150.000 koffiebars... geen enkel ander land ter wereld heeft zoveel koffiebars als Italië. Een hecht sociaal netwerk dat loopt van noord naar zuid, doorheen afgelegen dorpjes en grote steden. Geen vergezicht of stadshoek zonder het uithangbord van een koffiebar, dat zich in het collectieve geheugen inmiddels heeft genesteld als een van de onmiskenbare symbolen van het Italiaanse landschap en van de Italiaanse cultuur.
Voor wie vijf minuten de koffiebar binnenspringt, voor wie er even de krant komt lezen of naar een voetbalmatch op tv komt kijken, kernelement van deze pauze is steeds het kopje koffie.
Info: ILLY.com Foto's: ILLY.com
Te vaak maak je beslissingen in dit leven, waar je maar gedeeltelijk achter staat. En ook in de beslissingen, die hieruit volgen, kun je je maar gedeeltelijk vinden. Hieruit volgen dan weer andere beslissingen waar je jezezelf niet meer in vindt. Totdat je op een dag wakker wordt en jezelf niet meer kunt vinden. Dan pak je de spullen die belangrijk zijn en je gaat op weg. Totdat je jezelf weer tegen komt. En dan spreek je jezelf eens streng toe. (Aboriginal verklaring voor de Walkabout))
Van Gierle tot Tournai (Doornik) is de route relatief vlak als een biljart. Vanaf Tournai heeft Clemens Sweerman de route verder opgedeeld in 'bergetappes'... Hieronder het traject van Tournai tot Tours wat als een opwarming kan beschouwd worden voor het grotere - lees hogere - werk naar en over de Pyreneeën...en verder tot Santiago de Compostela. Zachte glooiingen met hoogste punt ter hoogte van Joncourt. Daarna in dalende lijn naar Compiègne.
Net de stad uit dient er al geklommen te worden. Dit blijft zo door gaan tot in Mittainville, maar eerst wacht in Mézières een klim van 3 km van 7%. Het ergste is dan achter de rug en Chartres komt dan ook vlug in het zicht. Een traject om je klimmerscapaciteiten te testen zeggen de ervaren Compostelarijders...
Châteaudun centrum heeft hier het lastigste stukje klimwerk. Ter hoogte van Château-Renault is er nog een klim van pakweg 500m net over het riviertje de Gault. Rochecorbon geeft de peddelaar nog een fikse steile afdaling waarna er via de rue vaufoinard een kleine kilometer moet geklommen worden. Meteen het laatste obstakel. Via de smalle Loirehangbrug komt men aan het eindpunt van dit traject. Tours, ruststad...
PieterVé
Info en afbeeldingen: St. Jacobsroute van Clemens Sweerman
"Woodland Gardening". Eerlijk gezegd, ik had er nooit van gehoord. Althans niet onder die benaming. Een tuin als een bos, ja dat wel maar die Engelse term neen hoor...
Een woodland garden is typisch Engels. Het wil de sfeer van een bos overbrengen in je tuin. De tuin oogt heel natuurlijk, alsof er geen mensenhanden gewild zijn. Een woodland garden heeft kronkelende paden die via niveauverschillen langs drogere en nattere, donkere en lichte plekken leiden. In een woodland garden moet je vooral opletten dat de planten niet gaan woekeren en overheersen. Het bomenbestand en de onderbegroeiing moet goed in de hand gehouden worden. Biodiversiteit creëren is dus het doel op zich. Een woodland garden is op zijn mooist in de lente tot ongeveer eind mei, maar de kunst is om de tuin een heel jaar door interessant te houden. Planten in het bos: sneeuwklokje, vingerhoedskruid, koningsvaren, hyancinten, speenkruid, maagdenpalm, bosanemonen, cyclamen, ooievaarsbek, koekoeksbloem, hoefblad, hazelaars, lijsterbes, Japanse esdoorn, rododendrons, azalea's.
Wil je meer weten over deze tuinvorm, bezoek dan de lente-tuindagen op 11, 12 en 13 mei in het Park van Beervelde. Meer info door op de foto rechts onderaan te klikken.
