De toeristische motor van De Haan-Centrum is gesitueerd in één van de mooiste architecturale bouwwerken van de "Concessie" die de Staat in 1889 in erfpacht gaf voor een termijn van 90 jaar. De Haan-Centrum dankt zijn bevalligheid niet alleen aan zijn bouwstijl en -aanleg, het is daarenboven gespaard van hoogbouw, wat deze badplaats een zo eigen ziel verleent.
De weidse polders doen je herademen: als je tijdens heerlijke fietstochtjes, de akkers en de weiden doortrekt. Vlissegem en Klemskerke, schilderachtige dorpjes waar je de landelijke rust gewoon proeft.
...en verder naar Oudenburg, Ettelgem, Stalhille, Bredene, Oostende, Middelkerke, Nieuwpoort, Oostduinkerke, Koksijde, Blankenberge, Lissewege, Dudzele, Damme, Knokke, Heist, Zeebrugge, Wenduine...
door polders, langs velden, langs kronkelende beekjes waar de eend, de meerkoet, de reiger het voor het kwekken hebben...over de zeedijk langs terrasjes, kortom genieten van op de fiets.
Terug uit verlof, back home. Een week er tussen uit is niks en vliegt zo om. Ook zonder te vliegen is het snel voorbij gegaan, dat weekje aan onze eigenste kust. 't Is nochtans goed geweest. Zeelucht gaan opsnuiven, goed voor mijn schildklier. En ik ben terug gekomen met een bruine tint, dus zal het wel goed geweest zijn aan onze kust. De kritikasters van: "in België bruint ge niet" en "ge moet naar 't buitenland om een schoon kleurke te krijgen"...je moest het weten. Ik heb het nu ook ontdekt. Al fietsend bruine snoet, décolté, armen en benen krijgen. En nog goed voor de lijn (!?) ook. Maar...ik ben niet verslaafd aan fietsen zoals de Pedro...
Aan zee heb ik dan ook zelf eigenhandig gekookt. En toegegeven, dit doe ik liever op vakantie dan thuis. Thuis 'moet' het...Verse polderpatatten gaan halen, boontjes en andere heerlijke 'groenten uit den hof'. P zegt dat je wanneer je op vakantie bent niet alle dagen hoeft te koken. Je bent nog steeds een slaaf van je zelf vindt hij. Enfin, ik ga daar niet op in en kook lekker ons potje. Toch is dat anders, niets moet alles kan...slaaf of niet maar het is verdomd lekker die eigen bereide maaltijd.
Koffers zeelucht heb ik meegebracht naar huis, neen niet het boek van Hagar Peeters, maar heuse zeelucht. Ik ruik het nog overal. Zeker nu ik volop aan het wassen ben. De geur van algen, de geur van het zand en bovenop het gekrijs van de meeuwen hoor ik ook nog. 't Is net of ik nostalgisch wordt. Zou ik toch verslaafd geraken aan de zee?
Wassen...het lijkt wel dat ik nu even mijn eigen slaaf wordt. Het moet zo snel mogelijk gebeuren die was, droog en strijk want donderdag is het opnieuw werkendag. Allé, een weekje rust en ik herval terug in mijn oude gewoonte. Doet er mij aan denken dat ik ook nog dringend soep MOET koken. Soep om in te vriezen, lekker die zelfgemaakte verse soep...Het MOET, dit MOET, dat MOET...moet, moet... "Moet, niks moet" zegt P dan. Je bent je eigen slaaf op die manier... Mannen hé...wanneer gaan ze het een keer begrijpen?
Deze koffie biedt rijke en evenwichtige smaak. Een licht zure toets en wat vanilleaan zorgen voor een delicaat en zeldzaam aroma. Rond en zacht.
Land van herkomst: Papoea-Nieuw-Guinea ligt gesitueerd in het noorden van Australië. Er wordt een voortreffelijke arabica geproduceerd op grote hoogte. Gedomineerd door omliggende bergketens, onderhevig aan aardbevingen en een hevige vulkanische activiteit, profiteren de koffieplantages in Papoea-Nieuw-Guinea van een warm en vochtig tropisch klimaat van moesson. Dit alles zorgt voor een heel kort oogstseizoen.
Info: Caférichard.nl Foto: Pedro Meer over Papoea-Nieuw-Guinea door op de foto te klikken.
