Ik heb iets geleerd. Ik wist zelfs niet dat ik HET was. Maar ja wetenschappelijk gezien ben ik een LURKER. Wat dat is een lurker?
Ik ga op aanraden van de Pedro nog al een keer surfend door allerhande blogs. Ik moet zeggen dat ik veel bullshit tegen kom maar ook leuke, minder leuke en interessante weblogs. Wat leuk en interessant is zal ook wel afhangen van de persoonlijke smaak zeker. Ik doe dat surfen van teennaartander naar verluid al lurkend...
Ik kijk naar en lees op een blog zonder een reactie na te laten. Je weet wel, hier onderaan het log staat "reageer", en het is dan de bedoeling dat je een reactie plaatst. En dat lieve lezers en lezeressen doe ik dus niet, nooit, nada. En dat lieve bezoekers en bezoeksters noemt men dus lurken. Een lurker is dus iemand die op weblogs, forums, dagboeken, reacties, chatrooms en andere nieuwsgroepen alleen meeleest zonder zelf iets bij te dragen. Het is dus een gluurder bij wijze van spreken...
Er bestaan naar het schijnt een aantal groepen binnen het geheel van de lurkers. Zo heb je de geheelonthouder, iemand die dus nooit iets toevoegt. De tweede is iemand die zo heel af en toe iets neerschrijft en de laatste groep is die bij zijn/haar favoriete blogs iets toevoegt en bij andere dus weer niet.
Weet je, ik heb me voorgenomen om mij te ontlurken. Dus vanaf nu ga ik bij een bezoekje aan een blog een reactie meegeven. Ben jij zelf een lurker of lurkster? Ontlurk je dan spoedig en wees welkom bij de familie van de ontlurkenden...
Weet je niet of je een lurker bent? Kijk eens diep in je binnenste. Heb je ooit al gereageerd op een artikel van dit weblog? Neen, wel dan ben je een lurker... Schrijf vrij en ongezouten uw mening, ja ook hier onderaan dit log, dan ben je vanaf nu ontlurkt!
Lewiske
Ik zou het lurken eerder loeren noemen. Ik vind 'lurken' zo een vies woord. Lurken in de betekenis van: al slurpend drinken of al slurpend soep eten bestaat toch ook hé.
Tijdens laatste fietstocht door en door nat geworden. (wie gaat er nu in regen fietsen?) Stop gemaakt in Mierlo en daar "de Koffer" ingedoken voor een koffiepauze...
Foto's: Pedro Tag: MIERLO Meer info over "de Koffer" KLIK op de foto.
In de nacht van 18 op 19 mei werd aan het op- en afrittencomplex van de E34 Gierle/Beerse een fietsbrug geplaatst. Deze kolossale vooraf gemonteerde fietsbrug weegt 130 ton.
Samen met de nieuwe rotondes en de fietstunnels heeft de fietser hier een veilige oversteek aan de drukke weg Gierle-Beerse. Hier wordt het fiets- en autoverkeer volledig gescheiden...
Nu de fietsbrug volledig klaar is, is er fietsplezier en vooral fietsveiligheid aan dit drukke punt.
Verslaafd aan koffie? Sommige mensen zijn ervan overtuigd dat ze niet zonder koffie kunnen. Maar koffiedrinken is alleen een prettige gewoonte. Aan koffie zelf kunt u namelijk niet verslaafd raken.
Info: Koffieengezondheid.nl Foto: Illy.com Voor meer over koffie en gezondheid KLIK op de foto.
Tweede deel van Pedro's Camino, van Tours naar de Pyreneeën over een afstand van 690 km. Na één of twee rustdagen in Tours en omstreken gaat de eerste etappe van deel twee tot in Antran een kleine gemeente op 3 km van het drukkere Châtellerault.
Tours - Veigné - Ste Catherine-de-Fierbois - Ste Maure-de Touraine - Nouâtre - Dangé-St Romain - Antran. Afstand: 75,5 km. Pedro zal de oude pelgrimsroute volgen via kleine wegen door een glooiend landschap met twee klimmetjes bij St Avertin reeds na 5 km en Veigné na 14 km. Hij zal verder tussen bossen en akkers peddelen.