Helaas of joepie, geen column vandaag. Lewiske heeft het te druk met ster op de dansvloer te spelen. Naar aanleiding van het met pensioen gaan van hun directeur in het rusthuis waar ze werkzaam is, zijn er tal van festiviteiten. Een hele week feest, en dan is Lewiske er steeds als de kippen bij om animo te maken. En zeker als de regionale TV aanwezig is. Neen ik heb geen beelden van haar danskunst, maar wie gisteren naar RTV (alleen voor de Kempenaars onder ons) heeft gekeken heeft ze zeker in actie gezien.
Uit het nieuws op RTV: "In Rusthuis Lindelo in Lille hebben de bewoners afscheid genomen van hun directeur. François De Vleeschouwer heeft het rusthuis 25 jaar geleden mee opgericht, maar nu gaat hij op pensioen. De hele week zijn er feestjes gepland met de bewoners, en ook vandaag werd de directeur verrast. Ondertussen kijkt hij terug op hoe de zorgsector in een kwarteeuw veranderd is."
Info:RTV Foto: RTV - wil je de beelden bekijken ga dan naar www.rtv.be. Kies in de midden-kolom het nieuws van 8/5/2007 " afscheid genomen van hun directeur in Lille". Ga dan naar de L-kolom en klik op 'stream kempen'. Het filmpje aanklikken en naar het nieuws kijken...
Een korte trip van 39 km brengt de fietser langs rustige landelijke wegen en langs land- en tuinbouwbedrijvigheden. Eigenlijk fietst men door de achtertuin van Mechelen. Het parcours loopt grotendeels over verharde wegen met af en toe een goed berijdbare grintweg. De route is autoluw te noemen. Wel moet de fietser opletten bij enkele gevaarlijke oversteekplaatsen waar we beter afstappen en te voet de overkant van de straat bereiken.
Vertrekplaats op de parking van de Nekker in Mechelen. Van hier naar KP44 alwaar de fietslus wordt aangevangen. Bezienswaardigheden: Midzeelhoeven met het groentemuseum " 't Grom ". De abdijsite Roosendael in Sint-Katelijne-Waver waar men terecht kan voor een natje en een hapje. Blijdenberghoeve te Bonheiden voor een lekker ambachtelijk bereid ijsje. Het middeleeuws kasteel van Zellaer. Krankhoeve in Bonheiden. Het natuurgebied " De peultebossen " in Peulis. Knooppunten: 44-46-01-37-36-42-91-56-55-65-43-44 Fietsknooppuntenkaart nr. 4 van de Provincie Antwerpen.
Tags: 't Grom museum - Roosendael - Midzeelhoeven - Blijdenberghoeve Foto's: Pedro & VVV Op de foto's: Midzeelhoeve en Krankhoeve
Een recreatieve fietstocht door Hagelands Haspengouw. Een ontspannende en toeristische fietstrip ingericht door Sven Nijs en Ludo Hendrickx. Twee toffe internet-vrienden die er ook een toffe fietstoer van gemaakt hebben. Fietsen door een deel van het Hageland via het fietsknooppuntensysteem.
Startplaats: grote markt van Tienen de suikerstad. Aantal kilometer: 52 km gefietst Parcours: licht golvend, ijzerenweg, vallei van de Gete, landbouwzones, natuurzones, fruitgaarden, idyllische dorpen. Gemeenten: Tienen-Neerlinter-Drieslinter-Duras-Wilderen-Zoutleeuw-Bos-Linter-Neerhespen-Overhespen-Hakendover. Gevolgde knooppunten: van op de grote markt in Tienen naar KP64-60-59-58-50-192-48-191-188-187-51-21-centrum Zoutleeuw-21-54-55-56-62-60-64-grote markt Tienen.
Onverwacht hoog sportbezoek in taverne 'In Den Eik' te Gierle. De twee Quick-Step renners namen gisteren tijdens hun oefentrip even pauze... Koffiepauze nog wel...voor Tom Boonen en ploegmaat Steven de Jongh. Van een actieve koffiepauze gesproken...
Volgens planning zal Pedro de 'camino francés' volgen en genieten van de ontmoetingen onderweg. Streefdatum vertrek: 01 mei 2009, aankomst: 31 mei 2009.
