilderen. Suzanne Valadon scheidde van haar echtgenoot en hertrouwde met een schilder die even oud was als haar zoon Utrillo ,waarna hevige twisten tussen beide mannen uitbraken .Suzanne kocht een vervallen kasteel in Beaujolais en arrangeerde in 1935  nog een huwelijk tussen haar zoon Utrillo en een van haar vriendinnen.Van dan afaan schilderde Utrillo nog enkel kathedralen en kapellen in een " mystieke"   bui.

Modigliani Amadeo werd te Livorno (It.) geboren in 1884 uit een rijke familie ,
waarvan de grootvader , bankier van de paus was . Hij was een zwak kind ,
waardoor hij zijn studies moest afbreken ,en hij begon te tekenen en te schilderen als vrije tijdsbesteding .Zijn familie liet hem lesgeven door een landschapsschilder uit Livorno.Vanaf 1902 verbleef hij te Florence waar hij aan de School voor Schone Kunsten studeerde .Daarna vindt men hem terug in Rome ,Veneti‘ en Frankrijk .In Montmartre zocht hij vertier bij drinkebroers , hetgeen hem aanspoorde om portretten te schilderen,met een zekere melancholie ,onder invloed van de drank .Hij had nog enkel belangstelling voor het vrouwelijk lichaam.Hij vestigde zich in Mont-parnasse onder invloed van Picasso en Van Dongen ,en schilderde in vijf tot tien jaren tijd vierhonderd schilderijen en duizend aquarellen.

Sommigen die hij achteloos op papieren tafellakens in restaurants maakte ,werden aan zeer lage prijzen verkocht. Met virtuositeit , schilderde hij de portretten van zijn vrienden .Zijn enorme werklust dankt hij aan een overmatig aantal vrouwen ,en drank ,waarbij een engelse dichteres (Hastings) hem zelfs hasjiesj leerde roken .Men vraagt zich af , hoe hij midden van wanorde , de tijd heeft gevonden om zoveel naakte vrouwen ,maitresses , en portretten (onder meer van Picasso ,Jean Cocteau ,
De Vlaminck ,Kisling),in soepele harmonie ,met stijl ,te schilderen .In 1917 werd hij verliefd op een zeer jong meisje Jeanne Hébuterne ,die hij zwanger maakte ,terwijl ze thuis bleef wonen bij haar ouders ,die zich sterk verzetten tegen de verhouding met een oude dronkaard.Ondanks die tegenkanting werd in 1918 een dochter geboren.De schilder zette zijn nachtelijke uitspattingen in kroegen voort en maakte Jeanne opnieuw zwanger . Hij stierf aan tuberculosis in 1920 .Twee dagen na zijn overlijden ,sprong Jeanne met haar ongeboren tweede kind uit het raam op de hoogste verdieping van het ouderlijk huis .

97           98

Chagall Marc ‘s werken worden beheerst door zijn kinderjaren ,waarin hij als het ware leefde in een ghetto ,namelijk zijn vader’s winkel , waar enge tradities hem door zijn familie werden opgedrongen,in Vitebsk,zijn geboorteplaats in Rusland .Op zijn twintigste had hij aan de School van Schone Kunsten niet de middelen om zich het nodige materiaal aan te schaffen.Hij schilderde met aardkleuren naar het beeld van het grauwe milieu waarin hij leefde.Dat veranderde toen een afgevaardigde van de Doema hem naar Sint Petersburg zond,waar hij reprodukties zag van Gaugain , Cézanne en Van Gogh en hij zijn eerste naakt schilderde ,namelijk Bella , zijn verloofde.In 1910 ging hij naar Parijs waar hij in  1911 exposeerde .Zijn composities , opgedragen aan mijn verloofde en aan Rusland getuigen van zijn gehechtheid aan zijn geboorteland en aan zijn joodse  jeugd aldaar . Enkele weken voor het begin van de oorlog van 1914 verlaat hij Parijs terug naar zijn geboortestad om daar te trouwen , na zijn eerste grote tentoonstelling in Berlijn georganiseerd te hebben .In 1937 schildert hij " de (Russische) revolutie ".Hij vestigt zich in Moskou,
daarna Berlijn en dan terug naar Parijs ,waar hij in Montparnasse woonde .Vanaf 1922 tot 1940 schildert hij een groot aantal doeken en in 1941 vertrekt hij naar de VSA tot 1946 , maar vergeet Parijs niet ,waar hij tot 1966 verder schildert .

99

Gromaire Marcel had een voorliefde voor eenzaamheid.Hij schildert met doffe kleuren zoals Permeke .Hij schildert kermessen en de vlooienmarkt ,boeren , bierbrouwers ,schippersvrouwen.Al jong tekent hij , en kan zich pas aan een academie inschrijven na tegenstand geboden te hebben aan zijn vader die hem rechten wilde laten studeren.Geboren in Frankrijk , reisde hij naar Duitsland , Engeland , België en Nederland.Hij geeft les aan de Ecole Nationale des Arts Décoratifs , schildert eerst kubistisch,later honderden  tekeningen naakt met het vrouwelijk lichaam als onuitputtelijke bron .Voordat hij een doek schildert ,maakt hij daarover voorafgaandelijk 20 pentekeningen.Niets wordt aan het toeval overgelaten ,
en alles gebeurt ernstig zonder improvisatie,doorwrocht . Hij is zowel portretschilder als landschapsschilder , zowel met olieverf als met aquarel

100

14-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (6)

Het Impressionisme (19e eeuw)

---------------------------------------

In de jaren 1800 begon de bevolking in verschillende landen , en onder meer , toonaangevend in Frankrijk , zich bewust te worden dat wantoestanden en de slechte omstandigheden waarin de lagere klasse leefde en werkte , ook aan de kaak konden gesteld worden , niet alleen verbaal ,maar ook door tekeningen en schilderijen die aan het publiek konden getoond worden . Een en ander voerde tot een strijd tussen troepen van de regering en communards , waaronder arbeiders-vrouwen die een bittere klassenstrijd voerden .Honoré Daumier is een van de Franse schilders , die met zijn schilderijen daarop gewezen heeft .

(treincoupe 3e klasse)   (46) en (46a)             (47) strijd

Ambitieuze schilders zoals hij ,hoopten hun werken te mogen exposeren in het  jaarlijks Parijse Salon ,maar de jury die de doeken daarvoor uitkoos bestond uit leden van de Académie des Beaux Arts,die enkel schilders met naam toelieten en geen plaats gunden aan andersdenkenden die een afwijkende stijl beoefenden. Onder de daartegen rebellerende groepen , bevonden zich de " impressionisten " met Claude Monet , Auguste Renoir , Paul Gaugain ,Van Gogh , die zich verstikt voelden door het intolerante fanatisme van de heersers die de touwtjes in handen hadden van het kultureel gebeuren.

Bekijkt U een dia-reeks van schilderijen van vooral Renoir , door op de volgende
link te klikken:

http://www.youtube.com/watch?v=YJkN5y15Bjc#

Zowel in de kunst als in de literatuur bestond de voorliefde uit moraliserende taferelen , enkel leuke en deftige situaties , plezierige afbeeldingen met deftige sentimenten .Seksualiteit en de minder plezierige kanten van het leven , het uitbeelden van wantoestanden ,armoede en uitbuiting ,werden zorgvuldig vermeden .Maar in een reaktie , werd het deftige , serieus en respectabel klassiek schilderij ,ontleend aan de geschiedenis van Griekenland , Rome  en de Oudheid ,vervangen door een zoutloos genre ,waarin andere inspiratiebronnen de schilders beïnvloedden , onder meer de gedurende eeuwen onderdrukte erotiek .Nu nam de artistieke vrijheid de bovenhand in een ongenuanceerde kunstenaarswereld ,
waarin de kunstenaar kon provoceren , om een reaktie uit te lokken .

Vroeger hadden naakte mannen en vrouwen geen schaamhaar , erotische lichaams-delen werden met de hand , een kledingstuk of een blad van een boom bedekt , hun tepels werden nauwelijks voorgesteld ,en ze hadden een bleke huidskleur die alle details verdoezelde . Daar kwam verandering in met mannen ,maar vooral vrouwen met weelderige vormen en huidskleuren van alle lichaamsdelen .In de literatuur werd deze trend gevolgd door de schrijvers Victor Hugo en Emile Zola , die daarvoor zelfs in de gevangenis had gezeten , beschuldigd van de overschrijding van de deftige seksuele normen. De vroegere geliefde onderwerpen van de respectabele academische kunst ,waren ook schilderijen met rozen , huisdieren ,vooral honden en katten ,elegante mooi geklede dames ,steeds vergezeld van kinderen of boven hun hoofd zwevende engelen ,en soms half ontkleed ,hetgeen in feite veel erotischer was dan hetgeen de impressionisten met spiernaakt begonnen af te beelden . Rubens had ook spiernaakt geschilderd naar dan wel nog op een ‘ deftige ‘ manier .als deel van een of ander historisch verhaal ,of zoals dat bij andere naakt-schilders uit vorige eeuwen het geval was , als deel van een bijbel-verhaal .

