Hier had de column moeten staan over het feit dat de grens tussen plezier en afzien heel dicht bij elkaar ligt...
Een ontsporing van de PC heeft dit echter teniet gedaan. "Eigen fout" zegt Pedro, "niet gesaved en geswitcht naar andere pagina...vandaar dat alles weg is" zegt hij.
Het zal wel zijn zeker. Dus het zij zo, amen...
Geen tijd om heel het artikel opnieuw uit te schrijven, ben weer met extra nachtjes bezig, dus plaats ik een afbeelding van mijn favoriete bloem: "Paeonia Suffruticosa" ofte de pioen...'Otto Froebel' zondag kunnen bewonderen in de plantentuin van Meise.
De Eddy Merckxroute in en rond Meise... Deze 37 km lange route rond Meise, met vertrek in Sint-Brixius-Rode, brengt u via aangegeven pijltjes op een fietskaart bij de speciale plekjes van de streek. Aanbevolen vertrekpunt: Dorpsplein, Sint-Brixius-Rode Je vertrekt aan het huis en de fietsenfabriek van Eddy Merckx in Meise. Je hoeft echt geen fietskampioen te zijn om van deze route te genieten. Op een paar uitzonderingen na is het parcours lekker vlak. Het voert je naar bekende en minder bekende pareltjes uit de Brabantse Kouters. De Nationale Plantentuin (Meise) is een absolute aanrader. Vanop de Fluxenberg zie je bij mooi weer een verrassend panorama met aan de horizon het Atomium, het Boudewijnstation en de Basiliek van Koekelberg. Staat van de weg, aard van het landschap: voornamelijk beton- of asfaltwegen, enkele veldwegjes en kasseistukjes, heuvelachtig met een paar behoorlijke hellingen...
Onze belevenis:
Startplaats op het dorpsplein van Sint-Brixius-Rode. We starten met een klimmetje aan de s Herensweg en passeren de Lieve-Vrouwkapel, rechtdoor langs de Plasstraat. De kronkelende licht stijgende weg blijven we volgen richting Meise. Op het Oud-strijdersplein treffen we de Sint-Martinuskerk aan met een mooi interieur en met muurschilderingen uit de 16de eeuw. We fietsen via het standbeeld van baron dHoogvorst, een drie meter hoog bronzen kunstwerk van Jean Laumans uit 1893, naar de Nationale Plantentuin. Hier brengen we een bezoek van ruim anderhalf uur.
Vooral het kasteel van Bouchout krijgt onze aandacht alsook de Orangerietuin en Orangerievijver met divers gevogelte. Opnieuw onze fiets op en rijden nu rond de Plantentuin richting Oppem. Het is klimmen tussen twee groene domeinen. Even later volgen we de oude Romeinse heirweg, nu nog kasseien en klimmen naar de Fluxenberg, het hoogste punt (77m) van de route. Van hier uit heeft men een prachtig panoramisch zicht op Brussel.
Na de kasseistrook fietsen we voorzichtig de Fluxenberg af en komen vervolgens aan het pittoreske kerkje van Oppem. Via de restanten van de baggermolen fietsen we nu door het landelijke richting Wolvertem. Op het gemeenteplein van Wolvertem gaan we de dorstigen laven en de honger stillen in het praatcafé Brazzaville, een echte aanrader. Na Wolvertem is het opnieuw vlak fietsen.
We fietsen naar Meuzegem. Van hier gaat het langsheen een kabbelend beekje naar Rossem en verder naar Imde. Hier houden we even halt bij het monument van de slag van Imde. Monument opgericht voor de vele gesneuvelden tijdens de eerste wereldoorlog. Het kasteel van Imde trekt onze aandacht en ook de dreef waar we door fietsen is betoverend. De Brabantse trekpaarden in de wei trekken zich van al dat gefiets weinig aan. De route loopt nu een eindje langs de A12 om deze wat verder via de brug over te steken en fietsen richting Sint-Brixius-Rode waar we nog een extra lus fietsen van een 12km. Aan het Neromhof houden we nog even halt om de mooie architectuur van de ingangspoort te bekijken.