Rustdag in Tours. Als het goed zit komen Lewiske en enkele vrienden vandaag in deze oude stad hun opwachting maken. Na die eerste (lange) week zal Pedro genieten van één of twee dagen rust en sightseeing doen in en om Tours.
Tours is een stad gelegen in Midden-Frankrijk in het département Indre-et-Loire en gelegen aan de bekende rivier de Loire. Tours was in de Gallo-Romeinse tijd al een stad van betekenis. Martinus van Tours, beter gekend als Sint Maarten, speelde een grote ro in de kerstening van de stad. Sint Maarten was bisschop en grondlegger van het katholieke christendom in Gallië.
In Tours is het wellicht de kathedraal St.-Gatien die je aandacht zal opeisen. Toch liggen de meeste bezienswaardigheden aan het andere eind van de oude stadskern. Daar werd immers geschiedenis geschreven met de St.-Maartensbasiliek. Op de Place du Châteaneuf met het Hotel van de Hertogen van Touraine, staat de toren van Karel de Grote (Tour Charlemagne). Deze toren, die eertijds deel uitmaakte van de vroegere St.-Maartensbasiliek stortte in 1928 gedeeltelijk in, maar werd behoorlijk gerestaureerd. De Uurwerktoren (Tour de l'Horloge) die je aan de andere kant van de Rue des Halles ziet, moet een idee geven hoe groot de vroegere basiliek wel was. Deze toren flankeerde immers de ingang, terwijl de Tour Charlemagne naast de zijbeuk stond! De apsis (hoofdeinde van de kerk) van de oude kerk eindigde waar nu de zijbeuk van de nieuwe eindigt.
De oude kerk stond bekend om haar grootte en haar pracht. Helaas, ze werd grondig verwoest door de Protestantse Hugenoten in 1562. Men heeft ze daarna wat opgeknapt maar tijdens de Franse Revolutie zag geen mens er nog naar om en de gewelven begonnen in te storten. Wat nog overbleef van de middenbeuk werd in 1802 met de grond gelijk gemaakt om de rue des Halles te kunnen door trekken. Van het kloosterpand staat nog een fraaie zuilengalerij overeind. De nieuwe kerk is een werk uit 1887 (beëindigd in 1924) in romaans-byzantijnse stijl. In de crypte bevindt zich het graf van de heilige Martinus, precies op de plaats waar het altijd is geweest. Op 11 november en de daaropvolgende zondag zie je hier veel bedevaarders komen bidden.
De Incarvillea delavayi is bij ons beter gekend als de tuingloxinea. Het is een vaste plant met als herkomst West-China. Deze plant heeft net als de Dahlia knolvormige wortels. De trompetvormige bloemen zijn een lust om te zien en ze worden gevolgd door langwerpige zaaddozen. Hij is winterhard maar dient wel afgedekt te worden in de winter. Wordt vooral gebruikt als borderplant.
Bijzonderheden: De plant is zeer gevoelig voor natte voeten want dan dreigt hij weg te rotten. Vermeerderen:Door scheuren of zaaien. Kleur:purper Bloeitijd:mei-juni Hoogte:60 cm Standplaats:zon-halfschaduw Snoeien:uitgebloeide bloemen verwijderen
Info: Plantenencyclopedie. Foto: idem
Aan het eind van de les Spaans wordt de opgedane theorie omgezet in praktijk en bij ons is dat met het maken van Zarzuela... De Zarzuela is een Spaans operette- en operagenre. Het kent twee hoofdvormen: de barok en de romantische zarzuela. Zarzuela, genoemd naar een operagebouw in Madrid kent veel variëteiten. Volgens zeggen heeft elke Spaanse familie haar eigen gerecht. Dit is het onze... "Buen Provecho!"