(48) Cezanne nudes- landscape

De leidende figuur van de academische school in Frankrijk ,was Jean Auguste Domique Ingres (1780-1867) die ideoloog en jurylid van het Salon was ,en zich op steriele manier verzette tegen de opkomst van nieuwe talenten zoals Eugéne Delacroix (1798-1863) die met passie , spontaneiteit en liefde voor de natuur en de prikkelende erotiek schilderde. Met zijn heldere kleuren en warme romantische elementen in zijn schilderijen ,bevrijdde hij zich uit het keurslijf van de zogezegde klassieke academische schilderkunst .Deze nieuwe beweging werd ook gevolgd door de sympathieke Gustave Courbet (1819-1877),die poneerde dat de schilderkunst zich uitsluitend met concrete en waarneembare zaken diende bezig te houden zoals het stadsleven , café-taferelen ,e.a. Zijn schilderijen waren daarom niet ‘te modern’ of ‘ te proletarisch ‘ of in strijd met de menselijke waardigheid en de ‘goede zeden ‘.

De groeiende ontevredenheid tegen de principes van Ingres en andere conservatieven bereikte een hoogtepunt toen in 1863 , 3000 van de 5000 ingezonden doeken op het Salon geweigerd werden . Dit leidde tot dusdanige uitbarstingen en rellen dat de keizer Napoleon III , in persoon , vroeg de geweigerde doeken te mogen zien ,en besliste dat alle afgewezen kunstenaars hun doeken mochten exposeren in het  " Salon des Refusés " in een ander deel van het gebouw , met schilderijen zoals " le déjeuner sur l’herbe " van Edouard Manet die natuurgetrouw , een duidelijk ‘ niet klassiek naakte vrouw ‘ toonde die zich ontspande op de grasmat , in het gezelschap van twee geklede mannen .

het schildersatelier van Courbet (49)                 dejeuner sur l'herbe door Manet (50)

Het model is Victorine Meurent ,de linkse man haar familielid en de rechtse man is de broer van Manet

bellen blazen (51) door Manet                  De fluitspeler door Manet (52)

(53) Renoir : Portret van Frédéric Bazille 1867                     Renoir Baadster (54) 1870

Renoir : les parapluies 1884 (55) ,                  en jonge baadster (56)

Renoir : de lunch van de roeiers (57) ,         (57a)                          en (57b) pianoles

Constable (58)                       Bazille : het atelier van de schilder (59)

Pissarro : Norwood in de sneeuw 1870 (60)            Toulouse Lautrec (60a)

In de periode na het Salon des Refusés , begonnen de impressionisten bijeenkomsten te houden , met als leidende figuren Claude Monet , Auguste Renoir , Alfred Sisley , Camille Pissarro ,Paul Cézanne . Hun voornaamste belangstelling ging in die periode uit naar landschapsschilderkunst , stukken die ter plekke , buiten werden geschilderd ,waarbij men het licht , de kleuren en de atmosfeer zoals die op dat ogenblik waren , zo natuurgetrouw probeerde weer te geven . Dit ging in tegen de academische opvatting van de donkere kleuren met een tijdloze indruk , gedetailleerd afgewerkt in een atelier ,en waarbij een landschap enkel als achtergrond diende . De impressionisten werden vervoegd door Edgar Degas , die balletdanseressen schilderde .

(61) koets bij het rennen Edgar Degas 1870         de dansklas door Degas 1874 (62)

Omdat alle vergaderingen plaatsvonden in Parijse café’s bestaan over danspartijen in café’s ook schilderijen van die groep en van andere schilders die zich bij hen aansloten . Tussen 1875 en 1886 organiseerden de impressionisten 7 eigen tentoonstellingen waardoor het publiek langzamerhand aan de nieuwe stijl begon gewoon te geraken , omdat het impressionisme als beweging geen uniform beeld opleverde ,maar talloze facetten van diversiteit vertoonde ,een brede scala van facetten en stijlen .Daaronder speelde Cézanne de voorloper van het kubisme en andere 20-eeuwse stromingen. Cézanne werd gesteund door Pissarro en Renoir ,hij was een beetje jaloers op de nieuwkomer Paul Gaugain en had als jeugdvriend , de schrijver Emile Zola

Gaugain was in 1848 geboren in Parijs ,maar zijn vader , journalist bij La Nation emigreerde voor 5 jaar naar Peru en stierf tijdens de reis .Toen hij 17 j was voer Gaugain als tweede stuurman op een koopvaardijschip tussen Frankrijk en Zuid-Amerika. In 1871 verliet hij , na zijn militaire dienst , de marine en werd effecten-makelaar met de steun van zijn oom . Met het daarmee verdiende geld kon hij trouwen met Mette Sophie , een Deens meisje dat als gouvernante in Parijs werkte , en hem de volgende 10 jaren , 5 kinderen schonk. Aan boord van de schepen had hij veel getekend , en de ontmoeting met Pissarro en de ontmoeting met de impressionisten zoals Corot van 1884 ,betekende een keerpunt waarbij Gaugain begon te schilderen Dégas kocht van hem zelfs enkele schilderijen. In 1884 ging hij met vrouw en kinderen naar Kopenhagen,waar de Deense familie van zijn echtgenote hem zeer vijandig bejegende. Met zijn tweede zoon Clovis keerde hij terug naar Parijs en liet Mette achter met de andere kinderen.Hij zou ze nooit meer terugzien. In 1887 vertrok hij naar Panama , dan naar het eiland Martinique en in 1891 naar Haiti .Terug in Parijs van 1893 tot 1895 , kon hij zich niet meer met het europese leven verzoenen en in 1895 verliet hij europa voorgoed om zich definitief in Haiti te vestigen. Hij trouwde er nog tweemaal met zeer jonge meisjes (13 jaar),waarvan ene nog een baby van hem ter wereld bracht, en hij stierf in 1903 aan exczema en een hartaanval .

Meer nog dan Gaugain , heeft Van Gogh zijn leven ,zijn sociaal engagement en zijn ellende op het doek gebracht. Dat sociaal engagement had hij van zijn vader , die dominee was te Zundert , Noord Brabant , waar zijn ooms kunsthandelaars waren. Werkend voor hun firma , ging Van Gogh van 1873-1874 naar Londen werken ,
waar hij verliefd werd op de dochter van zijn hospita , die reeds bleek verloofd te zijn .Deze teleurstelling stortte Van Gogh in een diepe religieuze krisis , en hij liep drie maanden stage aan evangelische school te Brussel.Daarna probeerde hij te werken in de mijnstreek van de Borinage in Wallonië ,maar na zijn pogingen om iedereen daar te bekeren tot het leiden van een christelijk leven , werd hij ontslagen.
Hij vestigde zich weer in Brussel , waar hij lesgaf in anatomie en perspectief ,want hij had in zijn jeugd veel getekend.Van 1880 tot 1885 bestudeerde hij standaard-werken over kunst , en dat is dan zijn enige artistieke opleiding geweest. Hij werd hevig verliefd op zijn nicht Kee Vos , een weduwe met een zoontje,maar deze relatie liep op niets uit .In den Haag wonend , werd hij geholpen door zijn neef ,
Anton Mauve,maakte daar tenslotte ruzie mee ,en ging samenwonen met een prostitué , Sien die reeds een baby had en er een tweede verwachtte.Na twee jaar vluchtte hij weg ,naar de pastorij van zijn vader , die kort daarna stierf. Van Gogh kon zich van toen afaan nog enkel op zijn broer Theo verlaten . Al zijn relaties waren heftig , emotioneel , onstabiel, na met moeite aangeknoopte kontakten. Hij kleedde zich als landbouwer en ging toen de boeren schilderen te Nuenen in Nederland . Hij ontmoette Paul Gaugain ,waarna ze in 1888 gingen samenwonen te Arles in Frankrijk,in een gemeenschappelijke atelier-kamer ,maar maakte met deze alweer ruzie na korte tijd.

Op 23 december 1888 , viel Van Gogh ,Gaugain aan , en sneed zich die avond na een zenuwinzinking , een oor af . Van Gogh was lichtgeraakt en veeleisend ,en toen zijn broer Theo , die hem geldelijk onderhield , in 1890 trouwde en zijn  echtgenote al het geld opeiste voor het huishouden , zag Van Gogh geen uitweg meer, liep het veld in , en schoot zich op 27 juli 1890 een kogel door het hoofd .

Cezanne de kaartspelers 1891 (63)                         Gaugain Hina Te Fa 1893 (64)

Gaugain drie Haitianen 1898 (65)

Gaugain (65a) ,    (65b),(     65c)     en    Van    Gina Te Fatou 1893      (66)

Van Gogh de aardappeleters 1885 (67)                    Degas orkest van de opera (68)

Camille Corot (1776-1875) was een gewaardeerd landschapsschilder .De invloed van de engelse landschapsschilders , hield verband met het feit dat Pissarro en Monet tijdens de Frans-Duitse oorlog , een tijdlang in Londen hadden gewoond waar ze de schilderijen van John Constable ( 1776-1837) en William Turner (1775-1851) hadden gezien.