Door het domein van het Neromhof fietsen we naar Nieuwenrode, deelgemeente van Kapelle-op-den-Bos. Wat verder rijden we door het Velaertbos waar het fijn is te luisteren naar het gezang van de vogels. Ondertussen zijn we terug op grondgebied van Meise en via een kerkpad komen we aan het kerkje van Brixius en aan de fietsenfabriek van Eddy Merckx onze startplaats. In het ijssalon met de toepasselijke naam Brixius genieten we achteraf van een lekkere ijscoupe Brixius
Info: VVV Vlaams Brabant. Tags: Nationale Plantentuin - Wolvertem - Brixius - Meise - Eddy Merckx
Van de vele verschillende bremsoorten is de bezembrem bij ons het meest bekend en komt hij in heel Europa in het wild voor. Hij bloeit vanaf eind april met gele vlinderbloemen meestal op zandige bodem, op de heide en op hellingen langs snelwegen. Bezembrem is een oude medicinale plant die al door de Griek Dioscurides beschreven werd. De plant werd toen gebruikt als middel tegen verstopping, heuppijn en angina. De botanische naam cytisus is afgeleid van het Griekse eiland Kythnos waar brem veel voorkomt. Scoparius komt van het Latijnse woord scopae en dat betekent bezem. De betekenis van het Nederlandse woord brem is struik. De naam bezembrem heeft hij te danken aan het feit dat er van de takken vroeger bezems vervaardigd werden. De botanische naam genista voor sommige bremsoorten betekent eveneens bezem. Op een gunstige standplaats kan brem een hoogte van 3 m bereiken. Typerend voor deze struik zijn de lange, dunne, buigzame, groenblijvende twijgen met daaraan drie bijeenstaande blaadjes. Deze zijn licht behaard. De grote, heldergele bloemen die massaal aan de plant verschijnen, bevatten een groep meeldraden en één lange stijl. Wanneer de bloemen die slechts bestoven kunnen worden door grote insecten, voor het eerst bezocht worden, ontspannen zich de meeldraden met enige kracht zodat het insect met een lading stuifmeel overdekt wordt. Daarmee bevrucht hij de stampers van andere bloemen. Brem bloeit op het hout van het voorgaande jaar. De vruchten van de brem zijn lange, platte peulen die bij het rijpen zwart worden. Wanneer ze uitgedroogd zijn, kunnen zij met kracht open springen. Dan wordt het zaad ver weg geslingerd. Aan elk zaadje bevindt zich een klein sappig aanhangsel dat mieren erg lekker vinden. Zij verslepen de zaden en zorgen zo voor verspreiding van de brem. Opgelet!! De zaden van brem zijn giftig! Voor hazen en konijnen zijn de takken van de bezembrem een smakelijk wintervoedsel. Info: tuinadvies.be Foto: Pedro
Volgens planning zal Pedro de 'camino francés' volgen en genieten van de ontmoetingen onderweg. Streefdatum vertrek: 01 mei 2009; Streefdatum aankomst: 31 mei 2009.
"Pelgrimeren naar Santiago betekent door het landschap trekken, stil staan bij de natuurbeelden en de beelden die in de bijbel worden gebruikt om het verhaal van God en mensen te duiden, Jacobus is de pelgrimsheilige."
Vandaag, dag 7: van St. Prest naar Fréteval over een afstand van 92,5 km in het département van Eure et Loir. Route: St. Prest - Chartres - Bonneval - Chateaudun - Montigny-le-Gannelon - Fréteval.
Al na 4 km zal Pedro halt houden in de Oude Romeinse stad aan de Eure, Chartres. Chartres bezit een van de mooiste kathedralen van Frankrijk. De hooggotische kathedraal staat op een heuvel met uitzicht over de stad en werd gebouwd tussen 1194 en 1220. De kathedraal dankt haar faam vooral aan haar gebrandschilderde ramen, waardoor de gloed van het blauwe Chartreslicht schijnt. Aandacht verdient beslist ook de l'eglise Saint Pierre in Gotische stijl.