Net terug thuis van een weekje zee en de buren nodigen ons uit voor een barbecue...net nu ik ook volgend bericht in mijn mailbox vond...zou dit er echt zo aan toe gaan?
Het is tijdens deze activiteiten dat men het keukentalent van een echte man herkent . Van zodra de man zich kandidaat stelt voor deze manier van koken, kan je de volgende gang van zaken verwachten :
De Man
1. De man haalt de BBQ en de houtskool boven.
De Vrouw
2. De vrouw kuist de grill. 3. De vrouw gaat naar de kruidenier. 4. De vrouw gaat naar de beenhouwer. 5. De vrouw gaat naar de bakker. 6. De vrouw maakt de groenteschotels klaar. 7. De vrouw maakt de bereiding voor het vlees klaar. 8. De vrouw legt alles mooi op een schotel samen met alle benodigdheden (kruiden etc .). 9. De vrouw brengt de propere grill en de vleesschotel bij de man die naast de BBQ staat en een biertje drinkt.
10. De man legt het vlees op de grill.
11. De vrouw zet de tafel klaar. 12. De vrouw controleert of de groenten gaar zijn. 13. De vrouw maakt het dessert klaar. 14. De vrouw zegt aan de man, die in zijn zetel zit, dat het vlees aan het aanbranden is.
15. De man neemt het bijna aangebrande vlees van de grill en brengt het naar de tafel.
16. De vrouw zorgt voor de groenten op de borden en zet ze op tafel..
17. De man zorgt voor de drank
18. De vrouw ruimt de tafel af en zet de koffie. 19. De vrouw zorgt voor de koffie en het dessert. 20. Na de maaltijd, ruimt de vrouw verder de tafel af. 21. De vrouw doet de afwas en ruimt de keuken op.
22. De man laat de BBQ staan, want de houtskool is nog warm. 23. De man vraagt aan de vrouw of ze niet blij is dat ze vandaag niet moeten koken heeft . 24. De man besluit met een zelfingenomen air dat vrouwen nooit tevreden zijn.
Vetrek en aankomst op de parking aan het station van Poperinge. We nemen hier ook weer het reeds gekende knooppuntensysteem dat ons feilloos in lusvorm rond Poperinge leidt. - Het in 2006 volledig vernieuwd hopmuseum situeert zich in het Stadsschaal-complex waar vroeger hop werd gewogen, gekeurd en gestapeld, een geslaagd voorbeeld van industriële archeologie. Het bestaande pand werd uitgebreid met een ruim bijgebouw in industriële stijl voor onthaal en tijdelijke tentoonstellingen. In het centrum van de stad ligt KP92 waar we richting KP67 fietsen. Voorbij de Hollebeek houden we even halt aan de Sint Sixtusabdij en fietsen daarna verder naar Westvleteren centrum aan KP72. - Op de flank van de Catsberg, net over de 'Schreve', ontspringt de Vleterbeek die Westvleteren bevloeit. Maar in 1831 zocht nog een ander beekje zijn weg naar Westvleteren: toen trok de prior van het pas gestichte kloooster van de Catsberg met een paar van zijn monniken naar de bossen van Sint-Sixtus om zich te vestigen bij de kluizenaar Jan-Baptist Victoor. Een nieuw Cisterciënzerkloooster was geboren: de Trappistenabdij Sint-Sixtus te Westvleteren. Via Krombeke, het Bardelenbos, het Canadabos en het kasteeldomein 't Couthof waar ooit prinses Mathilde nog speelde, peddelen we verder over Sint-Jan-ter-Biezen naar het Helleketelbos. - Het Helleketelbos tussen Poperinge en Abele is een 41ha groot restant van de vroegere bosgordel tussen Watou en Beselare. Uitbreiding van steden en dorpen, landbouw en 2 wereldoorlogen zorgden voor ontbossing. Het natuurleerpad - 3 km - met begeleidende brochure laat de recreant kennismaken met de uitgebreide inventaris van flora en fauna. - Even verder flirten we met de Franse grens om aan KP87 ter hoogte van Grote O.-L.-Heer terug richting Poperinge te fietsen.