Constable: de hooiwagen (69 ) (won een gouden medaille op het Parijse Salon)

engelse stijl (70)

Tegen 1900 , waren er navolgers van het impressionisme in verschillende landen ,tot en met de dood van Claude Monet,de laatste grote exponent van deze kunst , in 1926 .

14-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (0)

Schilderijen (compositorisch) interpreteren en analyseren .

--------------------------------------------------------------------------

Wanneer een schilder een curve voorstelt op een klassiek , ofwel bijvoorbeeld abstract schilderij , is dat dan een dramatische werveling , die een gevoel  uitdrukt ,
of een dynamische uiting van opgekropte energie, vertolkt door ingehouden  spanning .of drukt de curve daarentegen een zekere (s-)loomheid uit , of zelfs een levensmoeheid ?  Zovele vragen met evenveel antwoorden , afhankelijk van de ingesteldheid en de inspiratie van het moment waarop de waarnemer het schilderij bekijkt . De tegenhanger van een kromme , is in compositorisch opzicht , een scherpe hoek tussen twee lijnen ,die elkaar spanningsvol ontmoeten met een doordringende kracht .De lijnen kunnen bijvoorbeeld naar elkaar overhellende bomen voorstellen ,maar ook de hoek tussen het groeiende armpje en het lichaampje van een baby in de moederschoot , of een herder die steunt op zijn stok bij het leiden van een kudde schapen.Ze kunnen de geknakte mast uitbeelden van een vergaan schip t.o.v. het dek ,nadat het tegen een ijsschots te pletter is gelopen.De hierbovenstaande bedenkingen hebben vooral betrekking op vrij recente werken van kunstenaars die op hun schilderijen voorstellingen bedenken ,gebaseerd op composities met lijnen , krommen ,spiralen ,rechthoeken ,cirkels ,e.d.,kort samen-gevat : schilderijen uit " het modernisme " .

Bekijken we nu een eerste ander voorbeeld : "de slaap van de rede ,brengt gedrochten voort " ,geschilderd door de Spanjaard Goya . Het is een symbolisch werk ,waarin Goya duidelijk maakt , dat bewustwording , het proces van de fantasie tegenwerkt .                        

   71 Ets in aquatint 1797              72

De menselijke figuur ,die de rede verpersoonlijkt ,slaapt , en Goya heeft deze toestand weergegeven in een ovale vorm , die passiviteit en berusting uitdrukt .

Boven deze curve ,heeft hij fladderende vleermuizen en uilen geschilderd , opgebouwd uit scherpe , hoekige vormen ,als verdierlijkte hoedanigheid van- en gestaltegeving aan- het geestelijk element in de mens. Zo zijn twee van elkaar gescheiden gevoelsgebieden aangesneden ,enerzijds het ronde menselijk kwetsbare en emotionele , anderzijds de hoekige vormen van het materiële . Dit is de dualiteit van licht en duisternis ,van de gekende wereld van het daglicht en de onbekende wereld van de diepe slaap en de droom ,zelfs het ocultisme ,de opwaartse en de neerwaartse beweging .

Een andere schilder ,William Blake ,is op dit thema ingegaan met zijn schilderij "de oude man " .

73                               De bovenste helft van het schilderij stelt een cirkel voor , een uit de ruimte losgemaakte zon ,omgeven door roodachtig-oranje bestraalde wolken ,allen voorgesteld door krommen ,zoals de menselijke gedaante van de man zelf .

In het duistere gebied onderaan het schilderij , onderscheidt men enkel een grote donkere driehoek , die de compositorische tegengesteldheid uitbeeldt tussen de geestelijke wereld bovenaan , en de stoffelijke wereld onderaan .

Men zou dit kunnen vergelijken met de tegenstellingen vuur en water of lucht en zandige aarde . De naar omhoog gerichte punt van de donkere driehoek kenmerkt daarbij de opwaartse beweging , die in al ons streven aanwezig is ,maar ook het groeien van alle planten naar het licht toe . De zon is daarbij de centrale schijf van de compositie , onze schepper en levens- instandhouder volgens de aloude traditie van de indianen in Zuid-Amerika. De rol van de lucht als verspreider van de zaden van planten , wordt weergegeven door de wind die met kracht tegen de baard van de man blaast .

Als derde voorbeeld bekijken we "de schreeuw " door E. Munch ,waarin een krachtig kontrast tussen ovale vormen en rechte lijnen ,een bijna ondraaglijke spanning veroorzaakt .

74 Munch De Schreeuw              74a

Op en naast de brug domineren de rechte lijnen ,en in de zee en de lucht overheersen gebogen lijnen die onder vertikale of scherpe hoeken staan t.o.v. de rechte lijnen .De lijnen zijn nadrukkelijk ruw voorgesteld ,zodat ze de zintuigen bijna pijn doen.Dit kan ook gezegd worden over de ovaal-achtige vorm van het gezicht met een door pijn , angst of overdreven luid lawaai , verwrongen gelaatsuitdrukking en wijd geopende mond .De vertikaal geplaatste handen schieten naar omhoog uit het gebogen lichaam ,en schermen ofwel de oren af , of ondersteunen een gekweld hoofd .Alleen de twee figuurtjes aan de linkerkant van het schilderij , brengen enige rust teweeg in kontrast met de gepijnigde hoofdfiguur ,die met haar stille schreeuw de omgeving doet sidderen .Dit is een disharmonie ,omdat er geen binding is tussen de figuur op de voorgrond en de twee op de achtergrond.Daardoor ontstaat een druk , een pressie , de ex-pressie van de op dat ogenblik tegenstrijdige  gevoelens .

75 Watteau

Bekijken we als vierde voorbeeld "de liefdestoonladder " van Watteau ,
waarvan de compositie zich op het eerste gezicht baseert op een eenvoudige driehoekige vorm.Deze verleent stabiliteit aan het schilderij met een stevige horizontale basis.Binnen de grenzen van de driehoek heeft Watteau een spanning tussen de twee hoofdfiguren geschapen door ze naar elkaar te laten toebuigen.
Wanneer men de middellijn door de guitaar van de man begint te volgen ,kan men het schilderij ook op een andere basis-wijze bekijken ,namelijk met de driehoek verstoord tot een diagonaal die de guitaar volgt en een andere diagonaal , getrokken van de linker bovenhoek naar de rechter onderhoek , tussen de twee figuren door . Zo kan men verder gaan ontleden ,waarbij men tot de vaststelling komt ,dat het schilderij kan beschouwd worden als geometrisch opgebouwd uit een reeks ruiten en driehoeken ,waarbinnen de verschillende elementen van de afbeelding geplaatst zijn .

76 Watteau en hoedenmaakster : ontleding                     77 Hoedenmaakster

Vijfde voorbeeld : " de hoedenmaakster " door Dégas .een schilderij dat zich-herhalende vormen toont , vormpatronen met contouren .De meest voorkomende aflijning , is deze van de cirkelvormige hoeden.Maar de afbeelding zit ook vol met andere rondingen : de boezem van de vrouw , haar rok ,de afgeronde hoek van de kist waarop de paarse hoed rust ,enz.Bovendien munthet schilderij uit door de plasticiteit van de licht- en schaduw-werking .

Als zesde en laatste voorbeeld , onderzoeken we de invloed van het gebruik van kleuren in een schilderij van Van Gogh : " Café-terras bij avond " .

78  Van Gogh Café-terras

Kleur spreekt ons gevoel aan , zoals de warme kleuren rood ,geel , die maken dat we ons opgewekt voelen , terwijl de koude kleuren  blauw ,paars , groen ,grijs , ons deprimeren en emotioneel afremmen .

Rood is een opdringerige kleur ,die een gevoel kan doen ontstaan van opwinding,
drama,agressiviteit,opwaarts gerichte spanning.De rode kleur zal de plaats waar ze geschilderd is ,meestal een voorgrond , naar voor trekken , terwijl blauw ,paars en groen ,zwart , het tafereel naar achter doen bewegen ,naar achter doen wijken . Claude Monet heeft deze techniek herhaaldelijk toegepast in al zijn bloemen-schilderijen ,waaronder bijvoorbeeld "het klaprozenveld". Daarin laat hij ook alle kleuren kontrasteren met hun komplementaire kleur: rood met groen, blauwmet oranje en geel met paars. Van Gogh heeft met roodachtige tinten zijn café-terras met stoelen ,naar voor getrokken , terwijl hij met een zeer donkerblauwe achtergrond , de sterrenhemel en verafgelegen gebouwen in de straat ,praktisch zwart geschilderd , heeft doen terugwijken .Merk daarbij het perspektief op ,dat vakkundig niet alleen toegepast is op de gebouwen ,maar ook op de menselijke figuren .

De twee gestalten rechts ,die de straat oversteken ,zijn groter voorgesteld dan de twee figuurtjes achteraan in het midden .

178 ,179 De Emmaüsgangers .