Kathedraal van Chartres Châteaudun
14 km buiten Chartres begint de klim uit het dal van de Eure voor een rit over golvende graanvelden tot bij St. Germain de bovenloop van de Loir verschijnt. Aan km45 fietst Pedro een oud vestingstadje aan de loir binnen; Bonneval. Hij rijdt Bonneval binnen langs de kapel van St. Michel uit de 12de eeuw en door de Porte de St. Roche uit de 15de eeuw. Het parcours blijft golvend en zo bereikt hij na 60 km Châteaudun. Ook hier zal Pedro fors moeten klimmen om de kalksteenheuvel waarop het stadje is gebouwd te bereiken. Montigny-le-Gannelon, aan km 73, was ooit een versterkte plaats aan de Loir. In de rotswand bevinden zich reeds sinds de steentijd holwoningen, de voorlopers van enkele woningen die men er nog aantreft. Pedro blijft de Loir volgen en via het bois de St. Claude bereikt hij na 92,5 km Fréteval. Het historische plaatsje bezit enkele huizen uit de 16de en 17de eeuw. Hier in het département van Loir et Cher gaat Pedro overnachting zoeken...en hoopt die te vinden bij een B&B.
Dubbele koffietic tijdens de fietstoer in de Limburgse Kempen
Koffiepauze in Lommel.
Middagpauze in de Achelse Kluis.
Foto: Pedro Lommel: meer info, KLIK op het koffiekoekje. Achelse Kluis: meer info, KLIK op de boterham met kaas en hesp.
Fietslus door een deel van de Limburgse Kempen met start en aankomst in Lommel, de natuurstad van Vlaanderen... Starten doen we in het centrum van Lommel op één van de vele parkeerplaatsen en fietsen richting KP230 aan de sportvelden van Lommel. Daar houden we even halt bij de multifunctionele topevenementenhal "de Soeverein". Aan het kanaal nemen we rechts richting KP227 om aldaar het jaagpad te verlaten en trekken de Limburgse Kempen in. Aan KP225 fietsen we langs "de Kolonie".
"In De Kolonie reis je terug in de tijd. Je maakt er kennis met de colonie agricole en met de zinkindustrie en de zandwinning. Unieke en authentieke voorwerpen in combinatie met oude films laten je zien wat een dag hard labeur aan de zinkovens voor de arbeiders inhield. Wie of wat waren de Teuten en wat deden zij?"
Even verder fietsen we door één van de mooiste natuurgebieden van de Limburgse Kempen, "de Grote Heide" en "plateaux Hageven", waar de reeën en Galloway-runderen nog vrij rondlopen. Het Hageven is één van de waardevolste natuurgebieden in Vlaanderen en is zelfs in heel Europa bekend voor zijn unieke heide- en venvegetaties. Tal van zeldzame planten en dieren vinden hier een geschikt leefgebied. Aan KP219 herinnert de grenspaal er ons aan dat we Schaft binnen rijden. Van hier uit fietsen we richting Achelse Kluis aan KP217.
"Ergens in een uithoek van het Vlaamse land, verborgen tussen akkers en bossen op de grens met Nederland, ligt aan het water van de Tongelreep, de Achelse Kluis. Reeds drie eeuwen wordt deze plekgronds geheiligd door het "Ora et labora", bid en werk, volgens de geest van St. Benedictus. In 1656 bevindt zich al in deze afzondering van het land van Achel, behorende tot het prinsbisdom van Luik, een gebedshuis voor de katholieken uit het protestantse Nederland. In 1686 sticht Petrus van Eijnatten uit Eindhoven op deze plek een gemeenschap van kluizenaars Sinds die tijd is de Achelse Kluis een ware edelsteen in het Kempische landschap, een centrum van gebed, beschouwing en geestelijk leven."
Na het proeven van een Achelse trappist fietsen we verder naar KP218 en langs het 'jagerspad' bereiken we opnieuw het kanaal aan KP220. Met de wind pal op de neus fietsen we zo'n 11 km langsheen het kanaal richting Vossemeren. Via KP230 bereiken we terug onze startplaats in het centrum van Lommel. Hier komen we zeker terug fietsen om de andere bezienswaardigheden die Lommel en omstreken te bieden heeft te ontdekken.
Knooppunten: 230-227-226-225-222-219-33-217-218-224-220-221-228-227-230 Afstand: 52km Vlak parcours met verschillende bezienswaardigheden en stops. Kaart: Fietsroutenetwerk Limburg.
Tags: SOEVEREIN - HAGEVEN - ABDIJ van ACHEL - Foto's: Pedro, slideshow via photobucket. Info: Wikipedia, Achelse Kluis WEB Zin in een Trappist uit Achel? KLIK bovenaan op de afbeelding.