De interessante plaatsjes volgen elkaar in snel tempo op.
het oude pelgrims hospitium
Na 33 km doorkruist hij Ste Catherine-de Fierbois, waar Jeanne d'Arc ook op bedevaart ging, is ook een belangrijke plaats van Compostela-gangers. Het vroegere hospitium doet nu doenst als gemeentesecretarie.
het brede fietspad op weg naar Ste Maure...
Aan km 40 Ste Maure waar de heilige martelaressen Maura en Brigitta begraven liggen. Bezienswaardigheden zijn ook het kasteel van Foulques Nera, de markthal en de 16-eeuwse huizen met vooral hier ook het oude pelgrims hospitium. Om het stadje uit te komen volgt er een serieuse klim. Nouâtre aan km 50 toont resten van vestingswerk. Vanaf hier loopt de route door het wijde dal van de Vienne. Langs deze weg bevinden zich in de loodrechte kalkrotsen grotten die vroeger bewoond werden.
kerkje van St. Romain
Dangé-St Romain aan km 65 bestaat uit twee delen. Dangé ligt over de brug aan de drukke N10, Pedro zal waarschijnlijk via St Romain fietsen, dit deel werd genoemd naar een volgeling van St Maarten. Kapel uit de 5de eeuw en het Maison Hode uit de 19de eeuw zijn de moeite waard. Tenslotte komt Pedro in Antran een dorpje met een mooi romaans kerkje, de St Hilarius. Einde etappe en slaapgelegenheid zoeken.
PieterVé
Info: St Jacobs fietsroute deel 2 van Clemens Sweerman Foto's: diverse VVV's
Het grand dessert is de kroon op het meergangendiner. De zoete verleiding die je smekend aanstaart terwijl je de broekriem stiekem hebt losgemaakt. Welke held kan nog nee zeggen tegen een bord vol heerlijk ambachtelijke juweeltjes?
De laatste dag van de fietsdriedaagse aan onze Kust brengt ons van Duinbergen station naar Sluis, Cadzand en het Zwin. Vertrek aan het station van Duinbergen waar je gratis(!) de wagen kunt achterlaten. Fietsen van het rek en op weg naar knooppunt 39 net voorbij de Isabellavaart. De rugwind brengt ons snel door de polders naar de Palingsstee en via Sint Anna ter Muiden tot in Sluis, de thuishaven van 'de dikke van Dale'. Sluis, 'the place to be' voor een natje en een droogje.
Via de vesten van Sluis fietsen we verder richting Retranchement, een gezellig Nederlands dorpje dat veel te bieden heeft zeggen ze daar zelf. De gezellige kern Retranchement kan prat gaan op een rijk verleden. Prins Maurits stichtte het dorpje in de zeventiende eeuw, dat letterlijk 'verschansing' of 'bolwerk' betekent. De aarden wallen en het oude fort van Nassau moesten er toen de Spanjaarden buiten houden. Ook nu is de kern nog steeds springlevend. Voor de voorzitter van de dorpsraad Jurrien Kruidhof is de samenhorigheid van Retranchement de grootste troef. 'We staan hier allemaal voor elkaar klaar en onze verenigingen versterken ons gemeenschapsgevoel.
Na een kort oponthoud fietsen we verder naar Cadzand en Cadzand-bad. Over de hoge en steile duinruggen bereiken we Het Zwin. Vijf kilometer fietsen langsheen één van de mooiste natuurreservaten van het land. Aan de vlindertuin nemen we richting Knokke-Heist en 3 km verder stappen we van de fiets aan ons startpunt.