Ingrediënten voor 4 personen: 700g visfilet (kabeljauw, schelvis, Victoriabaars...) 250g mosselen, 250g inktvisringen, enkele gamba's 2 uien, in ringen gesneden 4 teentjes knoflook, uit de knijper 2 paprika's, in ringen gesneden, 2 tomaten, ontveld en in stukjes 1 Spaans pepertje, zaadjes verwijderd en fijngehakt 50g Serrano ham, in reepjes gesneden 50g fijngehakte amandelen vers gemalen zwarte peper, 1 laurierblad, zout, saffraan 4 dl droge witte wijn, wat citroensap
Werkwijze: - Bestrooi de visfilets met zout. - Verhit olijfolie in een ruime (paella)panen fruit hierin de uiringen en knoflook lichtgeel aan. - Laat vervolgens de paprika, tomaten en Spaans pepertje zo'n 5 minuten meefruiten. - Voeg nu de ham, amandelen, laurier, peper, zout en saffraan toe en laat het mengsel inkoken. - Blus met zo'n 5 dl water, de wijn en enkele druppels citroensap en meng alles goed. - Voeg de vis, inktvis en gamba's toe en laat het geheel 8 minuten zachtjes koken. - Voeg tenslotte de mosselen toe en laat nogmaals 5 à 6 minuten pruttelen. - Serveer de zarzuela in de pan.
Lekker met stokbrood maar ook met rijst en een fris glas wijn.
Info: mijn kookboek Meer over de echte zarzuela: KLIK op de afbeelding bovenaan.
Mijn wekelijkse lectuur haal ik, hoe kan het ook anders, uit een weekblad. Vooral omdat ik enkele jaren geleden zelf een interview afgenomen werd, compleet met fotosessie. Het interview ging over de slaapkliniek en mijn slapeloze nachten van toen. 'Feeling' presenteerde dit zo correct dat ik mijn vertrouwen in een weekblad herwon. Zelf lees ik in zo'n weekblad vooral de interviews met bekende en minder bekende gasten. Wat me ook interesseert zijn hun favoriete recentes. Hetgeen wat ze net hebben gekocht, gezien, gelezen enz...niet echt spannend maar ik weet graag veel. Vrouwelijk trekje toch?
Ik stel me dan in hun plaats en antwoord dan ook of het mezelf betreft. Bijvoorbeeld op de vragen "Welk moment wil je graag opnieuw beleven?" of "Wat is je favoriete plek in België?" of "Welk is je slechtste reis ooit die je maakte?". Antwoord geven op die vragen doe ik voor mezelf net alsof ik het helemaal zelf beleef. Ja dat gaat me wel af...
Wat me dus vooral interesseert zijn de favoriete dingen van de gasten. CD die ze kochten, boek dat op hun nachtkastje ligt, film die ze zijn gaan zien in de bioscoop, tv-programma dat hen boeit, laatste reis die ze maakten, enz... Op die bovenste vraagjes ga ik ten persoonlijke titel een keer antwoorden. CD die ik kocht: wel, heu, dat is heel lang geleden maar de laatste was een 'the best of Leonard Cohen', reuze muziek van die vent.
Boek dat ik las of lees: tja, ' bereik én behoud je ideale gewicht' van Sonia Bakker. Een boek dat je leert om opnieuw evenwichtig te eten. Twaalf weekmenu's en vele nieuwe recepten. 'k Ga dit toch een keer uit proberen.
Film die ik zag: iedere maand ga ik naar de Lady Movie Night van Utopolis en zo pik ik mijn filmpje mee. De laatste was 'because i said so' een romantische komedie met Diane Keaton en Mandy Moore... Daphne Wilder is een moeder wiens liefde geen grenzen kent. Als alleenstaande moeder heeft ze drie fantastische meisjes opgevoed tot vrouwen waar iedere moeder jaloers op zou zijn: de klunzige Milly, de stabiele psychologe Maggie en de sexy Mae. Om te vermijden dat haar jongste dochter, Milly, dezelfde romantische fouten maak als zijzelf, wil ze voor haar koppelen aan de perfecte man. Het enige wat Daphne niet aan Milly heeft verteld, is dat ze een contactadvertentie in de krant heeft geplaatst om die man te vinden..
TV-programma dat me boeit of boeide: de soaps op één vind ik wel leuk, maar boeien, neen dat niet. Peking Express kan me wel boeien. Koppen is dan weer mijn favorietje.