"Of ik even de pas aangekochte foute kleding van kleine S. wou gaan ruilen" vroeg mijn schoonzus mij. Mijn broer en zijzelf hadden op dat moment geen tijd. Te druk met de zaak en bovendien vertrokken ze de andere dag met een last minute naar Las Palmas. Wist ik veel wat het nog allemaal zou worden...
De voorgeschiedenis is dat broerlief vorige week een reis had geboekt via internet. Broerlief had ook een telefoontje gekregen dat bewuste reis niet kon doorgaan wegen plaatsgebrek op het vliegtuig (dacht hij verstaan te hebben). Wat broerlief ook niet wist is dat alle verdere communicatie via e-mail zou gebeuren...
Op zaterdag, de dag vóór het zogenaamde vertrek kreeg schoonzus van het reisburo een oproep. Ze zouden morgen zondag vertrekken naar Las Palmas maar er was geen aanbetaling gebeurd. Schoonzus, zich van geen kwaad bewust zei dat ze van niets wist en wou met de telefoon naar de zaak stappen waar broerlief bezig was. Onderweg is het contact verloren gegaan. Van niets weten was bij het reisburo overgekomen als annuleer die trip. Schoonzus deed haar verhaal bij broerlief en uiteindelijk bleek dat er al bijna een week een ongeopende e-mail in broers mailbox zat. Daarin stond duidelijk dat heel het zaakje wel kon door gaan en dat de aanbetaling diende te geschieden. Tot daar de chaos. Broerlief heeft alles via telefoon kunnen regelen en uiteindelijk was de boeking een feit ware het niet dat...
De kleine S. moest wel een pasje hebben met foto. Geen pasje te vinden. Op zaterdag is ook het gemeenthuis niet open. Dan maar grote middelen gebruiken dacht broerlief en de burgemeester himself inschakelen. Dat lukte nog ook. "Kom tegen 12.30 uur naar het gemeentehuis met een foto, we regelen dat wel". Wat dacht je, juist, geen foto van kleine S. Nonkel P. zou wel een foto hebben op PC. Gelukkig wel. Dus dit kwam ook in orde. Ondertussen waren zowel broerlief als schoonzus danig over hun toeren geraakt dat niks nog lukte. Broerlief werd zelfs even ziek en hypervantileren en kleine hysterie werden een deel van het verhaal. Zondagnamiddag om 16.15 uur zijn ze met hun drietjes opgestegen in Schiphol richting Las Palmas...
Twee dagen later zou hun dochter J. met vriendin op camping vertrekken naar de Vogezen. Ook zij speelde het klaar om voor enige stress te zorgen. Nog vlug even een digitaaltje kopen met nonkel P. en tante W. De dag nadien...Een plooistoeltje, of wij dat even konden lenen. Een luchtmatras, of we dat ook hadden. De morgen van het vertrek komt ze huilend binnen. J. was haar portefeuille kwijt. Met daarin haar identiteitskaart. Kan je zonder I.K. naar Frankrijk? Neen dus. Opnieuw zoeken en alles nagaan waar en wanneer ze voor het laatst haar portefeuille had gezien...niks, nada, noppes. Ondertussen was het al middag. Aangifte doen bij de politie. Maar oei, bureau gesloten en om 14.00 uur is het vertrek richting Vogezen. Nu ook grote middelen aangewend en uiteindelijk is alles goed gekomen. J. heeft een toffe week in de Vogezen gehad...en ze heeft ons verwittigd dat ze haar portefeuille had gevonden in haar...valies.
Leuk, echt leuk om zo close bij elkaar te wonen...zijn we er niet om elkaar te helpen? Ook al is het om de voorbereiding van een last minute echt als last minute te beleven...
Startplaats: Lier station. Richting KP11. Langs de paardenmelkerij naar Waarloos en verder naar Reet om via het Laerhof naar Rumst af te zakken. In de Hollebeekstraat (Rumst) fietst je langsheen de kleiputten, een 150ha groot natuurgebied en uniek in de streek. Aan de Rupelbrug KP51 fietsen we richting KP55, via Walem naar Duffel...