------------------------------------------

Caravaggio schildert een verhaal uit de bijbelse geschiedenis , waarin na zijn herrijzenis , Jezus op de weg van Jerusalem naar Emmaüs , twee van zijn discipelen ontmoet . Het schilderij toont het ogenblik waarop diezelfde avond hij zich aan hen openbaart tijdens het diner , door het breken van het brood . Het wordt de twee mannen plots duidelijk dat hun dode leermeester is teruggekomen . Hun verbazing is adembenemend weergegeven , terwijl de herbergier verbijsterd , en niet begrijpend , toekijkt . De rechts gestilderde discipel reageert het theatraalst . Zijn uitgestrekte armen herinneren aan de kruisiging . Deze houding kontrasteert met de  even plotse ,maar minder heftige reaktie van de links geschilderde discipel.

Caravaggio schildert in het midden een jeugdige , baardloze Christus ,omdat hij afstand genomen heeft van de angsten en het lijden tijdens de kruisiging en volgens het evangelie zou verschijnen ‘ in een andere gedaante ‘ . Te midden van rijke , donkere kleurtonen en de omringende schaduwen , baadt zijn gezicht in het licht , dat van links komt , de gebruikelijke positie van de lichtbron in de schilderijen van Caravaggio .

De naar voor gebogen herbergier staat in de lichtstraal ,maar zijn schaduw valt niet op de centrale hoofdfiguur ,maar op de muur ,samen met de schaduw van de linkse discipel , waarmee Caravaggio bedoelt dat niets of niemand zijn hoofdfiguur in de schaduw kan stellen .

250 , 251 : Goya : de derde mei 1808

---------------------------------------------

De derde mei 1808 is een schilderij dat gewijd is aan de gewelddadige onderdrukking en de daaropvolgende massa - executies van Spaanse burgers , die op 2 mei 1808 in opstand waren gekomen tegen de Franse bezetters .

In het vuurpeleton zijn de soldaten afgebeeld als bijna gezichtloze automaten Hun lichamen zijn met elkaar verbonden als een of andere vernietigings-machine.Ze staan bijna onmogelijk dichtbij hun slachtoffers , hetgeen de gewelddadige en tragische aard van het tafereel benadrukt . De aandacht wordt speciaal gericht op de man die met uitgestrekte armen op zijn knieën zit en op het punt staat doodgeschoten te worden.De gezichten van de lotgenoten rondom hem drukken wanhoop en doodsangst uit.Goya schept hier het wrede beeld van een slachthuis ,waarin het bleke hemd van de geknielde man weinige ogenblikken later zal doordrenkt zijn met rood bloed .Op de voorgrond ligt reeds een dode man met gezicht in een plas bloed . Hij is in perspectief getekend met zichtbare verminkingen in het gezicht en zijn uitgestrekte armen duiden op een laatste smeekbede , zoals de armen van het nog levende slachtoffer dat weldra deel zal uitmaken van de stapel dode lichamen op de grond .

Toen koning Ferdinand VII in 1813 weer aan de macht kwam ,stuurde Goya hem een verzoek tot " het herdenken van deze belangrijke en heldhaftige akties en taferelen van onze opstand tegen de tiran van Europa " .

62 ‘ Het ontstaan van de melkweg ‘ 1580 door Jacopo Tintoretto

________________________________________________________

Gaius Julius Hygienus , een bibliothecaris van keizer Augustus in de eerste eeuw voor Christus , verklaarde het ontstaan van de melkweg als volgt :

" de oppergod Jupiter had een voorliefde voor sterfelijke vrouwen .Eén van hen ,Alcmene , schonk hem een zoon met de naam Hercules . Toen zijn eigen echtgenote , de godin Juno , eens een dutje aan het doen was , drukte hij de baby Hercules tegen haar borst om hem van de melk van de onsterfelijkheid-wording te laten drinken . De godin werd wakker en sprong verschrikt op .Bij die beweging spoten de melkdruppels in het firmament ,waar ze meteen in sterren veranderden . Juno beval daarop aan twee slangen de geadopteerde baby te vermoorden ,maar het jongetje was inmiddels al onsterfelijk geworden en zeer krachtig door het drinken van de melk , en hij wurgde de slangen ".

De Venetiaanse kunstschilder Jacopo Rubusti , beter gekend als Tintoretto , had een voorliefde voor theatrale effekten . Toen Tintoretto , in Venetië , tussen 1578 en 1580 , ‘ de melkweg ‘ schilderde , had hij het erg druk met het uitvoeren van allerlei schilderijen in staatsopdracht .Alleen met behulp van assistenten ,kon hij aan de grote vraag naar zijn werken voldoen . ‘ De melkweg ‘ heeft hij echter helemaal alleen geschilderd , en wel twee keer.Toen de National Gallery in Londen het olieverfschilderij in 1972 restaureerde, bleek dat zich onder het verfoppervlak een eerste versie bevond ,met dezelfde voorstelling maar snel en impulsief geschilderd , dus niet zo mooi uitgewerkt.Waarschijnlijk is de reden voor de overschildering van deze oorspronkelijke versie te zoeken in het feit , dat nog vóór de voltooiing van dit eerste schilderij , als potentiele koper , keizer Rudolf II ten tonele verscheen , die besloten had kunst te gaan verzamelen .Deze koper stelde toen de hoogste kwaliteitseisen aan het "fabeltjes-schilderij ,waarbij Jupiter een kleine Bacchus tegen de boezem van Juno houdt " .Hercules werd dus hier Bacchus (de drinker ) genoemd , en het schilderij kreeg een plaats in het keizerlijk paleis te Praag .

Praag werd in 1648 door Zweedse troepen veroverd , en de soldaten namen de schilderijen van Rudolf II mee als oorlogsbuit . Hierdoor werd het schilderij over een derde van zijn oppervlakte beschadigd . Een schets die de keizerlijke hofschilder Jacob Hoefnagel te Praag van Tintoretto’s schilderij maakte ,laat zien hoe het doek er oorspronkelijk uitzag .Op die schets is onderaan ook een tweede naakte vrouw te zien , die waarschijn-lijk Jupiter’s geheime minnares Alcmene voorstelt , want ze is geschilderd in een ‘ aardse ‘ omgeving .Ze ligt op de grond tussen lelies , die zouden ontstaan zijn door verloren gegane, niet ten hemel gerichte , maar naar de aarde neervallende melkdruppels . Deze variant op de legende ,komt voor in een Byzantyns traktaat over plantkunde dat in 1538 in Venetië gepubliceerd werd , dus nog vóór Tintoretto zijn schilderij maakte , maar waarin hij het motief voor zijn inspiratie zou gevonden hebben , en hij schilderde de climax van deze legende, namelijk het moment dat de naakte Juno ligt te slapen op een wolken-bed , hoog in de hemel ,en een verschrikte beweging maakt op het ogenblik dat Jupiter de baby met zijn mond tegen haar borst duwt . De schilder kende ook een dokter , die in het bezit was van een medaille , waarop het wapenschild van zijn familie stond , en waarop Hercules aan de borst van Juno afgebeeld was ,inclusief sterren en lelies.Deze dokter had ook natuurkunde en sterrekunde ge-studeerd .Hij was steenrijk geworden door de verkoop van allerlei drankjes , en had Tintoretto verschillende schilderijen laten vervaardigen , zoals gebleken is uit meerdere teruggevonden kwitanties .Daarop is de ijdele dokter , die ook een borstbeeld had laten vervaardigen op de facade van een kerk ,waarvoor hij duur betaalde ,vereeuwigd met zijn door Tinto-retto voorgestelde kop op een aantal schilderijen over de ‘heilige Marcus’’

De eerst geschilderde versie van ‘ de Melkweg ‘ ,was klaarblijkelijk ook besteld door deze dokter , tot de in 1576 gekroonde keizer Rudolf II op-dook , die zich op staatsieportretten graag liet afbeelden met leeuwenvel en knots , de attributen van Hercules . Het kostte de keizer dus niet veel moeite als heerser en overheerser, het schilderij van de oorspronkelijke besteller , de dokter , af te snoepen . In 1583 verliet hij Wenen ,en trok zich in Praag terug in het koninklijk paleis , als ‘rooms-duitse ‘ keizer , die behalve drie Tintoretto’s ,ook schilderijen verzamelde van Dürer en Titiaan .De keizer is nooit getrouwd en had geen nakomelingen . Hij hield van het "visueel genot bij het bekijken van schilderijen " .Hij liet ook een sterrenwacht bouwen , vlakbij Praag , voor het bekijken van de sterren -hemel ,nadat hij de theorie van Johan Kepler (eveneens te Praag ) over de telescoop had bestudeerd .Rudolf II werd aldus bekend als bevorderaar van kunsten en wetenschappen .

69 Caravaggio schildert ‘Judith en Holofernes ‘ : de onthoofding van Holofernes

De ware naam van Caravaggio was Michelangelo Merisi ,geboren in 1571. Bij een siciliaanse kunsthandelaar moest hij oorspronkelijk drie koppen  van mensen ,per dag schilderen , in ruil voor wat eten ,vooral rauwe groente , in een Lombardisch dorp ,bij Bergamo .In 1590 vertrok hij naar Rome.

