De moestuin staat er mooi bij. De eerste sla en aardbeien hebben we in mei al gegeten. Verder staat er tomaat, paprika, courgette, artisjok, aubergine, komkommer, meloen, boontjes, doperwten, aardbeien en frambozen in. Thierry z'n ultieme wens is dat alles wat hij op tafel zet van de eigen boerderij afkomt, maar zo ver zijn we nog lang niet. Verder hebben we in de tuin vijgen, druiven en kersen, kersen en nog eens kersen. We hebben een grote boom en we blijven plukken op het moment. We werden er overigens vorig jaar door een oudere boer fijntjes op gewezen dat we de kersen zonder de takjes (niet te verwarren met de steeltjes) moesten plukken, want anders zouden we dit jaar geen kersen hebben. Later in het seizoen zou hij meerdere gasten vertellen over onze domme actie. Ach ja, je leeft in een dorp niewaar. Vorig jaar hadden we een bord langs de weg gezet met 'kersen de koop'. Daar kwamen aardig wat mensen op af. Allerlei toeristen stopten en ook de plaatselijke bevolking wist ons te vinden. Opa en oma van boven uit het dorp, de juf van Cedric en de vrouw van de plaatselijke politieagent. Geweldig leuk was dat. Dit jaar gaan we niet meer verkopen, maar verwerken we alles zelf. Vorig jaar hebbeb we zeker 80 kilo geplukt. Ongeveer 50 daarvan hadden we verkocht. Met de rest heeft Thierry jan gemaakt o.a. appel/kersen jam, die ontzettend lekker is. En dat zeg ik terwijl ik nooit jam eet! Het is wel een hele klus hoor al dat ontpitten. En ja, dat mag ik doen. Een gedeelte van de kersen gebruiken we voor toetjes als graton aux cerises, creme brulee aux cerises, profiterolles met kersenijs en vanillesaus en grand dessert aux cerises. Het is ontzettend leuk om te zien hoeveel lol Thierry in het koken heeft en hoe creatief hij is om met producten uit de streek iets op tafel te zetten. Het is nu al een paar keer dat de gasten gevraagd hebben waarom hij niet zijn eigen restaurant heeft. En eigenlijk is dat een nog veel groter compliment dan iemand die zegt dat het lekker was.