Het oude Duffla, een samenvoeging van dubro en lo(cus) wat betekent: plaats bij het water, wordt voor het eerst vermeld in 1059. De gemeente kende een bewogen en rijke geschiedenis. Slechts weinig gemeenten kunnen er prat op gaan dat hun naam vrijwel over de ganse wereld gekend is. Dat Duffel zijn naam gaf aan de Duffelcoat, is alleszins een feit waar onze gemeente niet weinig trots op is. Het is een blijvende herinnering aan een bloeiperiode uit de plaatselijke geschiedenis, toen zingende weefgetouwen rond 1500 hier welvaart brachten, en Duffel tot ver in het buitenland gekend stond als een "zeer plezante, schone plaats". Ook vandaag is Duffel nog steeds een "zeer plezante, schone plaats", waar het aangenaam verpozen is in de natuur en langsheen de Netedijken, omringd door verschillende parken en wandelgebieden.
Vanaf Duffel KP66 fietsen we langsheen "De Locht" - Het huidige kasteel De Locht werd in 1856 gebouwd door baron Bernard de Fauconval in de typische stijl van de toenmalige landhuizen. - het Hof van Lachenen en Ringenhof door de Lierse Polder* naar de stadsvesten van Lier.
*De Lierse polder paalt vlak aan het centrum van de stad. Dit beschermd natuurverbindingsgebied is met 156 ha een van de kleinste polders van België.
Knooppuntenkaart nr. 4 van Prov. Antwerpen. Natuur- en dorpenrit van 42km Knooppunten: Lier station-11-13-27-60-21-19-22-50-51-55-56-66-31-89-Lier station.
Info: VVV's en Wikipedia Tags: DUFFEL - RUMST - LIER Foto's: Pedro
Het Compostela-artikel van PieterVé was nog niet klaar, vandaar neemt Pedro het even over vandaag met een fietstrip van Gierle over Turnhout en het Bels Lijntje naar Baarle.
Aangezien dat de fietstrip wordt gereden via het knooppuntensysteem kan men starten waar men wil. Wij vertrekken in Gierle centrum richting KP74 aan het Middelveld. Van daar naar Mazel aan KP74 en via Kraanschot naar industrieterrein Veedijk in Turnhout. Over de spoorweg links om via de autovrije baan naast het spoor het station van Turnhout te bereiken. De autovrije baan, een fietsboulevard voor fietsers. Achter het station door richting Merksplas en aan brug 1 fietsen we rechts. Hier nemen we het jaagpad langs het kanaal Schoten-Dessel tot aan KP1. Aan de overkant zien we nog de resten van de ANCO fabriek van weleer. Aan KP1 verlaten we het jaagpad en rijden naar KP2 waar we het Bels Lijntje oprijden richting Baarle. Elf (11) kilometer later bereiken we Baarle Hertog en Baarle Nassau...
Op zo'n 100 km van Amsterdam en Brussel ligt het dorp BAARLE, in het hart van de Kempen en middenin de denkbeeldige driehoek Tilburg, Turnhout, Breda. Baarle bevindt zich zowat op de grens van de provincies Antwerpen (B) en Noord-Brabant (NL). Zowat, want het is niet zomaar een dorp dat door een grens opgedeeld is in twee. Het is het merkwaardigste dorp ter wereld: 30 stukjes België en Nederland, in elkaar verweven, vormen samen deze tweelandenpuzzel. Enkele kilometers ten noorden van de officiële rijksgrens tussen België en Nederland, nestelt de Belgische gemeente Baarle-Hertog zich als 22 losse puzzelstukjes in de Nederlandse gemeente Baarle-Nassau. Deze laatste heeft op haar beurt dan weer 8 stukjes in België liggen, waarvan 7 in de Belgische puzzelstukken. Deze puzzelstukken heten enclaves. In totaal kennen beide Baarles 30 enclaves: 22 Belgische enclaves, 1 Nederlandse enclave en 7 Nederlandse sub-enclaves.
De terugweg fietsen we via Castelré, het kleinste gehucht van Nederland en Zondereigen,. Aan KP87 ter hoogte van Weelde station fietsen we terug het Bels lijntje op richting Turnhout om via de heenweg terug naar Gierle te fietsen.