Aan het einde van de 16e eeuw , de periode waarin Caravaggio zijn schilderij in Rome maakte , stonden in deze hoofdstad veel aktiviteiten in het teken van de gewelddadige strijd tegen ‘ ketters ‘ .Het was de tijd van de contra-reformatie. De katholieke kerk probeerde de gebieden terug te veroveren ,die in de eerste helft van de 16e eeuw,afvallig waren geworden. Engeland ,Zweden en delen van de Nederlanden ,Frankrijk , Duitsland en Zwitserland ,hadden de ideeën van Luther en Calvijn overgenomen .Ze erkenden de pauselijke autoriteit niet langer en betaalden ook geen be-lastingen meer aan Rome . De verzamelde kerkvertegenwoodigers , slaagden er in geestelijke vernieuwingen door te voeren , en van de kerk een slagvaardige organisatie te maken .Het bestuur van de kerk werd in  Rome gecentraliseerd en de religieuze orden kregen meer macht,vooral de jezuïten die op militaire wijze , ketters ‘ simpelweg ‘ uitroeiden .Dit gebeurde ook in Parijs waar in 1572 duizenden hugenoten werden vermoord omdat ze het geloof van hun koning niet aannamen .De protestantse vorsten moesten er ook aan geloven , ze werden vogelvrij verklaard , en katholieke religieuze fanaten brachten hen om het leven , waaronder Willem van Oranje , en Hendrik IV van Frankrijk . Elizabeth I van Engeland  overleefde een aantal aanslagen .

Een bekoorlijke , rijke weduwe , had haar rouw afgelegd .Judith was voor veel godsdienstfanaten , het lichtend voorbeeld van de moordenares op ketters,waarbij ze gevoelloos en vastberaden te werk ging. Eén van haar slachtoffers , Holofernes , moest stervan , omdat hij " heiden " was ,die de joden wilde dwingen een Assyrische koning , in plaats van Jehova , te aanbidden . Op het ogenblik dat ze wist dat Holofernes zich bedronken had en weerloos op zijn bed lag uitgestrekt , drong ze zijn woonst (waarschijnlijk een tent) binnen , en met de woorden van " god van Israël , geef mij de kracht " , greep ze zijn zwaard en sneed hem de keel over . Daarna liet ze het zwaard nog tweemaal op zijn nek neerkomen tot ze het afge-slagen hoofd in haar handen hield en het overhandigde aan haar kamenier , zeggend " steek hem maar in de levensmiddelentas " .

Toen Caravaggio deze gebeurtenis in 1599 schilderde ,hield hij zich aan de beschrijving uit de bijbel , maar hij liet de kamenier niet buiten wachten,maar beeldde haar naast haar bazin af , omdat de gerimpelde huid van de helpster een welkom kontrast vormde met de perzikhuid van de executeerster .Caravaggio heeft als model voor deze laatste , zijn geliefde Lena gekozen , het meisje dat volgens een politieverslag uit 1605 ook wel als prostitué werkte op de Piazza Navona . Het is geweten dat veel geestelijken en pelgrims , met deze armoedige vrouwen het bed deelden in ruil voor wat " liefdadigheid " .In het ‘ heilige jaar 1600 ‘ telde Rome meer dan een miljoen bezoekers , waardoor de meisjes uiteindelijk toch een behoorlijk inkomen hadden ,overwegend dat er weinig andere mogelijkheden waren om geld te verdienen , want Rome kende geen handel of nijverheid.

Andere kunstenaars ,beeldden Judith af met het hoofd van Holofernes in de hand.Caravaggio toont echter het wrede ogenblik van de onthoofding zelf. Dit is niet ongewoon in die periode, waar elke kunstenaar op de markt hoofden kon kopen die vastgespijkerd tegen een houten wand , als souvenir aangeboden werden door de kerkelijke staat , die alle " bandieten " uitroeide , zo’n 27000 per jaar .Elke dag werden " verse " hoofden van pas onthoofden aangevoerd . Toen de 22-jarige Beatrice Cenci in 1599 onthoofd werd , wegens de moord op haar vader , stond Caravaggio erbij te kijken .Het hoofd werd daarna eerst voor het groot publiek tentoongesteld , liggend op een zwarte doek , en ‘s avonds verlicht door twee fakkels , vooraleer het te koop aangeboden werd . Dit verklaart waarom Caravaggio gefascineerd raakte door onthoofdingen , waarvan hij er nog talrijke schilderde , onder meer in 1603 en 1608 . Waarschijnlijk is de geschilderde Holofernes een zelfportret,waarin hij zich op masochistische wijze identificeert met een slachtoffer van bruut geweld . Sommigen zeggen dat Caravaggio een sadist was . Hij weigerde te schilderen naar het schoonheids-ideaal van de Renaissance . De maagd Maria schilderde hij als een opgezwollen lijk , opgevist uit een rivier.

Vrouwen werden met gerimpeld gezicht en verweerde handen geschilderd . Hij heeft nooit een mooi naakt model geschilderd ,enkel geweld , behalve dan als uitzondering ‘de Emmaüsgangers ".

Hij bracht twee personen om het leven door messteken en was steeds bereid om te duelleren en te vechten . Daardoor moest hij ,achtervolgd door de politie , Rome ontvluchten . Van toen af ,leed hij aan vervolgingswaanzin . In 1610 stierf hij in miserabele omstandigheden in ballingschap .

129 De dood van Marat 1793 door Jaques-Louis David

------------------------------------------------------------------------

De Parijse journalist Jean-Paul Marat lag in zijn bad , waar hij verlichting probeerde te vinden voor een huidaandoening , en tegelijkertijd drukproeven van zijn krant verbeterde . Charlotte Corday , een jonge aristocratische vrouw uit de provincie , was op aanwijzing van Marat zelf , nadat ze aangebeld had , het huis binnengedrongen tot in de badkamer ,en ze bracht de man om het leven met een messteek . Dit gebeurde op 13 juli 1793.

Daarmee had de Franse revolutie er een martelaar bij , want Jean-Paul Marat was een van de populairste revolutionairen en hij werd vereerd door de armen voor wie hij het in zijn blad " L’Ami du Peuple " = de Volksvriend , steeds weer opnam . De royalisten haatten hem echter , en iedereen wist dat hij verantwoordelijk was voor de septembermoorden , waarbij de gevangen tegenstanders van de revolutie massaal afgeslacht werden . In januari 1793 had hij ook een beslissende medestem uitgebracht over de executie van de koning . Jacques-Louis David had ook voor de executie van de koning gestemd . David was ook de regisseur van het feest van de revolutie , een groot propagandistisch spektakel waarbij de pracht en praal van de Renaissance tentoon gespreid werd . Al degenen die echter vroeger daartoe bijgedragen hadden ,waren er niet meer .De vorsten waren afgezet en onthoofd , de priesters waren verjaagd en alle kerken gesloten. David kreeg de officiële opdracht om van de moord op Marat een propaganda-schilderij te maken . Het werk van 165 cm x 128 cm is te bekijken in het Koninklijk Museum voor schone Kunsten te Brussel . De vermoorde journalist werd in een voormalige kerk opgebaard met ontbloot bovenlichaam , zodat iedereen de dodelijke wonde goed kon zien . De badkuip stond er , samen met de houten kist ,die hij als tafel gebruikt had , inclusief inktpot en ganzenpen. De voorwerpen werden als relikwieën behandeld en tijdens de rouwstoet weerklonk elke vijf minuten een kanonschot .

Veel schilderijen van David zijn bewaard gebleven . Hij werd zowel beïnvloed door de Renaissance als door de antieke kunst van de Romeinse oudheid .David had een voorkeur voor grote formaten en grootste gebaren.De compositie was monumentaal maar bijzaken liet hij weg .Door de grote afmetingen van zijn schilderijen kon het publiek ze ook van op afstand bekijken , en dat was in die periode ook wel de bedoeling om de volksmens artistiek gevoel bij te brengen en tegelijkertijd ,de propaganda - machine te dienen .

De moeder van de jonge Marat was een Zwitserse , en zijn vader was een monnik. Hijzelf studeerde medicijnen en natuurkunde ,en hij schreef een verhandeling over kleuren . Hij bleef ondanks hard werken , arm , en in 1774 , vijftien jaar vóór het uitbreken van de Franse revolutie , publiceerde hij in Engeland " de ketenen van de slavernij : over de gewetenloze uitbuiting van het volk door de vorsten " . In 1789 ,het eerste jaar van de revolutie , richtte hij de hierbovenvermelde Volkskrant op .Hierin schreef hij onder meer ‘ zeshonderd afgehakte hoofden zullen onze vrijheid en ons geluk garanderen ‘ , gericht tegen royalisten , profiteurs, bourgeoisie ,adel, en de rijken . Alhoewel Marat dus in de grond een fanatieke demagoog was geweest , schilderde David hem in de dood ‘ met de verheven gelaatstrekken van een deugdzame held ‘.David had Marat de dag voor de moord nog bezocht en hij had het papier en de inkt op de provisorische tafel , de kist die voor de badkuip stond , nog goed in het geheugen . In werkelijkheid stond de badkuip voor een muur waarop zuilen geschilderd waren , maar David heeft in plaats daarvan gekozen voor een sobere , donkere achtergrond , zijn stijl huldigend om details weg te laten , en vooral om de aandacht van de kijker te concentreren op de hoofdfiguur.