Laatste reis die ik maakte: Met de Pedro en een bevriend koppel 1 week Lissabon. Aanrader voor de liefhebber van cultuur, geschiedenis, Fado musica...
In Schagen, in de Kop van Noord-Holland, een stop gemaakt... wat zagen we daar... het Schager koffiehuis... en Pedro dronk er natuurlijk een Schager koffie...
Het pand aan de Markt in Schagen is tegenwoordig bekend als het café Piet Pann.
Schagen is een oude plaats. Vóór het jaar 989 duikt de plaats al in teksten op. Oude, schriftelijk bewaard gebleven bronnen maken melding dat zes hoeven, gelegen te "Scagha", aan de abdij te Egmond worden overgemaakt. We mogen dus veronderstellen dat Schagen vanaf de tiende eeuw permanent bewoond is geweest.
Foto's Pedro
Wat heeft Pedro gemeen met de gemeente Anna Paulowna in de kop van Noord-Holland? Buiten dat dit weekend de bloemendagen aldaar doorgaan heeft Pedro een band met Luus en Martien. Weet je nog, de twee Santiago de Compostelafietsers van vorig jaar. Luus en Martien logeerden tijdens hun trip bij Pedro, zowel op de heen als terugweg... Dit weekend brengt Pedro een bezoek aan de peregrinos...
Van 28 april tot en met 2 mei 2007 laten de inwoners van de gemeente Anna Paulowna zien wat bloemenpracht is en waar dit bollengebied in de kop van Noord-Holland toe in staat is. Vele bloemenliefhebbers trokken vorig jaar voorbij aan de prachtige werkstukken. De voorbereidingen worden reeds getroffen om er ook dit jaar een waar bloemenfestijn van te maken. Ieder voorjaar worden er in Anna Paulowna zgn. Bloemendagen gehouden. Tijdens dit evenement, dat jaarlijks door tienduizenden mensen wordt bezocht, worden door de plaatselijke bevolking gemaakte bloemenmozaïeken langs de wegen in de polder tentoongesteld en bewonderd. Honderden mensen werken elke jaar samen om circa 100 mozaïeken te maken. Voor de mozaïeken worden hyacinten gebruikt, waarvan de nagels met spelden worden vastgezet. Per mozaïek zijn ongeveer 10.000 'nagels' nodig per m2. Alle mozaïeken worden door een deskundige jury beoordeeld. De maker van de mooiste mozaïek mag zich Nederlands Kampioen noemen. Tijdens de bloemendagen staan de vele bloembollenvelden in deze gemeente (Anna Paulowna omvat het grootst aaneengesloten bloembollen gebied van Nederland) en derhalve van de hele wereld! - in volle bloei. Hierdoor ontstaat een ongelooflijk mooi kleurig schouwspel.
Hieronder de slideshow van de voorbereiding...klik op een foto om deze te vergroten...
Foto's: Martien Van den Berg Slideshow: creatie Photobucket Info: Gemeentegids Anna Paulowna
Volgens planning zal Pedro de 'camino francés' volgen en genieten van de ontmoetingen onderweg. Streefdatum vertrek: 01 mei 2009, aankomst: 31 mei 2009.
"Et tout là-bas, au bout du continent Messire Jacques nous attend Depuis toujours son sourire fixe Le soleil qui meurt au Finistère..."
Dag 8: Fréteval - Vendôme - Chateau Renault - Tours. Afstand: 85,5 km Door département Loir-et-Cher en Indre et Loire. Route: vlak langs de oevers van de rivieren, afgewisseld met zacht tot matig glooiend op de plateaus.
Pedro laat na de nachtrust het historisch plaatsje Fréteval achter zich. Na 13 km fietst hij door Meslay en Areines langsheen de Notre Dame du Mont Carmel uit de 11de eeuw. Drie kilometer verder rijdt hij Vendôme binnen. Vendôme telt momenteel 20.000 inwoners.