Gereden volgens knooppuntenkaart 1 van de provincie Antwerpen. Knooppunten: 74-75-78-01-02-03-05-87-82-Baarle centrum-79-80-81-08-87-05-03-02-01-78-75-74 Vlakke rit van 60km.
Info: Wikipedia en toerisme Baarle Foto's: Pedro - slideshow via Photobucket Tags: CASTELRÉ - ZONDEREIGEN
Lewisia cotyledon is afkomstig uit Californië en was vroeger vrij zeldzaam. Momenteel courant gekweekte plant. Bloeit in mei-juni met pastelkleurige lilaroze bloemen. Soms volgt nog eens een lichte nabloei in het najaar. Ze blijven tijdens de winter hun vlezige groene blad behouden die net een zeester lijken te vormen. Knolachtige wortels.
De plant kan een vrij schrale grond aan in de halfschaduw. Vermijd zeker een plaats in de volle zon. Meng door de toplaag van de grond, fijn grind of steenslag. Ze zijn wat vorstgevoelig dus voor de zekerheid een winterdek geven.
Lewisia zijn prachtige, maar niet langlevende plantjes voor de rotstuin. Vooral het hart is voor te veel nat tijdens de winter erg gevoelig. Je kan een glasplaat over de plantjes leggen. Een andere truc bestaat erin de planten schuin planten zodat het water niet in het hart kan blijven staan. Ook het aanbrengen van een kraag behoort tot de oplossingen tot een langer leven.
Info: tuinkrant.com Afbeelding: Lewis and Clark Herbarium: zie LINK door op de afbeelding bovenaan te klikken.
Vanochtend in de krant las ik een artikel over diëten. Dacht bij mijn eigen zo van, "dat is iets om te delen met mijn columnlezers". Akkoord, het is niet van mijn eigen hand, maar...wie doet dat niet...een artikel overnemen? Noemt men dat nu plagiaat of gewoon kopie maken? Maakt niet veel uit en ik zal de bron wel vermelden onderaan het log. Persoonlijk vind ik dat ik jullie het bewuste artikel niet kan of mag onthouden, voor het geval jullie zelf de krant niet lezen...
Dit stond als hoofdtitel te lezen. "Grootste studie over diëten ooit: het werkt niet en is schadelijk".
"Diëten of lijnen helpt niet en je kan er zelfs door overlijden blijkt uit het grootste onderzoek naar afvallen ooit. Meer dan tweederde van wie een dieet volgt, zit binnen de kortste keren weer op zijn of haar oude gewicht. De meeste mensen worden zelfs zwaarder door aan de lijn te gaan. Tegen elke tien kilo die iemand afvalt, komen er uiteindelijk weer vijftien bij. En daarmee stijgt het risico op hartaanvallen en suikerziekte. Het gezondst is niet diëten concludeert de universiteit van Californië. Daar werden meer dan dertig studies over afslanken naast elkaar gelegd. De duizenden afvallers die zijn onderzocht, vielen binnen de kortste keren vijf tot tien procent af, maar na maximaal vijf jaar waren ze allemaal zwaarder dan toen ze begonnen te diëten. Het enige wat helpt is meer bewegen en je eetgewoonten aanpassen, zo luidt de conclusie. Wie dat blijvend doet, behoudt zijn of haar lagere gewicht."
En ik, of schrijf ik 'wij', maar moeite doen om een kilogram kwijt te spelen. 't Is dus volgens het artikel niets, noppes, nada, een dieet. Meer bewegen roept men langs alle kanten. Heb je even tijd? Tijdens het weekend en op vrije dagen doe ik het nu ook...fietsen samen met Pedro. Mijn eetgewoonte aanpassen..ja dat ook, één chocolaatje ipv twee...'t is toch al iets.