Op de kist ligt een bankbiljet en een brief ,waarop te lezen is : " geef dit biljet aan de moeder van vijf kinderen , van wie de echtgenoot voor de revolutie gestorven is ". David heeft met opzet de houding waarin Marat met bengelende arm op een wit laken over de badkuip naar beneden overhelt , vergeleken met die van Christus , zoals deze laatste door sommigen bij de kruisafdoening geschilderd werd , alhoewel David zelf een ongelovige was , die eraan meegeholpen had , priesters te helpen executeren .

Het geschilderde mes , vooraan links op het schilderij , werd door de 24-jarige moordenares Charlotte de Corday , de dag daarvoor gekocht . Ze stamde uit een verarmd adellijk geslacht ,en was afgestudeerd aan een van de duurste kloosterscholen van het land. Haar vader en oom die priester was ,waren het land uitgevlucht , en haar verloofde en zijn broer waren door de revolutionnairen terechtgesteld . Ze hekelde de ‘ huichelachtige demagogen die zich met geweld de macht over de Republiek hadden toegeëigend ‘ . Hiermee bedoelde ze onder meer Marat " die ze reeds vier jaren beu was ". Vier dagen na haar arrestatie , werd Charlotte op het schavot onthoofd .De beul wilde haar het aanzicht van de executie besparen door een zwart doek over haar ogen te leggen , maar ze duwde hem opzij , en legde zelf haar hoofd in het gat onder de valbijl van de guillotine .

De Assyrische koning Sardanapalus had zijn hoofdstad drie jaar lang tegen de Aziatische vijand verdedigd , vertelt de Griekse schrijver Diodorus in de eerste eeuw voor Christus . Maar toen de Eufraat buiten haar oevers trad en de stadsmuur vernielde , gaf hij zich gewonnen .Hij liet in zijn paleis een reusachtige brandstapel oprichten , met de bedoeling al zijn goud en zilver te verbranden , alsook de complete koninklijke garderobe . Vervolgens sloot hij zijn concubines , eunuchen en zichzelf op in de ruimte die in het midden van de brandstapel was uitgespaard en leverde zichzelf en zijn paleis over aan de vlammen . Alles ,waaraan hij plezier had beleefd , moest verdwijnen . Hij was een onverantwoordelijke egoïst , die als übermensch besliste over het in de dood jagen van tientallen vrouwen en concubines , samen met hun kinderen , en op zijn grafsteen stond : " ik heb gegeten , gedronken , en mij met de vele vrouwen altijd goed vermaakt " . Hij overtrof al zijn voorgangers in luxe en luiheid , en smeerde zich dagelijks van kop tot teen in met cosmetica die zijn huidskleur lichter maakten. ( cfr . Michael Jackson ) .

De toen bijna 30-jarige Eugéne Delacroix , schilderde hem op een groot doek , 3,95 meter bij 4,95 meter , uitgestrekt op een reusachtig rood bed , dat van de linkerbovenhoek tot de rechter onderhoek van het schilderij loopt . Helemaal bovenaan links ligt Sardanapalus ,lui uitgestrekt op het bed , terwijl hij zich door een meisje met Indische of Turkse tulband laat bedienen , die op een schaal een karaf wijn draagt met bijbehorend glas waarin een vergiftigd poeder gestrooid is "om hem het sterven te verzachten " . Het draagtafeltje is versierd met de Egyptische gevleugelde zon .Het meisje weet dat ze in de vlammen zal tenonder gaan . Het schilderij werd gemaakt voor het Parijse Salon van 1827/1828 , met de kenmerken van de Romantiek , hier een combinatie van erotiek en dood . Een doodsorgie wordt afgebeeld , waarin een donkere Nubiër zijn zwaard tot aan het handvat ramt in het paard van een aanvaller . De naakte vrouwen zijn al dood of staan op het punt doodgestoken te worden . Rechts bovenaan brandt het aangestoken vuur en brengt grote rookpluimen voort . Sardanapalus kijkt ongeïnteresseerd naar het spektakel , wel beseffend dat het zijn laatste momenten zijn . Hij toont hiermee opnieuw een totaal gebrek aan sociale en ethische normen , als voormalig absoluut heerser .Men weet ook dat deze aristocraat zich overgaf aan incestueuze relaties met de vele meisjes onder zijn groot aantal kinderen "met onrembare wellust en zinnelijkheid ,ziek van genotzucht " .

Eugene Delacroix heeft als typische romantische schilder gevochten tegen een bekrompen en materialistische maatschappij ,van mensen die de roemrijke veldtochten van Napoleon hadden meegemaakt , en ‘ die zich tevreden stelden met het tellen van hun geld , maar die zich daarbuiten verveelden ‘ .Delacroix zelf was een emotioneel , en hij heeft deze nuchteren door elkaar geschud met zijn hartstochtelijke taferelen ,en zijn hernieuwde belangstelling voor het exotische Oosten , de Oriënt : een niet - Europees fabel-en dromenrijk . In deze gedachtengang , heeft zonder twijfel de veldtocht of expeditie van Napoleon naar Egypte , een rol gespeeld , waar deze in 1798 een zege behaalde , vlakbij de pyramiden van Cheops . Dit leidde tot een belangstelling van vele kunstenaars , niet alleen Delacroix , voor dit nauwelijks gekende deel van de wereld . Ze schilderden ook de wreedheden , begaan tijdens de oorlog van de Grieken tegen de Turken , als verlangen naar verandering , om te ontsnappen aan het verstikkend maatschappelijk klimaat in Europa . Delacroix had reeds als schooljongen , tekeningen van Turken en hun harems gemaakt. In 1832 reisde hij , als begeleider van een Frans diplomaat , naar Marokko en Algerije. Hij schreef : " door hetgeen ik gezien heb , ben ik overweldigd en gefascineerd ". Delacroix hield ook van paarden .Hij tekende ze al vanin zijn jeugd en beelde ze af in zijn schilderijen , zoals onderaan links in het Sardanapolis schilderij : het paard is met zijn in staartjes gevlochten manen en zijn gouden versieringen bijna zo mooi gemaakt als een vrouw . Hiermee wordt ook verwezen naar het feit dat Sardanapolis zich soms verkleedde en optuigde zoals een vrouw , met kostbare sieraden en in vrouwengewaden . Het geschilderde paard symboliseert ook de onstuimigheid van de Arabische volbloed .

153 156 Adolph Menzel : Het fluitconcert van Frederik de Grote in Sanssouci 1850

Frederik de Grote , of Frederik II van Pruisen , was tussen 1844 en 1852 , erg geliefd als muzikant . Als fluitspeler , werd hij zelfs het middelpunt van een opera , getiteld : ‘ een legerkamp in Silezië ‘ .Het stuk ging in 1844 in premiere ter gelegenheid van de opening van het nieuwe konink-lijke operagebouw in Berlijn .Toen hij nog niet zo lang koning was , bracht Federik II eens incognito een bezoek aan Nederland. Omdat hij niet herkend wilde worden , deed hij zich voor als rondreizende fluitist. In een Amsterdamse herberg bestelde hij pastijtjes .maar de eigenares twijfelde of hij wel in staat zou zijn te betalen . Zijn metgezellen verzekerden haar , dat hun vriend een vertreffelijk muzikant was , en hij in 1 uur spelen , het geld voor het bestelde , kon betalen .De herbergierster vroeg Frederik toen iets te spelen ,wat hij ook deed . Ze raakte helemaal in vervoering door het spel , en begon meteen het gevraagde te bakken...

In 1850 begon Menzel ‘het fluitconcert ‘ te schilderen . In 1852 was het voltooid en het hangt nu in de National Gallerie te Berlijn .De plaats van de handeling is het paleis Sanssouci te Potsdam , maar dan wel een honderdtal jaren vroeger ,rond 1750 . Om het schilderij te kunnen maken , heeft Menzel opzoekingswerk verricht in geschriften van adellijken , die Frederik II goed gekend hadden . Zolang de koning recht staat , mogen de gasten niet gaan zitten . Enkel de pianist zit neer aan de cembalo , een voorloper van de piano ,(zoals het clavecimbel ),en degene die de bladen van de partituur omkeert , of een quatre-main pianospeler . Alle anderen staan recht ,behalve enkele adellijke dames .Het zijn degenen ‘ die het geluk hadden , uitgenodigd te worden ‘ . Het was inderdaad een eer , voor een avondconcert in Sanssouci , uitgenodigd te worden . Iedereen kwam dan , ook degenen die zich niet voor muziek interesseerden , zoals de uiterst rechts geschilderde man ,die Pierre Louis Moreau de Maupertuis is, een wiskundige en geograaf die als eerste bewezen heeft , dat de polen van de aarde afgeplat zijn . Voltaire ( Frederik II sprak beter frans dan duits ! ) werd vroeger ook uitgenodigd , maar hij had de koning eens beledigd , en sedertdien mocht hij niet meer komen . Graaf Gustav Adolf von Gotter , die Pruisisch gezant te Wenen was , en daarna hofmaarschalk aan Frederik ‘s hof ,staat met een pruik afgebeeld .Hij was vaak op reis om bijzondere missies te volbrengen .Frederik nodigde geen ministers of officieren uit op zijn muziekavonden , maar oude bekenden en vrienden , die overconversatietalent beschikten . Van zijn drie broers , met wie hij in geen goede verstandhouding leefde , is er ook geen spoor te bekennen. Ook zijn echtgenote ontbreekt , met wie hij gedwongen werd in het huwelijk te treden , door zijn vader Frederik Willem I . In feite leefden ze gescheiden , hij te Potsdam en zij in Berlijn ,en ze hadden dan ook geen nakomelingen . De vrouw onder de kroonluchter , is Frederik’s zuster Wilhelmina die getrouwd was met de markgraaf van Bayreuth . In haar jeugd was ze een grote steun geweest voor haar drie jaar jongere broer , die erg leed onder de barbaarse strengheid van hun vader en de gevoelloze opleiding aan de militaire academie . Ze is de enige vrouw in zijn leven geweest voor wie hij een blijvende genegenheid koesterde . Wilhelmina had nog een zuster , Amalia die ongetrouwd bleef en overste werd van een protestants vrouwenklooster , dit door toedoen van Frederik II , die ze daardoor in feite van het hof verwijderde . Mendel schildert vier vrouwen ,waardoor de indruk ontstaat dat Frederik II op vrouwen gesteld was . Dit is onterecht , want de koning moest niet veel van hen hebben ,en had in tegenstelling tot de meeste vorsten in zijn tijd , geen minnaressen . Hij omringde zich bij voorkeur met intellektuele mannen. Over zijn hofdames sprak hij als over " akelige wijven die men van ver kon ruiken en waarvan de mooisten binnen de kortste tijd verdwenen door te trouwen " .