Kaart: Brugse Ommeland Noord Knooppunten: Station-39-40-44-47-53-98-96-31-30-33-32-29-45-42-37-station Duinbergen. Gefietste afstand: 43 km Bezienswaardigheden: Sluis - molen Retranchement - Cadzand - Het Zwin - Vlindertuin
Info: Wikipedia.nl Foto's: Pedro
Het wordt met de week moeilijker om de opdrachtvan Pedro tot een goed einde te brengen. De opdracht? Het schrijven van een column. Hoeft niet veel te zijn zegt Pedro steeds. Als het maar inhoud heeft.
Niet veel wil dus zeggen geen lang uitgesponnen artikel schrijven wat op zich dan niks te beduiden heeft. Kort en inhoudsvol, ja dat is dan ook weer sneller gezegd dan gedaan. Het is nu al 2 maanden dat ik zo goed als continue met nachtwerk bezig ben. Het zijn dan ook nachten van 10 uur. En geloof het of niet, tijd om te zitten hebben we nauwelijks. Tijdens de nacht denk ik wel aan bepaalde onderwerpen voor de column, maar tegen de morgen aan is alles weerom verdwenen. Direct opschrijven zegt de Pedro, anders verdwijnt het resultaat van je opborrelende inspiratie in het niet. Goed en wel. Zie je mij al lopen met notaboekje en potlood tijdens mijn bezoeken aan de bewoners. "Kan je nog even wachten ik ga eerst mijn 'inval' neerpennen", zo werkt dat niet Pedro! Enfin, om het niet te lang te maken wil ik Pedro dits maken dat de columns er zullen zijn indien ik meer tijd heb. De regelmatige wekelijkse column zal eerder een occasionele possible column worden.
Ik weet zeker dat Pedro dit bericht zal lezen op zijn weblog en als onze 'traprelatie' achter de rug is kunnen we nog een keer serieus praten over hoe we het in de toekomst zullen aanpakken om Lewiskes column er met de regelmaat van een Zwitsers uurwerk op te krijgen.
Als goede patriotten vertrokken we voor deze trip aan het monument van Albert I te Nieuwpoort. De aanloop langs het Langgeleed deed ons bijna tussen de schapen belanden. Gelukkig tijdig de schaapkes gezien, de brug over en naar KP7 waar we aan het spaarbekken de Frontzate opreden. De Frontzate is een oude spoorwegbedding die omgetoverd is tot een fantastisch fietspad en waar het heerlijk fietsen is tot in Diksmuide.
Onderweg fietst men langs Ramskapelle en een stop aan het militair kerkhof van WOI leert ons dat hier veel jonge Belgische kerels gesneuveld zijn voor het vaderland.
Verder peddelend op de Frontzate fiets je voorbij Booitshoekestatie, Pervijze, op 2 km van de 'Dodengang', Kaaskerke om uiteindelijk na 13,5 km aan de IJzertoren in Diksmuide uit te komen. Een goede kimometer verder kan je uitbollen op één van de grootste Grote Markten van het land...tijd voor de inwendige mens te bedienen.
Dit marktplein werd in het tweede kwart van de 13de eeuw in gebruik genomen, toen het eerste 11de-eeuwse marktplein, de huidige vismarkt, te klein werd voor de groeiende verkoop. In 1406 verkreeg Diksmuide het recht om in juli een Vrije Jaarmarkt te organiseren. Diverse kooplui kwamen van heinde en verre om hun koopwaar drie dagen lang aan te bieden. Aan de westkant van de markt verhandelden kooplui en landbouwers eeuwenlang grote hoeveelheden boter en kaas op de wekelijkse maandagmarkt. De stadsrekening uit 1581-1582 vermeldt dat er 8.936 grote kuipen boter op de markt werden verkocht. In 1928 werden nog de nieuwe Boterhallen gebouwd, maar nu herinneren alleen nog de Boter- en Kaasfeesten op pinkstermaandag aan deze drukke handelsactiviteit van weleer. Toch blijft Diksmuide alom gekend als de Boterstad. Van uit Diksmuide kan je via het jaagpad langs de IJzer naar Lo fietsen. Wij namen echter het hinterland en fietsten via de kronkelende asfaltwegen over St Jacobs-Kapelle, de Kloefhoek, de oude zeedijk en Rozendaal naar Lo.