Knooppunten: 92-67-68-70-69-3-72-70-2-66-79-86-85-84-87-88-89-92 Gefietste afstand: 39 km Bezienswaardigheden: Nationaal Hopmuseum - Sint-Sixtusabdij - Helleketelbos -
Info: VVV Poperinge - sintsixtus.be Foto's: toerisme Westhoek Meer over Sint Sixtus en de trappist door op de afbeelding bovenaan te klikken.
De heteluchtballon werd op 4 juni 1783 door Joseph en Jacques Montgolfier uitgevonden. Hun ballon was van doek gemaakt en gevoerd met wit papier. Het papier was bestreken met aluin, als brandwerende laag en het werd bijeengehouden met ongeveer 2000 knopen. De ballon was onbemand en overbrugde een afstand van 2 km.
Foto's: Pedro Info: wikipedia
"De pelgrimage naar Compostela is uniek amdat de pelgrim uniek is. De weg is voor iedereen hetzelfde, dezelfde route langs de camino francès, dezelfde stenen, hetzelfde stof...Maar het is omdat iedereen met een eigen persoonlijkheid op weg gaat, dat iedereen de weg ook anders ervaart..." (Martin Kellens)
Deze etappe gaat van Château-Garnier naar Angoulême over een afstand van 84 km. Licht klimmend over Charroux waar het landschap weer meer glooiend wordt met een hellinkje ter afwisseling. Bossen, velden en wijnbouw volgen elkaar op tussen vriendelijke dorpen. Na Messeux volgt een afdaling naar Nanteuil. Verder golvend terrein tot Angoulême.
Na 14 km bereikt Pedro Charroux. In de middeleeuwen de hoofdstad van de 'Marche' streek. Deze historische plaats heeft een grote, verhoogd aangelegde overdekte markt uit de 16de eeuw met een indrukwekkende houtconstructie. Tegenover de markt staat een achthoekige toren van de abdij St. Sauveur uit de 11de eeuw.
de achthoekige toren van Charroux en smalle straatjes in Nanteuil
Nanteuil-en Vallée is een sfeervol gerestaureerd historisch pelgrimsstadje. Het stadje ligt ietwat verscholen in het dal van de Argentor. In 780 werd door Karel de Grote de abdij de Notre Dame gesticht.
Via nog meer 'heilige' dorpjes fietst Pedro klimmend en dalend verder over St. Amant-de Bonnieure, waar de kluizenaar St. Amant vertoefde verder over St. Angeau naar Coulgens, Jauldes en Brie. Via de bronnen van Touvre gaat het richting Angoulême centrum waar pedro hoopt een slaapplaats te vinden.
Cathédrale Saint Pierre en stadszicht van Angoulême.
Het oude, ommuurde stadsdeel ligt op een rotsplateau boven de nieuwere wijken, aan de rivier de Charente. Angoulême, dat in de Romeinse tijd deel uitmaakte van Aquitanië, werd gechristianiseerd door de heiligen Ausone en Cybard (aan de laatste zijn ongeveer twintig kerken in de omgeving gewijd). In de 16de eeuw werd het een door koning Frans I (van het Huis Valois-Angoulême) tot hertogdom verheven gebied, een apanage van prinsen van het koningshuis. De naam van de stad blijft verbonden met die van Marguerite d'Angoulême, de zeer erudiete zuster van Frans I, die er geboren werd en er een deel van haar jeugd doorbracht.
Info: St Jacobs fietsroute deel 2 van Clemens Sweerman. Foto's: diverse
Chocoladeberg... en daarbij natuurlijk een tas heerlijke verse koffie...
Ingrediënten: 125 gr Planta (of andere smeer) 2 dozen madeira (groen) koekjes (de doos moet groen zijn, niet de koekjes) 4 pakjes vanillesuiker 1/2 l vette room (om stijf te kloppen) 100 gr pure chocolade 3 eieren witte chocolade schilfers
Werkwijze: 1. Chocolade smelten met de boter (goed roeren) 2. Eierdooiers toevoegen 3. Eiwit moest al stijf geklopt zijn (heel stijf) en dus ook toevoegen(onder scheppen 4. Room met vanillesuiker stijf kloppen 5. De koekjes met de onderkant in de chocolade doppen (soppen) en op een grote schotel leggen 6. Een laagje (niet te veel) slagroom erover smeren 7. Dan weer gedopte koekjes tot alle koekjes op zijn en een berg maken (geen heuvel) 8. Aan alle kanten de overschot van de slagroom uitsmeren 9. De overschot van het chocolade mengsel erover gieten 10. Eén nacht in kelder of koelkast zetten 11. Voor het opdienen witte chocolade (sneeuw) boven op de berg strooien.