Onze pelgrim bereikt de binnenstad over een voetbrug vlak bij de Chapelle St. Jacques. Pedro bezoekt eveneens enkele prachtige houten huizen. Eén ervan draagt een houtgesneden beeld van Jacobus. Bij het verlaten van de stad fietst hij door de indrukwekkende stadspoort St. George en de brug over de Loir. Na Vendôme verlaat Pedro het dal van de Loir en toont het gebied zich weer open met veel landbouwgronden. Tussen Vendôme en Château Renault slingert zich de rivier tussen de golvende heuvels door. Direct langs de rivier liggen rustige asfaltweggetjes met weinig autoverkeer. Bezienswaardig zijn de kastelen bij Montoire en Poncé. De volgende halte wordt Chateau Renault, porte de la Touraine.
Dit dorp ontstond in de 11de eeuw aan de voet van de burcht tegen de hellingen in het dal bij de samenvloeiing van de Brenne en de Gault. Het chateau werd in de 17de eeuw gerestaureerd en aangepast en is nu in gebruik als gemeentehuis. Pedro fietst door het centrum en kruist het riviertje de Gault gevolgd door een klim om alzo het dorp uit te rijden. Pedro fiets verder door een zeer rustig en schaduwrijk gebied richting Tours. In Tours wacht Lewiske op Pedro en daar wordt een rustdag of zelfs twee ingelast.
PieterVé
Info: Sint Jacobsfietsroute van Clerens Sweerman Foto's: Tourisme de France Vertaling strofe: "En ginds helemaal achteraan, aan het eind van het werelddeel De Heilige Jacobus wacht op ons Sinds altijd met zijn vaste glimlach De zon die sterft in Finistére..."
De Japanse esdoorns zijn langzaam groeiende struiken of kleine meerstammige bomen. Acer palmatum kan met zijn waaiervormige kroon 10 m hoog worden. Schors en takken zijn grijs tot grijsbruin en glad. De bladeren zijn gelobd, soms diep ingesneden, in het najaar oranjerood of paarsrood. Van sommige soorten zijn de bladeren paarsrood en blijven dat de hele zomer. Zij kleuren in de herfst felrood. De bloemen zijn hangende, gesteelde, paarsrode tuilen, die in april/mei verschijnen. De vruchten zijn gevleugelde noten.
Er bestaan ca. 200 soorten esdoorns. In Japan groeien meer dan 20 soorten in het wild. Er zijn grote bomen bij, maar ook kleine, zelfs heel kleine die als bonsai in potten en schalen gekweekt worden. Ze zijn in Japan bekend als Yatsubusa (dwerg) esdoorns. Deze Japanse cultivars groeien het beste op goed doorlatende, humusrijke grond die gerust vrij zuur mag zijn( pH van 4,5 tot 6). Dus een venige grond is uitermate geschikt.
De beste planttijd is oktober/november of maart/april. Tegenwoordig worden deze kleine esdoorns in tuincentra meestal in potten aangeboden. Bij het planten is het belangrijk dat u de wortelkluit los maakt zodat de wortels van het boompje in goed contact met de nieuwe grond kunnen komen. Bij esdoorns komt de sappenstroom vrij vroeg in het jaar op gang. Daarom moeten zij voor januari gesnoeid worden.
Info: tuinadvies.be Foto's: info jardin
Compostela-voorbereiding onderbroken... Pech, pech en nog eens pech... Pedro's fiets heeft het laten afweten... ...velg gescheurd, kroon gebarsten en bracket gebarsten. Werk dus voor de fietsenmaker. Mijn vorige fietstrip heeft dus toch sporen nagelaten...beter nu dan op weg naar Compostela. Te zwaar of te sterk voor de fiets? Het zet me wel tot nadenken tot het soort fiets ik me zal aanschaffen tegen D-Day...
Hier had de column moeten staan over het feit dat de grens tussen plezier en afzien heel dicht bij elkaar ligt...
Een ontsporing van de PC heeft dit echter teniet gedaan. "Eigen fout" zegt Pedro, "niet gesaved en geswitcht naar andere pagina...vandaar dat alles weg is" zegt hij.
Het zal wel zijn zeker. Dus het zij zo, amen...
Geen tijd om heel het artikel opnieuw uit te schrijven, ben weer met extra nachtjes bezig, dus plaats ik een afbeelding van mijn favoriete bloem: "Paeonia Suffruticosa" ofte de pioen...'Otto Froebel' zondag kunnen bewonderen in de plantentuin van Meise.