Een aparte plaats dat Lo. Heeft weg van klein dorp en toch heeft het veel te bieden aan de toerist. Neem nu de Ceasarsboom aan de Westpoort... Bij de Westpoort staat een eeuwenoude taxus. Volgens het verhaal zou niet minder dan Julius Caesar zelf, zijn paard eraan hebben vastgebonden, maar...wetenschappelijk onderzoek wees uit dat de knokige boom helemaal niet zo oud is! Bij de Markeymolen fietsen we op het jaagpad langs de Lovaart richting Veurne. De wind pal op de neus maar afwisseling genoeg onderweg zodat we niet aan het 'stoempen' hoeven te denken.
In Veurne houden we ook halt op de Grote Markt. Veurne is ontstaan rond een burcht, opgericht ter verdediging tegen de Noormannen op het einde van de 9de eeuw. Daarna werd het één der best versterkte plaatsen in het graafschap Vlaanderen. De gemeenschap, die rond de burcht was komen wonen, verkreeg in de 12de eeuw stadsrechten. In het Stadspark bevindt zich nog steeds de mote (burchtwarande). Van Veurne city fietsen we tot de hoeve 'Torrele' aan KP5 alwaar we richting Koksijde-Bad fietsen. Aan de 'Doornpanne' wacht ons nog een lastige hindernis, kwestie om onze klimmerscapaciteit te testen. Van hier fietsen we naar de IJzermonding en terug naar onze startplaats.
Kaart: Fietsnetwerk Westhoek Noord Knooppunten: 9-8-7-22-35-38-3-48-49-50-51-57-24-56-44-30-29-14-4-68-5-65-66-82-67-8-9 Gefietste afstand: 61 km Bezienswaardigheden: zie www.westhoek.be
Info: Toeristische diensten en toerisme Westhoek.be Foto's: Pedro
Startplaats KP6 aan de tramstatie van het 'Belle Epoque' De Haan. Aan een rustig tempo en genietend van de natuur fietsten we via Klemskerke, landbouwzones en de polders richting Plassendalebrug en Oudenburg centrum.
Oudenburg werd al in de 2de eeuw bewoond doorde residerende Romeinen toen Oudenburg nog aan zee lag. De Romeinen bouwden er al in de vierde eeuw een castellum als verdediging tegen de invallende Saksische zeerovers. Toen grensde de grillige kustlijn nog aan de zoom van de latere stad. De vierkante structuur van dit fort tekent zich nog duidelijk af in de huidige dorpskern. Ook tijdens de Middeleeuwen speelde Oudenburg een niet onaardige rol in Vlaanderen. In dit kader vermelden we de stichting, omstreeks 1084, van de Sint-Pietersabdij. Op het gebied van de lakennijverheid behoorde Oudenburg tot de voornaamste nederzettingen in Vlaanderen. Het is een stad met een eeuwenoud verleden, waaraan nog ettelijke monumenten herinneren. Hint: gezellig koffieleuten in de Abdijhoeve!
Aan het kanaal Plassendale-Nieuwpoort ging de tocht tot Snaaskerke om van daar langs de Groene 62 en door het Oostends Krekengebied richting Oostende centrum te peddelen. Door het Oostendse stadspark en langs de spuikom, de vuurtorenwijk, Fort Napoleon en na een korte pauze ging de fietstrip richting Bredene om via de Driftweg aan de tramstatie van De Haan aan Zee te eindigen.
Kaart: Brugse Ommeland Noord Knooppunten: 6-7-13-12-26-28-27-29-42-43-30-54-53-20-11-2-1-3-5-6 Bezienswaardigheden: Polders - Plassendalebrug - Natuurgebied de Hoge Dijken - Oostends Krekengebied - Fort Napoleon Gefietste afstand: 43 km Meer nieuws over routes in en om Oudenburg: www.deleukefietser.be
Info: het Brugse Ommeland Foto's: Pedro
Fietsdriedaagse aan onze Belgische kust en Westhoek. Koffiepauze op de grote markt van Diksmuide...