Smakelijk Info S. H. & L. P. Uitvoering: Pedro
De brulkikker duikt nu ook bij ons op, en dat is vooral te wijten aan het uitzetten van larven door vijverliefhebbers. De import van deze larven in Europa is inmiddels verboden, maar het kwaad is al geschied. In Frankrijk en Nederland vormt het dier al hele kolonies, en in Duitsland bestrijden jagers, vissers en natuurbeschermers samen de populatie. De kikker is inmiddels al aangetroffen in het Demerbroeken, in Begijnendijk en in het Webbekomsbroek. Het dier eet waterhoen, kikkers, muizen, kuikens en zelfs jongen van kleine zoogdieren.
Zou het echt zo een veelvraat zijn?
Info: Nieuwsblad.be Foto: kara-inci.nl Meer nieuws door op de Bruller te klikken...
Ooit al koffie uit twee glazen bollen gedronken in een chick eetgelegenheid?
Koffiespecialisten beschouwen deze klassiek Engelse manier van zetten als de beste om smaak en aroma optimaal tot hun recht te laten komen. De glazen behuizing garandeert immers dat niets in aanraking komt met de koffie.
Voor het koffiezetten in de Cona, want zo noemen die bollen, gebruikt men grof gemalen filterkoffie. Er gaat water in de onderste bol en koffie in de bovenste bol, wat ook wel de trechter genoemd wordt. Dan plaatst men er een spiritusbrandertje onder. Er komt dus geen papieren filter of electriciteit aan te pas. Omdat het water gaat koken gaat het via het trechterbuisje (glazen pijpje) omhoog naar de gemalen koffie. Laat de koffie even op smaak komen en doof dan de vlam. Nadat de vlam is gedoofd wordt de koffie door het vacuüm met kracht naar het onderste reservoir gezogen. Heerlijk huiselijke koffie!
Info: The Golden Coffee Box Meer nieuws door op de afbeelding te klikken.
Fietsen om en rond Antwerpen. Van Wommelgem via de ring naar de Linkeroever. Van Sint Anneke naar Zwijndrecht en terug door de fietstunnel. Langs het Kielsbroek en het Nachtegalenpark naar Mortsel, Boechout, Borsbeek en terug naar start.
Middelheim
Molen op Sint Anneke
Het Nachtegalenpark met de parken Vogelenzang, Den Brandt en het Middelheim is goed voor 90 hectare groen net ten zuiden van de Ring. In het park Middelheim kan u het Openluchtmuseum voor Beeldhouwkunst bezoeken. Park Vogelenzang met grote grasvelden, een speeltuin en klein dierenpark is een druk bezocht familiepark. Voor historische en moderne thematuinen zoals de Dodoens- en Rubenstuin moet u in Hortiflora zijn. De parken Vogelenzang, Middelheim en Den Brandt waren ooit het bezit van enkele adellijke families. Zij kwamen zich in 'de hoven van plaisantie' ontspannen. Het stadsbestuur kocht de kasteeldomeinen in 1910 en stelde ze open als park.
Kasteel Fruithof
Visvijver Borsbeek
Knooppunten: Start en aankomst Fort van Wommelgem - 15-03-04-40-41-44-46-27-44-41-40-09-10-80-07-05-06-02 Blikvangers: Rivierenhof - Nachtegalenpark - Kielsbroek - Defensieve dijk Zwijndrecht - Sint Anneke - Kasteel Fruithof - Fort Borsbeek. Afstand: 57 km
Info: site Prov. Antwerpen Foto's: antwerpen.be
Op zaterdag 10 juni gingen overal ter wereld mensen naakt op de fiets. Ze wilden daarmee - aldus de website - het fietsen en hun lichaam eren. En tegelijkertijd ook protesteren tegen de afhankelijkheid van de olie. De website geeft alle achtergrondinformatie.