Lewiske
Info HLN die het op hun beurt eerst bij ANP heeft gehaald
Startplaats Gierle centrum naar KP 58 in Tielen. Tielen bestaat voor één derde uit militair gebied waarin het Belgische Derde bataljon para is gevestigd. De bijzonderste bezienswaardigheden in het dorp zijn: het kasteel(Tielenhof), dat reeds gebouwd werd rond 1370, een reeds zeer lang bestaande watermolen, de Sint Margrietkerk en de natuurreservaten 'De Waal' en 'de Balderij'. Via de Hoge Rielen (recreatie- en sportcentrum) fietsen we door een deel van de Hoge Mouw naar de molen van Kasterlee en Houtum. Verder via Bosheide, Terlo en Hoeven naar Retie alwaar we onze lus even verlaten om een bezoek te brengen aan het kasteel van Dufour en het vakantiecentrum De Linde. Het domein van het kasteel Dufour is niet altijd toegankelijk voor fietsers. De Linde is het groene vakantiecentrum van het dorp met de 7 Neten. Op het gehucht Watermolen bevindt zich op de Witte Nete een schilderachtige, maalvaardige graanwatermolen. Alhoewel de oudste vermelding pas uit 1633 dateert, bestond deze molensite wellicht reeds in de 14de eeuw. Het huidige bakstenen molenhuis dateert uit 1765 en vervangt een houten constructie uit 1658. Bezoekers kunnen de molen elke laatste zondag van de maand aan het werk zien. Over de Kastelse dijk en langs de kerkkapel en de hoeven komen we aan het kanaal Herentals-Bocholt. Vanaf KP 95 nemen we richting KP20, Geel Ten Aard. Hier houden we halt aan de windmolen van Ten Aard en het bakkerijmuseum van Willy Goossens. (KP22 naar KP30). Langs de Ark van Noë, dat opnieuw open is vanaf 1 mei fietsen we naar Lichtaart en over Tielen terug naar Gierle.
Knooppunten: Gierle-richting Tielen-36-58-32-31-88-87-26-27-91-92-93-94-95-20-21-22-30-Lichtaart-Tielen-Gierle. Een vlakke rit over 52 km door veel natuur.
Wanneer je bij HEMA komt en er is een koffiebuffet aanwezig moet je zeker één van hun koffiespecialiteiten proeven.
Vervolg op log van 29 maart laatstleden. (slot)
Chocola: Pittige arabicakoffie met zoete chocoladesiroop. Lekker romig dankzij een royale toef slagroom, die bestrooid is met krokante chocoladebolletjes in drie kleuren.
Zo doe je het thuis: Ingrediënten: 6 dessertlepels gemalen koffie 6 koppen water 4 repen bittere chocolade 1/2 glas water 100 g suiker 4 soeplepels slagroom Snufje poederkaneel 6 soeplepels whisky
Bereiding: Zet de koffie . Doe de chocola in een pannetje met het water, laat het smelten en roer erin om een smeuïge massa te krijgen. Haal de pan van het vuur, doe er de koffie, de suiker, de licht opgeklopte room, de kaneel en de whisky bij en vermeng alles goed. Laat de drank in de koelkast afkoelen. Zeer koud serveren
Info: folder HEMA en koffierecepten
Het vervaardigen van chocolade eieren ontstond op het einde van de 18de eeuw. Volgens de vakliteratuur hebben de Fransen de aanzet gegeven tot het vervaardigen van chocolade eieren. In het begin blies men verse eieren leeg, om ze vervolgens te vullen met chocolade. Later werden gietvormen gemaakt en werden chocolade eieren in allerlei maten gemaakt. Vervolgens maakten de bakkers met chocolade lekkernijen in de vorm van hazen en kuikens. Velen van ons kunnen bij de bakker dan ook niet weerstaan aan al dit lekkers. Is dit een gevolg van traditie of denken we onbewust toch aan chocolade als afrodisiacum?
Vandaag geen vervolg op de route die Pedro zal volgen tijdens zijn fietstocht naar Compostela...PieterVé is met verlof en hoe kan anders deze tijd van het jaar...naar de Paaseilanden en ook even langs Chili...
Isglesia de San Pedro
Via Madrid de vlucht naar Santiago de Chili om in de wekelijkse sfeer te blijven. Natuurlijk mag een bezoek aan San Pedro de Atacama niet ontbreken. San Pedro de Atacama is een stadje in de tweede regio van Chili. Dit stadje is een gebouwd rondom een oase in de Atacama-woestijn. San Pedro de Atacama ligt op een plateau op 2500 meter boven zeeniveau. Vandaag de dag vormt het toerisme een van de voornaamste inkomsten. Het is een toeristisch trekpleister omdat het een van de droogste plekken op aarde is, wat zorg draagt voor bijzondere ecosystemen. Enkele trekpleisters zijn: De geisers van El Tatio, de Atacama-zoutvlakten, de maanvallei, de dodenvallei en de Licancabur-vulkaan.