Tijdens het bespelen van de dwarsfluit , beheerste Frederik het instrument tot in de perfectie op gebied van toonvorming ,vingertechniek en voordracht . Hij componeerde zelf verschillende sonates . Zijn fluitleraar was Johann Joachim Quantz ,voor wie hij veel waardering had , en die voor hem driehonderd werken componeerde . Hetzelfde kon niet gezegd worden van Carl Philipp Emanuel Bach ,( één van zonen van Johan Sebastian Bach , in 1750 overleden) die hem begeleidde op de cembalo , een voorloper van de piano. Op het eerste zicht lijkt deze zich op de koninklijke solist te concentreren , maar de aandachtige toeschouwer kan zien dat zijn gelaatsuitdrukking afwijzend en neerbuigend is . Dit ligt aan de aard van Bach zelf , die in muzikaal opzicht geen andere mensen boven zich duldde , en dat ook liet merken . Alhoewel hij de koning 28 jaar begeleidde , werd hij veel minder betaald dan Quantz , of bijvoorbeeld een Italiaanse zangeres . Door een clausule in het kontrakt , verhinderde Frederik , dat Bach in een ander land een beter betaalde job zou zoeken. In 1767 lukte dat wel , en Bach mocht naar Hamburg reizen om daar Georg Philipp Telemann als muziekdirekteur op te volgen .

14-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (12)

Vrouwen , die schilderden in de loop van de kunstgeschiedenis .
----------------------------------------------------------------------------

Als men zowel de schilderkunst , als de geschiedenis van de muziek overloopt gedurende de diverse decennia en eeuwen ,krijgt men de indruk dat enkel mannen schilderden.

Dit is te wijten aan de eeuwenlange achteruitstelling van de vrouw . Bedenken
we bijvoorbeeld ,dat in ons eigen land , België , de vrouw pas stemrecht
verworven heeft in 1952 . Ook nu nog wordt de vrouw 5% tot 15% minder
betaald dan de man voor een gelijkaardige job , en dit afhankelijk van de
leeftijd van de  vrouw .

Het is ook bekend dat niet Einstein de relativiteitstheorie uitgevonden heeft ,maar zijn eerste echtgenote , die een zeer bekwame licenciate in de wiskunde en in de natuurwetenschappen was .De rest van zijn idee heeft hij gepakt uit geschriften die binnenkwamen op het oktrooi-bureau in den Haag , toen hij daar werkzaam was .
Iedereen weet dat Einstein een minder dan middelmatig student was aan de universiteit , toen hij studeerde en regelmatig gebuisd was .     Hoe een dubbeltje rollen kan door de kortzichtigheid van degenen die verblind waren door de schijn ,en niet de vrouw achter hem gezien hebben .

De film-"thrillers" , met andere woorden , de "horror"-films  ,gemaakt door  Alfred Hitchcock , met   " a spoon of horror " , een lepel verschrikking , daarvan was het verhaal , het scenario , de gehele opvatting , niet door hem geschreven en tot in de details uitgewerkt , maar door zijn echtgenote .
Hij stak dus de pluimen op zijn hoed ,en ging met de eer en de roem lopen in de ogen van de gehele  wereld ,terwijl zijn vrouw alles uitgedacht had , en zij de werkelijke motor achter het hele opzet was .

De zuster van Mozart die 80 jaar oud geworden is , terwijl Mozart zelf geen
40 jaar oud geworden is door een geslachtsziekte , zei   "  ik speelde veel
beter viool dan hij ,maar bij onze optredens voor koningshuizen en andere
adellijke gezelschappen ,werd altijd over hem gesproken , hij werd in het
daglicht gesteld , en ik bleef in de schaduw ". Ze haatte de mannen en
heeft nooit willen trouwen . Gelukkig bestaan er van de familie Mozart
een aantal mooie schilderijen ,waar men de Mozart's  dochter/zuster onder
 meer clavicord ziet spelen ,een voorloper van de clavecimbel en van de
piano , in gezelschap van haar broer en haar vader .
 
De vrouwen zijn zich de voorbije jaren bewust geworden van hun waarde
als kunstenaressen , en ze zijn beginnen boeken daarover publiceren .
Tot nu toe heb ik er drie gevonden in onze bibliotheken maar ook op het
 internet komen nu talloze sites voor met schilderijen van vrouwen .

In een bibliografie zal ik alle geraadpleegde werken vermelden over alle hoofdstukken betreffende de schilderkunst , die ik op het ogenblik op de PaintingHistory- site aan het zetten ben . Dat zijn dan zowel de talloze
boeken over schilderkunst die men in bibliotheken als in Deurne en Schoten
kan vinden en in de centrale bibliotheek te Antwerpen-stad , alsook de
internet-sites , waar soms op 1 enkele site , duizenden schilderijen aangeboden
worden .

Willy Acke , december 2004

P.S.   Voor schilderijen door vrouwen , kijkt U ook naar :

http://www.mijnalbum.nl/Album=X8PT7GJT
http://www.mijnalbum.nl/Album=X8PT7GJT

14-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (0)

04 Dansen in de schilderkunst .
-------------------------------------

De Zuid-Amerikanen zeggen : "bailar es synonimo de vivir " : dansen is synoniem met leven . Dat hebben een groot aantal schilders , niet alleen in Latijns-Amerika ,
maar door de eeuwen heen in alle landen , vertolkt in hun schilderijen ,waarvan er in de foto-map met dezelfde naam slechts een handvol afgebeeld zijn . Bij de hierbijgaande afbeeldingen van schilderijen , zitten er ook twee foto’s uit ‘musicals ‘ , de fameuse dansfilms met Fred Astaire en Gene Kelly en hun gracieuze partnerinnen zoals onder meer Cyd Carisse , die met beide vernoemden in verschillende films danste . Naar dergelijke foto’s of film-uittreksels kan men ook schilderijen maken . Dat is dan natuurlijk weer een andere stijl ,dan zelf een danspaar uit te denken en op doek te zetten ,of naar dansende paren als modellen te schilderen in een ballroom of danszaal .

 / W.A.

P.S. Deze schilderijen zijn niet genummerd , en ook de periode in de kunstgeschiedenis is niet vermeld , net zoals bij de rubriek "schilderende vrouwen door de  eeuwen heen ".

14-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (5)

Schilderkunst van de Renaissance 15e en begin 16e eeuw

----------------------------------------------------------------------

De Renaissance is de uitloper van de Gothiek , die zelf volgde op de Romaanse kunst. Renaissance kunst betekent in feite " herboren kunst uit een nieuwe tijd ".

Het schilderij heeft niet langer een dienende funktie ,maar daagt de kijker uit met meer perspektief en gedurfde afmetingen , portret als de juiste weergave van het individu en beginnende landschapschilderkunst als juiste weerspiegeling van de natuur. In Italië gebeurt dit onder meer door Botticelli en in de Nederlanden door de gebroeders Van Eyck , Rogier van der Weyden , Memling en Jeroen Bosch ,deze laatste als schepper van spookachtige beelden en kreupele bedelaars .De duitsers worden zich van de nieuwe stijl bewust door de reizen van Albrecht Dürer (1471 -1528 ) naar Italië ,vooral naar het progressieve Florence . Het was de tijd dat oud duits en oud nederlands sterk op elkaar geleken .Ook de Italiaanse architectuur en beeldhouwkunst scheerden hoge toppen met mooie voorstellingen van het menselijk lichaam en daaromheen gedrapeerde gewaden en toga ‘s ,met krachtig gemodelleerde driemensionele massa ‘s .