Op nauwelijks 15 km van zee bereik via de Frontzate het historische stadscentrum van Diksmuide. Diksmuide dankt zijn faam aan de lakenhandel en zijn hemelse boter... en goed geschonken koffie...
Foto: Pedro Meer over Diksmuide: KLIK op de foto
Met het verlengde weekend is PieterVé er ook even tussenuit...
de camino die Pedro zal volgen vanaf de Lilse Bergen te Gierle pikt hij in op de Camino!. vanaf volgende week het vervolg op de "virtuele Camino van Pedro"...
Een dag zonder koffie? Nee, dat kan ik niet...dus ik ben verslaafd...
Onbekend is onbemind...ik kwam voor een aangename verrassing te staan met de Mexicaanse Koffie, super lekker...
Voor 4 mokken:4 el cacao, 4 el rietsuiker, 4 pijpjes kaneel, 600 ml hete koffie. Doe in elke mok een eetlepel cacao en een eetlepel rietsuiker. Meng goed en zet in de mokken een pijpje kaneel. Beetje muskaatnoot mag. Giet de hete koffie erop en roer met het kaneelstokje.
Info: Vegatopia.com Foto: elzos.com
Fietsen langs de oude Maas is tegelijkertijd verrassend, afwisselend en onbekend. Dat schrijft Caroline Vandenreyt in haar artikel "langs stille waters in het Maasland". En gelijk heeft ze. Fietsen langs de Maas, langs akkers en weide en slingeren door kleine dorpjes. Het is ook een grensoverschrijdende route en geeft alzo een extra dimensie aan de fietstocht.
Wij vertrekken in Maaseik aan KP24. Na een aanloop van 4.5 km komen we in Ophoven waar we de voetveer nemen richting Holland. Ohé en Laak is de gemeente waar we aanmeren. Hier verlaten we de Maas even om aan te sluiten op Julianakanaal. Vervolgens fietsen we door Roosteren en Vissersweert tot in Grevenbicht waar we halt houden aan de watermolen. Daarna is het even zoeken naar het plaatje dat ons naar KP27 moet brengen. In Nattenhoven nemen we opnieuw een veerpont en zijn we terug op Belgische wegen. Via Lanklaar, Dilsen-Stokkem en Rotem peddelen we tot in Heppeneert. Hier maken we een stop aan de Sint-Geertruikerk waar de O.L.V van Rust wordt vereerd. Heppeneert is één van de kleinste bedevaartsoorden dat er bestaat. Eén straat, de hoofdstraat en een park dat is alles. Na deze stop is het nog 2 km tot ons vertrekpunt.
Kaart: Kempen en Maasland Knooppunten: KP24-25-22 voetveer-01-03-13-19-27 voetveer-50-49-26-24 Afstand: 44km Bezienswaardigheden: Maaseik-de Maasplassen en de oude Maasarm-Stokkem-Heppeneert - Grevenbichtermolen.
Info: Recreatief fietsen door Vlaanderen van de GVA Foto's: Pierre Vossen en Wikipedia Tags: HEPPENEERT - Dilsen STOKKEM - GREVENBICHTERMOLEN - MAASPLASSEN
Zondag 13 mei waren de weergoden de Mechelse Hanswijkprocessie gunstig gezind. De Hanswijkprocessie is een secramentsprocessie die jaarlijks plaats vindt in Mechelen op de zondag voor Onze Heer Hemelvaart...
"Rond het oude Mechelen, dat door wallen was omgeven, lagen verscheidene buitenwijken. Eén daarvan was Hanswijk. Deze wijk verwierf al vroeg bekendheid. Hoe dit gebeurde verhaalt de legende. Een schip met koopwaren kwam langs de Dijle aan; aan boord bevond zich ook een houten Mariabeeld. Ter hoogte van Hanswijk liep het vaartuig vast. Na vergeefse pogingen om het weer vlot te krijgen, brachten de bootslui het beeld aan wal en het schip kwam los. Duidelijk teken dat Maria hier haar verblijfplaats koos.