De Paaseilanden, of Rapa Nui in de taal van de plaatselijke bevolking, is het meest geïsoleerde eiland van de wereld. Het is gelegen in de Pacifische Oceaan en hoort bij Chili. Het heeft een driehoekige vorm en ligt 3,7 km ten westen van de Chileense kust. Zijn naam heeft dit eiland te danken aan een Nederlands ontdekkingsreiziger die er in 1722 met Pasen terechtkwam. Het eiland bestaat uit drie vulkanen en er heerst gedurende het hele jaar een aangename temperatuur . De oorspronkelijke bevolking is Polynesisch. Vele geheimen van deze cultuur blijven onopgelost. Maar één van de grootste mysteries zijn wel de Maois. Dit zijn beelden die uit het vulkanisch gesteente gehouwen zijn en daarna rechtop gezet werden. Men is er nog steeds niet achter gekomen hoe dit precies gebeurde. De ogen zijn gemaakt van wit koraal en obsidiaan. Momenteel zijn er over het hele eiland nog ongeveer negenhonderd Maois verspreid. Naast het mysterie van deze megalieten, kent het eiland ook nog andere raadsels, minstens even geheimzinnig.
Info: Wikipedia en Cultura de Chili Tags: Santiagi de Chili - Maois - San Pedro de Atacama
De spreekwoordelijke kogel is door de kerk. De tuinvijver gaat dicht en er komt een nieuw terras van 68m². Due date is november van dit jaar of bij onvoorzien omstandigheden tegen Pasen van volgend jaar. De werkzaamheden die we zelf kunnen uitvoeren zijn nu reeds gestart. Bij het opbreken van de vijverranden heb ik een paar honderd pissebedden tegen gekomen...je kent die klein grijze schaaldiertjes wel en je komt ze soms ook in huis tegen...
Pissebedden zijn grijze schaaldiertjes die behoren tot de geleedpotigen en kreeftachtigen. Ze worden een kleine twee centimeter groot en bestaan uit zeven segmenten. Hun middenstuk is buiten proportie, als je het vergelijkt met de kleine kop en het achterlijf. Hun rug is platbol, hun buik plathol. Het grootbrengen van hun jongen gebeurt bijna zoals bij kangoeroes. Ze dragen de jongen in een broedbuidel dicht tegen de borst tot ze volgroeid zijn.
Oorspronkelijk leefden alle pissebedden in zout- of zoetwater. Nu leven er ook verschillende soorten aan land. Een overblijfsel uit die tijd zijn de kiewen waarmee ze ademhalen, net zoals bij vissen. Wel bevinden die kiewen zich aan de achterpoten van de pissebedden.
Schade aan planten: Het is een mythe dat pissebedden zich enkel voeden met organisch afval. Ze leven weliswaar vooral van mos, schors, turf... in potgrond, maar ze kunnen ook heel wat schade veroorzaken aan je planten. Zo verstoort een verpulverd grondmengsel in eerste instantie de waterhuishouding. De drainage verloopt niet meer optimaal, waardoor de wortels kunnen rotten. In tweede instantie zullen pissebedden je planten zelf te lijf gaan. Ze eten van de wortels en de bladeren. Vooral de de jonge blaadjes vreten ze volledig op.
Info: Infotalia.be Foto: tuinkrant.com
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
Van de vele verschillende bremsoorten is de bezembrem bij ons het meest bekend en komt hij in heel Europa in het wild voor. Hij bloeit vanaf eind april met gele vlinderbloemen meestal op zandige bodem, op de heide en op hellingen langs snelwegen. Bezembrem is een oude medicinale plant die al door de Griek Dioscurides beschreven werd. De plant werd toen gebruikt als middel tegen verstopping, heuppijn en angina. 
Even lenen...
De spreekwoordelijke kogel is door de kerk. De tuinvijver gaat dicht en er komt een nieuw terras van 68m². Due date is november van dit jaar of bij onvoorzien omstandigheden tegen Pasen van volgend jaar. De werkzaamheden die we zelf kunnen uitvoeren zijn nu reeds gestart.