De Eddy Merckxroute in en rond Meise... Deze 37 km lange route rond Meise, met vertrek in Sint-Brixius-Rode, brengt u via aangegeven pijltjes op een fietskaart bij de speciale plekjes van de streek. Aanbevolen vertrekpunt: Dorpsplein, Sint-Brixius-Rode Je vertrekt aan het huis en de fietsenfabriek van Eddy Merckx in Meise. Je hoeft echt geen fietskampioen te zijn om van deze route te genieten. Op een paar uitzonderingen na is het parcours lekker vlak. Het voert je naar bekende en minder bekende pareltjes uit de Brabantse Kouters. De Nationale Plantentuin (Meise) is een absolute aanrader. Vanop de Fluxenberg zie je bij mooi weer een verrassend panorama met aan de horizon het Atomium, het Boudewijnstation en de Basiliek van Koekelberg. Staat van de weg, aard van het landschap: voornamelijk beton- of asfaltwegen, enkele veldwegjes en kasseistukjes, heuvelachtig met een paar behoorlijke hellingen...
Onze belevenis:
Startplaats op het dorpsplein van Sint-Brixius-Rode. We starten met een klimmetje aan de s Herensweg en passeren de Lieve-Vrouwkapel, rechtdoor langs de Plasstraat. De kronkelende licht stijgende weg blijven we volgen richting Meise. Op het Oud-strijdersplein treffen we de Sint-Martinuskerk aan met een mooi interieur en met muurschilderingen uit de 16de eeuw. We fietsen via het standbeeld van baron dHoogvorst, een drie meter hoog bronzen kunstwerk van Jean Laumans uit 1893, naar de Nationale Plantentuin. Hier brengen we een bezoek van ruim anderhalf uur.
Vooral het kasteel van Bouchout krijgt onze aandacht alsook de Orangerietuin en Orangerievijver met divers gevogelte. Opnieuw onze fiets op en rijden nu rond de Plantentuin richting Oppem. Het is klimmen tussen twee groene domeinen. Even later volgen we de oude Romeinse heirweg, nu nog kasseien en klimmen naar de Fluxenberg, het hoogste punt (77m) van de route. Van hier uit heeft men een prachtig panoramisch zicht op Brussel.
Na de kasseistrook fietsen we voorzichtig de Fluxenberg af en komen vervolgens aan het pittoreske kerkje van Oppem. Via de restanten van de baggermolen fietsen we nu door het landelijke richting Wolvertem. Op het gemeenteplein van Wolvertem gaan we de dorstigen laven en de honger stillen in het praatcafé Brazzaville, een echte aanrader. Na Wolvertem is het opnieuw vlak fietsen.
We fietsen naar Meuzegem. Van hier gaat het langsheen een kabbelend beekje naar Rossem en verder naar Imde. Hier houden we even halt bij het monument van de slag van Imde. Monument opgericht voor de vele gesneuvelden tijdens de eerste wereldoorlog. Het kasteel van Imde trekt onze aandacht en ook de dreef waar we door fietsen is betoverend. De Brabantse trekpaarden in de wei trekken zich van al dat gefiets weinig aan. De route loopt nu een eindje langs de A12 om deze wat verder via de brug over te steken en fietsen richting Sint-Brixius-Rode waar we nog een extra lus fietsen van een 12km. Aan het Neromhof houden we nog even halt om de mooie architectuur van de ingangspoort te bekijken.
Door het domein van het Neromhof fietsen we naar Nieuwenrode, deelgemeente van Kapelle-op-den-Bos. Wat verder rijden we door het Velaertbos waar het fijn is te luisteren naar het gezang van de vogels. Ondertussen zijn we terug op grondgebied van Meise en via een kerkpad komen we aan het kerkje van Brixius en aan de fietsenfabriek van Eddy Merckx onze startplaats. In het ijssalon met de toepasselijke naam Brixius genieten we achteraf van een lekkere ijscoupe Brixius
Info: VVV Vlaams Brabant. Tags: Nationale Plantentuin - Wolvertem - Brixius - Meise - Eddy Merckx
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