Wanneer dit gebeurde zegt de legende niet. Volgens de overlevering was de Mariaverering al drie eeuwen oud toen de Dalscholieren in 1288 naar Mechelen kwamen om het heiligdom te bedienen. Vandaar dat 988 als het beginjaar van de verering van O.-L.-Vrouw van Hanswijk wordt beschouwd.
"
Sint-Rumoldusschrijn: Elk jaar wordt dit schrijn meegedragen in de Hanswijkprocessie (samen met het miraculeuze Mariabeeld uit de Hanswijkbasiliek) , door de straten van de stad. Rumoldus zou in 720 in Schotland als koningszoon geboren zijn - werd bisschop van Dublin, en zou tot de benedictijnerorde behoord hebben. In 754 kwam hij in Mechelen aan om hier het christendom te prediken. Hij stichtte ook een abdij, op de grond van de Mechelse graaf Ado, wiens zoon Libertus door Rumoldus van de verdrinkingsdood werd gered. In 775 werd hij vermoord. Het schrijn met de stoffelijke resten van de Heilige staat in de Kathedraal die zijn naam draagt. (Sint Rombouts)
Foto's Sint-Rumoldusschrijn: Jan Smets Foto's processie: Hanswijkprocessie.org Meer info: KLIK HIER en KLIK OOK HIER voor Mechelen Blogt
Ieder jaar opnieuw zag ik het, gezond en wel. Ieder jaar opnieuw kwam het mij groeten in de tuin. Ieder jaar opnieuw hoorde ik tussen de coniferen, laag bij de grond het gezang van jongen. Dit jaar zag ik het weer, maar...het lag dood in mijn tuin. De ogen uitgepikt, de pluimpjes als het ware rondgestrooid op het gazon, zielig...nu zie ik dagelijks de indringer en kan er weinig sympathie voor opbrengen...(dixit Pedro)
" De gevechten zijn meestal van korte duur maar zeer hevig. De tegenstanders vliegen op elkaar in, grijpen elkaar in de vlucht vast en vallen als een fladderend kluwen op de grond, waar het gevecht definitief beslecht wordt. Slaagt de ongelukkige verliezer er dan niet meer in om te vluchten, dan worden de ogen uit de kassen gepikt, pluimen worden uitgerukt en de schedel wordt stukgeslagen. Kan de verliezer toch nog ontsnappen, dan verdwijnt hij zo snel mogelijk uit het gezichtsveld van de triomfantelijk zingende winnaar..." (Jenny De Laet)
U zal het moeilijk geloven dat dit een deel van de beschrijving is van het gedrag van een erg bekend vogeltje: DE ROODBORST...
De roodborst, één van onze meest agressieve zangvogels, vergissen is uitgesloten. Opvallende rode borst en erg brutaal, andere vogels zullen het geweten hebben als er eentje in de buurt zit. De roodborst is een holenbroeder, hij broedt niet enkel in halfopen nestkasten maar hij bouwt zijn nest ook wel eens in een oude schoen of onder een bloempot.
Tekst uit: "De roodborst dichtbij en ver weg." Auteur: Jenny De Laet. Uitgeverij: Vubpress. ISBN 90 5487 1385 Info: klik op "de roodborst" in de tekst. noorderkempen.be brunotobback.be foto bovenaan: de-natuur.be
150.000 koffiebars... geen enkel ander land ter wereld heeft zoveel koffiebars als Italië. Een hecht sociaal netwerk dat loopt van noord naar zuid, doorheen afgelegen dorpjes en grote steden. Geen vergezicht of stadshoek zonder het uithangbord van een koffiebar, dat zich in het collectieve geheugen inmiddels heeft genesteld als een van de onmiskenbare symbolen van het Italiaanse landschap en van de Italiaanse cultuur.