Voor het eerst werd over de Rinascitá ,de wedergeboorte van de kunst gesproken , waaronder niet een verwijzing naar de klassieke oudheid werd bedoeld,maar een nieuwe ervaring van de werkelijkheid naar het model van de reeds in 1350 verschenen Decamerone van Giovanni Boccacio . Giotto sprak over de herontdekking van de wereld en de mens ,de ruimte en het landschap.Leonardo Da Vinci voegde er aan toe , dat de natuur niet alleen moest afgebeeld worden ,maar in volmaaktheid moest getoond worden ,perspektief inbegrepen ,d.w.z. niet ontoelaatbaar mocht vereenvoudigd worden,maar voorgesteld naar de juiste zintuigelijke waarneming .Ook met mensen , afgebeeld met hun echte afmetingen en met het zelfbesef dat ze unieke persoonlijkheden waren ,niet meer de vernederende dwerggestalten waarmee ze in de middeleeuwen geschilderd werden om hun landheren te plezieren die hen als ‘ bezit ‘ mochten beschouwen. De wereldlijke schilderkunst van de middeleeuwen bestond vooral uit muurschilderingen in burchten ,kastelen en voorname stadhuizen ,waarbij de verf ‘ a secco ‘ ,d.w.z. op een reeds gedroogde kalkpleisterlaag , werd aangebracht .

Venetië en Toscana ( met Rafaël :1483-1520 ) , volgden Florence , zoals vele andere steden ,in de ommezwaai van het theocentrisch wereldbeeld naar een anthropo-centrisch wereldbeeld ,met de mens als middelpunt .

Pierro della Francesca 01                   Giovanni Bellini 02  

Gent en Brugge waren nijverheids-en handels-centra met internationale faam . Rogier van der Weyden (1400 -1464 ) verwierf in die tijd bekendheid .

Het Gentse altaarstuk dat bij ons begonnen was door Hubert Van Eyck ,werd na zijn dood in 1426 , afgewerkt in 1432 door Jan van Eyck ( + 1441 ) .Volgens Vasari (1550) was het Jan van Eyck , die de olieverftechniek had "uitgevonden " . Deze bewering was onjuist , alhoewel er in die tijd meer geschilderd werd met verf op basis van eigeel dan van olie , als bindmiddel .

03           04            05             06            07            08

Terwijl de Italianen de details vaak ,zonder te veralgemenen ,ondergeschikt maakten aan de grote vorm van het geheel , gaven de ‘ Vlamingen uit die tijd ‘ een overvloed weer van nauwkeurig bestudeerde details .Dit geldt ook voor de 15e eeuwse noord-Nederlandse schilderkunst waarbij het schilderen op houten panelen zich in de 16e eeuw tot een zelfstandig genre zou ontwikkelen ,met naast de vele landschappen , het stilleven . Voor noord-Nederland klopt de stelling , dat de Renaissance de grote kulturele verdienste van de gegoede burgerij was .

Samengevat ,kan men stellen,dat de Renaissance zich kenmerkt door de overtuigende afbeelding van lichaam,ruimte en landschap met juiste detailleringen .

Renaissance en Manierisme .

______________________

De verandering van het wereldbeeld door de vooruitgang in de natuurwetenschappen en de grote ontdekkingsreizen ( ontdekking van Amerika ,Oost-Indische Compagnie,... ) ,de politieke en sociale onrust ,de profane meditatie tegenover het religieuze , de stellingen (protestantisme) verkondigd door Luther ( + 1546 ) ,roept spanningen op , die in de schilderkunst worden weerspiegeld . Leonardo da Vinci introduceert vloeiende kleurovergangen inplaats van afgelijnde kleuren . Michelangelo volgt zijn spoor. Titiaan,Tintoretto,Giorgione en Veronese in Venetië , verbinden in hun prachtige schilderijen ,mens en natuur zoals nooit tevoren. In duitsland munten Dürer ,Holbein ,Grünewald ,Cranach en Altdorfer uit door kwaliteit en diversiteit . Hetzelfde kan gezegd worden van El Greco in Spanje . In de Nederlanden excelleert Pieter Breughel . Met de hierboven vernoemde grootmeesters in de late renaissance tot het jaar 1600 ,is de Europese en in het bijzonder de Italiaanse kunst ,een nieuwe weg ingeslagen door detaillering van de compositie en de monumentale schaal van de figuren.

09      10      11      12

Voorlopers en voortrekkers waren Piero della Francesca ( + 1492 ) en Giovanni Bellini ( + 1516 ). Titiaan (1490 - 1576 ) bestudeerde het werk van Leonardo da Vinci en van Rafaël . Voordat de duitser Dürer naar Italië reisde in 1507 ,maakte hij vooral houtsneden en kopergravures .Daarna sloeg zijn voorkeur voor deze lijntechnieken om naar het oplossen van contouren , en het moduleren van kleur.

Er ontstond een uitwisseling tussen noord en zuid , waarbij schilders uit de Nederlanden ( ook Rogier van der Weyden ) naar Milaan , Venetië , Florence en Napels trokken ,hetgeen zich in hun schilderkunst weerspiegelt ,maar ook Italiaanse meesters , ofschoon in beperkter mate , noordwaarts trokken ,een verkeer van kunstenaars dus in beide richtingen.Ook de Franse koningen en hoven nodigden Italiaanse kunstenaars uit om daar een tijdje te komen werken.

Vasari spreekt over Michelangelo’s " maniera " ( = werken met goede manieren , ook bij de overweldigend tastbare schilderijen op het plafond van de Sixtijnse kapel) , een term , het "manierisme " die doorgewerkt heeft tot in de barok ,waarbij gelet werd op het niet overschrijden van bepaalde esthetische grenzen in de door de kunstenaar geschapen ruimtelijke voorstelling , bestemd voor het kritisch oog van de toeschouwer .Men maakte echter ook voor het eerst afbeeldingen met picturale middelen , die de voorstelling bedrieglijk deed lijken (bv. een trap die niet eindigt..) , de zogenaamde " trompe-l ‘oeil " .

Het ontstaan van een nieuw wereldbeeld was ook het gevolg van de ontdekkingen in 1409 door Christoforus Columbus,en van de vier ontdekkingsreizen naar  Honduras en Zuid-Amerika van de Florentijn Amerigo Vespucci (1451-1512).

Vasco da Gamma (1460-1624) slaagde er over zee in , Indië te bereiken.In het derde en vierde decennium van de 16e eeuw wordt het nieuwe continent Amerika nauwkeuriger onderzocht en vanaf 1528 dringen de Spanjaarden vanuit Mexico diep binnen in Noord Amerika.In 1534 bezetten de Fransen , Canada.

De Pool Nicolaus Copernicus (1473-1543 ) bewijst dat de aarde bolvormig is en rond de zon draait ,idee overgenomen door de Italiaan Galileo Galilei (1564-1642) die ervoor in de ban van de kerk geslagen wordt , welke blijft volhouden dat de aarde een platte schijf is en het centrum van het heelal .

Michelangelo da Caravaggio (1537-1610) kombineert beweging , vormgeving en kleur ,net zoals Michelangelo Buonarroti (-> " de schepping ",:fresco in de Sixtijnse kapel) en Rafaël (1483-1520) . Leonardo da Vinci (1452-1519) schildert het laatste avondmaal en vele andere figuratieve schilderijen ,zoals ook Giorgione en Andrea del Sarto :

13          14          15         16         17          18         19            20

Correggio (1489-1534) schildert taferelen met vrouwelijk naakt in een natuurlijke omgeving van bomen,struiken en landschappen,zoals Tintoretto (1518-1594).

Titiaan (1473-1576) doet hetzelfde ,maar schildert ook rijkelijk aangeklede " voorname " vrouwen ,zoals "la bella " (1536).

Vermeldenswaardige niet- Italianen ,zijn  Albrecht Dürer (1471-1528) die ook zelfportretten schilderde ,een uitzondering in  die tijd ,Hans Holbein de jonge (1497-1553),Quentin Massys (1465-1530) traditioneel volgens oud-Nederlandse invloeden schilderend ,Lucas Van Leyden (1494-1533) en Maerten Van Heemskerck (1498-1574).

Pieter Brueghel de oude (1525-1569) was een meester in de uitbeelding van de menselijke dwaasheden met schilderijen zoals " de blinde leidt de blinde " , zijn " spreekwoorden " ," luilekkerland ",maar ook zijn gekende panelen met ‘de toren van Babel ‘ , ‘de oogst ‘ en ‘ jagers in de sneeuw ‘ ,waarin we hem leren kennen als aanschouwelijk landschapschilder .

El Greco (1541-1614) schilderde eigenhandig levensgrote figuren met plastisch gemodelleerde gestalten en een verfijnd kleurengebruik , zoals Titiaan .

21

In 1600 vertrekt bij ons de 23-jarige Peter Paul Rubens (1577-1640) naar het zuiden om er een dynamische overgangsfiguur te worden tussen de late Renaissance en de Barok .

14-04-2005, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (1)

28-04-2004, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (0)

27-04-2004, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (0)

26-04-2004, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (6)

25-04-2004, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (0)

24-04-2004, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (2)

16-04-2004, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (16)

15-04-2004, 00:00 Geschreven door Willy
Reageren (30)