Uit de kleren gaan is nog altijd één van de meest beste manieren om aandacht te trekken. Na naakte anti-G8-demonstranten waren het zaterdag fietsers die tijdens de World Naked Bike Ride op die manier hun boodschap voor het voetlicht probeerden te brengen. De fietsers in onder meer Parijs, Madrid, Washington en Mexico-stad wilden duidelijk maken hoe kwetsbaar fietsers in het verkeer zijn. Ook hekelden ze de wereldwijde afhankelijkheid van olie. De World Naked Bike Ride afficheert zichzelf als 'the craziest, wildest, most insane event of the year'.
Info: www.dag.nl En neen, Pedro was er NIET bij Voor meer info KLIK op de foto.
Antran - Chateau-Garnier over een afstand van 85 km. Antran - Châtellerault - Dissay - Poitiers - Vernon - Auget - Brion - Chateau/Garnier.
"Het enige spoor dat de Jacobsroute in de Franse cultuur heeft achtergelaten, ligt op het terrein van 's lands trots, de gastronomie...coquilles-Saint-Jacques..." **
Na 2,5 km, in Châtellerault, vermijdt men het best de drukke rotonde door richting rivier een oude weg te nemen onder het viaduct. Vanaf hier volgt de fietser het riviertje de Clain weliswaar met enkele klimmetjes bij St. Cyr. Via Dissay fietst hij verder tot Poitiers, stad van kerken. Poitiers is de hoofdstad van het departement Vienne. Ze is het centrum voor agrarische omgeving met gevarieerde industrie en heeft al sinds eeuwen een universiteit. De stad is gebouwd op een heuvel in een bocht van de Clain.
Met een lastige klim uit het dal van de Clain vervolgt de fietser zijn weg naar Vernon en Chiré-les-Bois. Het terrein wordt lichtglooiend en afwisselend met bos, akkers met zonnebloemen, klavervelden en wijnbouw. Hier volgt de fietser de plattelandswegen doorheen de dorpjes... Via Vernon aan km 60, Brion en les Sables, waar de zonnebloemen de fietser kilometers lang volgen, bereiken we via de drukke D100 de slaapplaats Château-Garnier. Een dorp met 660 zielen en gelegen aan de Clain...als we daar maar een bed vinden...
PieterVé
Info: St. Jacobsfietsroute deel 2 van Clerens Sweerman. Foto's: via wikipedia ** Citaat van Paulo Coelho
Paulo is op zoek naar zijn zwaard, het ereteken en magisch symbool dat hij pas in ontvangst mag nemen als hij bewezen heeft dat hij het ook waard is. Hij gaat op pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Het is de queeste naar zijn eigen falen en redding, een zoektocht naar zelfverwerkelijking. Zijn weg voert niet alleen langs de Jakobsroute, maar ook dwars door de bijbel, vooral door brieven van Paulus.
Voor meer info over Paulo Coelho klik op de foto
"De pelgrimstocht naar Santiago" van Paulo Coelho. Het boek dat iedere Compostelaganger -lees ook Compostelafietser - moet gelezen hebben.
Paulo Coelho (1947) is een bekend hedendaags Braziliaans auteur. In dit boek beschrijft hij een pelgrimstocht van een Braziliaanse man door het noorden van Spanje naar het bekende Santiago de Compostela. Hij is een aanhanger van de Traditie, een mengeling van het Christendom en New Age-achtige opvattingen en rituelen. Tijdens de lange voettocht wordt hij begeleid door een Italiaan die zich Petrus noemt, en die al 'verder' en 'hoger' is in de Traditie. De tocht is niet alleen gericht op zelfontdekking maar ook op het verwerven van allerlei vaardigheden en inzichten om dichter bij de kern van het leven, de agape, de echte liefde te komen. Daartoe moet de pelgrimsreiziger regelmatig bepaalde oefeningen doen en een aantal niet ongevaarlijke activiteiten volbrengen. Het voltooien van de pelgrimage wordt bekroond met het verwerven van een zwaard, dat de Braziliaan pas krijgt wanneer hij zeker weet wat hij ermee gaat doen. Het is geen spannend verhaal, meer een mengelmoes van beschrijvingen van avonturen en beschouwingen.
Eerste druk 1993 - derde druk 1999 - veertiende druk 2006 Oorspronkelijke titel: O Diário de um Mago Vertaling door Harrie Lemmens
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
Een dessert om van te snoepen...echt waar!