Voor wie vijf minuten de koffiebar binnenspringt, voor wie er even de krant komt lezen of naar een voetbalmatch op tv komt kijken, kernelement van deze pauze is steeds het kopje koffie.
Info: ILLY.com Foto's: ILLY.com
Te vaak maak je beslissingen in dit leven, waar je maar gedeeltelijk achter staat. En ook in de beslissingen, die hieruit volgen, kun je je maar gedeeltelijk vinden. Hieruit volgen dan weer andere beslissingen waar je jezezelf niet meer in vindt. Totdat je op een dag wakker wordt en jezelf niet meer kunt vinden. Dan pak je de spullen die belangrijk zijn en je gaat op weg. Totdat je jezelf weer tegen komt. En dan spreek je jezelf eens streng toe. (Aboriginal verklaring voor de Walkabout))
Van Gierle tot Tournai (Doornik) is de route relatief vlak als een biljart. Vanaf Tournai heeft Clemens Sweerman de route verder opgedeeld in 'bergetappes'... Hieronder het traject van Tournai tot Tours wat als een opwarming kan beschouwd worden voor het grotere - lees hogere - werk naar en over de Pyreneeën...en verder tot Santiago de Compostela. Zachte glooiingen met hoogste punt ter hoogte van Joncourt. Daarna in dalende lijn naar Compiègne.
Net de stad uit dient er al geklommen te worden. Dit blijft zo door gaan tot in Mittainville, maar eerst wacht in Mézières een klim van 3 km van 7%. Het ergste is dan achter de rug en Chartres komt dan ook vlug in het zicht. Een traject om je klimmerscapaciteiten te testen zeggen de ervaren Compostelarijders...
Châteaudun centrum heeft hier het lastigste stukje klimwerk. Ter hoogte van Château-Renault is er nog een klim van pakweg 500m net over het riviertje de Gault. Rochecorbon geeft de peddelaar nog een fikse steile afdaling waarna er via de rue vaufoinard een kleine kilometer moet geklommen worden. Meteen het laatste obstakel. Via de smalle Loirehangbrug komt men aan het eindpunt van dit traject. Tours, ruststad...
PieterVé
Info en afbeeldingen: St. Jacobsroute van Clemens Sweerman
"Woodland Gardening". Eerlijk gezegd, ik had er nooit van gehoord. Althans niet onder die benaming. Een tuin als een bos, ja dat wel maar die Engelse term neen hoor...
Een woodland garden is typisch Engels. Het wil de sfeer van een bos overbrengen in je tuin. De tuin oogt heel natuurlijk, alsof er geen mensenhanden gewild zijn. Een woodland garden heeft kronkelende paden die via niveauverschillen langs drogere en nattere, donkere en lichte plekken leiden. In een woodland garden moet je vooral opletten dat de planten niet gaan woekeren en overheersen. Het bomenbestand en de onderbegroeiing moet goed in de hand gehouden worden. Biodiversiteit creëren is dus het doel op zich. Een woodland garden is op zijn mooist in de lente tot ongeveer eind mei, maar de kunst is om de tuin een heel jaar door interessant te houden. Planten in het bos: sneeuwklokje, vingerhoedskruid, koningsvaren, hyancinten, speenkruid, maagdenpalm, bosanemonen, cyclamen, ooievaarsbek, koekoeksbloem, hoefblad, hazelaars, lijsterbes, Japanse esdoorn, rododendrons, azalea's.
Wil je meer weten over deze tuinvorm, bezoek dan de lente-tuindagen op 11, 12 en 13 mei in het Park van Beervelde. Meer info door op de foto rechts onderaan te klikken.
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
Ik heb iets geleerd. Ik wist zelfs niet dat ik HET was. Maar ja wetenschappelijk gezien ben ik een LURKER.
Het wordt met de week moeilijker om de opdrachtvan Pedro tot een goed einde te brengen. De opdracht? Het schrijven van een column. Hoeft niet veel te zijn zegt Pedro steeds. Als het maar inhoud heeft. 
